Οπως καταλαβαίνει ακόμη και ο απλός πολίτης, ο συνδυασμός της φιλομονοπωλιακής πολιτικής των κυβερνήσεων (φοροελαφρύνσεις, επιδοτήσεις, παροχές κλπ), της ζούγκλας των νόμων της αγοράς («το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό»), της ανταγωνιστικότητας κλπ, κλπ, συγκροτεί ουσιαστικά - εκτός των άλλων - ένα θερμοκήπιο συνεχούς γιγάντωσης των ήδη μεγάλων επιχειρήσεων. Κι ενώ, η κυβέρνηση της ΝΔ - συνεχίζοντας στον ίδιο δρόμο με αυτή του ΠΑΣΟΚ - προωθεί και εφαρμόζει την προαναφερόμενη πολιτική, έρχεται ακόμη και η Επιτροπή Ανταγωνισμού να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις στη διαμόρφωση των τιμών από τις έντονες τάσεις μονοπωλιοποίησης στο χώρο της βιομηχανίας. «Ο μέσος όρος συγκέντρωσης στους κλάδους της ελληνικής βιομηχανίας είναι 3.703 και υποδηλώνει πως στους κλάδους αυτούς υπάρχει γενικά υψηλή συγκέντρωση, αφού το όριο επικινδυνότητας, σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι το 2.000», σημειώνει στη μελέτη της (αφορά στη χρονική περίοδο 1996 - 2002) η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Περιττό, βέβαια, να συμπληρώσουμε, ότι η αναφερόμενη «υψηλή συγκέντρωση» συνεπάγεται ανάλογη συγκέντρωση των υπερκερδών και του παραγόμενου πλούτου, της γενικότερης επιρροής και εξουσίας στη δημόσια ζωή της χώρας κλπ, κλπ.