Χωρίς να αναφέρει τίποτα για τη γενεσιουργό αιτία της ακρίβειας και της «υποβαθμισμένης ποιότητας» των προϊόντων (διάβαζε «σκουπίδια»), ο πρωθυπουργός επιχειρεί να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, διακηρύσσοντας ότι «η Πολιτεία εργάζεται, τόσο στο επίπεδο της διαμόρφωσης των θεσμών, όσο και στο επίπεδο της εκπαίδευσης των νέων και γενικότερα της ενημέρωσης των πολιτών για τη δημιουργία ενός νέου καταναλωτικού προτύπου»(!). Φυσικά, ο πρωθυπουργός δεν αναγνωρίζει πρόβλημα ακρίβειας - μόλις και μετά βίας υπάρχουν «φαινόμενα ακρίβειας και ασυδοσίας στην αγορά» - δε λέει κουβέντα για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησής του που αφήνει απροστάτευτους τους καταναλωτές των λαϊκών στρωμάτων, τόσο με τη διάλυση των αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους, όσο και με την πλήρη εκχώρηση στις πολυεθνικές του «δικαιώματος» να διαμορφώνουν ελεύθερα τις τιμές των προϊόντων... Ας μην ξεχνάει ο Κ. Καραμανλής ότι τα ίδια ακριβώς έλεγε και ο Κ. Σημίτης...
Μπορεί, οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι να είναι τέτοιοι ή αλλιώτικοι, αλλά στις μέσα σελίδες τους, οι αναλύσεις, τα άρθρα κλπ., κινούνται στην ίδια κατεύθυνση και, μάλιστα, με αξιοσημείωτη ομοφωνία, ένταση και εμμονή. Για τις εφημερίδες μιλάμε, τόσο τις φιλοκυβερνητικές, όσο και τις προσκείμενες στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι λένε στις μέσα σελίδες τους; Με δυο λόγια, τα εξής: Τα πράγματα στην οικονομία δεν πάνε καλά και απαιτούνται τολμηρές αποφάσεις και τομές, διαρθρωτικές αλλαγές σε όλους τους τομείς. Και μπορεί, ορισμένοι αρθρογράφοι να αποφεύγουν τη συγκεκριμένη αναφορά στις απαιτούμενες, κατά τη γνώμη τους, τομές και διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για το τι εννοούν. Πολύ περισσότερες και ταχύτερες «απελευθερώσεις», γενίκευση και επέκταση προς κάθε κατεύθυνση των αντιδραστικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, αποφασιστικά μέτρα για τη μείωση του λεγόμενου εργατικού κόστους των επιχειρήσεων, καινούρια και ακόμη χειρότερη «αναμόρφωση» του Ασφαλιστικού, πολύ μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και υποταγή στην αγορά της Υγείας και της Παιδείας, ταχύτερο και αποτελεσματικότερο ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων και περιουσίας κλπ., κλπ.
Το γεγονός, βέβαια, δεν είναι τυχαίο. Και φανερώνει - εκτός των άλλων - πόσο επείγει για την άρχουσα τάξη η προώθηση και εφαρμογή των αντιλαϊκών διαρθρωτικών αλλαγών.
Στην τακτική του «ψευτοτσαμπουκά» επιμένουν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Λαρισαίοι αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, αναγγέλλοντας κάθοδο των βαμβακοπαραγωγών στην Αθήνα στις 18 Μάρτη και «κατάληψη» του Μνημείου του Κιλελέρ στις 27 Μάρτη, ημέρα του «επίσημου γιορτασμού» της επετείου της ηρωικής εξέγερσης των Θεσσαλών κολίγων. Ο «τσαμπουκάς» αυτός, όμως, είναι ουσιαστικά χωρίς αντίκρισμα, καθώς τα αιτήματα που προβάλλουν οι «ηγέτες» του «αγώνα» είναι αποπροσανατολιστικά και διχαστικά για τον αγροτικό κόσμο και, στην ουσία, αβαντάρουν, αντί να στριμώχνουν την κυβέρνηση, η οποία υπ' αυτές τις συνθήκες, θα έχει την ευκαιρία να πετύχει μια ακόμα «νίκη» σε βάρος των βαμβακοπαραγωγών.
Διότι κανένα πρόβλημα δεν έχουν οι κυβερνώντες όσο ο «αγώνας» περιορίζεται σε έκφραση «ενδοκομματικών παραπόνων και αντιπαραθέσεων» και σε εκδήλωση «ψεύτικων κραυγών», μη θίγοντας την ουσία της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ που η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ - εφαρμόζει με καταπληκτική συνέπεια και εξαιρετικό ζήλο.
Οι φιλοκυβερνητικοί «ψευτοτσαμπουκάδες» δε λένε κουβέντα κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης. Αντιθέτως, ως εκπρόσωποι μεγαλοχωραφάδων και υπηρέτες πολιτικών σκοπιμοτήτων, εγκρίνουν τα αντιαγροτικά μέτρα που στοχεύουν στο μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και στη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε όσο δυνατό λιγότερα χέρια.
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Κοκκινούλης και ΣΙΑ πίεσαν την ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να προχωρήσει σε δραστικές στρεμματικές περικοπές της βαμβακοκαλλιέργειας, πετσοκόβοντας εκτάσεις από τους μικρομεσαίους αγρότες και, κυρίως, από τους φτωχούς αγροτοεργάτες.
Απάντηση στην κυβέρνηση, στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τους «ψευτοτσαμπουκάδες» φιλοκυβερνητικούς αγροτοσυνδικαλιστές μπορούν και πρέπει να δώσουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, συμμετέχοντας, μαζικά και δυναμικά στο παναγροτικό συλλαλητήριο για τον αγωνιστικό γιορτασμό του Κιλελέρ, που θα πραγματοποιηθεί, στις 20 Μάρτη, στον τόπο της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων.
Σ' αυτές τις υποθέσεις, φυσικά, το αποτέλεσμα μετράει και αυτό δεν είναι άλλο από το στρατιωτικό παράγοντα των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που καθορίζουν το παιγνίδι στην περιοχή.
Οι προφάσεις πάντα θα βρίσκονται και όταν δε βρίσκονται θα δημιουργούνται κι όπως έχει πολλάκις αποδειχθεί ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Ευρωπαίοι διστάζουν να παρέμβουν ακόμη και με τον πιο καταστρεπτικό τρόπο.
ΕΚΚΛΗΣΗ προς τους επιχειρηματίες να ρίξουν τις τιμές των προϊόντων, προκειμένου να βοηθήσουν τα ...χαμηλά εισοδήματα. Αυτό έκανε, χθες, ο υπουργός Ανάπτυξης, με αφορμή τη Μέρα του Καταναλωτή και αποτελούσε την κυβερνητική απάντηση (όσο και μια έμμεση παραδοχή) στην ακρίβεια!
Εσείς τι λέτε; Θα ...ανταποκριθούν οι επιχειρηματίες σε τέτοιου είδους εκκλήσεις ή «δουλευόμαστε», χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε ποιος ακριβώς μας κοροϊδεύει;
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες δεν έχουν κανένα λόγο να το κάνουν. Τα κέρδη τους ποτέ δεν είναι καλά, όταν μπορούν να είναι ...μεγαλύτερα και σίγουρα η απελευθέρωση του ωραρίου, που «ψήνεται», κάθε άλλο παρά θα τους χαλάσει τα σχέδια.
ΠΑΝΤΩΣ, Ο Δ. Σιούφας μπήκε στον κόπο χθες να μας προσδιορίσει και το ρόλο της ΔΕΗ στη «νέα απελευθερωμένη αγορά ενέργειας». Θα είναι, λέει, «κεντρικός πόλος» και θα αποτελέσει «εθνικό κεφάλαιο».
Τώρα, το τι είδους «εθνικό κεφάλαιο» θα είναι αυτό, όταν ολοένα και περισσότερο διευρύνεται η ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης, μόνον η κυβέρνηση μπορεί να το απαντήσει. Οσο για τα περί «κεντρικού πόλου», τα ...διαπιστώσαμε με την περίπτωση του ΟΤΕ.
Φτάσαμε έτσι, εν έτει 2005 και αμφισβητείται πλέον ευθέως, ακόμη και η αρχή της μονιμότητας, ενώ, ο Κ. Καραμανλής, στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου προανάγγειλε νέες αντιδραστικές αλλαγές στη Δημόσια Διοίκηση και τις λεγόμενες ΔΕΚΟ, οι οποίες θα χειροτερεύσουν ακόμη περισσότερο τις συνθήκες δουλιάς και αμοιβής των εργαζομένων και ο Θ. Πάγκαλος ζήτησε να καταργηθεί το εφάπαξ...
Οι εργαζόμενοι, ψηφοφόροι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα στους χώρους των πρώην ΔΕΚΟ, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους...
Αστραψε και βρόντηξε, χτες το πρωί, στη ΝΕΤ ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Α. Λοβέρδος. Απευθυνόμενος με αυστηρό τρόπο προς τον βουλευτή της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκη, του έθεσε το δίλημμα: Είτε θα φτιάξετε μια οικονομία φιλική προς την ιδιωτική πρωτοβουλία, ώστε να ανθίσει η επιχειρηματικότητα, είτε θα φτιάξετε μια οικονομία σοβιετικού τύπου... Φυσικά, ο τελευταίος, γνωστός για τις ακραίες νεοφιλελεύθερες απόψεις του, άκουγε το υπέρ αγορών κήρυγμα του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και χαμογελούσε, ενώ, στο τέλος, περιορίστηκε να πει φανερά ικανοποιημένος: Χαίρομαι για τις απόψεις του κ. Λοβέρδου (...)
Οπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, η μεταξύ τους «αντιπαράθεση» γινόταν στη βάση για το ποιο κόμμα είναι περισσότερο φιλικό προς τους επιχειρηματίες και αν έχει ή δεν έχει την τόλμη η ΝΔ να πάρει τις πολιτικές πρωτοβουλίες για τη βίαιη προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας στην καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση». Οι λύκοι του δικομματισμού ερίζουν για το ποιος από τους δύο έχει πιο γαμψά νύχια και πιο σουβλερά δόντια, για να ξεσχίσει τις σάρκες του ελληνικού λαού. Αυτή είναι και η ...μεγάλη διαφορά σήμερα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οσο για τα υποψήφια θύματα, ας λάβουν τα μέτρα τους. Αν δεν αντιδράσουν, θα καταλήξουν στο στόμα του ενός ή του άλλου λύκου.
Εμείς πάντα το λέγαμε: Στην ουσία όλα τα έργα που εκτελούνται με τις λεγόμενες συμβάσεις παραχώρησης, τύπου «Αττικής Οδού» ή «Ρίου - Αντιρρίου», οδηγούν σε μια έμμεση αντιλαϊκή πρόσθετη φορολογία και σε μια διπλή αφαίμαξη των εισοδημάτων των εργαζομένων που υποχρεώνονται να πληρώνουν τόσο για την κατασκευή των έργων αυτών, όσο και για την κατοπινή χρήση τους.
Αυτό ακριβώς έρχεται να επιβεβαιώσει έρευνα που πραγματοποίησαν οι εταιρίες «Invision Consulting» και «Metron Analysis», σύμφωνα με την οποία το 70% των καθημερινών μετακινήσεων στην Αττική Οδό γίνεται από ανθρώπους που μετακινούνται από και προς την εργασία τους ή για επαγγελματικούς λόγους.
Ενας εργαζόμενος, λοιπόν, δίνει κάθε μήνα από το πενιχρό - ελέω κυβερνητικής πολιτικής - εισόδημά του 125 ευρώ σε διόδια! Διόδια με τα οποία ενισχύεται η κερδοφορία των μεγαλοεργολάβων, οι οποίοι, σύμφωνα με μελέτη του ΚΕΠΕ, δε συνεισέφεραν στην κατασκευή του έργου παρά με ψίχουλα, τα οποία μάλιστα υπερκαλύφθηκαν από τις τεράστιες προκαταβολές που κατέβαλε το Δημόσιο και τα έσοδα από τα παράλληλα έργα.
Να, λοιπόν, άλλη μία απόδειξη για το πόσο αντιλαϊκή είναι η μέθοδος εκτέλεσης αναγκαίων έργων υποδομής με τη ληστρική και αποικιοκρατικού τύπου μέθοδο των «συμβάσεων παραχώρησης», που τείνει πλέον - με τις ευλογίες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - να γίνει καθεστώς, αγκαλιάζοντας όλο και περισσότερους τομείς και δραστηριότητες...
Δυόμισι χρόνια έχουν περάσει από τις προηγούμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές κι άλλος τόσος χρόνος περίπου, που βρίσκεται στη θέση του υπερνομάρχη Αθήνας - Πειραιά, η κ. Φ. Γεννηματά. Χτες, λοιπόν, πραγματοποιήθηκε ειδική συνεδρίαση του διευρυμένου νομαρχιακού συμβουλίου με θέμα το «Αττικό Πράσινο» και στην τοποθέτησή της η κ. Γεννηματά δε βρήκε ούτε μία λέξη απολογισμού για τα δύο και πλέον χρόνια που πέρασαν. Μίλησε, λες και μόλις χτες ανέλαβε το ρόλο του υπερνομάρχη... Κατανοούμε, βέβαια, τις ανυπέρβλητες δυσκολίες της. Τι να πει, για το... τίποτε.