Τετάρτη 8 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Περί δημοσκοπήσεων...

Ολοι τους, όταν ρωτηθούν σχετικά, δηλώνουν ότι οι δημοσκοπήσεις είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, τίποτε περισσότερο, δεν πρέπει να υπερβάλλεται ο ρόλος τους και, κυρίως, δεν πρέπει να μετατρέπονται σε όπλα χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Παρ' όλ' αυτά, όμως, στην πράξη κάνουν αυτό ακριβώς που θεωρούν λαθεμένο και απεύχονται.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα όσα λένε τις μέρες αυτές τόσο οι φιλικές προς τους κυβερνώντες εφημερίδες, όσο και ακόμη περισσότερο οι φιλικές προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με αφορμή τα δυο χρόνια από τις εκλογές και τις σχετικές δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. «Η τελευταία δημοσκόπηση προοιωνίζεται ανατροπή του πολιτικού σκηνικού - ΝΑΥΑΓΕΙ Η ΚΥΒΈΡΝΗΣΗ... Το ΠΑΣΟΚ μηδενίζει τη διαφορά - Στα όρια στατιστικού λάθους (0,5%) η πρωτιά της ΝΔ». Αυτός ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής». Κι όλ' αυτά προκύπτουν από την εξής δημοσκόπηση και, βέβαια, από τη σύγκρισή της με την αντίστοιχη του 2004, που δημοσιεύονται στην ίδια εφημερίδα: Μάρτιος 2006 ΝΔ: 33,9% (41,6%) - ΠΑΣΟΚ: 33,4% (34,5%) (σ.σ. σε παρένθεση τα νούμερα της δημοσκόπησης του Μάη 2004).

Οπως ο καθένας μπορεί να καταλάβει, το βασικό συμπέρασμα, στο οποίο οδηγούν τα παραπάνω νούμερα, είναι το εξής: Η σχετικά σοβαρή πτώση της ΝΔ και η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να κερδίσει απ' αυτή. Τούτο, όμως, δεν πρόκειται να το βρείτε στα όσα γράφει «Το Βήμα»...

Χωρίς σχόλια

Οποιος δε θέλει να λύσει ένα πρόβλημα κάνει απεργία. Αυτή περίπου είναι η άποψη του υποψήφιου υπερνομάρχη του ΣΥΝ Γ. Πανούση και την εξέφρασε σε εκπομπή της ΝΕΤ το πρωί του Σαββάτου με μια επιχειρηματολογία που οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι το όπλο της απεργίας έχει εκφυλιστεί με την ευκολία με την οποία χρησιμοποιείται και τον τρόπο που αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση.

Και δεν είναι ο μόνος. Στη διάρκεια της πρόσφατης ναυτεργατικής απεργίας, ο Π. Σελλάχας - μεγαλέμπορας κι όχι κτηνοτρόφος όπως παρουσιαζόταν - νομαρχιακός σύμβουλος Λέσβου του Συνασπισμού και στέλεχος της νομαρχιακής του παράταξης ωρυόταν σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση από το λιμάνι της Μυτιλήνης για τα σφάγια που ήταν φορτωμένα σε φορτηγά - ψυγεία και κινδύνευαν να χαλάσουν λόγω της απεργίας...

Κάθε σχόλιο για τις απόψεις τους είναι περιττό από μας. Ας τις κρίνουν αυτοί από τους οποίους θα ζητήσουν ψήφο...

Να επαναφέρουμε και τον Καιάδα..;

«Πού ακούστηκε να μεταγράφεται κάποιος γιατί έχει πρόβλημα υγείας;... Αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι υγείας και θέλει η πολιτεία να βοηθήσει ένα φοιτητή, του δίνει κάποια βοήθεια, αν έχει οικονομικό πρόβλημα. Αλλά μεταγραφή γιατί;», αναρωτιέται ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, Θ. Βερέμης, σε συνέντευξή του στη χτεσινή «Απογευματινή». Αλλο λίγο και θα μας πει... να πετάμε τους ανάπηρους απ' τον Καιάδα, γιατί το κερδοσκοπικό πανεπιστήμιο του ανταγωνισμού που οραματίζονται, δε θα μπορεί να πιάνει τους δείκτες του κεφαλαίου όταν έχει και τέτοιους φοιτητές!

Ο Θ. Βερέμης υποστηρίζει τη θέση του ΕΣΥΠ για πλήρη κατάργηση του θεσμού των μεταγραφών, πράγμα που σημαίνει ότι φοιτητές με σοβαρά προβλήματα υγείας, απλά... δε θα μπορούν να σπουδάζουν! Γιατί, για ένα φοιτητή με σοβαρό πρόβλημα υγείας δεν αρκεί μια επιδοματική ελεημοσύνη για να σπουδάσει, αλλά πρέπει να βρίσκεται με την οικογένειά του για να έχει την πλήρη στήριξή της. Κι όταν φέρονται τόσο ανάλγητα σε τέτοιες κοινωνικές κατηγορίες, φανταστείτε τι έχει να γίνει με τα παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, που δεν μπορούν να διαθέτουν έναν ολόκληρο μισθό κάθε μήνα για να σπουδάσουν σε άλλη πόλη απ' αυτή που μένουν...

Οι δυο οπτικές

Τίποτα λιγότερο δε θα περίμενε κανείς από την κυβέρνηση. Ο λόγος για τα «απολογιστικά» σημειώματα των υπουργείων με την ευκαιρία των κυβερνητικών «γενεθλίων». Αυτό του υπουργείου Ανάπτυξης περιλαμβάνει όλα τα ζητήματα, με τα οποία λίγο πολύ καταπιάνεται ο Δ. Σιούφας στις ομιλίες του.

Βεβαίως όλα είναι ζήτημα οπτικής. Βάζεις τα «γυαλιά» του μεγάλου κεφαλαίου και εκεί που γίνεται αναφορά στην ανατροπή του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων «διαβάζεις» ότι έγινε «με στόχο την ανάπτυξη του κλάδου, την αύξηση του τζίρου των λιανεμπορικών επιχειρήσεων, την καλύτερη εξυπηρέτηση των καταναλωτών».

Αν όμως βάλεις τα «γυαλιά» του αυτοαπασχολούμενου και μικρού ΕΒΕ, όπως και των εργαζομένων στον κλάδο του εμπορίου, θα διαβάσεις ότι η ανατροπή στοχεύει «στο ακόμη μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργαζομένων, στην ανάπτυξη των μεγαλεμπόρων και των πολυεθνικών αλυσίδων, στην αύξηση του τζίρου των μεγάλων λιανεμπορικών επιχειρήσεων και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των μεγάλων αφεντικών».

Κάπως έτσι διαβάζεται όλο το απολογιστικό σημείωμα του υπουργείου, ενός κειμένου «διπλής» ανάγνωσης. Και το θέμα είναι με ποια ματιά βλέπεις τα πράγματα. Του εκμεταλλευτή ή του εκμεταλλευόμενου...

Με οδηγό την καθημερινή πείρα

Στα συμπεράσματα που προσφέρει η ίδια η ιστορική πείρα αλλά και η καθημερινή εμπειρία της ταξικής πάλης πρέπει να σκύψει σήμερα κάθε εργάτρια, αλλά και ολόκληρη η εργατική τάξη, στην οποία αναλογεί ειδικό καθήκον αλλά και ειδικό όφελος από την πάλη για την ισοτιμία των δύο φύλων. Για παράδειγμα, δεν είναι τυχαίο ότι ως «Μέρα της Γυναίκας» καθιερώθηκε μια μέρα που εργάτριες απέργησαν και διαδήλωσαν για να δουλεύουν 10 αντί για 16 ώρες, για να αμείβονται με μεροκάματα ίσα με αυτά των ανδρών συναδέλφων τους. Οπως, καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι η αστική τάξη όχι μόνο πασχίζει να αποσυνδέσει την 8η Μάρτη από την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων, αλλά και αποσιωπά ακόμα και το πώς καθιερώθηκε...

Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που η ανισοτιμία της γυναίκας βαθαίνει. Αλλά και η αποφασιστική της ένταξη στο ταξικό εργατικό και στο ριζοσπαστικό λαϊκό κίνημα κρίνεται όλο και πιο επιτακτική, ώστε συνολικά οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να βάλουν ανάχωμα στην αντεργατική λαίλαπα που σαρώνει κάθε τους δικαίωμα. Στο όνομα της «ισότητας», οι εργαζόμενες μετρούν διαρκώς νέες απώλειες. Μετά την απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας, την επιμήκυνση του εργάσιμου βίου, τώρα αναμένεται να καταργηθεί εντελώς το δικαίωμα στην πρόωρη σύνταξη. Στο όνομα του «συγκερασμού της οικογενειακής και της εργασιακής ζωής» η ΕΕ (με τη στήριξη όλων των «ευρωλάγνων» κομμάτων) «παράγει» και γενικεύει νέα μέτρα, όπως, για παράδειγμα, η μερική απασχόληση, για να ασχοληθεί η εργάτρια και με τα του σπιτιού και των παιδιών αφού η κρατική κοινωνική πολιτική είναι ανύπαρκτη.

Η όξυνση των προβλημάτων για τις εργαζόμενες «καθρεφτίζεται» ακόμα και στα στοιχεία που επίσημα δίνουν στη δημοσιότητα τα επιτελεία της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με στατιστική έρευνα της «Γιουροστάτ», για το 2006, ο δείκτης ανεργίας στις Ελληνίδες φτάνει το 15,5%, για τις Ευρωπαίες το 9,6%. Οταν τα αντίστοιχα ποσοστά στους άνδρες κυμαίνονται στο 6,4% και στο 7,6%. Επίσης, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, αυξήθηκε ο μέσος όρος ηλικίας στην οποία οι Ελληνίδες αποκτούν παιδί (28 από 26 χρόνια το 1994). Ενώ κατατάσσονται στην πέμπτη (από τις 25) χαμηλότερη θέση γονιμότητας.

Η κατάσταση βέβαια είναι γνωστή, όσο κι αν κάποιοι την «ανακαλύπτουν» μια φορά το χρόνο. Το θέμα είναι, πώς αυτή η κατάσταση εξηγείται, ποια είναι η διέξοδος που προβάλλεται. Γιατί, συχνά, Ευρωπαίοι και ντόπιοι ιθύνοντες αποδίδουν την υψηλή γυναικεία ανεργία στα χαμηλά - σε σχέση με τα αντίστοιχα των άλλων κρατών-μελών - ποσοστά μερικής απασχόλησης. «Ξεχνούν» να μιλήσουν για την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, που απαγορεύουν σε όλο και περισσότερα νεαρά ζευγάρια να αποκτήσουν παιδιά.

Συναίνεση και ενσωμάτωση, ή αντίσταση και αγώνας. Αυτές είναι οι βασικές επιλογές που ανοίγονται μπροστά σε κάθε εργάτρια, σε κάθε γυναίκα των λαϊκών στρωμάτων. Και με βάση αυτές καλείται να χαράξει την πορεία της κάθε μέρα, σε κάθε μάχη, μικρή και μεγάλη.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Τα κινητοποιημένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΠΕΡΓΙΑ αρκετών βδομάδων των δημοσίων υπαλλήλων πραγματοποιείται στη Γερμανία, μεγάλες κινητοποιήσεις στη Γαλλία και αντιδράσεις συνδικάτων για περικοπές εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων σε διάφορες άλλες χώρες της Ευρώπης...

Στην Ελλάδα πάντως ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας δήλωνε χτες στη Βουλή ότι δεν ...κατανοεί τις αντιδράσεις στην «απλή αριθμητική» που λέει ότι για να μειωθεί ο πληθωρισμός, πρέπει να σταματήσουν οι ...υπέρογκες αυξήσεις στους μισθούς. Προφανώς, εννοεί το ...υπέρογκο 2,8% που δίνουν οι βιομήχανοι...

Το ίδιο πιστεύει και ο ...ανώτερός του, διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, το ίδιο και ο πρόεδρος της Κομισιόν, το ίδιο και ο Ελληνας πρωθυπουργός, καθώς και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Για τα τεράστια κέρδη των τραπεζών και των άλλων μεγάλων επιχειρήσεων δεν είπε τίποτε ο κύριος διοικητής. Ισως, δε... χωράνε στην «απλή αριθμητική» του...

Κατά τα άλλα, η ...«ζώνη του ευρώ» προχωρά ακάθεκτη και οι Ελληνες εργαζόμενοι κατηγορούνται απ' όλες τις ...κατεστημένες πλευρές ότι δεν καταλαβαίνουν την «πρόοδο» και δε δείχνουν διάθεση να συναινέσουν.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ η «γκαλοπολογία» συνεχίζει επάξια να αντικαθιστά την (πρακτικώς αδύνατη) πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ. Απολογισμούς κάνει ο Κ. Καραμανλής, για «αντίστροφη μέτρηση» μιλάει ο Γιώργος Παπανδρέου.

Μόνον που ο Ελληνας βλέπει τις στήλες των πινάκων των εκλογολόγων να αυξομειώνονται ελαφρώς, τους τόνους επίσης να ανεβοκατεβαίνουν ελαφρώς και την κατάστασή του να συνεχίζει στην ίδια ακριβώς κατηφόρα.

ΠΑΝΤΩΣ, ΣΤΟ κυβερνητικό στρατόπεδο, ήδη διακρίνουμε τα πρώτα σημάδια ...παροχολογίας. Υπομονή μας λένε και θα έρθουν τα ...φιλολαϊκά μέτρα.


Βλέπετε, κάτι οι επικείμενες δημοτικές εκλογές, κάτι η διογκούμενη συνεχώς λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση, επιφέρουν αλλαγές στους επικοινωνιακούς στόχους και στήνουν διαφορετικά το «παιγνίδι». Οταν οι συνειδήσεις δεν μπορούν να κερδηθούν πολιτικά, κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να ξεγελαστούν ή να εξαγοραστούν με υποσχέσεις για ψίχουλα.

Πλην όμως ο κόσμος δεν είναι τόσο εύπιστος όπως νομίζουν, ακόμη κι όταν η ανέχεια δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος...

Εγκληματικές ευθύνες

Η απειλή προς τις αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης είναι «μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή από το 2001». Οι επιθέσεις στο εσωτερικό του Αφγανιστάν αυξήθηκαν κατά 20% από το 2004 στο 2005, οι επιθέσεις αυτοκτονίας σχεδόν τετραπλασιάστηκαν και η χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών υπερδιπλασιάστηκε. «Πιστεύουμε ότι οι αντάρτες θέτουν την εδραίωση της κυριαρχίας της αφγανικής κυβέρνησης σε μεγαλύτερο κίνδυνο τώρα απ' ό,τι οποτεδήποτε άλλοτε μετά τα τέλη του 2001 και θα δράσουν την άνοιξη».

Οι παραπάνω εκτιμήσεις ανήκουν στον αρχηγό των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών (DIA) των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, αντιστράτηγο Μάικλ Ντ. Μέιπλς και ομολογήθηκαν πρόσφατα στην Επιτροπή Στρατιωτικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας. Και δεν τις σημειώνουμε μόνον ή κυρίως γιατί φανερώνουν - σ' ένα βαθμό τουλάχιστον - την πραγματική κατάσταση στο Αφγανιστάν, αλλά γιατί, όπως όλοι γνωρίζουν, στη χώρα αυτή υπάρχουν και ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις, οι οποίες συμμετέχουν στις ΝΑΤΟικές δυνάμεις κατοχής. Καθώς, μάλιστα, διευρύνονται συνεχώς οι στρατιωτικές επιχειρήσεις των δυνάμεων αυτών και πέραν της περιφέρειας της Καμπούλ και ουσιαστικά σε όλη την επικράτεια της χώρας, οι κίνδυνοι μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο. Ο καθένας, επομένως, μπορεί να καταλάβει τις ακόμη μεγαλύτερες και εγκληματικές ευθύνες που επωμίζεται η κυβέρνηση.

Τώρα το θυμήθηκαν

«Αστραψε και βρόντηξε» η ...ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Κάνει λόγο για «απαράδεκτη απόφαση» της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σχετικά με τον τρόπο που θα διαμορφώνονται οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος που θα πουλάνε στο σύστημα οι ιδιώτες παραγωγοί. Καταγγέλλει ότι πριμοδοτούνται με περίπου 40 εκατ. ευρώ! Προσθέτει ότι ανοίγει ο δρόμος για «υπερβολικές ανατιμήσεις στα τιμολόγια των καταναλωτών» και ότι η επίμαχη απόφαση δεν έχει καμία σχέση με τον ...«υγιή ανταγωνισμό» και δημιουργεί «προϋποθέσεις διάλυσης της ΔΕΗ ΑΕ» και αύξηση των τιμολογίων της. «Πρακτικά, η απόφαση της ΡΑΕ ωφελεί προκλητικά τους ιδιώτες παραγωγούς και προκαλεί δυσβάστακτη ζημιά στη ΔΕΗ ΑΕ», επισημαίνει η ΓΕΝΟΠ.

Το «παιχνίδι» όμως είναι παλιό και γι' αυτό γνωστό. Η πλειοψηφία στη ΓΕΝΟΠ παραπλανά και πάλι με όρους «καλής» και «κακής» απελευθέρωσης, άσε που τοποθετείται όχι με γνώμονα το λαϊκό συμφέρον, αλλά το στενό συμφέρον της ΔΕΗ ΑΕ.

Μπορεί να έχει δίκιο ως προς την απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής - και μάλλον είναι και συντηρητική στους υπολογισμούς της - μόνο που όλα αυτά ήταν γνωστά από την αρχή. Από τότε που οι ηγεσίες των πρασινογάλαζων και ...ροζ παρατάξεων υποδέχονταν την «καλή» απελευθέρωση της αγοράς, βάζοντας και πλάτη για να περάσει. Τώρα κοιτούν, απλώς, πώς θα δουλέψει καλύτερα το «μαγαζί» τους.

Πολιτιστικές ... υποκρισίες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Περίπου στα δυο χρόνια της κυβερνητικής θητείας ανέλαβε το υπουργείο Πολιτισμού ο Γ. Βουλγαράκης και στην πρώτη του συνάντηση με τους δημοσιογράφους, την περασμένη βδομάδα, δήλωσε με περίσσεια σιγουριά: «Ιδεολογικές διαφορές δε χωράνε στον πολιτισμό».

Τι λέτε, κ. υπουργέ; Ακόμη κι αν κάνουμε μια τεράστια αφαίρεση, αφήνοντας κατά μέρος όλα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, τι θα γίνει από δω και πέρα; Θα εγκαταλείψει το υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠΠΟ) την πολιτική εμπορευματοποίησης της Τέχνης και του Πολιτισμού; Θα πριμοδοτήσει πολιτιστικές δημιουργίες που αναδείχνουν τις βαθύτερες αιτίες και ρίζες των κοινωνικών προβλημάτων; Δημιουργίες, που καλλιεργούν και προβάλλουν τη συλλογικότητα αντί του άκρατου ατομισμού, την εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη αντί της «φιλεύσπλαχνης ελεημοσύνης» της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», την αισιοδοξία της αγωνιστικής ενότητας αντί των μικροαστικών αδιεξόδων, της μοιρολατρίας και ηττοπάθειας; Θα ενισχύσει οικονομικά το ΥΠΠΟ αισιόδοξες ερασιτεχνικές πολιτιστικές πρωτοβουλίες, που ξεδιπλώνουν με πολύ κόπο και βάσανα εργατικά σωματεία και άλλοι μαζικοί φορείς, περικόπτοντας τις γενναίες επιχορηγήσεις του μέχρι σήμερα «ευνοούμενου» Μεγάρου Μουσικής;

Αφήστε τα, καλύτερα, κ. Βουλγαράκη. Οχι μόνο χωράνε ιδεολογικές διαφορές στον πολιτισμό, αλλά και σφραγίζουν έντονα τη δράση της κυβέρνησης και ειδικά του ΥΠΠΟ.

Τουρισμός... αποστολικός

Στη δουλιά, φαίνεται πως στρώθηκε η νέα υπουργός Τουρισμού και ήδη υπάρχει η εκτίμηση ότι επίκειται νέα ποιοτική αναβάθμιση του συγκεκριμένου τομέα. Στο πλαίσιο αυτό η Φάνη Πάλλη -Πετραλιά εκφώνησε ομιλία στην εκδήλωση για την παρουσίαση του Πανελλήνιου μαθητικού διαγωνισμού με θέμα «ο Απόστολος Παύλος, Απόστολος της Ελλάδος, Απόστολος της Ευρώπης».

Από πού και ως πού θα ρωτήσει κάποιος... Μα επειδή στο υπουργείο θεωρούν ότι «στο πλαίσιο της πολιτικής των τομών και των μεταρρυθμίσεων (...) ένας από τους κυρίαρχους στόχους είναι ο εμπλουτισμός του τουριστικού προϊόντος με την ανάπτυξη νέων μορφών τουρισμού μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και ο θρησκευτικός τουρισμός».

Εμείς τι να πούμε; Αντε και καλή επιφοίτηση ή, σώσον κύριε τον... τουρισμό σου;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απολογισμός διπλής όψεως

H συμπλήρωση δύο χρόνων με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας δίνει τροφή στην, ούτως ή άλλως, άγονη δικομματική αντιπαράθεση. Οι δημοσκοπήσεις μοιάζουν με το ποτήρι που οι μεν θα το βλέπουν μισογεμάτο και οι δε μισοάδειο. Ομως, για τους εργαζόμενους το ποτήρι έχει ξεχειλίσει. Αυτά τα δύο χρόνια ήταν αρκετά για να διαπιστώσει ακόμα και ο πιο δύσπιστος την απόλυτη ομογενοποίηση των εταίρων του δικομματικού συνεταιρισμού. Σε κάθε βήμα της δίχρονης αντιλαϊκής πορείας η κυβέρνηση επικαλούνταν τις αντιλαϊκές επιδόσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, του ΠΑΣΟΚ. Ενώ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης περιορίστηκε στο να αμφισβητεί τις διαχειριστικές ικανότητες των κυβερνώντων, όχι όμως και την πολιτική τους.

Η απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων και των τραπεζών, η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των υπερωριών και της υπερωριακής αμοιβής, η ανατροπή του ασφαλιστικού καθεστώτος στις τράπεζες, η υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας στον ΟΤΕ και η εφαρμογή της στο σύνολο των πρώην ΔΕΚΟ, η υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, είναι ορισμένα από τα αντεργατικά μέτρα που προώθησε η κυβέρνηση στο πλαίσιο των «μεταρρυθμίσεων». Στον τελικό λογαριασμό οι εργαζόμενοι συνυπολογίζουν τη διετή εισοδηματική πολιτική, με αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό, και την επιχείρηση καταστολής των αγώνων τους, με κορύφωση την πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών.

Απ' την άλλη πλευρά, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας», η κυβέρνηση έδωσε στο μεγάλο κεφάλαιο νέες φοροαπαλλαγές, νέα «κίνητρα», την «απελευθέρωση» των αγορών, τη «σύμπραξη» ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, το «φιλέτο» της δημόσιας περιουσίας. Στο δικό τους τελικό λογαριασμό οι μεγαλοβιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοεργολάβοι και οι τραπεζίτες μετρούν κέρδη άνευ προηγουμένου.

Στο διάστημα αυτό η κυβέρνηση για την προώθηση της πολιτικής της στηρίχτηκε όχι μόνο στην υποστήριξη του λεγόμενου επιχειρηματικού κόσμου, αλλά και στην επί της ουσίας συναίνεση του ΠΑΣΟΚ. Στηρίχτηκε ακόμη στις πλειοψηφίες των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, οι οποίες, συγκροτούμενες από εκπροσώπους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, υποστήριξαν τον ευρωμονόδρομο και τις επιλογές της «ανταγωνιστικότητας», δημιουργώντας το κατάλληλο έδαφος για την προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής.

Μπροστά στις ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις, όπως η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, οι εργαζόμενοι οφείλουν να εξαγάγουν τα δικά τους συμπεράσματα με αφορμή τη συμπλήρωση αυτής της διετίας. Ο απεγκλωβισμός από τα κόμματα του δικομματικού συνεταιρισμού, η αλλαγή των συσχετισμών στα συνδικάτα και στο πολιτικό σκηνικό, με την ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ, πρέπει να είναι το αποτέλεσμα των αγώνων και των συγκρούσεων που έρχονται και για τους οποίους πολύτιμη παρακαταθήκη είναι η απεργία των ναυτεργατών. Η μάχη των τοπικών εκλογών είναι ένα ακόμα σημαντικό πεδίο στο οποίο τα λαϊκά στρώματα μπορούν να απαντήσουν στην πρόκληση των καιρών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ