Γρηγοριάδης Κώστας

Την ίδια φράση - λένε οι δημοσιογραφικές πληροφορίες - είπε προχτές και ο Κ. Καραμανλής, αναφερόμενος στην επικρατούσα κατάσταση στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, όταν δέχτηκε τους ποδοσφαιριστές της εθνικής ομάδας. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο πρωθυπουργός έχει ήδη δώσει εντολές και «σύντομα θα υπάρξουν θεαματικές ανακοινώσεις από τους συναρμόδιους υπουργούς». Δε θέλουμε να προτρέξουμε, αλλά οι διοχετευόμενες αυτές πληροφορίες, μας θυμίζουν την παροιμία, «Οπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε και μικρό καλάθι»...

Ούτε ένα, ούτε δύο! Δώδεκα «δικά» του παιδιά τακτοποίησε προχτές ο πρόεδρος της ΔΕΗ, Γ. Παλαιοκρασσάς! Με προχτεσινή σχεδόν ομόφωνη απόφαση του ΔΣ της ΔΕΗ, εγκρίθηκε η σύσταση νέου γραφείου, αποτελούμενου από 2 γραμματείς, 3 συμβούλους και 7 στελέχη με απόσπαση ή μετάθεση, με σκοπό να παράσχουν βοήθεια στον πρόεδρο για να ολοκληρώσει το έργο του! Ποιο έργο του; Να αυξήσει τα κέρδη της ΔΕΗ των βιομηχάνων και όσων ιδιωτών μπαίνουν στο παιχνίδι της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, να παραχωρηθεί σε ευρύτερο ποσοστό η ΔΕΗ στο ιδιωτικό κεφάλαιο, να αυξήσει την τιμή του ρεύματος...

Τυπικά, βέβαια, ο Γ. Παλαιοκρασσάς δεν έχει αρμοδιότητες στη ΔΕΗ, αφού αυτές είναι εκχωρημένες, στο σύνολό τους, στον διευθύνοντα σύμβουλο της Επιχείρησης. Αυτό, όμως, δεν τον εμποδίζει να προσλάβει μια ντουζίνα κόσμο... Φανταστείτε να είχε και τις ουσιαστικές αρμοδιότητες! Οχι, που θα άφηνε την ευκαιρία να βολέψει τους «δικούς» του! Αλλωστε, δεν μπορεί η ΝΔ να υστερήσει των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στο ...άθλημα της ρουσφετολογίας...

Θυμάστε, τι έλεγαν οι τότε κυβερνώντες (ΠΑΣΟΚ), όταν πρωτομίλησαν για τις λεγόμενες «ανεξάρτητες αρχές», παρουσιάζοντάς τες ως το πλέον ρηξικέλευθο μέτρο προστασίας των δημοκρατικών δικαιωμάτων, διαφάνειας και ελέγχου της κεντρικής εξουσίας; Θυμάστε ότι στην ίδια, ουσιαστικά, κατεύθυνση βρίσκονταν ο ΣΥΝ και η ΝΔ και μόνο το ΚΚΕ έλεγε ότι, τόσο η κυβέρνηση, όσο και οι υπόλοιποι, πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες;

Σημειώνουμε το γεγονός, όχι μόνο γιατί πέρασαν από τότε αρκετά χρόνια και ο καθένας πλέον μπορεί να κάνει τον απολογισμό των διάφορων «ανεξάρτητων αρχών», που έχουν στο μεταξύ δημιουργηθεί. Από το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, μέχρι τον «Συνήγορο του πολίτη» και τις «αρχές» διασφάλισης του απορρήτου και των προσωπικών δεδομένων. Το σημειώνουμε, επίσης, γιατί η προχτεσινή παρουσία στη Βουλή των προέδρων των δυο τελευταίων «αρχών» (Διασφάλισης Απορρήτων και Επικοινωνιών και Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων) ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική. «Δεν είμαστε σε θέση να κάνουμε ελέγχους. Δεν έχουμε ούτε έναν μηχανικό, ούτε καν γραμματέα», είπε ο πρώτος. «Αν δε στελεχωθούν οι αρχές, θα καταστούν αναποτελεσματικές. Μάλιστα, αναμένουμε να μας μειώσουν τον προϋπολογισμό», συμπλήρωσε ο δεύτερος.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, ομολόγησαν την πλήρη αδυναμία τους να παίξουν τον υποτιθέμενο ρόλο τους. Παραμένουν, όμως, στις θέσεις τους. Κι όχι μόνον παραμένουν. Δίνουν τις αναγκαίες, σύμφωνα με τους αντίστοιχους νόμους, άδειες για την παράδοση των προσωπικών στοιχείων πολιτών, ακόμη και σε χώρες εκτός ΕΕ (π.χ. όσων ταξιδεύουν προς ΗΠΑ), για την προσωρινή έστω λειτουργία των εκατοντάδων ηλεκτρονικών καμερών παρακολούθησης στην Αθήνα και τις άλλες Ολυμπιακές πόλεις και τη δημιουργία τεράστιας βάσης δεδομένων, κλπ.

Για να λέμε, επομένως, τα πράγματα με τ' όνομά τους, όχι μόνο δε διασφάλισαν τα δημοκρατικά δικαιώματα οι λεγόμενες ανεξάρτητες αρχές, αλλά και έχουν μετατραπεί σε φύλλο συκής για τη συστηματική παραβίασή τους. Αυτή είναι η αλήθεια. Και μπορεί οι εκάστοτε κυβερνώντες - χτες του ΠΑΣΟΚ, σήμερα της ΝΔ - να κάνουν τη «δουλιά» τους και να έχουν τις δικές τους, μεγάλες ευθύνες για τα κάθε λογής αντιδημοκρατικά μέτρα, αλλά και όσοι συμμετέχουν στις «ανεξάρτητες αρχές», συναινώντας στα μέτρα αυτά και εξωραΐζοντας την εφαρμογή τους, έχουν τις δικές τους. Είναι συνένοχοι, είτε το καταλαβαίνουν, είτε όχι.

Αυτό, πάντως, που σίγουρα «φωτογραφίζει» με τέτοιου είδους δηλώσεις, είναι η πραγματικότητα. Αυτή που λέει πως όλα όσα ακούμε περί «σεβασμού των πολιτειακών θεσμών» από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι ιστορίες για πλατιά λαϊκή κατανάλωση και μόνο.

Σενάρια, σχετικά με το τι τους βολεύει καλύτερα, έχουν αμφότεροι στο μυαλό τους. Εκτός πια κι αν υπάρχουν συμφωνίες, που φυσικά πολύ αργότερα θα δουν το ...φως του ήλιου.

ΕΑΝ κάποιος έρθει τις μέρες που θα διεξάγονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες, στο σπίτι σας και κολλήσει στους τείχους αφίσες κάποιας συγκεκριμένης εταιρίας, ή αν κρεμάσει στο μπαλκόνι σας ένα γιγαντο-πανό με εταιρικό σήμα, μη δίνετε σημασία. Χορηγός θα είναι...

Ισως το σπίτι σας να έχει επιλεγεί ως ένα από τα 500 διαφημιστικά σημεία, που προβλέπονται για τους «χορηγούς» στο σχετικό νομοσχέδιο που ψήφισαν χτες η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, ενόψει της Ολυμπιακών Αγώνων.

Βλέπετε (όπως λέει και η σχετική διαφήμιση του «2004»), οι εταιρίες που είναι χορηγοί μπορούν σχεδόν να ...κάνουν ό,τι θέλουν. Γιατί (μεταξύ μας) μπορεί να λένε ότι οι Αγώνες γίνονται για τους αθλητές και τον κόσμο, αλλά, όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη, αυτοί μάλλον είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας.

Βεβαίως, πολύ ενδιαφέρον θα είχε κάποτε να μας πληροφορήσουν τι ακριβώς προσέφεραν όλοι αυτοί οι «χορηγοί» και πόσα κέρδη αποκόμισαν από αυτήν την ιστορία. Ετσι, για να ξέρουμε ποιοι είναι οι λόγοι που οφείλουμε - όπως μας λένε - να τους ευγνωμονούμε.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Απλή είναι η λογική του κ. καθηγητή. Η μεγάλη επιτυχία στο Euro 2004 αυξάνει το ενδιαφέρον του κόσμου και ιδιαίτερα της νεολαίας για συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες. Αρα, ανοίγεται ένα πεδίο δόξης λαμπρό για τους επιχειρηματίες. Παραθέτει, μάλιστα και σχετικά στοιχεία: Ο ενεργός αθλητικός πληθυσμός στη χώρα μας αφορά ποσοστό μόνο 25%, ενώ στη Γερμανία είναι 75%. Με άλλα λόγια, μπίζνες και εκμετάλλευση της ανάγκης και του δικαιώματος του κάθε πολίτη και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων στην άθληση...

Η αμερικανοβρετανική στρατιωτική εισβολή στο Ιράκ και όλα όσα τραγικά έχουν επακολουθήσει στην πολύπαθη αυτή χώρα έγιναν για τα δήθεν όπλα μαζικής καταστροφής που διέθετε το καθεστώς του Σ. Χουσεΐν. Τα όπλα που δε βρέθηκαν ποτέ, όπως όλοι γνωρίζουν και ακόμη και ο Τ. Μπλερ ομολογεί τώρα ότι, ίσως, δεν υπήρχαν ποτέ...

Την ίδια στιγμή, το Ισραήλ διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο και είναι η μοναδική χώρα της Μέσης Ανατολής που δεν έχει υπογράψει τη διεθνή Συνθήκη για τη μη Διάδοση των Πυρηνικών Οπλων, ενώ αρνείται να δώσει την παραμικρή σχετική πληροφορία στη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ). Προχτές, ο γενικός διευθυντής της ΙΑΕΑ, Ελ Μπαραντέι, έφθασε στην Ιερουσαλήμ κάνοντας μια ακόμη προσπάθεια διερεύνησης του ισραηλινού πυρηνικού οπλοστασίου. Και η απάντηση του Αριέλ Σαρόν ήταν η εξής: «Δεν ξέρω τι έρχεται να κάνει εδώ. Το Ισραήλ είναι υποχρεωμένο να διαθέτει όλες τις συνιστώσες της απαραίτητης για την άμυνά του δύναμη». Και προκειμένου να μην αφήσει και την παραμικρή αμφιβολία συμπλήρωσε: «Η πολιτική της μυστικότητας που τηρούμε όσον αφορά τα πυρηνικά θα συνεχιστεί...».

Τα σχόλια περιττεύουν...

Στον αριθμό - ρεκόρ των 122.858 έφθασαν τελικά οι αιτήσεις συμμετοχής στο γραπτό πανελλήνιο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, που θα διεξαχθεί το Σαββατοκύριακο και αφορά στην πλήρωση 3.455 θέσεων του δημοσίου. Με άλλα λόγια, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι 1 προς 36.

Κατά τ' άλλα, το δικαίωμα στην εργασία - υποτίθεται ένα από τα ιερότερα ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιακή προϋπόθεση μιας στοιχειωδώς αξιοπρεπούς ζωής - είναι αναγνωρισμένο και πλήρως κατοχυρωμένο από τον προηγούμενο ακόμη αιώνα...

«Ανθρωποι όπως ο Τζορτζ Ου. Μπους και ο Ντόναλντ Ράμσφελντ δε βλέπουν τον πόνο, που οι άνθρωποι πρέπει να αντέξουν - δε γνωρίζουν πώς αισθάνεται κάποιος όταν του σχίσουν έξω τ' άντερα», δήλωσε ο Μάικλ Μπεργκ, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στο Λονδίνο, πατέρας του Νίκολας Μπεργκ, που λέγεται ότι εκτελέστηκε στο Ιράκ από την ομάδα του Αλ Ζαρκάουι. Για πολλοστή φορά, ο Μάικλ Μπεργκ κατηγόρησε τον Πρόεδρο Μπους και τα αμερικανικά ΜΜΕ ότι αγνοούν το «φρικτό πρόσωπο του πολέμου»...

«Υπάρχουν περισσότεροι από 11.000 Ιρακινοί πολίτες, που είναι νεκροί και κάθε οικογένεια επηρεάζεται τόσο όσο κι εγώ, αλλά τα αμερικανικά ΜΜΕ δεν αναφέρονται σ' αυτούς τους ανθρώπους. Δεν ασχολούνται με τους ανθρώπους που υποφέρουν περισσότερο», σημείωσε και συμπλήρωσε ότι θεωρεί το αντιπολεμικό συναίσθημα πολύ ισχυρό αυτή τη στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες: «Δεν είναι παιχνίδι αυτό που οι αξιωματούχοι στην Ουάσιγκτον παίζουν. Εχει επιπτώσεις στους ανθρώπους με τον τρόπο που επηρεάστηκα κι εγώ και η οικογένειά μου και οι οικογένειες του Πολ Τζόνσον, του Κιμ Σουν - Ιλ και των χιλιάδων Ιρακινών. Η παρατήρηση του πόνου κάποιου σε κάνει ακριβώς να αναρωτιέσαι πώς ακριβώς μπορούν ο Μπους και Μπλερ να κάνουν κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχουν τόσα χρήματα στον κόσμο, που θα μπορούσαν να κάνουν αυτόν τον πόλεμο σημαντικό»...