Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι ισραηλινές δυνάμεις βομβάρδισαν και βομβαρδίζουν, επίσης, γέφυρες, σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και πρατήρια βενζίνης. «Οι Ισραηλινοί κατέστρεψαν τις μεγαλύτερες αποθήκες τροφίμων στη χώρα και στόχευσαν ένα νοσοκομειακό, το οποίο μετέφερε βοήθεια από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα», τόνισε η Μοαουάντ. Σύμφωνα με την ίδια, οι Ισραηλινοί έριξαν φυλλάδια πάνω από το εργοστάσιο τροφίμων Γαντούρ στα νότια της Βηρυτού, καλώντας τους εργάτες να το εγκαταλείψουν. «Απείλησαν το εργοστάσιο με βομβαρδισμό», επιβεβαίωσε.

Η απάνθρωπη αυτή τακτική, βέβαια, δεν είναι καινούρια. Τα ίδια ακριβώς έκανε το ΝΑΤΟ σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας...

Οταν το 2002, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, συζητιόνταν στη Βουλή ο μετέπειτα αντεργατικός νόμος Ρέππα για το ασφαλιστικό, η ΝΔ υποτίθεται πως τον είχε καταγγείλει και, μάλιστα, είχε αποχωρήσει από τη Βουλή. Και λέμε υποτίθεται, γιατί οι λόγοι της τότε καταγγελίας και της αποχώρησης ήταν ανούσιοι. Επί της ουσίας του τότε νομοσχεδίου, η ΝΔ, αξιωματική αντιπολίτευση τότε, δεν είχε καμιά άξια λόγου διαφωνία. Και απόδειξη γι' αυτό δεν είναι μόνο τα όσα έλεγαν τότε, όπως και η γενικότερη αντεργατική πολιτική της, αλλά και τα όσα γίνονται σήμερα, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρεί στην εφαρμογή του νόμου Ρέππα, προωθώντας πρακτικά την ενοποίηση των επικουρικών Ταμείων σε βάρος των ασφαλισμένων.

Το μοναδικό πλέον ερώτημα είναι με ποιο πρόσχημα θα... διαφωνήσει το ΠΑΣΟΚ στην εφαρμογή του δικού του νόμου, ώστε να έχουμε και πάλι το γνωστό «παιγνίδι» του δικομματισμού στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού...

Η καταγγελία είναι επώνυμη και όλα τα σχετικά στοιχεία βρίσκονται στη διάθεση του «Ρ»: Η Αιμιλία Μπουρίσοβα, από τη Βουλγαρία, εργαζόμενη 15 ολόκληρα χρόνια στην Ελλάδα και μητέρα δυο παιδιών, προσελήφθη στις 4 Απρίλη σαν λαντζιέρισσα σε εστιατόριο της Πλάκας. Από εκείνη τη μέρα και μέχρι τις 12 Ιούλη δούλευε καθημερινά, χωρίς ρεπό, 15 ώρες την ημέρα, χωρίς τις ανάλογες αποδοχές, σε ένα χώρο που δε διέθετε ούτε κλιματισμό, ούτε καν παράθυρο. Υστερα από τρεις διαδοχικές απόπειρες να ζητήσει ρεπό και να διεκδικήσει την τήρηση της σύμβασης, η εργοδοσία τελικά την απέλυσε στις 12 του Ιούλη. Η εργαζόμενη απευθύνθηκε στο Συνδικάτο του Επισιτισμού και ύστερα από παρέμβαση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, η εργοδοσία αναγκάστηκε να ανακαλέσει την απόλυση και να την επαναπροσλάβει στις 15 του Ιούλη, τηρώντας αυτή τη φορά τη σύμβαση.

Από εκείνη την ημέρα, μέχρι και σήμερα, η εργοδοσία έχει εξαπολύσει σε βάρος της έναν πόλεμο νεύρων, ζητώντας, ανάμεσα σε άλλα, εκβιαστικά να ασχολείται με δουλιές που δεν είναι της ειδικότητάς της. Το αποκορύφωμα αυτής της άθλιας τακτικής ήταν, προχτές το βράδυ, όταν ένας από τους υπεύθυνους της επιχείρησης άρχισε να τη βρίζει αισχρά, κατηγορώντας και το Συνδικάτο για την παρέμβασή του. Η εργαζόμενη αναγκάστηκε να καταφύγει στην Αστυνομία, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα από τις άγριες διαθέσεις του εργοδότη της.

Η περίπτωση της εργαζόμενης από τη Βουλγαρία δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Ανάλογες είναι οι συνθήκες δουλιάς για χιλιάδες ακόμα μετανάστες εργάτες που διωγμένοι από την πατρίδα τους αναζήτησαν στην Ελλάδα μια καλύτερη ζωή. Από την αφήγηση ωστόσο της εργάτριας, προκύπτει μια κρίσιμη, όσο και ιδιαίτερα χρήσιμη εμπειρία: Η απόφαση των μεταναστών να διεκδικήσουν δυναμικά το δίκιο τους και να συσπειρωθούν στα ταξικά συνδικάτα, να παλέψουν μαζί με τους Ελληνες συναδέλφους τους, με τους οποίους βράζουν στο ίδιο καζάνι. Είναι ο μόνος τρόπος να προστατευτούν από την εργοδοτική αυθαιρεσία, να βρουν το δίκιο τους, να διεκδικήσουν αποτελεσματικά αυτό που τους ανήκει. Γιατί, όπως είπε και η Αιμιλία, «μπορεί να είμαι μετανάστρια, αλλά απαιτώ να με σέβονται. Πρώτα σαν άνθρωπο, μετά σαν εργαζόμενο, σαν μητέρα και σαν γυναίκα»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αναμφισβήτητα, η πρακτική αυτή είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα, αλλά να υποθέσουμε ότι στο ΠΑΣΟΚ βλέπουν πρώτη φορά στη ζωή τους αυτές τις μεθόδους; Δεν πήγαινε το μυαλό τους πως μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο μια κυβέρνηση; `Η μήπως ...κάτι τους θυμίζει;

Οπως και να 'χει, πάντως, είναι προκλητικό να βλέπει κανείς μια τόσο πρόδηλα υποκριτική αντιπαράθεση. Γιατί, βέβαια, η ΝΔ κάνει όντως τέτοιου είδους προπαγάνδα, ακριβώς όπως έκανε στο παρελθόν και το ΠΑΣΟΚ. Ολα με χρήματα του Ελληνα φορολογούμενου.

Πάντως, αν είναι ...ευαίσθητοι, είτε ο ένας είτε ο άλλος είτε και οι δυο μαζί, σε θέματα δημοκρατικής πληροφόρησης και ισότιμης αντιμετώπισης των κομμάτων, ας μας πουν τη γνώμη τους για την προβολή από τα τηλεοπτικά κανάλια των δραστηριοτήτων των πολιτικών δυνάμεων. Ομως, αυτό, μάλλον, δεν τους συμφέρει.

ΑΣ ...ΣΥΓΚΡΑΤΗΘΟΥΝ λίγο διάφοροι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (και όχι μόνο) στη Θεσσαλία, που σπεύδουν - όπως μαθαίνουμε - να βγάλουν συγχαρητήριες ανακοινώσεις, μετά την ψήφιση της τροπολογίας Σουφλιά για το έργο της εκτροπής του Αχελώου.

Γνωρίζουμε ότι έρχονται δημοτικές εκλογές και κάτι τέτοιο δε θα το άφηναν αναξιοποίητο, πλην, όμως, είναι άλλο πράγμα ένα έργο να αποφασίζεται «στα χαρτιά» και άλλο πράγμα να υλοποιείται και, μάλιστα, προς όφελος των αγροτών και των κατοίκων της περιοχής.

Αλλωστε, στη Θεσσαλία ο κόσμος έχει, δυστυχώς, πλούσια εμπειρία από έργα που αποφασίστηκαν και είτε δεν έγιναν ποτέ, είτε κάπου στο δρόμο άλλαξε ο προσανατολισμός τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εμείς, πάντως, δε γνωρίζαμε ότι ο πρωθυπουργός καταδικάζει συνολικά, απερίφραστα και κατηγορηματικά - όπως δηλώνει - τη βία, την κάθε βία. Είχαμε, μάλιστα, την αντίθετη εκτίμηση. Κι όχι αβασάνιστα ή τυχαία, αφού, τόσο ο ίδιος, όσο και το κόμμα του, όχι μόνο δεν καταδίκασαν, αλλά υποστήριξαν και υποστηρίζουν την εγκληματική και απάνθρωπη βία των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ και του Αφγανιστάν. Αφού υποστήριξαν και υποστηρίζουν την ατέλειωτη και καθημερινή βία του Ισραήλ, σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, στερώντας του ακόμη και το στοιχειώδες δικαίωμα σε λεύτερη και ανεξάρτητη πατρίδα. Αφού, ως κυβέρνηση, διατηρεί κατοχικά στρατεύματα στο Κοσσυφοπέδιο, στο Αφγανιστάν και τη Βοσνία. Αφού, πάλι ως κυβέρνηση, ασκεί πολύμορφη καθημερινή βία με την αντιλαϊκή πολιτική της σε βάρος των ανέργων και των φτωχών, των νέων, που αναζητούν με αγωνία διεξόδους και απαντήσεις, των λαϊκών στρωμάτων, που πορεύονται με μόνιμο σύντροφο την εντεινόμενη συνεχώς ανασφάλεια και αβεβαιότητα.

Με δυο λόγια, η άκρως υποκριτική πρωθυπουργική φράση δε μας αλλάζει την όποια γνώμη είχαμε. Πόσο μάλλον, που θέλει να κρύψει την πλήρη ευθυγράμμιση της κυβέρνησης της ΝΔ με την εγκληματική πολιτική του Ισραήλ. Οταν θέλει να τσουβαλιάσει το δίκιο με το άδικο.

«Η εφαρμογή του μοριακού ελέγχου είναι μόνο μια πλευρά για την ασφάλεια του αίματος. Η άλλη πλευρά είναι η ανάπτυξη του εθελοντικού κινήματος το οποίο θα δώσει και επάρκεια, αλλά και σταθερούς αιμοδότες, η παροχή εγγυήσεων ότι η προσφορά τους δεν υπόκειται σε κινδύνους, όπως σημειώθηκε πρόσφατα στη χώρα μας με τις μολύνσεις κατά τις μεταγγίσεις. Και αυτό δε διασφαλίζεται με μπαταριές - όπως οι πρόσκαιρες καμπάνιες - απ' το Ζάππειο, αλλά με καθημερινή σταθερή δουλιά που την κάνουν αθόρυβα οι οργανώσεις των εθελοντών αιμοδοτών».

Τα παραπάνω υπογράμμιζε η στήλη ανήμερα της Παγκόσμιας Μέρας του Εθελοντή Αιμοδότη (14 Ιούνη), όταν η ηγεσία του υπουργείου Υγείας οργάνωνε εκδήλωση στο Ζάππειο. Και η επιβεβαίωση ήρθε με την καταγγελία του Πανελλήνιου Συλλόγου Πασχόντων (ΠΑΣΠΑΜΑ) από Μεσογειακή Αναιμία ότι στο νοσοκομείο «Αγία Σοφία» υπάρχει έντονο πρόβλημα έλλειψης αίματος, με αποτέλεσμα να αναβάλλονται οι μεταγγίσεις ή να πραγματοποιούνται με μειωμένες ποσότητες αίματος. Το πρόβλημα, όπως σημειώνει ο ΠΑΣΠΑΜΑ, επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο καθώς η αιμοδοσία του «Αγία Σοφία» σταμάτησε να λειτουργεί μετά τις 2 το μεσημέρι, γιατί δεν υπάρχει προσωπικό, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προσέλθουν οι λίγοι εθελοντές αιμοδότες. Συνολικά στην Ελλάδα υπάρχουν 3.100 και τα δύο τρίτα από αυτούς βρίσκονται στην Αθήνα.

Με αυτή την πολιτική μένουν πάντα οι μπαταριές για την ανάπτυξη της εθελοντικής αιμοδοσίας και εμφανίζονται οι μόνιμες πια ελλείψεις αίματος κάθε καλοκαίρι.

H «πρώτη ιδιωτική επιλογή των ασθενών» και ο πιο «ελκυστικός εργοδότης» με «παράλληλο στόχο τη διασφάλιση υψηλής και αυξανόμενης αξίας για τους μετόχους του» φιλοδοξεί να γίνει το ιδιωτικό θεραπευτήριο «Υγεία».

Και για να το πετύχει, λοιπόν, στην τελευταία Γενική Συνέλευση των Μετόχων αποφάσισε ομόφωνα την άντληση κεφαλαίων συνολικού ύψους 560 εκατ. ευρώ. Για το σκοπό αυτό θα εκδοθούν 21.400.000 νέες μετοχές (ύψους 59.920.000 ευρώ) και η έκδοση ενός μετατρέψιμου ομολογιακού δανείου ύψους 300.015.000 ευρώ και ενός κοινού ομολογιακού δανείου ύψους 200.000.000 ευρώ.

Δηλαδή, το «Υγεία» αναζητά φτηνό χρήμα, καθώς το επιχειρηματικό κλίμα στο χώρο της Υγείας είναι άκρως αποδοτικό και οι κυβερνώντες, μαζί με τους κάθε λογής οπαδούς του ευρωμονόδρομου, ενισχύουν συνεχώς την πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης. Κάθε ευρώ που επενδύεται στο χώρο της Υγείας αποδίδει τέσσερις φορές παραπάνω απ' τη μέση επιχειρηματική απόδοση στην Ελληνική Οικονομία. Είναι, μ' άλλα λόγια, τα πιο σίγουρα και... υγιεινά κέρδη. Και πού ν' αρχίσουν και οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία...

«Ζούμε σε μια παγκόσμια αγορά ποδοσφαίρου. Η Ελλάδα πρέπει να προσδιορίσει το ρόλο της σε αυτή την αγορά. Στόχος είναι να δημιουργήσουμε ένα λογότυπο που θα μεγιστοποιήσει τις οικονομικές αποδόσεις του ποδοσφαίρου». Αυτή είναι η ξεκάθαρη οπτική της «Σούπερ Λιγκας» και των επιχειρηματιών που την αποτελούν, για το ποδόσφαιρο και την αποστολή του. Ο Συνασπισμός συμφωνεί, άραγε; Αν κρίνουμε από την παρουσία του εκπροσώπου του, Θ. Μαργαρίτη, στην παρουσίαση του νέου φορέα (όπου και αναφέρθηκαν τα παραπάνω), η απάντηση στο ερώτημα είναι μάλλον επίσης ξεκάθαρη.