Πέμπτη 12 Γενάρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μιλούν τα γεγονότα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την Τρίτη, 3 του Γενάρη, σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή», αναφερόταν ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ετοιμάζεται στην επόμενη συνάντηση, για την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), να προτείνει στους εργοδότες την απαλλαγή τους από τις ασφαλιστικές εισφορές για τους εργαζόμενους περιοχών και κλάδων που αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα ανεργίας. Την Πέμπτη, 5 Γενάρη, η ΓΣΕΕ παραλαμβάνει μια επιστολή με προκλητικές και απαράδεκτες αξιώσεις των βιομηχάνων στην Κλωστοϋφαντουργία, τον Ιματισμό και το Δέρμα. Ελάχιστες μέρες μετά, τη Δευτέρα, 9 Γενάρη, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έδωσε συνέντευξη Τύπου, σχετικά με τις διεξαγόμενες διαπραγματεύσεις για τη νέα ΕΓΣΣΕ, αλλά δεν ανέφερε το παραμικρό, τόσο για το προαναφερόμενο δημοσίευμα, όσο και για την επιστολή των βιομηχάνων. Και προχτές, στη δεύτερη συνάντηση ΓΣΕΕ - ΣΕΒ, για την ΕΓΣΣΕ, οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων ξεδίπλωσαν τις προκλητικές τους απαιτήσεις (πάγωμα μισθών, μείωση εισφορών κλπ.) και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μιλά για «όχι σύγκρουση» και παραπέμπει τις εργοδοτικές απαιτήσεις για διάλογο στην Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης...

Εχουμε τη γνώμη πως περιττεύει ο όποιος σχολιασμός. Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους...

Τα ίδια

«Τη χρονιά που πέρασε εφαρμόστηκε μια αδιέξοδη πολιτική που τη σημάδεψε αρνητικά, αφού πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις της μεταποίησης και του εμπορίου δεν μπόρεσαν να επιβιώσουν». Η διαπίστωση ανήκει στον Γ. Παπανδρέου και έγινε προχτές το βράδυ, στη διάρκεια της ομιλίας του στην ετήσια δεξίωση του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου της Αθήνας. Εάν οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρέμποροι και μικροεπιχειρηματίες, ανασκαλέψουν λίγο τη μνήμη τους, εύκολα θα θυμηθούν ότι την ίδια ακριβώς διαπίστωση έκαναν και τα στελέχη της ΝΔ, όταν η τελευταία βρισκόταν στην αντιπολίτευση και το ΠΑΣΟΚ εφάρμοζε ως κυβέρνηση την ίδια με τη σημερινή πολιτική. Κατά τ' άλλα, τόσο η κυβέρνηση, όσο και το ΠΑΣΟΚ, «σκίζονται» για τα συμφέροντα των μικρομεσαίων...

Η «Πάτρα 2006» κάνει «πλάκα»...

Οχι μόνο δεν «ιδρώνει» το «αυτί» του Οργανισμού «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης - Πάτρα 2006» από τις αντιδράσεις για την επιβολή εισιτηρίου για τις εκδηλώσεις, αλλά κάνει και... «πλακίτσα»!

Σε ανακοίνωσή του χαρακτηρίζει τις αντιδράσεις ως... «σύγχυση», αλλά αμέσως μετά «διευκρινίζει» ότι το εισιτήριο στην έκθεση «Leonardo Da Vinci, εφευρέτης και επιστήμονας» είναι 6 ευρώ και 3 ευρώ για τους μαθητές και φοιτητές. Δηλαδή απλά επιβεβαιώνει την αιτία των αντιδράσεων και από πουθενά δεν προκύπτει «σύγχυση».

Η «πλακίτσα», πάντως, βρίσκεται στο γεγονός, πως ο Οργανισμός ανακοινώνει ότι η είσοδος στην έκθεση για τον Ντα Βίντσι θα είναι δωρεάν για παιδιά έως 6 ετών(!) και για ηλικιωμένους άνω των 65! Δηλαδή ο Οργανισμός επιβεβαιώνει τις καταγγελίες, ότι λειτουργεί ως «επιχείρηση», αφού... η «πελατεία» στην έκθεση είναι φανερό πως αφορά περισσότερο τις ενδιάμεσες ηλικίες.

Οι μόνοι τελικά που θα μπαίνουν δωρεάν θα είναι οι μαθητές του δημοτικού που θα πηγαίνουν με οργανωμένες επισκέψεις και οι συνοδοί δάσκαλοι. Μήπως θέλουν κι «ευχαριστώ»;

Ας διαβάσουν λίγη ιστορία...

Τη δυσανασχέτησή τους εκδήλωσαν οι Λυριτζής - Οικονόμου στη χτεσινή πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ «Πρώτη Γραμμή», για το επίμονο και καθημερινό μέτωπο του «Ριζοσπάστη» στο θέμα του αντικομμουνιστικού μνημονίου. Προφανώς, το γεγονός είναι ενδεικτικό της άποψής τους για το θέμα, τόσο της ουσίας, όσο και της σημασίας του. Πόσο μάλλον, όταν δεν έχουν εκδηλώσει την παραμικρή απορία - έστω - που το θέμα αυτό έχει στην κυριολεξία «θαφτεί» από το σύνολο σχεδόν των εφημερίδων και ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας.

Εμείς, απλώς σημειώνουμε, ότι ο αντικομμουνισμός ήταν πάντα ο προπομπός σοβαρών αντιλαϊκών μέτρων και αντιδημοκρατικών επελάσεων των αντιδραστικών δυνάμεων. Αυτό διδάσκει η Ιστορία, τόσο η εγχώρια, όσο και η διεθνής. Κι όσοι δεν πήραν σοβαρά υπόψη τους τα διδάγματα αυτά και χασκογελούσαν ή, πονηρά σκεπτόμενοι, έστρεφαν αλλού το βλέμμα τους, όταν οι κομμουνιστές δέχονταν επιθέσεις και διώκονταν, βρέθηκαν λίγο μετά κι αυτοί στο στόχο, αλλά τότε δεν υπήρχε πλέον κανείς, για να τους απλώσει χέρι βοηθείας και να υψώσει το ανάστημά του.

Ας διαβάσουν, λοιπόν, λίγη ιστορία. Ισως, τους βοηθήσει...

Ο σκοταδισμός δεν είναι επιστήμη

Παρά τη γενική κατακραυγή, η κυβέρνηση επιμένει στην «ανωτατοποίηση» των σχολών των κληρικών. Δεν είναι τυχαίο. Πρόκειται για ένα ακόμη νόμο, αποκαλυπτικό της φιλοσοφίας της εκπαιδευτικής πολιτικής. Σύμφωνα με αυτή, στην ανώτατη εκπαίδευση χωρούν τα πάντα! Τόσο η «επιστημονικότητα», όσο και η κοινωνική χρησιμότητα ενός αντικειμένου σπουδών, μιας σχολής, παύουν να είναι κριτήρια για την κατάταξη της σχολής αυτής στην ανώτατη εκπαίδευση. Ετσι, φτάνουμε στην τραγελαφική κατάσταση να ανάγονται η πίστη σε θρησκευτικά δόγματα και το ευχέλαιο σε... επιστήμη!

Η προφανής στρέβλωση της έννοιας της επιστήμης που επιχειρείται, είχε ως αποτέλεσμα στην προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή να τεθεί ευθέως θέμα αντισυνταγματικότητας του νόμου ακόμα κι απ' αυτήν την ίδια την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής, θέση που υποστηρίχτηκε επίσης από το ΚΚΕ και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η κυνική απάντηση της κυβέρνησης ήταν ότι οι σχολές είναι παραγωγικές για την εκκλησία και ως εκ τούτου... υπεράνω του Συντάγματος! Αραγε τότε, ποιος ο λόγος να ονομαστούν αυτές οι σχολές ανώτατες και να ενταχθούν στο σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων στο πλάι των πανεπιστημίων; Σε τελική ανάλυση, αν έχει ανάγκη η εκκλησία από πιο μορφωμένους παπάδες, ας αναλάβει το κόστος, ας τους επιμορφώσει όπως θέλει, ας ψάξει να βρει υποψηφίους από τους πιστούς της κι όχι από την τεράστια δεξαμενή των πανελλαδικών εξετάσεων, όπου οι μαθητές επιλέγουν σχολές με το φόβο της ανεργίας ριζωμένο στο μυαλό τους...

Την ώρα που όλο και πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν πλήρη διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας, ως αναγκαίο και υπερώριμο ζήτημα για λύση, η κυβέρνηση με θράσος πορεύεται προς την αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση. Φτιάχνει «πανεπιστήμια» πλήρως ελεγχόμενα από την ιεραρχία της εκκλησίας, όπου οι υποψήφιοι φοιτητές πριν εισαχθούν σ' αυτά θα ελέγχονται για τα κοινωνικά - θρησκευτικά τους φρονήματα (!) και αντί για έρευνα και αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας θα προσηλυτίζονται και θα μαθαίνουν πώς θα προσηλυτίζουν κι άλλους, στο θρησκευτικό δόγμα. Μάλιστα, δίνεται στα ιδρύματα αυτά και η δυνατότητα διεξαγωγής «επιστημονικής» έρευνας. Αλήθεια, έρευνα για ποιο αντικείμενο; Για την εξασφάλιση της ενίσχυσης μεταφυσικών αντιλήψεων και την επίδρασή τους στις συνειδήσεις; Και πώς μπορεί κανείς να διεξάγει επιστημονική έρευνα χωρίς να εξασφαλίζεται η ακαδημαϊκή του ελευθερία;

Η υπόθεση της «ανωτατοποίησης» των εκκλησιαστικών ακαδημιών δεν είναι καθόλου ανώδυνη υπόθεση όσο θα μπορούσε να φανεί στα μάτια κάποιου. Είναι επικίνδυνη. Εισάγονται στην ανώτατη εκπαίδευση νέες αξίες και ήθη, πλήρως εχθρικά προς την επιστήμη και τις ακαδημαϊκές ελευθερίες. Κι αυτό δημιουργεί ένα πολύ κακό προηγούμενο για όλα τα πανεπιστήμια, τα ανώτατα ιδρύματα και συνολικά για την κοινωνία. Ελαστικοποιείται η ανοχή του κόσμου απέναντι στο δογματισμό σε βάρος της επιστήμης, νομιμοποιείται και πριμοδοτείται η πρόληψη και η δεισιδαιμονία έναντι της ωρίμανσης των συνειδήσεων. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ορισμένα πράγματα ήταν και παραμένουν το όπιο του λαού για την υποταγή του στη μοιρολατρία και στην εκμετάλλευση.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Τα νομότυπα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ...δεν έκαναν και τίποτε! Αν εξαιρέσουμε, βέβαια, ότι επί δύο μήνες, γύρω στις 3.000 αστυνομικοί συνελάμβαναν κόσμο, έκαναν προσαγωγές, ανακρίσεις και απελάσεις.

Δε συνέβη τίποτε το ιδιαίτερο, το μη φυσιολογικό. Αν εξαιρέσουμε, βέβαια, ότι 5.000 και πλέον άνθρωποι πιάστηκαν -ποιος ξέρει υπό ποιες συνθήκες...- και υπέστησαν τη γνωστή «φιλοξενία» των αστυνομικών αρχών... Κι αυτά μόνο στην Αττική.

Κι όλα αυτά γιατί; Μήπως για να αποδιαρθρωθεί κάποιο εγκληματικό δίκτυο; Μήπως για να προστατευτεί κάποιο καλώς ή κακώς εννοούμενο «εθνικό συμφέρον»; Οχι, βέβαια. Απλά υλοποιήθηκε ένα «αίτημα αρωγής» των Βρετανών.

Σίγουρα, τα όσα είπε χτες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, που ασχολήθηκε με το θέμα της απαγωγής των Πακιστανών, αναδείχνουν ένα τεράστιο ζήτημα δημοκρατίας. Πολύ περισσότερο, όταν συγκριθούν με τις προ μερικών ημερών δηλώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες δεν ήξερε τίποτε...

Δικαίως ο μέσος Ελληνας πολίτης δυσπιστεί και σκέφτεται πως οποιαδήποτε στιγμή οποιοσδήποτε σε αυτή τη χώρα μπορεί να συλληφθεί, να μεταφερθεί, να ανακριθεί και γενικώς ...να χαθεί, μ' ένα απλό τηλεφώνημα ξένων υπηρεσιών.

Και, μάλιστα, ολ' αυτά να έχουν γίνει νομότυπα, σύμφωνα με όσα λέει ο αρμόδιος υπουργός.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ, τι να πει κανείς, η στάση του δείχνει και τις προθέσεις του. Η μόνη κριτική του εστιάστηκε στην τήρηση ή όχι των νόμιμων διαδικασιών. Λες και δε γνωρίζουν οι πάντες, ότι φτιάχνουν καθημερινά τους νόμους στα μέτρα τους, κόβοντας και ράβοντας τα δημοκρατικά δικαιώματα, τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες

Φυσικά, έχουν τους λόγους τους να τηρούν αυτή τη στάση. Βλέπετε, δικές τους συμφωνίες εφαρμόζονται και στη βάση δικών τους διαμορφωμένων πλαισίων γίνονται όλα αυτά. Αλλωστε το δηλώνουν καθαρά και ξάστερα: Οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται!


Παπαγεωργίου Βασίλης

ΦΥΣΙΚΑ, το προαναφερόμενο αντιδημοκρατικό όργιο δεν έγινε αντιληπτό από τα ηλεκτρονικά Μέσα Επικοινωνίας. Υπήρχε, το θέμα των γαργαλιστικών λεπτομερειών της παραίτησης Μαρκογιαννάκη και του ρόλου του κ. Ξεκουκουλωτάκη, για να «κουκουλώσει» τα πάντα...

Η αντίφαση

Γρηγοριάδης Κώστας

Η πλειονότητα των πολιτών και των πολιτικών δυνάμεων αναγνωρίζει την ανάγκη συνταγματικής αναθεώρησης και οι πολίτες αξιώνουν αλλαγές παντού, σημείωσε τις προάλλες ο Κ. Καραμανλής, εξερχόμενος του Προεδρικού Μεγάρου. Και σε ό,τι αφορά την εκτίμηση, ότι πολύ λίγοι είναι ευχαριστημένοι από την υπάρχουσα σήμερα κατάσταση στη χώρα - γενικότερα και όχι μόνο για το Σύνταγμα - δεν έχουμε αντίρρηση. Πράγματι, έτσι έχουν τα πράγματα. Από κει και πέρα, όμως, τα πράγματα διαφέρουν και, μάλιστα, ριζικά. Για παράδειγμα, η «πλειονότητα των πολιτών», δηλαδή, τα εργαζόμενα και λαϊκά στρώματα, επιθυμούν αλλαγές, που θα βελτιώσουν τους όρους ζωής και εργασίας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όμως, μαζί με το συμπορευόμενο στον ίδιο ευρωμονόδρομο ΠΑΣΟΚ, θέλουν και προωθούν αντεργατικές και αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, τόσο για το Σύνταγμα, όσο και τη δημόσια ζωή γενικότερα. Και η αντίφαση αυτή γίνεται κάθε μέρα και περισσότερο φανερή, παρά τα όσα μετέρχονται για να την αποκρύψουν και να θολώσουν τα νερά.

Στοχοπροσηλωμένη προβολή

Αμείωτη συνεχίζεται η δικομματική κυριαρχία στα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών και των κρατικών τηλεοπτικών καναλιών, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης και αφορούν στην περίοδο 15 έως 30 Νοέμβρη 2005. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα στοιχεία που αφορούν στο «Μέγκα». Σύμφωνα με αυτά, το ΚΚΕ προβλήθηκε σε ποσοστό 0,7% του συνολικού χρόνου πολιτικής ειδησεογραφίας, ο ΣΥΝ σε 1,1% και το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη σε 2,6%, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό (95,6%) αφιερώθηκε στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Οπως βλέπετε, είναι πλήρως στοχοπροσηλωμένη η κατανομή της προβολής από τους «έχοντες και κατέχοντες» την εξουσία της τηλεοπτικής επικοινωνίας και «ενημέρωσης». Ακόμη και στις «λεπτομέρειές» της, π.χ. στην προβολή του Καρατζαφέρη. Και, βέβαια, έχοντας πάντα το ΚΚΕ στην τελευταία θέση, ελάχιστα πάνω από το μηδέν...

Εγκληματική ευθύνη

Στα 13ο - 28ο Δημοτικά Σχολεία Πάτρας, σε ένα κτίριο κατασκευασμένο πριν το 1960 που βρίσκεται σε απόσταση 30 μέτρων από ρήγμα, τα παιδιά κάνουν μάθημα πάνω σε μια ωρολογιακή βόμβα. Το υπουργείο Παιδείας ισχυρίζεται ότι ενήργησε άμεσα. Τι είπε; Διέταξε να εκκενωθεί το σχολείο!

Πού θα πάνε να κάνουν μάθημα τα παιδιά, έστω και προσωρινά, πού θα φτιαχτεί και πότε καινούριο σχολείο, υπάρχει δυνατότητα να ενισχυθεί, να θωρακιστεί αντισεισμικά το υπάρχον κτίριο...; Σ' όλα αυτά τα ερωτήματα γονείς και μαθητές δεν έλαβαν καμιά απάντηση. Απλώς, τους είπαν «αδειάστε μας τη γωνιά», χωρίς να τους ενδιαφέρει πού και κάτω από ποιες συνθήκες θα στεγαστούν οι μαθητές, μόνο και μόνο για να μην πέσει καμιά μέρα το ταβάνι στο κεφάλι των μαθητών και... πληρώνουν τότε το πολιτικό κόστος. Μάλιστα, έχουν το θράσος να ρίχνουν την ευθύνη στους γονείς που αρνούνται να κάνουν νομάδες, από κτίριο σε κτίριο, τα παιδιά τους και ζητούν άμεσα την ανέγερση σχολείου. Δε φτάνει να πούμε «ντροπή». Η κυβέρνηση έχει ατόφια εγκληματική ευθύνη.

Η «αποτίμηση» της ανθρώπινης ζωής

Η πληροφορία δημοσιεύτηκε στα χτεσινά «Νέα», είχε πηγή το Πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ και αφορούσε σε στατιστικά στοιχεία για το οικονομικό κόστος του πολέμου στο Ιράκ. Μεταξύ άλλων σημειώνεται: «Αξία νεκρών στρατιωτών (Στατιστική Αξία Ζωής 6,1 εκατομμύρια δολάρια, υπολογισμένη από την Υπηρεσία Προστασία Περιβάλλοντος): $13,4 δισ.».

Ακριβώς έτσι «μετρά» τα «χαμένα πιόνια» ο αμερικανικός «ακαδημαϊσμός»: Ψυχρά, κυνικά, αγοραία. Οχι πως περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Κανένα εκμεταλλευτικό σύστημα δεν παραδέχτηκε την απροσμέτρητη αξία της ανθρώπινης ζωής. Απλώς, ο καπιταλισμός μετέτρεψε αυτή την πραγματικότητα σε «επιστήμη». Κατά τ' άλλα, θα είχε ένα ενδιαφέρον να μαθαίναμε και τα «κριτήρια» που χρησιμοποιήθηκαν για την «αποτίμηση» της ζωής των φαντάρων - μισθοφόρων (αυτό το «0,1» χωνεύεται ακόμη πιο δύσκολα) και πώς εμπλέκεται η... Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος..!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κλιμάκωση της επίθεσης

Οι προκλητικές αξιώσεις των βιομηχάνων για πάγωμα των μισθών αρχικά τουλάχιστον σε τέσσερις νομούς της χώρας, οι δήθεν προτάσεις τους προς αντιμετώπιση της ανεργίας, για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και μείωση των μισθών μέσω της κατάργησης των επιδομάτων πολυετίας συνιστούν κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης. Μια επίθεση που εξελίσσεται στη βάση του τελευταίου αντεργατικού νόμου για κατάργηση του οχτάωρου, μείωση του κόστους των υπερωριών, ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας, τον οποίο ψήφισε το περασμένο καλοκαίρι η κυβέρνηση.

Πατάει, ταυτόχρονα, σε όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλέγμα που προώθησε τα προηγούμενα χρόνια και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Πυρήνας όλης αυτής της επίθεσης είναι η επιδίωξη για ολοένα αυξανόμενη εκμετάλλευση. Στόχος τους ο φτηνός εργάτης. Ενας εργάτης, που κάθε μέρα θα μεγιστοποιεί τα ήδη υψηλά κέρδη των επιχειρήσεων. Και που αποδυναμωμένος από την έλλειψη των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, θα εξαναγκάζεται στην ατομική διαπραγμάτευση για το μεροκάματο και τους όρους εργασίας.

Η όξυνση της εργοδοτικής προκλητικότητας εκδηλώνεται ταυτόχρονα σε ένα πολιτικό πλαίσιο όπου κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση «συναγωνίζονται» για το ποιος από τους δύο θα φανεί πιο αρεστός στην άρχουσα τάξη, ποιος είναι πιο ικανός να προωθήσει τα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντά της. Και, βέβαια, η προκλητικότητα αυτή δεν είναι άσχετη με το γεγονός ότι ο ΣΕΒ και οι ηγεσίες των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων νιώθουν σίγουρα τα νώτα τους από την πλευρά της ΓΣΕΕ. Η πλειοψηφία της οποίας όχι μόνο δεν απέρριψε τις προκλητικές αξιώσεις τους, αλλά έσπευσε να δηλώσει συμμετοχή στο διάλογο μέσα από την Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά μία μέρα πριν τη δεύτερη συνάντηση με τους εργοδότες, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ παρουσίαζε προτάσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, ανάλογες με τις προτάσεις και τους «προβληματισμούς» του ΣΕΒ.

Στο φόντο αυτό, η κυβέρνηση, σαν «έτοιμη από καιρό», έπιασε το μπαλάκι και έσπευσε να δηλώσει ότι τα θέματα αυτά θα συζητηθούν στα πλαίσια της Εθνικής Επιτροπής Απασχόλησης. Στην ίδια Επιτροπή θα εξεταστεί η αξίωση των τραπεζιτών για τη λειτουργία των επιχειρήσεών τους και την κυριακάτικη αργία.

Οι εξελίξεις αυτές βάζουν την εργατική τάξη και τα συνδικάτα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Κάθε υποχώρηση αυτή τη στιγμή, κάθε συζήτηση με τον ΣΕΒ για τις αξιώσεις του, ισοδυναμεί με προδοσία. Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα τους, ούτε και ως σκέψη δεν μπορούν να αποδεχτούν την κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, το πάγωμα των κατώτερων μισθών, την επιβολή ειδικών αντεργατικών καθεστώτων σε περιοχές, σε κλάδους και επιχειρήσεις.

Η προκλητικότητα του ΣΕΒ, η απαράδεκτη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ πρέπει να πάρουν απάντηση. Οι ταξικές δυνάμεις, τα ταξικά συνδικάτα, πρέπει να μπούνε μπροστά. Οχι μόνο να περιφρουρήσουν τις συλλογικές συμβάσεις, αλλά μέσα από μια πλατιά καμπάνια ενημέρωσης των εργαζομένων να δώσουν τη μάχη για την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων προβάλλοντας το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ. Απαιτώντας σθεναρά και με όλα τα μέσα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ