Τετάρτη 15 Ιούνη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ποτέ δε συμπορεύτηκαν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θετικά αντιδρούν οι αγορές και χρηματιστήρια στη δρομολογούμενη, μεγαλύτερη μέχρι σήμερα διασυνοριακή αγορά στη γηραιά ήπειρο. Αυτά μετέδιδαν χτες τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, αναφερόμενα στην εξαγορά της γερμανικής τράπεζας HVB από το ιταλικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα «UniCredito», αντί 20 δισ. ευρώ και τη διαμόρφωση ενός τραπεζικού κολοσσού, που τα πλοκάμια του θα απλώνονται σε 19 χώρες, από την Τουρκία μέχρι την κεντρική Ευρώπη και τη Βαλτική Θάλασσα.

Οταν χαίρονται οι αγορές, όμως, πρέπει να ανησυχούν οι εργαζόμενοι. Κι όχι μόνο γιατί ο διευθύνων σύμβουλος της «UniCredito» δήλωσε, ότι «μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας η λέξη - κλειδί δε θα είναι άλλη από την οικονομική πειθαρχία». Οπως λένε οι σχετικές πληροφορίες, οι σχεδιασμοί του νέου τραπεζικού μεγαθηρίου περιλαμβάνουν - εκτός των άλλων - την περικοπή 9.000 θέσεων εργασίας, οι οποίες θα ισοδυναμούν με το 7% του προσωπικού της γερμανικής τράπεζας, με το 2% των εργαζομένων στην Ιταλία και το 9% από τους εργαζόμενους στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.

Οπως, το 'χουμε τονίσει πολλές φορές, η αύξηση των μονοπωλιακών κερδών και τα δικαιώματα των εργαζομένων είναι αντιστρόφως ανάλογα. Ποτέ δε συμπορεύτηκαν...

Τα «μυστικά κονδύλια»

«Λόγω της φύσης της παραπάνω δαπάνης και παραστατικών στοιχείων, η δικαιολόγησή της δεν είναι δυνατή από πιστώσεις άλλου ΚΑΕ (σ.σ. κωδικού) του λειτουργικού προϋπολογισμού του ΕΠΥΕΘΑ πλην αυτού των απορρήτων - ειδικών δαπανών (ΚΑΕ 0896)». Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, το επίσημο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, που αποκάλυψε χτες το «Βήμα». Κι αν σας προκαλεί απορία η διατύπωση περί της «φύσης» των δαπανών, σε συνδυασμό, βέβαια, με την υπαγωγή τους στα «μυστικά κονδύλια» του υπουργείου, τότε η απάντηση ίσως βρίσκεται στον σχετικό κατάλογο των εξόδων. Ανάμεσα στα τελευταία, λοιπόν, συμπεριλαμβάνονται αγορές ουίσκι, παγωτών, καφέδων, κεραμικών σουβέρ, τζιν, ασημένιων μανικετόκουμπων, ως και η πληρωμή καθαριστηρίου σε ξενοδοχεία. Προφανώς, αυτή την πρακτική εννοούσε η νυν ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, όταν κατάγγελλε την «αμαρτωλή προϊστορία» των προκατόχων της και υποσχόταν τη ριζική αλλαγή πορείας. Με μια έννοια, τα προαναφερόμενα έξοδα ...ξεφτιλίζουν τα «μυστικά κονδύλια»...

«Στάχτες» αποσύνδεσης

Στα ποσοστά σύνδεσης και αποσύνδεσης των εξευτελιστικών επιδομάτων ανεργίας των μικρομεσαίων αγροτών, ή αλλιώς των επιδοτήσεων της νέας ΚΑΠ, επικεντρώνεται σκοπίμως και αποπροσανατολιστικά ο προβληματισμός των θιασωτών της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ.

Χτες, ενόψει και του αυριανού Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης συναντήθηκε με τα προεδρεία των συμβιβασμένων διοικήσεων των ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ, για να συζητήσουν την πορεία υλοποίησης των - αρνητικών - μέτρων της νέας ΚΑΠ. Ακολούθως ο Ε. Μπασιάκος δήλωσε πως «η κυρίαρχη τάση είναι υπέρ της μεγαλύτερης δυνατής αποδέσμευσης για το σύνολο σχεδόν των κοινοτικών καθεστώτων, ώστε οι αγρότες να μη χάσουν κοινοτικές ενισχύσεις για την περίοδο 2006-2013». Σοβαρά;... Εδώ πρόκειται για ομαδικό δούλεμα, γιατί έτσι κι αλλιώς οι επιδοτήσεις περικόπτονται από φέτος και θα μειωθούν ακόμα πιο πολύ μέσα στα επόμενα χρόνια, ανεξάρτητα από τα όποια ποσοστά σύνδεσης και αποσύνδεσης ανακοινωθούν τελικά, εξαιτίας των μέτρων της νέας ΚΑΠ που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και θα συνεχίσουν να ψηφίζουν στο Ευρωκοινοβούλιο και στα Συμβούλια της ΕΕ...

Ιδιωτικά πανεπιστήμια μετά από... «έλεγχο»

Προχωράει με σταθερούς ρυθμούς σε επίπεδο ΕΕ η οδηγία που προβλέπει την υποχρεωτική αμοιβαία αναγνώριση τίτλων σπουδών μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ελάχιστης διάρκειας τριών ετών, όπου συμπεριλαμβάνονται και τα πτυχία των κολεγίων που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια. Στο πλαίσιο αυτό, οι ιδιοκτήτες των κολεγίων ήδη πανηγυρίζουν, καθώς οι σχετικές πληροφορίες αναφέρουν, ότι η οδηγία θα έχει οριστικά ψηφιστεί μέχρι το φθινόπωρο και, επομένως, θα αναγνωρίζονται οι τίτλοι που «πουλάνε» στα «μαγαζιά» τους. Κι από την άλλη, η κυβέρνηση - που καταψήφισε την οδηγία στο Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας της ΕΕ - περιορίζεται σε γενικολογίες, υποστηρίζοντας ότι δε θα είναι τόσο απλά τα πράγματα, αφού το ελληνικό Σύνταγμα απαγορεύει τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων και η Συνθήκη του Μάαστριχτ δίνει την αρμοδιότητα της Παιδείας στα κράτη - μέλη. Ομως, την ίδια στιγμή, υπαινίσσεται, ότι η «λύση» θα δοθεί, μέσω του «ελέγχου ποιότητας» αυτών των «μαγαζιών». Με άλλα λόγια, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια ή τα όποια παραρτήματά τους θα είναι σύντομα εδώ, επισήμως και νομίμως, αφού τα... αξιολογήσουν και... εγγυηθούν την... ποιότητά τους. Και, μετά, θα έρθει και η ώρα για να προσαρμοστεί και το Σύνταγμα στη νέα πραγματικότητα.

Δεν έχει θέση ο πουλημένος...

Οσα και να παίρνει ο εργάτης από τη δουλιά του, πάλι λίγα είναι, γιατί πάντα υπάρχει ένα κομμάτι υπερπροϊόντος που του το έχουν αρπάξει. Απ' αυτήν τη σκοπιά, κανένας εργάτης δε χάνει, επειδή ένας άλλος παίρνει περισσότερα. Αντίθετα, όπου κατακτήθηκε ένας «υψηλότερος» μισθός, αυτό πρέπει να είναι απόδειξη ότι όλοι μπορούν να πάρουν περισσότερα. Αυτοί, που, δήθεν, κλαίνε για τους χαμηλόμισθους, ζητάνε, απλά, να εξισωθούν όλοι προς τα κάτω. Κλείνουμε τ' αυτιά σε τέτοια κλάματα.

Παρουσιάζονται, όμως, και φαινόμενα, που δεν αφορούν το αν θα πάρουν όλοι περισσότερα, αλλά το ποιος «θα την κάνει» γρηγορότερα, ποιος θα βάλει περισσότερα στην τσέπη και μετά απ' αυτόν «γαία πυρί μειχθήτω». Μάλιστα, το θράσος ορισμένων ξεπερνά τα όρια και, ούτε λίγο - ούτε πολύ, εγκαλούν και όποιον τους καταγγέλλει...

Τέτοια φαινόμενα δεν έχουν σχέση με την πληρωμή της εργατικής δύναμης, αλλά με την παραγωγή και προστασία της εργατικής αριστοκρατίας. Παράδειγμα: Κάτι τύποι που δουλεύουν στα «ντίλινγκ ρουμ» στις τράπεζες. Μόνιμοι απεργοσπάστες, συμβάλλουν, ναι, με τη δουλιά τους στην παραγωγή κέρδους για τις τράπεζες, ναι, πρέπει να πληρωθούν καλά, αλλά από πού κι ως πού, την κρίσιμη ώρα που ο κλάδος δίνει μάχη, αυτοί έχουν δικαίωμα να συνεχίζουν να παράγουν κέρδη για τα αφεντικό τους; Από πού προκύπτει το περίφημο «δικαίωμα στην εργασία», όταν πρόκειται για καθαρή απεργοσπασία; Είναι απεργοσπάστες και σαν τέτοιοι είναι εχθροί της τάξης, όσο και θύματα του αφεντικού τους, ταυτόχρονα. Οτι ορισμένοι απ' αυτούς φτάνουν να επικαλούνται την ύπαρξη του εργατοπατερισμού σαν άλλοθι για την ατομική τους επιλογή, δεν προσδίδει «αριστερά» χαρακτηριστικά στην ξεφτίλα.

Το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» δεν μπορεί να γίνει δεκτό σε καμία περίπτωση. Ακόμα κι όταν βουλιάζει το καράβι, υπάρχουν κανόνες που προβλέπουν πως πρώτα βγάζεις άρρωστους, γέροντες και παιδιά, μετά γυναίκες, μετά άντρες επιβάτες και τελευταίο το πλήρωμα με τελευταίον - τελευταίον τον καπετάνιο. Κανόνες, που χτίστηκαν με γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας κι όχι του μόνου λύκου. Ο «κοινωνικοποιημένος» λύκος, δηλαδή ο σκύλος, γαυγίζει όταν υπάρχει κίνδυνος για το σπίτι που τρώει φαΐ, δεν το βάζει στα πόδια. Αν αυτά τα απλά αξιακά δε θέλουν να τα καταλάβουν διάφοροι και παριστάνουν τους θιγμένους όταν τους λες «πουλημένους», είναι δικό τους πρόβλημα ως προς τις ενοχές, αλλά και πρόβλημα του κινήματος η αντιμετώπισή τους.

Δεν έχει θέση στις γραμμές του εργατικού κινήματος ο πουλημένος, όπως δεν έχει θέση στην κοινωνία των Ανθρώπων αυτός που σπρώχνει και τσαλαπατά για να μπει πρώτος στο βαγόνι μη και δεν κάτσει, όταν γύρω του υπάρχουν ανάπηροι και παιδιά. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να γυρίσει στο ζώο, αλλά σίγουρα κάποιοι μπορούν να έχουν κτηνώδη συμπεριφορά. Καμιά συμπάθεια για το κτήνος που παριστάνει τον φουκαρά. Οταν υπάρχει αυτός που δεν υπόγραψε μπροστά στο απόσπασμα, εσύ ο σκυφτός δεν έχεις κανένα δικαίωμα να ζητάς να σε αντιμετωπίσουμε με το γάντι.


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Τα περίεργα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ η δικαιολογία που έδωσε στη Βουλή ο υπουργός Ναυτιλίας Μανώλης Κεφαλογιάννης, σχετικά με το γιατί πήραν υπέρογκες αυξήσεις τα εισιτήρια των πλοίων. Κάτι που σύντομα θα διαπιστώσουν όσοι ξεκινήσουν για θερινές διακοπές.

Οπως είπε, αυξήθηκαν οι τιμές του πετρελαίου οπότε «έπρεπε» να γίνουν οι ανατιμήσεις των εισιτηρίων, για να καλύψουν αυτή την επιβάρυνση, και μάλιστα περηφανεύτηκε, επειδή οι αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων είναι μάλλον μικρότερες από τις αυξήσεις του πετρελαίου.

Μόνο που από όσο γνωρίζουμε, φέτος δεν έχουν αυξηθεί οι τιμές αποκλειστικά του πετρελαίου που αγοράζουν οι ακτοπλόοι - εφοπλιστές. Και το πετρέλαιο που αγοράζει ο υπόλοιπος κόσμος ακρίβυνε επίσης.

Γιατί άραγε δεν υπήρξε η ίδια ευαισθησία όλο τον χειμώνα, για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους που πλήρωναν «τρελά» ποσά για πετρέλαιο θέρμανσης; Ή, για όλους όσοι συνεχίζουν να πληρώνουν την πανάκριβη βενζίνη;

Εκτός αν οι εφοπλιστές θεωρούνται «αδύναμο κομμάτι» της ελληνικής κοινωνίας, που χρειάζεται στήριξη. Σίγουρα μια θεώρηση που δεν «κολλάει» με τα υπέρογκα κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ που παρουσιάζουν οι εφοπλιστικές εταιρίες.

Τελικά αυτό που προκύπτει ως συμπέρασμα είναι ότι οι μισθωτοί, οι μεροκαματιάρηδες και οι συνταξιούχοι πληρώνουν χειμώνα - καλοκαίρι. Οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές τα εισπράττουν, επίσης χειμώνα - καλοκαίρι.

ΔΕΝ ΞΈΡΟΥΜΕ, ΑΝ αληθεύουν τα σχετικά δημοσιεύματα, αλλά δε θα μας έκανε και εντύπωση αν ισχύουν: Η κυβέρνηση λέει ετοιμάζεται να παραχωρήσει σε τράπεζες ακίνητα του Δημοσίου. Αυτό από μόνο του είναι το... σύνηθες ξεπούλημα.

Ομως, λέει, σκέπτονται να παραχωρήσουν ακόμη και ακίνητα στα οποία ήδη στεγάζονται δημόσιες υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες δε θα μεταφερθούν αλλού, αλλά θα πληρώνουν ενοίκιο για να παραμείνουν στη θέση τους!!!


Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτό - σύμφωνα με κάποιους οικονομολόγους - είναι μια ευφυής κίνηση αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας! Τώρα γιατί εμείς νομίζουμε ότι είναι ο απόλυτος παραλογισμός; Μάλλον επειδή δεν μπορούμε να καταλάβουμε τα... μυστικά του «ανταγωνισμού» και της «οικονομίας».

Σύγχρονοι πειρατές

Γρηγοριάδης Κώστας

Στα παλιά χρόνια, τις θάλασσες, τα νησιά και τα παράλια, τα λυμαίνονταν οι τρομεροί κουρσάροι. Οι πειρατές αυτοί σχεδίαζαν αιφνιδιαστικές επιθέσεις στα διερχόμενα πλοία, ή σε κατοικημένα νησιά και δεν άφηναν πίσω τους πέτρα πάνω στην πέτρα. Με την πάροδο του καιρού και χάρη στη... γενική πρόοδο της κοινωνίας, το φαινόμενο αυτό εξαλείφτηκε. Ή έτσι τουλάχιστον υποστηρίζουν. Πώς όμως εμείς έχουμε την εντύπωση, ότι η πειρατεία συνεχίζει να υπάρχει, με σύγχρονη όμως μορφή; Τι άλλο θα μπορούσε να πει κανείς, όταν από την άλλη άκρη του τηλεφωνικού σύρματος, ο αρμόδιος του ναυτιλιακού γραφείου τον πληροφορεί, ότι η μεταβίβαση και επιστροφή (με αυτοκίνητο) τετραμελούς οικογένειας - δύο ανήλικα παιδιά - στη Μυτιλήνη στοιχίζει... 350 ευρώ! Αν δεν είναι αυτό ληστεία, τι άλλο θα μπορούσε να είναι. Μας είχαν ζαλίσει τον έρωτα, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και άλλοι θιασώτες των αγορών, ότι η... απελευθέρωση της ακτοπλοΐας θα ενίσχυε τον ανταγωνισμό και θα λειτουργούσε τελικά υπέρ των χρηστών... Για να αποδειχθεί ότι οι μόνοι που ωφελήθηκαν από την «απελευθέρωση» είναι οι Λαιστρυγόνες του εφοπλιστικού κεφαλαίου, που λεηλατούν τον κοσμάκη. Φυσικά με την ευγενική χορηγία του δικομματισμού, που φροντίζει συστηματικά τα συμφέροντά τους.

Οι ληστρικές συμβάσεις...

Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια έχουν αναλωθεί σε μία ακατάσχετη προπαγάνδα για την καθιέρωση της εκτέλεσης των δημοσίων έργων με τη λεγόμενη μέθοδο της «αυτοχρηματοδότησης» και των «συμβάσεων παραχώρησης».

Κι αυτό, όταν αποδείχτηκε περίτρανα ότι με τις παρόμοιες ληστρικές συμβάσεις που εφαρμόστηκαν στη χώρα μας (Αεροδρόμιο Σπάτων, Ρίο - Αντίρριο και Αττική Οδός) ο λαός αναγκάζεται να πληρώνει διπλά και τρίδιπλα - και για την κατασκευή και για τη λειτουργία με πανάκριβα διόδια και τέλη - ώστε να εξασφαλιστούν τα συνεχή και υπέρογκα κέρδη του κεφαλαίου.

Οπως είναι γνωστό μάλιστα, για μία απ' αυτές - τη σύμβαση για την Αττική Οδό - ακόμη και η εισαγγελική αρχή τη χαρακτήρισε λεόντεια...

... και ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός

Ωστόσο, η κυβέρνηση, θέλοντας να εξυπηρετήσει ακόμη περισσότερο τα συμφέροντα του κεφαλαίου, επιδιώκει να παγιώσει το σύστημα αυτό, ακόμη και στα μικρά έργα, όπως προκύπτει από το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομίας για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Κι όλα αυτά σε πείσμα όχι μόνο της κοινής λογικής, των αναγκών του λαού, αλλά και της διεθνούς πρακτικής, όπως αποκαλύφθηκε στο πρόσφατο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Μηχανικών που εργάζονται στο Δημόσιο (ΕΜΔΥΔΑΣ).

«Ο κίνδυνος να εγκαταλειφθούν χρήσιμα και απαραίτητα έργα και να προωθηθούν μόνο όσα είναι συμφέροντα για τους ιδιώτες, με βάση την ανταποδοτικότητα, είναι ορατός», τόνισε συγκεκριμένα ο Γάλλος σύνεδρος Ρ. Ρουσιέρ. Παράλληλα υπογράμμισε ότι ακόμη και η «Πράσινη Βίβλος» της ΕΕ επισημαίνει ότι «οι ΣΔΙΤ δεν είναι πανάκεια για την κάλυψη των ελλειμμάτων σε υποδομές, ιδίως σε χώρες με σημαντικά οικονομικά ελλείμματα», όπως η δική μας.

Φαίνεται πως κάποιοι εδώ είναι βασιλικότεροι του βασιλέα. Ή, μάλλον,... νεοφιλελευθερότεροι του νεοφιλελευθερισμού!..

Ούτε ένας

Στο ίδιο συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ΕΜΔΥΔΑΣ ειπώθηκαν και ορισμένα ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία, σχετικά με τα πολεοδομικά γραφεία. Τα τελευταία, λοιπόν, υπολειτουργούν, καθώς σε ποσοστό 68% δε διαθέτουν το προβλεπόμενο προσωπικό λειτουργίας, ενώ σε 18 πολεοδομικά γραφεία δεν υπάρχει ούτε ένας διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός για να ελέγξει τα σχέδια και να εκδώσει τις οικοδομικές άδειες! Οπως τονίστηκε, η επιχείρηση πολεοδομικής ανασυγκρότησης της χώρας, που ξεκίνησε επί υπουργίας Αντώνη Τρίτση, στο τότε ΥΧΟΠ, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη κι ας έχουν περάσει 20 και πλέον χρόνια. Τελευταία είναι, επίσης, η χώρα μας, μεταξύ όλων των κρατών - μελών της ΕΕ, σε ό,τι αφορά στη στελέχωση των δημοσίων τεχνικών υπηρεσιών με διπλωματούχους πολιτικούς μηχανικούς, όπως και στο ύψος των αμοιβών των διπλωματούχων πολιτικών μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων.

Κι έτσι, έχει αναλάβει η «ελεύθερη αγορά», να... λύσει τα κάθε λογής προβλήματα θα συμπληρώναμε εμείς...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πιο ισχυρά χτυπήματα κατά της ΕΕ!

Δε χωράνε αυταπάτες όσον αφορά τα «αποτελέσματα» της Συνόδου Κορυφής των «25» που αρχίζει αύριο στις Βρυξέλλες. Οποια και αν είναι η μοιρασιά της πίτας του ισχνού κοινοτικού προϋπολογισμού, όποιος «συμβιβασμός» και να επιτευχθεί για τη «διαδικασία επικύρωσης»(!) του αντιδραστικού «ευρωσυντάγματος», το μόνο βέβαιο είναι ότι τίποτα δε θα αλλάξει προς το καλύτερο για τους λαούς της ΕΕ. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει.

Παρά τις σοβαρές διαφορές που έχουν μεταξύ τους, οι ηγέτες της ΕΕ συμπίπτουν ξεκάθαρα στην «ανάγκη» επιτάχυνσης των «οικονομικών μεταρρυθμίσεων», δηλαδή των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που θα ισχυροποιήσουν παραπέρα το χρηματιστικό κεφάλαιο και τα μονοπώλια και θα σπρώξουν στη φτώχεια και την ανέχεια εκατομμύρια εργαζόμενους και ανέργους. Αυτό που ενώνει όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις των 25 κρατών - μελών της ΕΕ είναι η επιβολή των πολιτικών της Λισαβόνας, δηλαδή οι διαρθρωτικές αλλαγές που έχουν στόχο την παραπέρα μείωση του «κόστους εργασίας», την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη μείωση των συντάξεων και την παράταση του εργάσιμου βίου. Μάλιστα, εξόφθαλμη είναι η προσπάθεια που καταβάλλεται προκειμένου η «κρίση», που δημιουργήθηκε εξαιτίας της απόρριψης του «ευρωσυντάγματος», να χρησιμοποιηθεί για να υιοθετηθούν μοντέλα, όπως το αμερικανικό, προκειμένου να υπάρξει «διέξοδος» για την ΕΕ... Αυτός είναι ο βασικός στόχος της αυριανής και μεθαυριανής συνόδου της ΕΕ: Να δεσμευτούν οι ηγέτες της ΕΕ ότι όχι μόνο δε θα «χαλαρώσουν», αλλά και θα προχωρήσουν πιο αποφασιστικά στις αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις».

Φυσικά, το λαομίσητο πλέον ευρωοικοδόμημα τρίζει κάτω από τα χτυπήματα της λαϊκής δυσαρέσκειας και του «όχι» των λαών, ενώ ταυτόχρονα το «διασχίζουν» οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις μεταξύ τόσο των ισχυρών κρατών - μελών, όσο και μεταξύ του ευρωπαϊκού και αμερικανικού ιμπεριαλισμού για τον έλεγχο και το μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη. Ο ασίγαστος πόλεμος μεταξύ τους διαπερνά κάθε επιμέρους ζήτημα, όπως είναι αυτό του προϋπολογισμού της ΕΕ για το διάστημα 2007-2013. Η διαμάχη γίνεται πρώτα και κύρια μεταξύ των ισχυρών κρατών - μελών (Γερμανία - Γαλλία, Βρετανία), αλλά δεν αφορά μόνο ή κυρίως τη μοιρασιά της πίτας (το 1% του ΑΕΠ της ΕΕ!), αλλά το ποιος θα βάλει τη σφραγίδα στις εξελίξεις και την πορεία της ΕΕ συνολικά.

Καμία αγωνία, λοιπόν, δε διακατέχει τους εργαζόμενους για την έκβαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Μόνη λαχτάρα είναι πώς τα χτυπήματα των λαών θα γίνουν πιο ισχυρά και θα σωριάσουν το ευρωοικοδόμημα σε σωρούς ερειπίων, ώστε πάνω τους να κτίσουμε την Ευρώπη των λαών. Οι ηγέτες της ΕΕ περιφρόνησαν βάναυσα το «όχι» των λαών στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα, επιβεβαιώνοντας ότι δεν ξέρουν να κινούνται παρά μόνο μέσα στον εφιαλτικό για τους λαούς «ευρωμονόδρομο».



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ