Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο, στο να κατέβουν στην κινητοποίηση όσο γίνεται περισσότεροι εργάτες και εργάτριες. Τούτο το καθήκον δεν παίρνει αναβολή. Καμιά υποτίμηση. Καμιά επανάπαυση. Ολα τα μέσα, όλες οι δυνάμεις, αυτή τη στιγμή, συγκεντρώνονται για την απεργία. Η κυβέρνηση και ο ΣΕΒ πρέπει την Τρίτη να νιώσουν το εργατικό πείσμα. Στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, να δούνε την εργατική οργή. Να νιώσουν την πυγμή και το αγωνιστικό φρόνημα της εργατικής τάξης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Η πραγματική ευαισθησία ενός κόμματος στα λαϊκά προβλήματα εκφράζεται από τη θέση που παίρνει για τη λύση τους. Δηλαδή αν πραγματικά υπηρετεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της ή αυτά της αστικής τάξης και των συμμάχων της.

Εμείς, πάντως, για πολλοστή φορά λέμε ότι για να υπηρετηθούν με τον καλύτερο και επιστημονικό τρόπο τα συμφέροντα των ψυχικά ασθενών, των οικογενειών τους από τα λαϊκά στρώματα και των υγειονομικών, όλες οι μονάδες, υπηρεσίες, διάφορες μορφές δομών (ξενώνες, οικοτροφεία, διαμερίσματα) πρέπει να είναι κρατικά, διασυνδεμένα με το κρατικό - δημόσιο - δωρεάν σύστημα υγείας.

Η θέση του ΣΥΝ για το συγκεκριμένο ζήτημα όχι απλά είναι αντιλαϊκή, αλλά και επικίνδυνη.

Απτόητες συνεχίζουν ορισμένες τράπεζες να τηλεφωνούν σε σπίτια, διαφημίζοντας τις φοβερές και τρομερές πιστωτικές τους κάρτες. Μετά το σάλο που προκλήθηκε προηγούμενα, σχετικά με το πού έβρισκαν τα τηλέφωνα (οι κλήσεις ήταν και παραμένουν προσωποποιημένες), τώρα το παραμύθι δείχνει να έχει αλλάξει ελαφρώς. Ετσι καλούν νυν και παλαιότερους πελάτες τους και όχι παντελώς «άσχετους» με την τράπεζα.

Ωστόσο, η ουσία παραμένει ίδια: Εχουν το δικαίωμα να διατηρούν στο αρχείο τους προσωπικά στοιχεία ανθρώπων που εδώ και χρόνια διέκοψαν τις συναλλαγές τους με την τράπεζα και που τώρα τους ενοχλεί; Μπορούν να τα χρησιμοποιούν όποτε θέλουν για να διαφημίσουν τα προϊόντα τους; Οι διάφορες «Αρχές Προστασίας» και «Γενικές Γραμματείες» (Προσωπικών Δεδομένων, Καταναλωτή κλπ.) τι λένε επ' αυτού;

Αλλά τι να πούνε; Ως θεσμοί του αστικού κράτους; Ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που θα ήθελαν να «προστατέψουν» το δύσμοιρο καταναλωτή, μπορούν να το κάνουν; Να θίξουν δηλαδή τα ιερά και τα όσια του κεφαλαίου και μάλιστα του τραπεζικού; ΄Η μήπως θα νοιαστούν για την πολύμορφη αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος; Στο κάτω κάτω της γραφής την «ελεύθερη αγορά» υπηρετούν. Αλλά αν αυτό δεν είναι υποκρισία, τότε πώς λέγεται;

Με το πανό «Δικαιόπολη σε γνώρισα, Λάμαχο σε βρίσκω», που υψώθηκε στη μάντρα του σχολείου της Αστυπάλαιας, όπου έδινε συναυλία ο Διονύσης Σαββόπουλος, τον υποδέχτηκαν. Το έργο που ανέβασε ο Διονύσης ήταν οι «Αχαρνής» του Αριστοφάνη και για όσους δε γνωρίζουν Δικαιόπολης ήταν ο «τρελός» του χωριού που λέμε σήμερα, ο οποίος καταμεσής του Πελοποννησιακού Πολέμου τα 'βαλε με τον Λάμαχο, τον αρχηγό των Αθηναίων, δηλαδή την εξουσία, και πήρε και το λαό με το μέρος του.

Από πάρα πολλούς παριστάμενους στη συναυλία σχολιάστηκε ότι το σύνθημα στη μάντρα του σχολείου ήταν αρκετά εύστοχο. Πολύ περισσότερο, που ο ίδιος ο Διονύσης, στο πρόγραμμά του, εμφανίστηκε να παραφράζει κάποια παλιά του κομμάτια, σα να «εκσυγχρονίστηκε» που λένε και οι ΠΑΣΟΚοι. Δεν είπε, όπως παλιά, ούτε το στίχο «δεν είμαι ΠΑΣΟΚα, δεν είμαι ούτε ΚΚΕ»... Και προτίμησε μεν να ξεχάσει τον εν λόγω στίχο από το γνωστό του τραγούδι, οι θεατές, όμως, έδειξαν πως και δεν ξεχνούν και δε δέχονται κάτι παράξενες μεταμορφώσεις.

Τόσα χρόνια τα παιδιά της ΚΝΕ, μέσω αντιιμπεριαλιστικών διήμερων, κατασκηνώσεων και άλλων εκδηλώσεων, «όργωσαν» την Ελλάδα. Εκαναν αισθητή παντού την παρουσία τους, την πολιτική τους κατάρτιση, τον πολιτισμό τους, το κομμουνιστικό ήθος τους σε τελική ανάλυση.

Μια φορά βγήκαν τα «καλόπαιδα» της ΟΝΝΕΔ εκτός Αθηνών, θέλοντας να μεταφέρουν τα «πάρτι» τους και στην επαρχία (συγκεκριμένα στη Λήμνο) και - έξαλλα - ξεκίνησαν τους τσαμπουκάδες και προπηλακίστηκαν με το πλήρωμα του πλοίου που τους μετέφερε.

Τα γνωστά δηλαδή της Ρηγίλλης: Σεμνότητα, ηπιότητα, ταπεινότητα, πνεύμα και ηθική...

Γρηγοριάδης Κώστας

Επίσης, τη βάση του Γκουαντανάμο σε ένα μνημείο αίσχους για οποιαδήποτε έννοια ανθρώπινου πολιτισμού.

Το μόνο, που, ίσως, αποτελεί έκπληξη, είναι το ότι δεν έκαναν το εν λόγω νομοθέτημα ακόμη χειρότερο. Λέτε να εξάντλησαν τις δυνατότητές τους; Να έφθασαν να μην υπάρχει ατομική ελευθερία, η οποία να μπορεί να υπονομευτεί και να καταστρατηγηθεί περισσότερο;

ΠΑΝΤΩΣ, Σ' ΑΥΤΗΝ την κατεύθυνση, προβληματίζεται στα σίγουρα η Ευρωπαϊκή Ενωση. Τα επιμέρους φαινόμενα ενίσχυσης της καταστολής, που τώρα παρατηρούνται σε μια σειρά χώρες, είναι σίγουρο ότι θα μας προκύψουν σε πιο ...οργανωμένη πανευρωπαϊκή μορφή.

Κι ακόμη (δυστυχώς) πιο σίγουρο είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει από τώρα τη συγκατάθεσή της.

ΤΟ «ΤΕΡΑΣ» της γραφειοκρατίας πολεμούν Καραμανλής και Παυλόπουλος, όπως τουλάχιστον διαμήνυσαν χτες, μετά από τη συνάντηση που είχαν στο Μέγαρο Μαξίμου. Βεβαίως, όμως, υπάρχει γραφειοκρατία και ...γραφειοκρατία.

Για παράδειγμα, η «γραφειοκρατία», που αφορά τους ελέγχους για την εκταμίευση κονδυλίων προς επιχειρηματίες ή εφοπλιστές ή κάτι ...εμπόδια, όπως οι περιβαλλοντολογικές μελέτες για υλοποίηση επιχειρηματικών σχεδίων, να είστε σίγουροι ότι καταπολεμάται.

Η γραφειοκρατία όμως, που αφορά, π.χ., τα προβλήματα των ασφαλισμένων στα Ταμεία (εκεί, δηλαδή, που χρειάζεται να βάλει το κράτος το χέρι στην τσέπη για να φτιάξει μηχανοργάνωση), παραπέμπεται για αργότερα.

Για την Εφορία, δε συζητάμε. Οταν είναι ...να δώσεις, όλα τα γραφειοκρατικά εμπόδια ξεπερνώνται με ταχύτητες απίστευτες. Οταν πρόκειται να πάρεις, εκεί αλλάζει τα πράγμα και πρέπει να ελεγχθούν τα πάντα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Να απαντήσει σχετικά με την απόφασή του να σταματήσει η υλοποίηση των έργων που προβλέπονται στη μελέτη της Επιτροπής για την ανάδειξη της Γυάρου σε ιστορικό τόπο μνήμης, επιχείρησε, με επιστολή του που δημοσιεύτηκε στο χτεσινό φύλλο της «Ελευθεροτυπίας», ο υπουργός Αιγαίου Α. Παυλίδης. Ομως, ο ίδιος παραδέχεται την απόφαση για σταμάτημα των εργασιών, αλλά... «Προς το παρόν, λέει, δε θα υλοποιηθεί το έργο» και ότι επιφυλάσσεται να προχωρήσει αργότερα. Ωστόσο, παρότι επαναλαμβάνει πως περιλαμβάνει το έργο στον Προϋπολογισμό και μάλιστα με χρηματοδότηση με 2 εκατ. ευρώ, το μόνο που παρουσιάζει ως δεδομένο είναι η «δέσμευση» κάποιων ελάχιστων ποσών (μόλις 100.000 ευρώ) για να ...δημοπρατηθεί η κατασκευή προβλήτας. Αιδώς Αργείοι!

«Μείωση των εξοπλιστικών δαπανών. Αναθεωρούμε το τρέχον εξοπλιστικό πρόγραμμα με στόχο την περικοπή περίπου 400 εκατ. ευρώ και σχεδιάζουμε ακόμα μεγαλύτερη μείωση στο επόμενο πρόγραμμα (το ΕΜΠΑΕ 2006 - 2010)». Αυτά έλεγε ο Κ. Καραμανλής πριν από περίπου 10 μήνες στην ομιλία του στη ΔΕΘ, παρουσιάζοντας τη μείωση των εξοπλιστικών δαπανών ως έναν από τους επτά «άξονες», μέσω των οποίων θα εξοικονομηθούν κονδύλια και θα επιτευχθεί «η ήπια δημοσιονομική προσαρμογή». Παράλληλα, δεν έχανε την ευκαιρία να διακηρύσσει ότι η πολιτική που ακολουθεί στα ελληνοτουρκικά οδηγεί στη μείωση της κούρσας των εξοπλισμών, απελευθερώνοντας κονδύλια για την Υγεία, την Παιδεία, κ.ο.κ. Η προχτεσινή απόφαση του ΚΥΣΕΑ για τη νέα αγορά του αιώνα 40 πολεμικών αεροσκαφών «απευθείας» από την αμερικανική κυβέρνηση, ήρθε να αποδείξει πανηγυρικά ότι όλα αυτά είναι κοπανιστός αέρας και αποσκοπούν να εξωραΐσουν άλλες πολιτικές. Οι συναντήσεις και οι «κουμπαριές» του Κ. Καραμανλή με τον Ρ. Τ. Ερντογάν έχουν γίνει πλέον υποθέσεις «καθημερινής ρουτίνας», αλλά η κούρσα των εξοπλισμών καθόλου δεν ανακόπτεται γιατί ακριβώς υπηρετεί Αμερικανο-ΝΑΤΟικές ανάγκες του «αντιτρομοκρατικού πολέμου».

ΥΓ: Ασφαλώς και φαίνονται σιγά σιγά τα αποτελέσματα της τελευταίας επίσκεψης του Κ. Καραμανλή στο Λευκό Οίκο...

Η κρατική τηλεόραση είχε από προχτές τα σκήπτρα της «ενημέρωσης» για τα νέα συμβάντα στο Λονδίνο. Και λέμε «ενημέρωσης» γιατί πλέον δεν τηρούνται ούτε στοιχειώδεις δεοντολογικές αρχές για το ψάξιμο μιας είδησης και κάποιοι δημοσιογράφοι γίνονται «παπαγαλάκια» των κρατικών υπηρεσιών, για να περάσουν τη μαζική προπαγάνδα της τρομοϋστερίας. Ξεχωρίσαμε από την πρώτη μέρα μια περίπτωση, όχι βεβαίως μοναδική. Πρόκειται για τον δημοσιογράφο Γιάννη Πολίτη που εμφανίστηκε ως αναλυτής, στα δελτία ειδήσεων της ΝΕΤ, και μοναδική αγωνία του ήταν να στηρίξει τα νέα τρομοκρατικά μέτρα που πήραν οι ηγέτες της ΕΕ. Ολη του η ανάλυση, περί «απώλειας της ησυχίας των Ευρωπαίων πολιτών» και ότι «οι τρομοκράτες πέτυχαν να ενσπείρουν το φόβο και να αλλάξουν τη ζωή των ανθρώπων», γινόταν για να στηριχτούν τελικά τα μέτρα. Και σ' αυτό τα πήγε περίφημα. Μόνο που πλέον όλο και περισσότεροι είναι ψυλλιασμένοι για το πως η «τρομοκρατία» πάει χέρι - χέρι με τις επιδιώξεις των πραγματικών τρομοκρατών, των ιμπεριαλιστών, που κάθε φορά που συμβαίνει κάτι το αξιοποιούν τάχιστα για να τρομοκρατούν τους λαούς.