Αναρωτιέστε, μήπως, πώς θα γινόταν αυτό; Πάντως, όχι επειδή είναι εγνωσμένη και αποδειγμένη η προσήλωση των «εταίρων» μας στους κανόνες του διεθνούς δικαίου, της δίκαιης και βιώσιμης επίλυσης του Κυπριακού, κλπ., κλπ. Τις θέσεις και τις πρακτικές τους, σχετικά με τα προαναφερόμενα, τις γνωρίζουμε όλοι και, μάλιστα, πολύ καλά. Επομένως, έπρεπε ο Κ. Καραμανλής να βάλει τα ζητήματα αυτά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να απαιτήσει την ουσιαστική αντιμετώπισή τους, απειλώντας ακόμη και με «βέτο». Τούτο, όμως, κανένας τους δεν τολμά να το εκστομίσει, ούτε καν τώρα. Το αντίθετο, όλοι τους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΥΝ, εκτιμούσαν και συνεχίζουν να εκτιμούν ότι η «ευρωπαϊκή προοπτική» της Τουρκίας είχε και έχει πρωτεύουσα τουλάχιστον σημασία. Και μπορεί, οι εκτιμήσεις ορισμένων εξ αυτών, να έχουν αφετηρία τις γνωστές και αθεράπευτες ευρωαυταπάτες, αλλά των υπολοίπων ξεκινούν και τελειώνουν στην ικανοποίηση των επιδιώξεων και συμφερόντων των πολυεθνικών, για νέες αγορές, νέες ζώνες επιρροής και καταλήστευσης του φυσικού πλούτου και του ανθρώπινου δυναμικού.
Ποιος είπε περισσότερο «ναι» στο «σχέδιο Ανάν»; Ποιος έβαλε περισσότερη πλάτη στην προώθησή του; Ποιος υποκλίνεται περισσότερο στα μεγάλα συμφέροντα της ΕΕ και των ΗΠΑ; Ποιος εφαρμόζει περισσότερο σκληρή πολιτική μονόπλευρης λιτότητας; Με δυο λόγια, ποιος είναι ο χειρότερος για το λαό και τα συμφέροντά του; Αυτά και άλλα παρόμοια ήταν στην ουσία τα ερωτήματα, για τα οποία «τσακώθηκαν», αργά το βράδυ της Τρίτης στη Βουλή, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και μπορεί, τα ζητήματα αυτά, να έχουν ιδιαίτερη αξία και σημασία, για τους εκπροσώπους του δικομματισμού και τις ψηφοθηρικές τους ανάγκες, αλλά δε συμβαίνει το ίδιο, για τους εργαζόμενους. Τα συμφέροντα του λαού δεν έχουν το παραμικρό να κερδίσουν, επιλέγοντας ανάμεσα στη Σκύλα και τη Χάρυβδη.
Ξεπερνούν τα όρια της υποκρισίας οι δήθεν περιβαλλοντικές ευαισθησίες της ΕΕ, η οποία στον κανονισμό της νέας ΚΑΠ περί «πολλαπλής συμμόρφωσης» των αγροτών που λαμβάνουν άμεσες ενισχύσεις, περιλαμβάνει μια σειρά υποχρεώσεις, που αν δεν εφαρμοστούν, επισείουν ποινές έως και «κοψίματος» ολόκληρης της επιδότησης. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ανάμεσα σε πολλά άλλα ευτράπελα, ο γεωργός υποχρεούται «να μεριμνά ώστε στα αγροτεμάχια που βρίσκονται σε εδάφη με κλίση άνω του 10%, να υπάρχει φυτική κάλυψη κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων, μέχρι την προετοιμασία του εδάφους για την επόμενη σπορά ανάλογα με την καλλιέργεια», ή «να πραγματοποιεί το θερισμό από το κέντρο του αγροτεμαχίου προς το εξωτερικό, περιστροφικά ή σε λωρίδες»... Τα παραπάνω και πολλά άλλα καλεί η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση τους αγρότες να εφαρμόσουν από την επόμενη καλλιεργητική περίοδο, διότι αλλιώς θα πέσει ο πέλεκυς των ποινών.
Χρειάζεται, άραγε, να πούμε ότι οι όροι αυτοί δε σκοπεύουν πουθενά αλλού παρά στη μείωση της αγροτικής παραγωγής και, ιδιαίτερα, στο «χτύπημα» των φτωχών και μικρομεσαίων αγροτών, όταν η ΕΕ προβάλλει τον εαυτό της ως «οικο-ευαίσθητη», βάζοντας γελοίους όρους σαν τους παραπάνω, τη στιγμή που επιτρέπει πλήρως την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών;
Το τριήμερο «κινηματικής δράσης» - και τελικά «αέρα κοπανιστό» - που διοργάνωσε πρόσφατα η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, φαίνεται πως ...ζήλεψαν ορισμένοι «αγροτο-συνδικαλιστές» στην Ηλεία και κάλεσαν τους πατατοπαραγωγούς του νομού σε διήμερη κινητοποίηση στον κόμβο Κουρτέσι.
Και σε ό,τι αφορά στην ύπαρξη πολλών και σοβαρών προβλημάτων, που βασανίζουν τους πατατοπαραγωγούς της Ηλείας, όπως και τους υπόλοιπους φτωχούς και μικρομεσαίους αγρότες όλης της χώρας, δεν υπάρχει δεύτερη γνώμη. Οπως και στην επιτακτική ανάγκη της αγωνιστικής τους συσπείρωσης και διεκδίκησης λύσεων. Οταν θεωρείς, όμως, ως αποκλειστική και μόνον αιτία των προβλημάτων, τις εισαγόμενες πατάτες, που «βαφτίζονται» ελληνικές και αποκρύπτεις τις πραγματικές ρίζες των προβλημάτων. Οταν αποφεύγεις συστηματικά το συντονισμό των αγροτικών αγώνων, παρά την εύλογη επιτακτική ανάγκη και το ολοφάνερο των κοινών προβλημάτων. Οταν δεν κάνεις τίποτε την περίοδο, που οι πατατοπαραγωγοί πούλαγαν το μόχθο τους στην εξευτελιστική τιμή των 7 λεπτών το κιλό, όπως έγινε πριν μερικούς μήνες, τότε δε μιλάμε για αγώνες, αλλά για κινήσεις αποπροσανατολισμού, εκτόνωσης της συσσωρευόμενης αγανάκτησης και διατήρησης των «συνδικαλιστικών κεκτημένων».
Αλλωστε, τόσα και τόσα επικριτικά είχαν γραφτεί για τις - έτσι κι αλλιώς - πρόχειρες εκδηλώσεις της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας και τις διάφορες γκάφες, που είχαν γίνει. Και λίγα είπε χτες ο υφυπουργός...
Τα όσα πρόσθεσε και αφορούσαν στο συνολικό κόστος του «μάρμαρου», απλώς, επιβεβαιώνουν τα όσα έχουν ήδη γραφτεί και ειπωθεί.
Για να ξέρετε, σας πληροφορούμε ότι τα έξοδα της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας ξεπέρασαν τα 143 εκατομμύρια ευρώ και τα έσοδά της μόλις έφτασαν τα 3 εκατομμύρια. Με άλλα λόγια, μπήκαμε «μέσα» και, μάλιστα, για τα καλά...
Μόνο μια έκθεση - εκείνη με τον πίνακα της ...καρπούζιας σεξουαλικής πράξης - κόστισε περισσότερα από 4 εκατομμύρια ευρώ, ενώ ο υπεύθυνος επιμελητής της συγκεκριμένης έκθεσης και οι βοηθοί του αμείφθηκαν με 350.000 ευρώ περίπου.
Δε γνωρίζουμε πόσα μεροκάματα χρειάστηκαν για να επιμεληθούν την έκθεση, αλλά - έτσι κι αλλιώς - το ποσό είναι τεράστιο (120.000.000 δραχμές), άρα είναι εύλογα και τα σχετικά συμπεράσματα...
Πάντως, πέρα από την οικονομική ή όποια άλλη διαχειριστική πλευρά της όλης υπόθεσης, υπάρχουν κι άλλες, εξίσου, αν όχι και περισσότερο, σοβαρές. Πλευρές, που έχουν να κάνουν με τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, την προωθούμενη στενή σχέση με τους «χορηγούς» και το κάθε λογής ιδιωτικό κεφάλαιο, κλπ., κλπ. και για τις οποίες δε βρήκε ούτε λέξη να πει ο κ. Τατούλης.
Οχι τυχαία, βέβαια, αφού η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει στον ίδιο δρόμο με αυτόν της προκατόχου της. Ναι, αλλά χωρίς διαχειριστικές και οικονομικές προχειρότητες και «ανωμαλίες», ίσως σκεφθείτε.
Τώρα, αν αναρωτιέστε - μια και τις προάλλες εγκαινιάστηκε άλλο ένα κομμάτι της Εγνατίας Οδού - γιατί οι «γαλάζιοι» και «πράσινοι» κυβερνώντες της χώρας, για δεκαετίες τώρα, σχεδιάζουν και φτιάχνουν κυρίως αυτοκινητοδρόμους, ενώ, ο σιδηρόδρομος παραμένει βαλτωμένος στα δεδομένα των προηγούμενων δεκαετιών για τη μισή Ελλάδα και στην εποχή του Τρικούπη, για την άλλη μισή, δώστε μόνοι σας την απάντηση. Για να σας βοηθήσουμε, πάντως, σας βεβαιώνουμε, ότι γνωρίζουν πολύ καλά τα ολοφάνερα σε όλους και πάμπολλα πλεονεκτήματα του σιδηροδρόμου.
Μια και αναφερθήκαμε, όμως, στην Εγνατία Οδό, να σας θυμίσουμε τα εξής: Σύμφωνα με όσα έλεγαν οι προηγούμενοι κυβερνώντες, ο μεγάλος αυτός αυτοκινητόδρομος με συνολικό μήκος 680 χιλιόμετρα και άλλα 300 χιλιόμετρα κάθετους άξονες, θα ήταν ολοκληρωτικά έτοιμος από το 2000, θα είχε κόστος 1 τρισ. δρχ. και θα διέσχιζε την Ελλάδα από την Ηγουμενίτσα μέχρι τους Κήπους του Εβρου, ενώ με τους διάφορους κάθετους άξονες θα επικοινωνούσε με όλες τις όμορες χώρες των Βαλκανίων.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, η Εγνατία Οδός, σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιά, «θα» ολοκληρωθεί το 2008 - αν βέβαια όλα πάνε καλά - και το συνολικό της κόστος θα έχει τουλάχιστον υπερδιπλασιαστεί, αφού θα φτάσει τα 6,1 δισ. ευρώ, δηλαδή 2,1 τρισ. δρχ.!
Οσο, για το ποιοι θα πληρώσουν τα «σπασμένα», δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Οπως είπε και ο κ. Σουφλιάς, στην Ευρώπη πληρώνουν σήμερα διόδια 4 λεπτά ανά χιλιόμετρο, ενώ στην Ελλάδα πληρώνουμε μόνο 1,6 λεπτά. Αλλωστε, μην ξεχνάμε, ότι η κυβέρνηση έχει βάλει στόχο τη σύγκλιση της χώρας με την ΕΕ...
«Το ζητούμενο είναι να περάσει σ' ολόκληρη την κοινωνία το μήνυμα ότι ο τοξικομανής γίνεται καλά, όσο μεγάλη και αν είναι η αποδόμηση της προσωπικότητας και η εξαθλίωση της ζωής του στον κόσμο των ουσιών».
Η παραπάνω διαπίστωση που έγινε μόλις την περασμένη Δευτέρα στο σεμινάριο με θέμα «Κινητοποιητική συνέντευξη - αλλαγή στη θεραπεία απεξάρτησης» που οργάνωσαν το «18 Ανω» σε συνεργασία με τη Μονάδα Απεξάρτησης του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης και τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων απ' την Αγγλία και την Ολλανδία, αποτελεί μια άμεση απάντηση στις επιλογές της διαχείρισης του προβλήματος των ναρκωτικών, που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση και εκφράστηκε με την έγκριση της σύστασης Κατάνια. «Κύριος στόχος είναι η μεγαλύτερη προσέλκυση και συγκράτηση εξαρτημένων ατόμων στο πρόγραμμα και τη διαδικασία απεξάρτησης και η ενίσχυση του θεραπευτικού αποτελέσματος με ποιοτικό και επιστημονικό τρόπο, ώστε τα προγράμματα να μπορούν να ανταποκριθούν επαρκώς στην αύξηση της ζήτησης των υπηρεσιών τους» τονίζεται στην ανακοίνωση των επιστημόνων μετά το σεμινάριο.
Οι επιστήμονες λοιπόν βάζουν τέρμα και σε ψευδαισθήσεις με τα ολλανδικά πειράματα και τα συναφή που εδώ μας τα σερβίρουν ως ριζοσπαστικά και, μάλιστα, «αριστερής» προοπτικής μέτρα.
Δε γνωρίζουμε και ούτε θέλουμε να υποθέσουμε τις βαθύτερες αιτίες, που έκαναν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κ. Στεφανόπουλο, να ασχοληθεί με το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Επειδή, όμως, στη σχετική πρόσφατη δήλωσή του, από το Πήλιο, σημειώνει ως αφετηρία της την υποχρέωσή του να ομιλεί «πάντοτε υπέρ της δημοκρατίας και ελευθερίας» και - εμμέσως πλην σαφώς - θεωρεί ως αντιδημοκρατικές και ανελεύθερες τις «επαναστατικές διαδικασίες» και όσα λέει το ΚΚΕ, περί «λαϊκής εξουσίας και οικονομίας», θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής:
Προφανώς, όταν ο κ. Στεφανόπουλος μιλά για δημοκρατία και ελευθερία, αναφέρεται στην όποια έκφρασή τους, στο πλαίσιο του σημερινού κοινωνικού και πολιτικού συστήματος. Με άλλα λόγια, στη δημοκρατία των ολίγων ισχυρών, που έχουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής και τον πλούτο, το κράτος και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης - χειραγώγησης, κλπ., κλπ. και στην ...ελευθερία των πολλών, να παλεύουν καθημερινά με την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα, την ανεργία και τη φτώχεια. Είναι δικαίωμά του, βέβαια. Αλλωστε, αυτής της δημοκρατίας κατέχει το ύψιστο αξίωμα. Δικαίωμα έχει και το ΚΚΕ, όμως, να παλεύει για μια ποιοτικά ανώτερη δημοκρατία, όπου οι πολλοί και, μάλιστα, οι παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου παίρνουν τις τύχες της χώρας στα δικά τους χέρια.