Περίπου στα δυο χρόνια της κυβερνητικής θητείας ανέλαβε το υπουργείο Πολιτισμού ο Γ. Βουλγαράκης και στην πρώτη του συνάντηση με τους δημοσιογράφους, την περασμένη βδομάδα, δήλωσε με περίσσεια σιγουριά: «Ιδεολογικές διαφορές δε χωράνε στον πολιτισμό».

Τι λέτε, κ. υπουργέ; Ακόμη κι αν κάνουμε μια τεράστια αφαίρεση, αφήνοντας κατά μέρος όλα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, τι θα γίνει από δω και πέρα; Θα εγκαταλείψει το υπουργείο Πολιτισμού (ΥΠΠΟ) την πολιτική εμπορευματοποίησης της Τέχνης και του Πολιτισμού; Θα πριμοδοτήσει πολιτιστικές δημιουργίες που αναδείχνουν τις βαθύτερες αιτίες και ρίζες των κοινωνικών προβλημάτων; Δημιουργίες, που καλλιεργούν και προβάλλουν τη συλλογικότητα αντί του άκρατου ατομισμού, την εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη αντί της «φιλεύσπλαχνης ελεημοσύνης» της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», την αισιοδοξία της αγωνιστικής ενότητας αντί των μικροαστικών αδιεξόδων, της μοιρολατρίας και ηττοπάθειας; Θα ενισχύσει οικονομικά το ΥΠΠΟ αισιόδοξες ερασιτεχνικές πολιτιστικές πρωτοβουλίες, που ξεδιπλώνουν με πολύ κόπο και βάσανα εργατικά σωματεία και άλλοι μαζικοί φορείς, περικόπτοντας τις γενναίες επιχορηγήσεις του μέχρι σήμερα «ευνοούμενου» Μεγάρου Μουσικής;

Αφήστε τα, καλύτερα, κ. Βουλγαράκη. Οχι μόνο χωράνε ιδεολογικές διαφορές στον πολιτισμό, αλλά και σφραγίζουν έντονα τη δράση της κυβέρνησης και ειδικά του ΥΠΠΟ.