Είπε ο Θ. Τσουκάτος: «Ολοι τώρα λένε ότι βοήθησαν για να μπούμε στην ΟΝΕ. Κοιτάξτε τι έγραφαν και τι έλεγαν πριν 4 χρόνια. Είχαν άλλη λογική και άλλη φιλοσοφία, ήταν κόντρα σε όλα. Ας κάνουν τώρα την αυτοκριτική τους».

Γιατί να μην πάμε και λίγο πιο μπροστά, κύριε Τσουκάτο, για να δούμε τότε τι έγραφαν και τι έλεγαν, όχι μόνο στο ΕΚΚΕ, όπου ήταν η αφεντιά σου, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ; `Η, μήπως, έτσι κάνετε εσείς την αυτοκριτική σας;

Τρία χρόνια

σαν «καρά»

σ' είχαν

κόσμε φουκαρά,

καμουτσίκι,

γκέμι, βάρη

κι η ΟΝΕ

χοντρό

σαμάρι

και εσύ μιλιά,

να πάρει!

Τρία χρόνια

«ντεε» και «σιι»

και ζωή

πικρή, μισή,

μα ήρθε

η ώρα,

φουκαριάρη,

για «κλοτσιά»

με το ποδάρι

στον καθένα

κατεργάρη!

Ο οίστρος

Ιδού τι κρίνεται στις εκλογές, σύμφωνα με το χτεσινό κύριο άρθρο της «Καθημερινής»: «Η Ελλάς - γράφει - ακολουθεί ήδη, σε μεγάλο βαθμό, τις "υποδείξεις" θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Με την ένταξη στην ΟΝΕ, όμως, η εκχώρηση εθνικών εξουσιών θα καταστεί πλέον "επίσημη", οι ανάγκες του συμφώνου σταθερότητας θα αποτελούν διαρκείς επιταγές και πλήθος ζεόντων ζητημάτων θα κρίνονται αποκλειστικώς στο πλαίσιο του ενδοκοινοτικού διαλόγου και των ενδοκοινοτικών εντάσεων(...). Αυτά είναι τα μεγάλα ζητήματα του άμεσου μέλλοντός μας. Γι' αυτά έχουν υποχρέωση να ενημερώσουν το λαό τα πολιτικά κόμματα, εκθέτοντάς του τα προβλήματα, τις θέσεις τους, αλλά και τα ρεαλιστικά περιθώρια εθνικών "ελιγμών" στο νέο περιβάλλον. Και με μέτρο την ανταπόκρισή τους σ' αυτήν την υποχρέωση οφείλουμε, ως ψηφοφόροι, να κρίνουμε, να αξιολογήσουμε και να επιλέξουμε».

Βεβαίως, η «Καθημερινή» έχει δίκιο σε ό,τι αφορά το «νέο περιβάλλον» που δημιουργεί η μετα-ΟΝΕ εποχή. Αλλά αν αυτά - η εκχώρηση των πάντων στα όργανα της ΕΕ - είναι τα «μεγάλα ζητήματα», αν η πορεία προς τις εκλογές σκιαγραφείται σαν μια πλύση εγκεφάλου του λαού να αποδεχτεί ως μοιραία αυτή την καταθλιπτική προοπτική, αν τα πολιτικά κόμματα καλούνται να κριθούν με τον πήχη των «ρεαλιστικότερων ελιγμών» μέσα σ' αυτό το ζοφερό τοπίο, τότε τι καλούνται να αξιολογήσουν και να επιλέξουν οι ψηφοφόροι; Τι χρώμα θα έχει το σκοινί που θα κρεμάσουν και τα τελευταία τους δικαιώματα;

Το ΚΚΕ λέει χίλιες φορές «όχι» σ' αυτό το «νέο περιβάλλον» και πολύ περισσότερο στο... ρεαλισμό της υποταγής σ' αυτό. Και έτσι ακριβώς καλεί τους ψηφοφόρους να το αξιολογήσουν και να το επιλέξουν στην κάλπη στις 9 του Απρίλη.

Λοιπόν, ο Αβραμόπουλος συνεχίζει να παριστάνει την Πυθία... Ο Κοντογιαννόπουλος περιφέρθηκε όλο το Σαββατοκύριακο στα πηγαδάκια της Συνδιάσκεψης του ΠΑΣΟΚ, μάλλον για να διαπιστώσει ότι η έντονη συντηρητική μπογιά του ξεθώριασε μπροστά σε τόσα αστέρια του δεύτερου «εκσυγχρονιστικού κύματος»... Στα ίδια στέκια πέρασε το Σαββατοκύριακο και ο Μάνος, ο οποίος χτες δήλωνε ότι «μάλλον απομακρύνεται και από τους δυο. Από το ΠΑΣΟΚ, γιατί βρίσκει οπορτουνίστικη τη θέση του κ. Σημίτη για τις πρόωρες εκλογές και από τη ΝΔ γιατί πλειοδότησε στη μονιμοποίηση όλων των εκτάκτων του δημοσίου»...

Συμπέρασμα; Ανεξάρτητα από το αν και πού θα κατασταλάξουν οι διάφοροι γυρολόγοι της πιο ακραίας συντήρησης, η ίδια η προεκλογική τους περιπλάνηση δείχνει με τον πιο χειροπιαστό τρόπο πόσο ίδιοι έχουν γίνει οι, κατά τα άλλα, «μονομάχοι».

Οσο για το ΠΑΣΟΚ, αυτό έχει αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει σαν το Μάνο και χωρίς το Μάνο και τους ομοίους του.

Οπως ανακοίνωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, την επόμενη Δευτέρα ο πρωθυπουργός θα δεχτεί στο Μέγαρο Μαξίμου τον αρχηγό του κόμματος των Φιλελευθέρων, Στ. Μάνο. Επισημαίνουμε ότι ο κ.Σημίτης έκανε ασμένως δεκτό το αίτημα του κ. Μάνου για συνάντηση - και καλώς έπραξε. Επισημαίνουμε, επίσης, ότι το κόμμα του κ. Μάνου δεν έχει εκπροσώπηση στη Βουλή.

Καλούμε τώρα κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο να σκεφτεί και να συγκρίνει: Πριν λίγες μέρες ο κ. Σημίτης απέρριψε ανάλογο αίτημα για συνάντηση, που διατυπώθηκε από το τρίτο σε εκπροσώπηση κόμμα της Βουλής, το ΚΚΕ και την ΓΓ του.

Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του. Εμείς απλώς έχουμε να πούμε ότι στη μεν πρώτη περίπτωση ο κ. Σημίτης βρίσκει ενδιαφέρουσα τη συζήτηση με τον κ. Μάνο, διότι του αφήνει περιθώρια για εκλογικά «κομπρεμί» κλπ. Μια συνάντηση, όμως, με την Αλέκα Παπαρήγα - και μάλιστα με αντικείμενο τις διώξεις της κυβέρνησης κατά του Τύπου - είναι ευνόητο ότι θα ήθελε να την αποφύγει παντοιοτρόπως ο κ. Σημίτης. Ασε, δε, που το ΚΚΕ δεν του αφήνει περιθώρια ακόμα και για υπόνοια σκέψης περί «κομπρεμί»...

«Μπορεί νέα εποχή να κτιστεί με υλικά του '80; Μπορούν οι υπαίτιοι του γκρίζου, να φέρουν φως στην πολιτική;».

Τα ερωτήματα αυτά έθεσε ο Κ. Καραμανλής στο προσυνέδριο του κόμματός του για τη λεγόμενη μετα-ΟΝΕ εποχή και συνέχισε: «Κούρασαν και κουράστηκαν, είναι η απάντησή μας. Ο, τι είχαν να δώσουν το έδωσαν. Χρειάζονται τώρα νέοι, ξεκούραστοι, αδιάφθοροι».

Επομένως, κατά τον Κ. Καραμανλή, ο λαός στις εκλογές της 9.4.2000 έχει να διαλέξει ανάμεσα σε κουρασμένους και ξεκούραστους.

Δυστυχώς τέτοια διλήμματα θα προβάλλονται απ' τις πολιτικές δυνάμεις που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δηλώνουν ότι θα βαδίσουν το μονόδρομο της ΟΝΕ. Μοιάζουν με τα υποζύγια εκείνα που τραβούν το ίδιο αλέτρι, αλλάζοντας μόνο θέσεις, και μένοντας πάντα στη δούλεψη του ίδιου αφεντικού.

Μιλάμε για την τέλεια... αξιοπιστία των μετρήσεων ή, καλύτερα, των... μετρητών.

Κοιμάσαι με «προβάδισμα» του ΠΑΣΟΚ και ξυπνάς με «υπεροχή» της ΝΔ ή αντίστροφα. Για παράδειγμα, την Κυριακή το βράδυ κοιμηθήκαμε με διαφορά 0,8 ή 2,3% (όπως το πάρει κανείς...) υπέρ του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με γκάλοπ του «Βήματος», αλλά τη Δευτέρα το πρωί γκάλοπ του «Εθνους» μάς πληροφόρησε ότι η ΝΔ είναι μπροστά 1,2%...

Και μιλάμε για δύο εφημερίδες που κινούνται βασικά στο φιλοκυβερνητικό χώρο, σκέψου τι θα γίνει όταν αρχίσουν να «κανοναρχούν» όλες μαζί ακόμα πιο καταιγιστικά τις αισθήσεις και τις συνειδήσεις των ψηφοφόρων.

Ερχεται το... «δεύτερο κύμα του εκσυγχρονισμού»! Οσο κι αν φαίνεται απίστευτο, με αυτό τον τρόπο άνοιξε την αυλαία της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματός του ο πρωθυπουργός. Εκτοξεύοντας, δηλαδή, την ανοιχτή απειλή προς τον ελληνικό λαό, πως ό,τι δεν πήρε το ...πρώτο κύμα θα το πάρει και θα το ...σηκώσει το δεύτερο κύμα της λιτότητας, της υποτέλειας, του ξεπουλήματος, της κοινωνικής αναλγησίας και αυθαιρεσίας! Για τη θέση του αυτή, μάλιστα, ο κ.Σημίτης καταχειροκροτήθηκε (!) από όλους τους συμμετέχοντες στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, προχτές. Αν μη τι άλλο είναι κι αυτή μια απόδειξη ότι «όλοι» τους πρέπει να αντιμετωπιστούν σε αυτές τις εκλογές ως συνυπεύθυνοι της πολιτικής των πνιγηρών - για τα λαϊκά στρώματα - κυμάτων...

Νάτο και το «εθνικό θέμα» για την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών, όπως, με σαφήνεια, το προσδιόρισε ο πρωθυπουργός: «Οσο πλανάται η εκκρεμότητα των εκλογών, θα πλανάται και στους εταίρους η αμφιβολία για τη διατηρησιμότητα(!) και την απαρέγκλιτη συνέχιση και ολοκλήρωση του οικονομικού προγράμματος, χωρίς αλλαγή πορείας. Η αμφιβολία αυτή μπορεί να δημιουργήσει δυσμενείς συνθήκες διαπραγμάτευσης..»!

Καταπληκτικό, ασύλληπτο και εντελώς πρωτότυπο! «Εθνικό θέμα», η πιθανή «αμφιβολία» των... εταίρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ένα «μπορεί»!

Βεβαίως, όσο προσβλητικό, όσο απίθανο και αν ακούγεται, ο πρωθυπουργός έχει, στην ουσία, δίκιο, αφού τα άλλα -τα πραγματικά- εθνικά θέματα, τα έχει αναποθέσει αυτός και η κυβέρνησή του στους χειρισμούς των ευρωπαϊκών και υπερατλαντικών εταίρων, αρκούμενος ο ίδιος στην απλή διεκπεραίωση.

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ καλό που έχουν οι προεκλογικές περίοδοι είναι ότι γίνεται έντονη η κόντρα κι έχουμε να γράφουμε! Κι από «μαργαριτάρια» τις μέρες αυτές άλλο τίποτε! Ο Σημίτης το 'ριξε στα σενάρια στιλ '89 και άλλα γελοία για μικρά παιδιά.

Μα καλά, πληρώνει βρε παιδί μου τόσους επικοινωνιολόγους, που συνεδριάζουν και σκέπτονται, για να καταλήξουν στον... παλιό καλό «αυριανισμό»; Φαίνεται ότι για το ΠΑΣΟΚ αυτό το στοιχείο είναι αναλλοίωτο στο χρόνο και στον «εκσυγχρονισμό». Ας συνεχίσουν έτσι και... βοήθειά τους.

Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, πάντως, κόλλησε στο γιατί έγιναν πρόωρες εκλογές, αφού αλλιώς μας τα 'λέγε ο πρωθυπουργός. Ξεκόλλα βρε παιδί μου, επιτέλους, από αυτό το τροπάριο. Αμα ήταν ό,τι λέει ο Σημίτης να το εννοεί κιόλας, τότε αυτή η χώρα θα ήταν ο παράδεισος.

Αλλά τι να πει κι αυτός; Είναι πολύ κοντά η ΟΝΕ για να πει οτιδήποτε μπορεί να «ταράξει» τα νερά με οτιδήποτε, χωρίς να του τραβήξουν το αυτί τα διαπλεκόμενα (αυτά που «αντιμάχεται» ντε!).

ΩΣΤΕ λοιπόν «διχάζει την Αριστερά» το ΚΚΕ, σύμφωνα με όσα μας είπε το Σαββατοκύριακο ο πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωσταντόπουλος, προσθέτοντας βέβαια ότι δεν επιδιώκει να συγκρουστεί με τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ, για προφανέστατους βέβαια λόγους.

Να υποθέσουμε ότι στελέχη του κόμματός του, τα οποία στηρίζουν, επικροτούν, συμμετέχουν, προασπίζουν όχι απλά τις δεξιές, αλλά, μερικές φορές, και τις... δεξιότερες επιλογές της κυβέρνησης Σημίτη «ενώνουν την Αριστερά»; Σίγουρα κάτι ενώνουν οι παραπάνω θέσεις, όπως και η συνολικότερες πολιτικές επιλογές του Συνασπισμού.

Ομως αυτό δεν είναι η Αριστερά. Διότι πώς να το κάνουμε τώρα, η Αριστερά δεν είναι... πράσινη και δεν έχει για έμβλημά της έναν μισό πράσινο ήλιο.