Για τις πραγματικές και βαθύτερες αιτίες της συρρίκνωσης μιας σειράς κλάδων της ελληνικής βιομηχανίας και τις αναδουλιές των εμπόρων τσιμουδιά: Ούτε λέξη για την πολιτική της ΕΕ και τις επιπτώσεις της, ούτε λέξη για τα πενιχρά λαϊκά εισοδήματα και τις ακριβές τιμές στην αγορά, ούτε λέξη για το γεγονός, πως οι χαμηλές τιμές - και εδώ που τα λέμε όχι απαραίτητα για κατώτερης ποιότητας είδη - έλκουν τους καταναλωτές. Λέξη για την «παγκοσμιοποίηση», τις κάθε λογής «απελευθερώσεις» και τους νόμους της «ελεύθερης αγοράς», που φέρνει τις αθρόες και ανεξέλεγκτες εισαγωγές και την ασύδοτη δράση του πολυεθνικού κεφαλαίου.
Ποιος, άλλωστε, θα μπορούσε να μιλήσει για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου;
Σε ποιο βαθμό, άραγε, έχει φτάσει η «αντικοινωνική συμπεριφορά» των ανηλίκων στη Μ. Βρετανία, ακόμη και παιδιών 10 ή 12 ετών; Κι αν το όποιο σχετικό φαινόμενο είναι έντονο, αποτελεί ή όχι το γεγονός αυτό μια απόδειξη των οξυμένων κοινωνικών προβλημάτων; Και, τέλος πάντων, μπορεί να αντιμετωπιστεί το όποιο πρόβλημα «αντικοινωνικής συμπεριφοράς» των ανηλίκων, με μεθόδους αστυνομικής καταστολής;
Είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που μας γεννήθηκαν, καθώς διαβάζαμε μια σχετική είδηση, που μεταδόθηκε από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Σύμφωνα με την είδηση αυτή, η βρετανική αστυνομία άρχισε να επιβάλλει επιτόπου πρόστιμα σαράντα λιρών σε ανήλικους από δέκα ετών και άνω για αντικοινωνική συμπεριφορά, σύμφωνα με τις νέες εντολές του υπουργείου Εσωτερικών. Μέχρι τώρα η αστυνομία μπορούσε να επιβάλλει πρόστιμα μόνο σε ανήλικους από 16 ετών και άνω. Τα πρόστιμα θα είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν οι γονείς των ανηλίκων. Εάν οι γονείς αρνούνται να πληρώσουν τα πρόστιμα, τότε αυτά θα αυξάνονται και οι ίδιοι θα αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να τους επιβληθεί ποινή φυλάκισης.
Πριν από 14 χρόνια περίπου μια εξαμελής οικογένεια εγκατέλειπε το σπιτικό της, στη φθίνουσα περιοχή της Ευρυτανίας και έφτανε στην Κόρινθο, προς αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης. Η μετεγκατάσταση μόνον εύκολη δεν ήταν, όπως και η προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Αλλωστε, ούτε στην Κόρινθο περισσεύουν οι θέσεις εργασίας και τα μεροκάματα. Πριν από 8 μήνες ο 19χρονος γιος της οικογένειας τραυματίστηκε σοβαρά σε εργατικό ατύχημα και χειρουργήθηκε στο πόδι, όπου του πέρασαν ειδικές λάμες. Δυο μήνες μετά και καθώς τα πράγματα είχαν δυσκολέψει πολύ, ο 15χρονος αδελφός του, μαθητής του Νυχτερινού Λυκείου, βγαίνει στην αναζήτηση μεροκάματου, για να βοηθήσει την οικογένειά του. Την παραμονή των Χριστουγέννων άφησε την τελευταία του πνοή στο χώρο εργασίας, καταπλακωμένος από κλαρκ, που τον είχαν αναγκάσει να χειρίζεται.
Κι ενώ, μέχρι προχτές - όπως κατάγγειλε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του χτεσινού «Ριζοσπάστη» - οι αρμόδιοι «σφύριζαν αδιάφορα», ο Χρήστος Κουρούσης, ειδικός γραμματέας της Επιθεώρησης Εργασίας και πρώην πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ έκανε χτες την παρακάτω απίστευτη και κυνική δήλωση στο ραδιοφωνικό σταθμό «Φλας»: «Η υπόθεση ακολουθεί το δρόμο της δικαιοσύνης, θα διωχτούν οι εργοδότες και οι γονείς».
Αραγε, ο ειδικός γραμματέας της Επιθεώρησης Εργασίας δεν έχει την παραμικρή ιδέα για τις συνθήκες ζωής και δουλιάς μιας μεγάλης τουλάχιστον μερίδας εργατικών οικογενειών; ΄Η μήπως δε γνωρίζει για το φαινόμενο της παιδικής εργασίας και τις αιτίες του;
Ετσι ή αλλιώς, πάντως, η δήλωσή του αποτελεί - το λιγότερο - μνημείο απανθρωπιάς και ηθικής παρεκτροπής όπου επιχειρείται το ανήκουστο: Να εξισωθεί ο θύτης με το θύμα. Και επειδή η υπόθεση είναι εξαιρετικά σοβαρή, οφείλουμε να σημειώσουμε το εξής: Είτε ο κύριος αυτός είναι τόσο πολύ χοντρόπετσος και δεν έχει καταλάβει στο ελάχιστο τι έχει συμβεί, είτε η οικονομική επιφάνεια και η δύναμη των δύο ιδιοκτητών της μάντρας είναι γνωστή και πέρα από τα όρια του Νομού Κορινθίας και η δήλωση αυτή εξηγείται μόνον ως μήνυμα εκφοβισμού και φίμωσης προς την άτυχη οικογένεια.
Ο,τι και αν συμβαίνει, εκεί στη ΝΔ, ας τον χαίρονται που τον είχαν για χρόνια πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ και τώρα, εκ της θέσεώς του στην Επιθεώρηση Εργασίας, θεματοφύλακα (;;;!!!) των δικαιωμάτων και της ζωής των εργαζομένων. Από την πλευρά μας, τέτοιες δηλώσεις και πρακτικές θα τις πολεμάμε αμείλικτα, μέχρις εσχάτων.
Το μόνο που παραμένει «σταθερό» είναι η προσήλωση στα κέρδη των εταιριών. Τα υπόλοιπα μάλλον πάνε περίπατο. Φυσικά το ασφαλιστικό (ο μεγάλος καημός των Ευρωπαίων «εταίρων» μας και των κυβερνώντων) είναι σε πρώτη ζήτηση.
Γερνάει η χώρα μας, λένε και ανησυχούν για την ασφάλεια και τη βιωσιμότητα των Ταμείων. Μόνο όταν χαρίζουν δισεκατομμύρια στους μεγάλο - οφειλέτες και όταν χάνουν δισεκατομμύρια, παίζοντας τα αποθεματικά στο χρηματιστήριο δεν ανησυχούν...
Επίσης καθόλου δεν ανησυχούν όταν βάζουν έντεχνα στη μέση την ιδιωτική ασφάλιση δίνοντας δεκάδες φορολογικά κίνητρα. Γιατί να αγχώνονται άλλωστε; Τον μισθωτό επιβαρύνουν τέτοιες και παρόμοιες εξελίξεις.
ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΝΑ μην παραπονούνται οι ...μικρομεσαίοι, ότι τους ξέχασε η κυβέρνηση, έχει και γι' αυτούς φορολογικές «εκπλήξεις» ενώ εκπνέει η χρονιά. Μιλάμε για το «πιστόλι στον κρόταφο» της εφορίας και τις απειλές για φορολογική επιβάρυνση εάν δεν υπαχθούν στις υφιστάμενες ρυθμίσεις.
Βλέπετε οι αναπτυξιακοί νόμοι μπορεί να μην αφορούν τους μικρομαγαζάτορες όμως οι φορολογικοί τους αφορούν και, μάλιστα, κατά κύριο λόγο. Κι όσο το κράτος θέλει να εμφανιστεί ως αρωγός τόσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι πρόκειται για στυγνό φοροεισπράκτορα.
Από κάποιους βλέπετε πρέπει να προκύψουν τα περίφημα έσοδα και για να φορολογηθούν αυτοί που πραγματικά κερδίζουν ούτε κουβέντα. Κάτι τέτοιο θα υπονόμευε την ανταγωνιστικότητα της χώρας όπως όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε παρακολουθώντας τα «παραμύθι» των κυβερνήσεων τα τελευταία 20 χρονιά.
Περιττό, βέβαια, να συμπληρώσουμε, ότι η αναφερόμενη «υψηλή συγκέντρωση» συνεπάγεται ανάλογη συγκέντρωση των υπερκερδών και του παραγόμενου πλούτου, της γενικότερης επιρροής και εξουσίας στη δημόσια ζωή της χώρας κλπ, κλπ.
Ο Ιγκνάσιο Τσαπέλα είναι ένας αξιόλογος Αμερικανός επιστήμονας και ακαδημαϊκός δάσκαλος. Μέχρι πριν από δύο βδομάδες ήταν αναπληρωτής καθηγητής Μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας. Τώρα, είναι άνεργος. Η διοίκηση του πανεπιστημίου αρνήθηκε τη μονιμοποίησή του και, σύμφωνα με όσα ισχύουν στις ΗΠΑ, ο οποιοσδήποτε αναπληρωτής καθηγητής βρίσκεται εκτός πανεπιστημίου μόλις λήξει το συμβόλαιό του. Και τούτο έγινε, παρότι η εκλογή του στη θέση του τακτικού και μόνιμου καθηγητή προτεινόταν από την επιτροπή του τμήματός του με ψήφους 32-1, από την επιτροπή ειδικών με 5-0 και διέθετε, επίσης, την υποστήριξη του προέδρου του τμήματος και του πρύτανη.
Με τι βαρύνεται ο Ιγκνάσιο Τσαπέλα; Ηταν εκείνος που το 2001 εντόπισε γενετικό υλικό από μεταλλαγμένο καλαμπόκι σε ποικιλίες συμβατικού καλαμποκιού στο Μεξικό. Κι όχι μόνο το εντόπισε, αλλά έκανε και το «λάθος» να δημοσιοποιήσει την ανακάλυψή του, η οποία έκανε το γύρο του κόσμου, αφού έδινε χεροπιαστές αποδείξεις της ανεξέλεγκτης γενετικής ρύπανσης. Σημειώστε, ακόμη, ότι η απόρριψη του αναπληρωτή καθηγητή έγινε κατόπιν πρότασης της επιτροπής προϋπολογισμού του πανεπιστημίου. Και, ακόμη, ότι το πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ έχει συμφωνία πενταετούς χρηματοδότησης 25 εκατ. δολαρίων με την πολυεθνική «Novartis», η οποία ασχολείται με προϊόντα βιοτεχνολογίας.
Τα σχόλια περιττεύουν.
«Το βασικό μήνυμα από την εκλογική μας ήττα, για εμένα, ήταν ότι πρέπει να αλλάξουμε περισσότερο τον τρόπο που ασκούμε πολιτική, και όχι τόσο τις πολιτικές που υποστηρίζουμε». Το απόσπασμα είναι από πρόσφατη συνέντευξη του Γ. Παπανδρέου στη διεθνή μη κυβερνητική οργάνωση «Open Democracy». Και το σημειώνουμε, μόνο και μόνο, για όσους δεν έχουν πειστεί ακόμη ότι ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει στην ίδια πολιτική με αυτήν του Κ. Σημίτη και την οποία καταψήφισαν οι εργαζόμενοι στις εκλογές του περασμένου Μάρτη...
Αλλοι την ανεβάζουν στα 8 εκατομμύρια δολάρια και άλλοι στο διπλάσιο περίπου νούμερο. Είναι η περιουσία του πρώην δικτάτορα της Χιλής, Αουγκ. Πινοτσέτ. Σ' αυτό που συμφωνούν όλοι - ακόμη και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι - είναι το συμπέρασμα ότι η περιουσία αυτή δεν έγινε από το μισθό που έπαιρνε ως Πρόεδρος της Χιλής, στα 25 χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας. Αλλωστε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που έχουν δώσει στη δημοσιότητα τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής του αμερικανικού Κογκρέσου, ο Πινοτσέτ είχε λάβει «μεγάλες μίζες» για τις υπηρεσίες και τα ταξίδια του στο εξωτερικό. Το 1976, σύμφωνα με τα εν λόγω στοιχεία, ο Πινοτσέτ έλαβε τρία εκατομμύρια δολάρια για καθήκοντα που εκτέλεσε και στα οποία εμπλέκονται οι ΗΠΑ. Από το 1974 έως το 1997, επίσης, ο Πινοτσέτ έλαβε 12,3 εκατομμύρια δολάρια για ανάλογα καθήκοντα, που έφερε σε πέρας, στην Κίνα, τη Βραζιλία, την Αργεντινή, την Παραγουάη, την Ισπανία και τη Μεγάλη Βρετανία.
Προφανώς, ο πρώην δικτάτορας ήταν ιδιαίτερα παραγωγικός και αποδοτικός για τα αμερικανικά συμφέροντα, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και διεθνώς...