Γρηγοριάδης Κώστας

Χρειάζεται, άραγε, να πούμε τι γίνεται σήμερα, έξι και κάτι μήνες μετά τις εκλογές; Χρειάζεται να πούμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ πήρε τη σκυτάλη από το ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει... επαξίως την αντιλαϊκή του πολιτική, κάνοντας ό,τι μπορεί για να συντηρεί το κλίμα ανοχής και χάριτος, ενώ βομβαρδίζει την κοινή γνώμη με τα τεράστια ελλείμματα και χρέη, δηλαδή δικαιολογίες περί «καμένης γης»; ΄Η, μήπως, χρειάζεται να σημειώσουμε ότι και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά της, πήρε τη σκυτάλη και συνεχίζει... επαξίως την αντιπολιτευτική τακτική της ΝΔ, μιλώντας για τα λαϊκά προβλήματα, τα οποία δεν... έβλεπε, μέχρι τον περασμένο Μάρτη;

Ξεχειλίζει - λόγω της Παραολυμπιάδας - τούτες τις μέρες η συμπάθεια των κυβερνώντων για τα Ατομα με Αναπηρίες (ΑμΕΑ).

Η συμπάθεια, όμως, είναι μόνο στα λόγια, γιατί στην πράξη τα ΑμΕΑ έχουν να αντιμετωπίσουν την αντιλαϊκή πολιτική που προδιέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ. Ετσι, λοιπόν, ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ) σταμάτησε να καλύπτει τις δαπάνες των ΑμΕΑ άνω των 18 ετών για τις θεραπείες που χρειάζονται. Επίσης το ίδιο συμβαίνει και με τα Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) που παρέχουν υπηρεσίες σε ΑμΕΑ μέχρι 25 ετών.

Αυτές τις δαπάνες έπρεπε να τις καλύπτει το κράτος. Ομως έχουν βάλει στο παιγνίδι τα ασφαλιστικά ταμεία με τη διατίμηση των νοσηλίων για να «δουλεύει η αγορά» κι όχι για να εξυπηρετούνται τα ΑμΕΑ. Για τις ανάγκες των ΑμΕΑ υπάρχουν τα λόγια τα παχιά - και, φυσικά, οι άγριες και χωρίς ίχνος ανθρωπιάς περικοπές.

«Με άλλα λόγια, το κλείσιμο της πρώην "Τρικολάν" είναι μέρος της συμφωνίας τραπεζιτών και ομίλου Λαναρά, όπως και των σχετικών "επιχειρηματικών πλάνων", τα οποία ξεδιπλώνονται, υπό την εποπτεία της κυβέρνησης και με τη σύμφωνη γνώμη της». Αυτά εκτιμούσε η στήλη την περασμένη βδομάδα και δεν άργησε η επιβεβαίωση. Μια μέρα μετά, στη διάρκεια συνάντησης του υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών με τη διοίκηση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βόρειας Ελλάδας, ο Γ. Αλογοσκούφης δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία για τη στάση της κυβέρνησης. Επίσης, επιστολή της εταιρίας - η οποία είδε λίγο μετά το φως της δημοσιότητας - παραδέχεται πως η διακοπή της λειτουργίας αποτελεί μέρος του γενικότερου επιχειρησιακού σχεδίου αναδιοργάνωσης του ομίλου.

Και δεν κινδυνεύουν, βέβαια, από κανένα φάσμα φτώχειας οι μεγαλομέτοχοι της «Fanco» (πρώην «Τρικολάν»), αφού, τόσα χρόνια τώρα, έχουν συσσωρεύσει τεράστια πλούτη από το ξεζούμισμα των εργαζομένων, τις κάθε λογής κρατικές επιδοτήσεις και προνόμια. Χώρια, πόσες άλλες επιχειρήσεις, εντός και εκτός Ελλάδας, έχουν στην ιδιοκτησία τους... Οι εκατοντάδες εργάτες, όμως, όπως και η πόλη της Νάουσας γενικότερα, δέχτηκαν ένα σοβαρότατο πλήγμα.

Ο Γ. Παπανδρέου κατά την ομιλία και τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στην 69η ΔΕΘ, παρουσίασε για άλλη μια φορά το όραμά του για ένα εκπαιδευτικό σύστημα «αυτορρυθμιζόμενο», όπου θα υπάρχει «εσωτερικός ανταγωνισμός» και το κράτος δε θα έχει κανένα λόγο στο τι μαθαίνουν, τι διδάσκονται οι νέοι, δε θα σχεδιάζει την ανάπτυξη της Παιδείας με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας και της εξέλιξης της επιστήμης, παρά μόνο θα πληρώνει επιχειρηματίες και φορείς οι οποίοι θα οργανώνουν την εκπαίδευση με βάση τις δικές τους ανάγκες σε εργατικό δυναμικό.

Μετά από αυτά, γίνεται φανερό τι στόχο έχει ο πολυδιαφημισμένος διάλογος για την Παιδεία και τα πράγματα για το λαό και τη νεολαία γίνονται πολύ επικίνδυνα, αφού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σκοπεύουν να κάνουν πράξη τα σχέδιά τους. Στο χέρι της εργατικής τάξης και των συμμάχων της είναι να μην τους αφήσουν να τα περάσουν.

Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες με αφορμή και την Παραολυμπιάδα, σχετικά με την περιβόητη κρατική μέριμνα για τους ανθρώπους με Αναπηρίες (ΑμΕΑ). Η Παραολυμπιάδα, βέβαια, μπορεί να ξεκίνησε προχτές, αλλά η «Μέριμνα» Πάτρας, που είναι Θεραπευτικό Κέντρο για 100 παιδιά με ειδικές ανάγκες, έχει αναστείλει τη λειτουργία της εδώ και πέντε μήνες λόγω έλλειψης χρημάτων και οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι απ' τον περασμένο Ιούνη.

Το πρόβλημα, βέβαια, οφείλεται στην πολιτική περικοπών κονδυλίων για την Πρόνοια και την Ειδική Αγωγή, που εφάρμοζε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει με ιδιαίτερη συνέπεια και η σημερινή της ΝΔ, οδηγώντας στην υποβάθμιση και το κλείσιμο τις ελάχιστες μονάδες για τα ΑμΕΑ που υπάρχουν στη χώρα. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία, που αναφέρει ο υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Γ. Κωνσταντόπουλος, στην απάντησή του σε Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ Π. Κοσιώνη και Γ. Πατσιλινάκο. Αναφέρει, συγκεκριμένα, ότι η «Μέριμνα» επιχορηγήθηκε συνολικά το 2002 με 116.000 ευρώ, το 2003 με 90.000 ευρώ και για το 2004 με μόλις 58.000 ευρώ.

Χόρτασε κρατική μέριμνα και αλληλεγγύη, δηλαδή..!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια ακόμη «Ολυμπιακή» υπόσχεση που διαψεύδεται από τα πράγματα, μια ακόμη προσπάθεια καλλιέργειας θετικού κλίματος που αποδεικνύεται απάτη. Οσο για τους εργαζόμενους, που ζητούν «ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους», μένουν με τα «ψίχουλα» που ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας για τα δάνεια του ΟΕΚ.

Ολα αυτά, ενώ οι τράπεζες συνεχίζουν να θησαυρίζουν από τα κυμαινόμενα επιτόκια και, γενικότερα, τους όρους, με τους οποίους δανειοδοτούν.

ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΑΝ την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία για να γνωρίζουμε ότι η ανεργία αυξήθηκε το πρώτο τρίμηνο του 2004, όμως και τα δικά της στοιχεία για την ανεργία πάνω από το 10% είναι επιβεβαιωτικά της κατάστασης.

Αυτά, την ώρα που η έξαρση των απολύσεων σε διάφορους κλάδους, όπως η κλωστοϋφαντουργία και οι κατασκευές, μας δηλώνουν ξεκάθαρα ποια θα είναι η εικόνα και για τα υπόλοιπα τρίμηνα του 2004.

Οι κυβερνώντες, βεβαίως, έκαναν πριν από μερικούς μήνες σύσκεψη αρμόδιων υπουργών, προετοιμάζοντας μέτρα - υποτίθεται - για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Αν η αδιαφορία, το «νίπτω τας χείρας μου» και η παραπομπή στην ανάπτυξη της ελεύθερης οικονομίας, που «θα» επιτευχθεί, αποκαλούνται «μέτρα», τότε ...πέτυχαν το στόχο τους.

ΤΕΛΙΚΑ, είναι μάλλον ατυχής ο όρος του «ανοίγματος» του Ασφαλιστικού και, γενικότερα, σε ό,τι επιχειρεί η κυβέρνηση, σχετικά με το μεγάλο αυτό θέμα. Το Ασφαλιστικό δεν είναι απλά ανοιχτό, αλλά «μπάζει» από παντού και έχει φροντίσει γι' αυτό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τους νόμους που ψήφισε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η ζωή ενός απλού ανθρώπου - όπως έλεγε ο Τσε - αξίζει περισσότερο απ' το χρυσάφι όλου του κόσμου», τόνισαν χαρακτηριστικά και αναφέρθηκαν στα μέτρα, που ήδη παίρνονταν, για τον επερχόμενο τότε «Ιβάν». Ανάμεσά τους, ήταν και η οργανωμένη εκκένωση της δυτικής περιοχής της Κούβας και η μετακίνηση 1,5 περίπου εκατομμυρίου ανθρώπων. «Βρισκόμαστε εδώ και οι δικοί μας άνθρωποι είναι στην Κούβα, αλλά δεν ανησυχούμε, γιατί ξέρουμε ότι το κράτος θα τους προστατεύσει», σημείωσαν οι Κουβανοί αθλητές.

Τελικά, βέβαια, ο τρομερός «Ιβάν» δε «χτύπησε» την Κούβα, αλλά στο μυαλό μας επανέρχεται συνεχώς η σύγκριση του δικού τους αισθήματος σιγουριάς και ασφάλειας, με τη δική μας καθημερινή ανασφάλεια και αβεβαιότητα. Της Κούβας του εμπάργκο και του πολύμορφου, ακήρυκτου πολέμου από τις ΗΠΑ και της «ισχυρής Ελλάδας», μέλους των μεγαλύτερων οικονομικών και στρατιωτικών ενώσεων του πλανήτη, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ...

Να θησαυρίσουν μέσα σε λίγες μέρες σε βάρος των επισκεπτών και των Παραολυμπιακών Αγώνων βάλθηκαν οι υπεύθυνοι των 80 κυλικείων που λειτουργούν στο χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου, οι οποίοι εφαρμόζουν την τακτική των φουσκωμένων τιμών, εκμεταλλευόμενοι την πολιτική των κάθε λογής «απελευθερώσεων» και την απουσία νόμων και ρυθμίσεων που θα μπορούσαν -τουλάχιστον - να ορίζουν ανώτατες τιμές και να διασφαλίσουν ότι αυτές θα εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση. Οπως διαπίστωσαν οι ελεγκτές του υπουργείου Ανάπτυξης, οι τιμές στα σνακς διαμορφώνονταν με μεικτό ποσοστό κέρδους μέχρι και 100%. Ετσι, τα τσιπς πωλούνταν το Σαββατοκύριακο στα 2 ευρώ, η μπίρα στα 2,5 ευρώ, τα σουβλάκια στα 3 ευρώ και τα ποπ κορν στα 2 ευρώ. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι σε ορισμένα από αυτά τα κυλικεία δεν υπήρχαν τιμοκατάλογοι ή διατηρούνταν δύο τιμοκατάλογοι, ένας παραπλανητικός σε εμφανές σημείο και ένας πραγματικός δίπλα στην ταμειακή μηχανή.

Το υπουργείο, όπως κάνει σε τέτοιες περιπτώσεις και πιο πολύ για να θολώσει τα νερά των ευθυνών της κυβέρνησης, ανακοίνωσε ότι οι υπεύθυνοι των κυλικείων θα παραπεμφθούν στον εισαγγελέα για παραβίαση της αγορανομικής διάταξης. Το ίδιο είχε γίνει και με εκπροσώπους κάποιων άλλων επιχειρήσεων πριν από μερικούς μήνες, με τους ιδιοκτήτες κάποιων πρατηρίων, αλλά όταν κάποιος «ελέγχεται» για τις τιμές σε καθεστώς... απελευθερωμένων τιμών, ο καθένας καταλαβαίνει το γέλιο που βγαίνει. Και εδώ που τα λέμε το γελοίον της υπόθεσης είναι προφανές, αφού οι κάθε λογής κερδοσκόποι - και κύρια οι μεγάλοι - δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να αξιοποιούν το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και την πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων, που επαγγέλλονται την επιχειρηματική ελευθερία στη διαμόρφωση των τιμών και την... ευεργετική επίδραση του ανταγωνισμού στη δήθεν συγκράτησή τους...

«Μέλι» στάζει η γλώσσα των κυβερνώντων για τους «μικρομεσαίους». Οταν, όμως, πάμε στα συγκεκριμένα και, ακόμη περισσότερο, στην πράξη, το «ειδύλλιο» χαλάει. Οπως με τις φορομπηχτικές ρυθμίσεις ή τις αναφορές σε «ίσες ευκαιρίες», σύμφωνα με όσα έλεγε, πριν από λίγες μέρες, η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης.

Ειδικά το τελευταίο αποτελεί ουσιαστικά το «φύλλο συκής», για την καταστροφή των ΕΒΕ. Για ποιες «ίσες ευκαιρίες» γίνεται λόγος, όταν οι τελευταίοι έχουν να κάνουν με τα πολυεθνικά μεγαθήρια και τους ντόπιους μεγαλεμπόρους - όσους εξ αυτών δεν έχουν ήδη προχωρήσει σε συνεργασίες με ξένα κεφάλαια; Τα πολυκαταστήματα αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα και «τσακίζουν» τις τοπικές αγορές. Και οι οικονομικές δυνατότητές τους είναι απεριόριστες για προσφορές παντός είδους, διαρκείς - έμμεσες - εκπτώσεις, πωλήσεις κάτω του κόστους και άλλες μεθόδους, που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι «μικροί». Ταυτόχρονα, οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές απαξιώνουν την όποια εγχώρια, βιοτεχνική παραγωγή, ενώ τα προγράμματα - άλλοθι της ΕΕ για λίγους «τυχερούς» συμπληρώνουν αυτήν τη «μαύρη» εικόνα για τους ΕΒΕ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κι αυτήν την κυβέρνηση, όπως και την προηγούμενη, μόνο το καλό των ΕΒΕ δεν την απασχολεί.

Το πανελλαδικό συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΚΚΕ συνδέεται άρρηκτα με τους στόχους που παλεύει σταθερά το ΚΚΕ, αποσκοπεί στο να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη των αγώνων του λαϊκού και εργατικού κινήματος, να προωθήσει την απαραίτητη σήμερα συμμαχία των εργατών με τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ακριβώς αυτό είναι και το ζητούμενο του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, η ένταση της ταξικής πάλης και η συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα ως βασική προϋπόθεση για την οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου και το πώς το ΚΚΕ, ολόπλευρα ενισχυμένο, θα συμβάλει στην επιτάχυνση των διεργασιών σε μια τέτοια κατεύθυνση. Κι αυτή η ευθύνη βαραίνει την πλάτη κάθε μέλους και στελέχους του, αλλά και κάθε προοδευτικού ανθρώπου που αγωνιά για το αύριο.