Να σημειώσουμε ότι, μέσω αυτού του προγράμματος που αφορά σε 5.000 ανέργους μέχρι 30 ετών σ' όλη τη χώρα, ο ΟΑΕΔ καλύπτει εξ ολοκλήρου τις δαπάνες για 6μηνη απασχόληση των ανέργων - το διάστημα αυτό ονομάζεται «απόκτηση εργασιακής εμπειρίας» - ενώ για τους υπόλοιπους 18 μήνες εργασίας επιδοτεί τους εργοδότες με 14 ευρώ την ημέρα για κάθε προσληφθέντα ο οποίος θα αμείβεται με 25 ευρώ ημερησίως.
Φυσικά, μ' αυτόν τον τρόπο δε λύνεται το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας που αντιμετωπίζει η Λάρισα, όπως δεν αντιμετωπίστηκε με το διαβόητο «πρόγραμμα ολοκληρωμένης παρέμβασης για την αντιμετώπιση της ανεργίας» - το υλοποίησε το αμαρτωλό ΙΝΕ Θεσσαλίας της ΓΣΕΕ - μέσω του οποίου ο ΟΑΕΔ πρόσφερε 13 δισ. δρχ. στους Λαρισαίους επιχειρηματίες, χωρίς να εξασφαλίσει ούτε μια σταθερή θέση εργασίας στους ανέργους...
Οσο αυξάνεται ο αριθμός των νεκρών από το σεισμό και το τσουνάμι στη Νοτιοανατολική Ασία, τόσο ανεβαίνει ο δείκτης στα χρηματιστήρια της περιοχής. Το «φαινόμενο» φαίνεται μακάβριο, αλλά δεν είναι παράξενο κι ανεξήγητο. Το δείκτη ανεβάζει η σίγουρη πρόβλεψη των «παικτών» ότι η ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων περιοχών θα φέρει νέες επενδύσεις και μεγάλα κέρδη στις επιχειρήσεις που θα την αναλάβουν. Η θέα των γκρεμισμένων και των ερειπίων «τραβάει» τους κεφαλαιοκράτες, όπως η οσμή των πτωμάτων τις ύαινες και, ήδη, οι πολυεθνικές ετοιμάζουν τη νέα έφοδό τους στον «παράδεισο» των κερδών, με τις κατασκευαστικές εταιρίες και τις τσιμεντοβιομηχανίες να διεκδικούν το μεγαλύτερο μεράδι της «λείας».
Ομως, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που έζησαν τον όλεθρο δεν πρόκειται να έχει ουσιαστικά οφέλη από την ανοικοδόμηση, αφού αυτή θα γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων κεφαλαιοκρατών και των ντόπιων υπηρετών τους κι όχι τις ανάγκες των φτωχών Ασιατών, που θα εξακολουθούν να ζουν έξω από τον «τουριστικό παράδεισο», στην «κόλαση» των ζωντανών.
Απαλλαγμένη πλέον από τον σκόπελο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και το ενδεχόμενο εκλογών και έχοντας τη συναίνεση - με τον έναν ή άλλον τρόπο - της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση της ΝΔ θα ρίξει το βάρος της στα πλέον κρίσιμα προβλήματα, την οικονομία και την καθημερινότητα του πολίτη. Αυτά γράφουν τα σχετικά ρεπορτάζ των εφημερίδων τις τελευταίες μέρες. Και μπορεί, σε αρκετούς εργαζόμενους να ακούγονται ωραία ή να δημιουργούν ακόμη και ελπίδες, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.
Ρίξιμο του βάρους στην οικονομία, για την κυβέρνηση, σημαίνει παραπέρα επιτάχυνση της θεσμοθέτησης και υλοποίησης των κάθε λογής μέτρων, υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων και σε βάρος των εργαζομένων. Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει ήδη κηρύξει το 2005 έτος ανταγωνιστικότητας. Και μόνον ένα δρόμο γνωρίζουν οι επιχειρήσεις για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους. Αυτόν της μεγιστοποίησης των κερδών τους, του βαθέματος της εκμετάλλευσης και της καταλήστευσης των εργαζομένων. Σημαίνει, επίσης, τη μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων και χρεών και είναι, μάλλον, περιττό να γράψουμε ποιοι θα πληρώσουν τα «σπασμένα», αφού, μόλις τις προάλλες, η νεοδημοκρατική πλειοψηφία στη Βουλή ψήφισε τις νέες, ακόμη μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές των μεγάλων επιχειρήσεων, όπως και νέα κίνητρα και παροχές προς τους εγχώριους και αλλοδαπούς κεφαλαιοκράτες.
Οσο για την καθημερινότητα του πολίτη, αυτή περιλαμβάνει, πρώτα και κύρια, την ανεργία, την ακρίβεια, την Υγεία και την Παιδεία. Ας έχετε, λοιπόν, καθαρά τα εξής, σχετικά με τα σχέδια της κυβέρνησης: Η ανεργία υποτίθεται πως θα αντιμετωπιστεί με την παραπέρα προώθηση και κλιμάκωση των κάθε λογής μορφών μερικής απασχόλησης και των προγραμμάτων κατάρτισης, επανεκπαίδευσης, όπως και με τη σταδιακή μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επιδότηση της εργασίας, σε μια ακόμη παροχή, δηλαδή, προς τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Και, βέβαια, με τις... αναμενόμενες νέες επενδύσεις, που θα προσελκυστούν από τα νέα κίνητρα κλπ. Η ακρίβεια, με την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της μείωσης του πληθωρισμού. Δηλαδή, με... λόγια του αέρα - για το πρώτο - και με ακόμη σκληρότερες εισοδηματικές πολιτικές - για το δεύτερο - αφού, σύμφωνα με τους κυβερνώντες και τους κάθε λογής οικονομολόγους της αγοράς, ο πληθωρισμός είναι αποτέλεσμα των ...υπερβολικών αυξήσεων στους μισθούς και τα μεροκάματα. Τέλος, σε ό,τι αφορά στην Παιδεία και την Υγεία, αναμένεται η παραπέρα συνέχιση και κλιμάκωση της πολιτικής των μεταρρυθμίσεων εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης, που εφάρμοζε και η προηγούμενη κυβέρνηση. Απ' αυτό και μόνο μπορείτε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Πάντως, επιμένουν να ξεχνούν οι κυβερνώντες ότι η γραφειοκρατία στις σχέσεις δημόσιου και πολίτη είναι περισσότερο θέμα πολιτικών επιλογών παρά διαδικασιών. Μάλιστα, το εν λόγω φαινόμενο παρατηρείται σε υπερμεγέθεις διαστάσεις όταν ο πολίτης χρειάζεται την κρατική αρωγή.
Αντιθέτως, όταν πρόκειται να... συνδράμει (θέλοντας και μη) στα κρατικά ή δημοτικά έσοδα, τότε τα εμπόδια παρακάμπτονται και ο δρόμος προς την πληρωμή είναι ανοιχτός και στρωμένος με ροδοπέταλα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το θέμα της μηχανοργάνωσης των δημόσιων υπηρεσιών. Σαφώς πιο γρήγορα εξελίσσονται τα πράγματα στις εισπρακτικές υπηρεσίες. Στα νοσοκομεία και τα δημόσια ταμεία, για παράδειγμα, τα πράγματα παραμένουν στην «εποχή του λίθου». Λέτε να είναι τυχαίο;
Αλλωστε, τα περί εξυπηρέτησης του πολίτη είναι το ...φύλλο συκής και μόνο της όλης υπόθεσης. Η ουσία της «αντιγραφειοκρατικής επιχείρησης» βρίσκεται κυρίως στην αντιστοίχιση του κρατικού μηχανισμού στις σύγχρονες απαιτήσεις των κεφαλαιοκρατών και στην «απελευθέρωση» της ...επενδυτικής δραστηριότητάς τους.
Πού ακούστηκε, για παράδειγμα, να καθυστερεί η υλοποίηση μιας επένδυσης, επειδή ο κεφαλαιοκράτης δεν υπέβαλε Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ή αυτή που υπέβαλε ήταν στην πραγματικότητα μια... έκθεση ιδεών;
ΣΤΑ ΜΕΣΑ Γενάρη θα εκδοθεί, όπως φημολογείται, το πόρισμα της περίφημης εξεταστικής επιτροπής για τους εξοπλισμούς. Οσοι πάντως παρακολούθησαν τη συζήτηση που διεξήχθη, δεν περιμένουν και πολλά πράγματα. Ενας ωραιότατος συμψηφισμός είναι το πλέον αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Εν ολίγοις... πολύ κακό για το τίποτε διαβλέπουμε κι ας μας έλεγαν προεκλογικά κάποιοι ότι με τις αποκαλύψεις που θα δουν το φως της δημοσιότητας θα κλονιστεί συθέμελα το πολιτικό σύστημα.
Το μόνο που σίγουρα κλονίστηκε είναι τα... νεύρα μας, όταν επί μήνες ακούγαμε χαρακτηρισμούς και υπονοούμενα από τους εντεταλμένους «κατηγόρους» και «υπερασπιστές».
Οταν τα αμαρτωλά «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» (ΕΤΑ ΑΕ) - δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ - ξεπουλούσαν από παραλίες και δάση μέχρι ιαματικές πηγές και σπήλαια αυτής της χώρας, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να φέρει σε πέρας το... θεάρεστο έργο της, δε δίσταζε να καταπνίγει όποια φωνή αντίστασης βρισκόταν στο διάβα της.
Μάλιστα, σε ό,τι αφορά στα Σπήλαια Διρού, για να γίνει η «δουλιά», επιστρατεύτηκαν ακόμα και τα ΜΑΤ προκειμένου να ξυλοφορτώσουν και να ψεκάσουν με χημικά ηλικιωμένους, γυναίκες και παιδιά από τη Μάνη όταν οι τελευταίοι είχαν μεταβεί στην Αθήνα και συγκεκριμένα στα γραφεία της «ΕΤΑ ΑΕ», κατά τη διάρκεια της κατάθεσης προσφορών για την εκμετάλλευση των Σπηλαίων, με στόχο την αποτροπή της επιχειρούμενης ιδιωτικοποίησης.
Η ΝΔ - ευρισκόμενη στην αντιπολίτευση τότε - έκανε μπόλικο θόρυβο, μέσα κι έξω από τη Βουλή. Οποιος, όμως, δεν έμενε μόνο στη θορυβώδη επιφάνεια, αλλά πρόσεχε και το περιεχόμενο των λόγων της, σχετικά εύκολα θα ανακάλυπτε ότι οι όποιες διαφωνίες της δεν αφορούσαν στην «ουσία», αλλά για τον «τρόπο» που η δημόσια περιουσία, αντί πινακίου φακής, περνούσε στο μεγάλο κεφάλαιο. Μάλιστα, ο Κ. Καραμανλής είχε χαρακτηρίσει κι αυτός με τη σειρά του την «ΕΤΑ ΑΕ» ως «αμαρτωλή» κι υποσχόταν για προπαγανδιστικούς λόγους ξεπούλημα με... διαφάνεια.
Σήμερα, ευρισκόμενη στον κυβερνητικό θώκο, η ΝΔ πιστή στην πολιτική ιδιωτικοποίησης της δημόσιας περιουσίας, ακολουθεί την πεπατημένη του ΠΑΣΟΚ και δρομολογεί την ιδιωτικοποίηση και των Σπηλαίων του Διρού, όπως αυτή χαράχτηκε από το ΠΑΣΟΚ, με απόλυτη συνέπεια. Και αυτό παρά τις αντιδράσεις σύσσωμου σχεδόν του λαού της Μάνης, όπου μάλιστα παίρνει κι υψηλά εκλογικά ποσοστά, των εργαζομένων στα Σπήλαια αλλά και της δημοτικής αρχής του Δήμου Οιτύλου (ΝΔ). Βλέπετε, άλλο πράγμα η δημαγωγία και η ψηφοθηρία κι άλλο η πράξη... Ας τα βλέπει αυτά ο λαός της Μάνης και της Λακωνίας γενικότερα, όταν ακούει τους βουλευτές της ΝΔ να επαίρονται για το «γαλάζιο» χρώμα του νομού στον εκλογικό χάρτη.
Ενταση της πολιτικής λιτότητας προαναγγέλλει το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών με άλλοθι τις «αντοχές» της οικονομίας και τις λεγόμενες δημοσιονομικές προσαρμογές. Η πρώτη υπουργική εγκύκλιος για το 2005 που κοινοποιήθηκε στα υπουργεία και τους εποπτευόμενους φορείς αποτελεί μια χαρακτηριστική απόδειξη και έρχεται να «εμπεδώσει» το κλίμα αυστηρής λιτότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ούτε λίγο ούτε πολύ οι κυβερνητικές εντολές αναφέρουν πως καμία πίστωση του προϋπολογισμού δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη! Είναι δηλαδή απόλυτα φανερός ο προσανατολισμός τους στην κατεύθυνση ψαλιδίσματος ακόμη και των εγκεκριμένων και ψηφισμένων από τη Βουλή κονδυλίων που προβλέπονται στον προϋπολογισμό του 2005. Στη συγκεκριμένη εγκύκλιο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους αναφέρεται χαρακτηριστικά πως η «δυνατότητα αποδέσμευσης του συνόλου των εγγεγραμμένων στον προϋπολογισμό πιστώσεων εξαρτάται κάθε φορά από την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού και για το λόγο αυτό είναι ενδεχόμενο να μην εγκριθεί η διάθεση του συνόλου των πιστώσεων ορισμένων κατηγοριών δαπανών».
Με δυο λόγια πρόκειται για τη συνέχεια της πολιτικής της προκάτοχής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, όλα όσα για τα οποία οι σημερινοί κυβερνώντες κατηγορούν τους προηγούμενους - τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέη, ο εκτροχιασμός των προϋπολογισμών των τελευταίων χρόνων, κλπ., κλπ. - δεν είναι τίποτε άλλο, παρά το γέννημα θρέμμα μιας πολιτικής, που τα 'παιρνε από τους εργαζόμενους και το λαό και τα 'δινε στο μεγάλο κεφάλαιο. Αυτή την πολιτική ακολουθεί πειθήνια και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Στο πλαίσιο αυτό και παρά την υποτιθέμενη μεγάλη οικονομική δυσπραγία, τις ανύπαρκτες αντοχές της οικονομίας κλπ., κλπ., δε δίστασαν να προχωρήσουν σε σειρά νέων και ιδιαίτερα προκλητικών φοροαπαλλαγών στους οικονομικά ισχυρούς. Ανάμεσα σε άλλα θεσμοθέτησαν και τριετές χρονοδιάγραμμα που προβλέπει τη μείωση του φορολογικού συντελεστή για τα κέρδη των επιχειρήσεων κατά 10 ολόκληρες μονάδες (στο 25%, αντί 35% μέχρι και το 2004). Για να μη μιλήσουμε, για τη συνέχιση και κλιμάκωση της πολιτικής των αποκρατικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας και της Παιδείας, της παραπέρα προώθησης των αντιδραστικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, της ασυδοσίας της αγοράς και της ακρίβειας, κλπ., κλπ.