ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τραγωδία με παιδιά στο Καζακστάν

Θλίψη και μελαγχολία προκαλεί η είδηση που ήρθε, μέσω του ΑΠΕ, απ' το Καζακστάν: Τρία νέα περιστατικά παιδιών που προσβλήθηκαν από το θανατηφόρο ιό του Εϊτζ, χωρίς αμφιβολία από ιατρική αμέλεια, εντοπίστηκαν τις τελευταίες ώρες στο νότιο Καζακστάν και ο συνολικός αριθμός των παιδιών που αρρώστησαν κατά τον τρόπο αυτό ανήλθε τώρα στα 58. «Με τον όρο ιατρική αμέλεια περιγράφεται η μετάγγιση αίματος χωρίς αποστειρωμένες βελόνες», αναφέρει το τηλεγράφημα του ΑΠΕ και συμπληρώνει: «Επίσης, 2.700 παιδιά - από τα 12.500 που εξετάστηκαν μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου (φέτος) στα νοσοκομεία - πιθανολογείται ότι ήρθαν σε επαφή με τον ιό αυτό. Τον Μάη, εκδηλώθηκαν στα παιδιά συμπτώματα και ξεκίνησαν συστηματικοί έλεγχοι, που εντατικοποιήθηκαν στη διάρκεια του Ιουλίου».

Κάποτε, στις σοσιαλιστικές χώρες έλεγαν ότι τα παιδιά ήταν η μοναδική «προνομιούχος τάξη» εκείνων των κοινωνιών. Τώρα, τα παιδιά έχουν γίνει κι αυτά θύματα της άγριας καπιταλιστικής αγοράς που έφεραν οι ανατροπές. Βεβαίως, όπως αναφέρει η είδηση, παύτηκαν ο κυβερνήτης του Νότιου Καζακστάν, Μπολάτ Ζιλκίτσιεφ, και ο υπουργός Υγείας της χώρας, Ερμπολάτ Ντοσάγιεφ από τα καθήκοντά τους για τη μόλυνση των παιδιών απ' τον ιό του Εϊτζ. Και τι έγινε που παύτηκαν; Μήπως θα σταματήσει η κατάντια στον τομέα Υγείας σ' αυτήν την πρώην σοσιαλιστική και νυν άγρια καπιταλιστική χώρα; Δυστυχώς και η μόλυνση απ' τον ιό του Εϊτζ έχει χαρακτηριστικά σαν εκείνα των ανατροπών στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.

Τα χαράτσια των ανατροπών

Και η άλλη είδηση, που έγινε γνωστή χτες στην Αθήνα, έχει σχέση με τις καταστροφικές επιπτώσεις των ανατροπών στην υγεία των κατοίκων των πρώην σοσιαλιστικών χωρών: Σε πολλές απ' τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες - όπου πριν τις ανατροπές οι παροχές ήταν καθολικές και δωρεάν - τώρα οι κάτοικοί της υποχρεώνονται να πληρώνουν απ' την τσέπη τους τη θεραπεία για τις ηπατίτιδες.

Μάλιστα στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες εισβάλλουν με σφοδρότητα - όπως είχε προειδοποιήσει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας απ' το 1996 - λοιμώδη νοσήματα, που είχαν εξαφανιστεί, επειδή καταστράφηκαν τα Πρωτοβάθμια Συστήματα Υγείας που αποτελούσαν βασική υγειονομική ασπίδα των πληθυσμών. Και με χαμένη την υγειά τους και με χαράτσια στην τσέπη οι κάτοικοι των πρώην σοσιαλιστικών χωρών - ίσως τώρα να καταλαβαίνουν τι είχαν και τι έχασαν - όπως θα 'λεγε κι ο ποιητής. Μόνο που πρέπει να καταλάβουν - όπως και οι υπόλοιποι λαοί - και τι τους πρέπει και τι οι ίδιοι πρέπει να κάνουν...

Δύο όψεις ενός νομίσματος

Οσο πλησιάζουν οι μέρες για τις εκλογές τόσο περισσότερο φουντώνει η προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Σε ολόκληρη τη χώρα οι ψευτοαντιπαραθέσεις δίνουν και παίρνουν με σκοπό να κρύψουν τις ομοιότητες της αντιλαϊκής τους πολιτικής και μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Αυτό το άθλιο προεκλογικό παιχνίδι στην περίπτωση της Πάτρας, έχει τα εξής χαρακτηριστικά. Ο Ανδρέας Φούρας, υποψήφιος δήμαρχος Πάτρας με το ΠΑΣΟΚ, κατηγορεί τον Ευάγγελο Φλωράτο, υποψήφιο δήμαρχο με τη ΝΔ, ότι ως επιχειρηματίας και τραπεζίτης ενδιαφέρεται για την προώθηση και διεκπεραίωση των συμφερόντων των επιχειρηματιών. Ο Ευ. Φλωράτος ανταπαντά και αφήνει υπονοούμενα ότι ως υφυπουργός Αθλητισμού μοίρασε κρατικό χρήμα με αδιαφανείς διαδικασίες σε ημέτερους φίλους του επιχειρηματίες για διάφορα δημόσια έργα.

Η αντιπαράθεση αυτή πέρα από αποπροσανατολιστική, είναι εξοργιστική. Γιατί ο μεν Φλωράτος, είναι και φυσικός εκπρόσωπος της οικονομικής ολιγαρχίας της περιοχής, ο δε Φούρας, έχει απόλυτα πετυχημένη θητεία (έχει άλλωστε εκτιμηθεί δεόντως η προσφορά του αυτή) στην εξυπηρέτηση των ίδιων συμφερόντων, ενώ με τους στημένους «καυγάδες» τους... υποτιμούν τη νοημοσύνη του λαού, θέλοντας να τον εξαπατήσουν, ισχυριζόμενοι πως κόπτονται για το καλό του. Αλλά και γιατί πριν από 8 χρόνια αποτέλεσαν τους βασικούς πρωταγωνιστές μιας άθλιας πολιτικής συναλλαγής, προϊόν της οποίας ήταν ο εξοβελισμός του Παναγιώτη Κοσιώνη και του αγωνιστικού του συνδυασμού από το δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών.

Τότε, λοιπόν, στελέχη του ΠΑΣΟΚ - ορισμένοι το έχουν ομολογήσει δημόσια και μάλιστα είχαν το θράσος να ζητήσουν και ...συγνώμη - μεταξύ αυτών και ο Φούρας, έδωσαν εντολή σε οπαδούς του κόμματός τους να ψηφίσουν τον υποψήφιο της ΝΔ, Ευάγγελο Φλωράτο, και όχι τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Καράβολα, προκειμένου ο Φλωράτος να περάσει στο δεύτερο γύρο σε βάρος του Π. Κοσιώνη. Το αποτέλεσμα βέβαια στη συνέχεια ήταν ο δήμος να περάσει στα χέρια της ΝΔ, αλλά για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του μεγάλου κεφαλαίου της περιοχής ο στόχος είχε επιτευχθεί: Ο δικομματισμός πέρασε αλώβητος τη δοκιμασία!

Και για να μην ξεχνιόμαστε: Οι συγκεκριμένες ραδιουργίες είχαν γίνει σε μια περίοδο που το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ έδινε τον «μεγάλο» αγώνα κατά της «επάρατης Δεξιάς» και η ΝΔ καλούσε το λαό να διώξει τη «χολέρα» του ΠΑΣΟΚ! Επί των ημερών τους η ανεργία στην Πάτρα και στο νομό γενικότερα, από το 5% το 1988 εκτινάχτηκε λίγα χρόνια αργότερα στα ύψη και σήμερα το ποσοστό των ανέργων βρίσκεται σταθερά πάνω από το 25%, ενώ ταυτόχρονα το ποσοστό των ημιαπασχολήσιμων αγγίζει το 40%.

Την ίδια στιγμή, το μεγάλο κεφάλαιο που δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή είχε την ευκαιρία, μεταξύ άλλων, να ξεκοκαλίσει πολλά δισεκατομμύρια δραχμές από τα περίφημα ΕΟΚικά Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα και διάφορες επιδοτήσεις - μόλις ήρθε το «πλήρωμα» του χρόνου οι περισσότεροι «έκλεισαν» τις επιχειρήσεις, αφήνοντας στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους. Απέναντι σε αυτό τον απροκάλυπτο και χυδαίο εμπαιγμό η ψήφος καταδίκης των λαϊκών στρωμάτων της Πάτρας δεν είναι απλά ... επιβεβλημένη αλλά επιβάλλεται να είναι και ηχηρή σε ολόκληρη τη χώρα. Με τη στήριξη των αγωνιστικών ψηφοδελτίων συνεργασίας που στηρίζουν το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Κομμουνιστική Ανανέωση, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών και άλλοι ριζοσπάστες αγωνιστές.

Νίκος ΤΣΑΚΑΝΙΚΑΣ

Η Παιδεία ως πρώτη επιλογή...

Γρηγοριάδης Κώστας

Εχει καταντήσει μονότονο και κουραστικό το παραμύθι των «αντοχών της οικονομίας» όταν πρόκειται να δοθούν κονδύλια για την Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική Πρόνοια, τις αυξήσεις στις συντάξεις και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων κ.ο.κ. Το ίδιο παραμύθι και τώρα για το επίδομα των εκπαιδευτικών. Το «κόστος» θα φτάσει στα 54 εκατ. ευρώ το 2007 και συνολικά για την τριετία 2007-2009 θα ανέλθει στα 321 εκατ., αναμασάνε σε κατάσταση δήθεν απόγνωσης τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη... Προτιμάνε να ξεχνάνε ότι την ίδια στιγμή ο προϋπολογισμός αντέχει να πληρώνει περίπου 700 εκατ. ευρώ το χρόνο εξαιτίας της μείωσης των φορολογικών συντελεστών για τις Ανώνυμες Επιχειρήσεις. Ούτε τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που δίνονται, σχεδόν τζάμπα στις επιχειρήσεις, ως «αναπτυξιακά» κίνητρα, θυμούνται, ούτε τη φοροδιαφυγή, ούτε τις χαριστικές ρυθμίσεις στους μεγαλοκαρχαρίες κ.ο.κ. Δε θυμούνται ούτε τα 24 δισ. ευρώ που δίνονται για άχρηστα ή ΝΑΤΟικά πολεμικά προγράμματα...

Κι όμως ήταν ο Κ. Καραμανλής που τόσο προεκλογικά όσο και στις προγραμματικές δηλώσεις διακήρυσσε μεγαλόστομα: «Η επένδυση στην Παιδεία είναι η πρώτη επιλογή μας και το προσωπικό μου όραμα... Βασική δέσμευσή μας είναι η σταδιακή αύξηση των κρατικών δαπανών στο 5%. Στόχος μας να δημιουργήσουμε τα σχολεία και τα πανεπιστήμια του μέλλοντος»... Φανταστείτε να μην ήταν η Παιδεία πρώτη επιλογή της κυβέρνησης...

Πρόκληση προς τους εκπαιδευτικούς

Εδώ και δυο χρόνια ανάμεσα στα αιτήματα των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών μπαίνει και το αίτημα να παίρνουν το επίδομα των 103 ευρώ, το οποίο έχει δοθεί και σε άλλους εργαζόμενους του δημοσίου. Τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές αρνήσεις διαδέχτηκε, στις αρχές του καλοκαιριού, η «δέσμευση» από το υπουργείο Οικονομικών ότι το επίδομα θα δοθεί σε δόσεις. Ακολούθησαν διαρροές προς τα ΜΜΕ και σχετικές δηλώσεις διαφόρων κυβερνητικών στελεχών, που άφηναν να εννοηθεί ότι οι δόσεις θα είναι τρεις.

Εν μέσω των πενθήμερων απεργιών των δασκάλων, η υπουργός Παιδείας δήλωσε με θράσος ότι: «Μέσα στα αιτήματα περιλαμβάνονται κάποια που είναι τελείως έξω από τη δημοσιονομική πολιτική. Η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να κυβερνά περιστασιακά, με βάση διάφορα αιτήματα, από διάφορες πλευρές, τα οποία είναι υψηλών προσδοκιών»! Και στη συνέχεια, με την ίδια προκλητικότητα απέναντι στους απεργούς εργαζόμενους, αύξησε τις φημολογούμενες τρεις δόσεις του επιδόματος σε έξι! Αντί να δώσει κάτι δηλαδή, αφαίρεσε κιόλας!

Τώρα, μεθαύριο μπορεί να βγει και να μετατρέψει τις έξι δόσεις σε τρεις, για να πει ότι έκανε... παραχώρηση και δίνει κάτι παραπάνω. Ε, αν αυτό δεν είναι ωμή κοροϊδία και πρόκληση προς τους εκπαιδευτικούς, τότε τι είναι;

Για το μοναχικό ... διάλογο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η υπουργός Παιδείας, Μ. Γιαννάκου, εκφράζει τελευταίως κάτι ψευτοπαράπονα, ότι δε βρίσκει πρόθυμους φορείς να προσέλθουν στον πολυδιαφημισμένο διάλογό της για το νόμο - πλαίσιο της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα, οι μόνοι που νομιμοποιούν το διάλογο - απάτη είναι όσοι από την αρχή είχαν συναινέσει στην αλλαγή του νόμου - πλαισίου προς το αντιδραστικότερο, σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές συνθήκες (Λισαβόνα Μπολόνια κλπ.).

Ομως, είναι τουλάχιστον θεατρινισμός από την πλευρά της κυβέρνησης να ισχυρίζεται ότι δεν έχει ακούσει τίποτα από τα αιτήματα των μεγάλων κινητοποιήσεων του λαού και της νεολαίας γι' αυτό το θέμα και ότι περιμένει να πάνε στη Βουλή να της τα πουν... Είναι τουλάχιστον αλαζονεία, όταν η πλειοψηφία του κόσμου διαδήλωνε την απαίτηση «πάρ' το πίσω όπως είναι!», να στήνει η κυβέρνηση μοναχικούς διαλόγους για τη νομιμοποίηση του νόμου - εκτρώματος και να δηλώνει έτοιμη να καταθέσει το νόμο ανά πάσα στιγμή.

Τους διαφεύγει όμως ότι φοιτητές, πανεπιστημιακοί και εργαζόμενοι δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη...

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι προπαγανδιστές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε όσους κυρίους (λέγε με Ανδριανόπουλο, Πρετεντέρη, Κωνσταντόπουλο, Αλαβάνο, και άλλους εκλαϊκευτές των απόψεων του ΠΑΣΟΚ) μέμφονται το ΚΚΕ πως παραπέμπει την πάταξη της διαφθοράς στο σοσιαλισμό, χωρίς να έχουν διαβάσει τις θέσεις του, διαστρεβλώνοντάς τες σκόπιμα, αλλά και στην «Αυγή» που μόλις χτες ανακάλυψε την ...πραγματική θέση του ΚΚΕ, και αναφώνησε από τον τίτλο της «το ΚΚΕ διορθώνει τη γραμμή του για τη διαφθορά» (αναφερόμενη στην προχτεσινή συνέντευξη Τύπου της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ), θα υπενθυμίσουμε απλά και μόνο, ορισμένα από όσα σχετικά είπε η ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, κατά την ομιλία της στο 32ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», το Σάββατο 16 Σεπτέμβρη, δηλαδή πριν 10 μέρες. Είπε, λοιπόν, η Αλ. Παπαρήγα:

«...Ολοι οι άλλοι φωνάζουν για πάταξη της διαφθοράς, για μηδενική ανοχή και κάτι τέτοια. Συγκεντρώνουν την προσοχή τους στα πρόσωπα και στις διασυνδέσεις τους, υπαρκτό ζήτημα, που όμως και πάλι δεν απαντά στη λύση του προβλήματος. Το σάπιο και ανήθικο εκμεταλλευτικό σύστημα παράγει και αναπαράγει και την ατομική διαφθορά. Ενα κεφάλι θα πέφτει, δέκα καινούρια θα εμφανίζονται.

Αλλοι μιλάνε για διαφάνεια, για θεσμικά πλαίσια, λες και δεν ξέρουν ότι ο νόμος είναι ανίσχυρος τελικά μπροστά στους σιδερένιους νόμους του καπιταλισμού. Θα μας πουν, βέβαια, ότι εμείς παραιτούμαστε από την προσπάθεια για κάποια μέτρα και τα παραπέμπουμε όλα στο σοσιαλισμό. Λένε συνειδητά ψέματα. Δε συμφιλιωνόμαστε με κανένα σκάνδαλο, δεν αδιαφορούμε, πολύ περισσότερο που η αδιαφορία είναι επικίνδυνη, γιατί εξοικειώνει και μολύνει και τη λαϊκή συνείδηση. Δεν είμαστε μοιρολάτρες. Ομως την πάλη κατά της διαφθοράς την εντάσσουμε στην πάλη κατά των πολιτικών επιλογών που τρέφουν τα κεφάλαια και τα κέρδη, κατά της ταξικής εκμετάλλευσης. Κατά των κομμάτων του μονόδρομου, πριν απ' όλα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ...».

Ας μας απαντήσουν: Συμφωνούν ή διαφωνούν οι ινστρούχτορες του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΝ, της ΝΔ και τα διάφορα φερέφωνά τους με τις παραπάνω ξεκάθαρες διατυπώσεις;

Είχαν τα μούτρα να εμφανιστούν!

Η υποκρισία κι η αθλιότητά τους δεν έχει όριο! Αφού έλαμψαν διά της απουσίας τους ολόκληρη την τελευταία χρονιά που οι εργάτριες της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ» αγωνίζονταν παλικαρίσια ενάντια στη λεηλάτηση των δικαιωμάτων τους, ενάντια σ' εκείνους που τις πέταξαν στο δρόμο και τις εμπαίζουν μέχρι σήμερα με υποσχέσεις για «προγράμματα απασχόλησης», οι εκλεκτοί του δικομματισμού στο Ιλιον, Κουκουβίνος και Λεμπέσης (νυν δήμαρχος με το ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος δήμαρχος με τη ΝΔ αντίστοιχα) τόλμησαν χτες, είκοσι μέρες πριν τις εκλογές, να εμφανιστούν στην κινητοποίηση των ανέργων, για να τους δείξουν τώρα προεκλογικά πόσο «νοιάζονται». Μάλιστα, όπως καταγγέλλουν οι ίδιες οι εργάτριες, όταν είχαν ζητήσει τη στήριξη της δημοτικής αρχής στον αγώνα τους, ο Κουκουβίνος ήταν εκείνος που τους έλεγε να επιστρέψουν κανονικά στη δουλιά και στ' αφεντικά τους γιατί δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα...

Στις 15 του Οκτώβρη πρέπει να πάρουν απάντηση, όλοι αυτοί που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σκάβουν το λάκκο των εργατών. Ανάμεσά τους και οι Κουκουβίνος και Λεμπέσης, οι οποίοι αποτελούν ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο η εκάστοτε κυβέρνηση, μπλε ή πράσινη, προωθεί την αντεργατική πολιτική της και μέσω των εκλεκτών της στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Είναι ώρα για το βήμα

Οι τοπικές εκλογές της 15ης του Οκτώβρη είναι μια ευκαιρία, πρώτης τάξεως, για να αποκτήσει ουσιαστικό περιεχόμενο αυτό που διαπιστώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, δηλαδή η γενικευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια τόσο για την κυβερνητική πολιτική, όσο και την πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

Οι εκλογές στους δήμους και τις νομαρχίες έχουν, ούτως ή άλλως, μια βαρύνουσα πολιτική σημασία. Μπορεί Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ να λένε τώρα ότι αυτές οι εκλογές δεν προσφέρονται για γενικά πολιτικά συμπεράσματα. Ομως, είναι βέβαιο ότι το βράδυ των εκλογών, ανάλογα με το χρωματισμό του χάρτη της χώρας, είναι έτοιμοι να πανηγυρίσουν. Το μπλε θα ερμηνευτεί ως στήριξη στην πολιτική της κυβέρνησης, ως μήνυμα για τη σκληρότερη εφαρμογή της. Το πράσινο θα ερμηνευτεί ως αθώωση του ΠΑΣΟΚ για το κυβερνητικό παρελθόν του και μήνυμα για μια νέα εναλλαγή στην κυβερνητική εξουσία.

Οσοι, λοιπόν, δε θέλουν το βράδυ των εκλογών τους πανηγυρισμούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχουν τη δυνατότητα να το πετύχουν. Με την ψήφο στους αγωνιστικούς συνδυασμούς που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ και τις άλλες συνεργαζόμενες ριζοσπαστικές δυνάμεις. Και αυτό φυσικά ισχύει πρώτ' απ' όλα για τους εργαζόμενους που αποφάσισαν να γυρίσουν την πλάτη τους στα κόμματα της πλουτοκρατίας, τα οποία είναι συνένοχα για τα προβλήματά τους. Αυτούς, δηλαδή, που επιθυμούν μια αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων στο πολιτικό πεδίο.

Αλλά ο χαρακτήρας αυτών των εκλογών δίνει τη δυνατότητα ακόμα και σ' αυτούς που δεν έχουν πάρει την απόφαση να εγκαταλείψουν οριστικά το στρατόπεδο του δικομματισμού, αλλά θέλουν να στείλουν ένα ουσιαστικό, προειδοποιητικό, μήνυμα στους δύο συνεταίρους. Να τιμωρήσουν τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ ή και τους δύο εκφράζοντας έτσι τη δυσαρέσκειά τους. Και να το πετύχουν με έναν ξεκάθαρο τρόπο, χωρίς διαμεσολαβήσεις τύπου ΣΥΝ, που ως συνεργαζόμενος σε δήμους και νομαρχίες με το ΠΑΣΟΚ, ή τη ΝΔ, όπως και στην ΚΕΔΚΕ, κάνει «αντιπολίτευση» εντός των τειχών.

Για όλους αυτούς η επιλογή με αντίκρισμα είναι η ψήφος στους συνδυασμούς που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών και άλλες αγωνιστικές, ριζοσπαστικές δυνάμεις.

Βεβαίως, η ψήφος σ' αυτούς τους συνδυασμούς δεν είναι μόνο μια ψήφος διαμαρτυρίας. Ούτε επίσης προϋποθέτει, ούτε σημαίνει, τη συμφωνία εφ' όλης της ύλης με την πολιτική του ΚΚΕ. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως πρόκειται για μια ψήφο που εκφράζει θετικά, από την άποψη της προοπτικής αντιμετώπισης των λαϊκών προβλημάτων, τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Δημιουργεί δυνατότητες ενίσχυσης της αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική και μέσα στο θεσμό της Αυτοδιοίκησης, με την ανάδειξη όσο γίνεται περισσότερων εκλεγμένων αγωνιστών σ' αυτήν και ένα μοχλό συμπαραστάτη και συναγωνιστή στις διεκδικήσεις των συμφερόντων των εργαζομένων. Δίνει, όμως, τη δυνατότητα για να υπάρχει μια πραγματική δύναμη αντίστασης στα χειρότερα που έρχονται.

Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για την «επόμενη μέρα». Οσο περισσότερο μπλε και πράσινο στον εκλογικό χάρτη, τόσο μεγαλύτερη η απειλή, τόσο σκληρότερη η επίθεση κατά των λαϊκών στρωμάτων. Είναι, λοιπόν, η ώρα για το αποφασιστικό βήμα, για ένα αποτέλεσμα με το έντονο χρώμα της αντίστασης, της ανυπακοής, της ελπίδας.

Στην τελική ευθεία...

Με την κατάθεση, την περασμένη Κυριακή, των ψηφοδελτίων, η μάχη των αγωνιστικών συνδυασμών, που στηρίζει το ΚΚΕ με άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις, μπαίνει στην τελική ευθεία. Σ' αυτές τις λίγες μέρες που απομένουν δεν πρέπει να χαθεί ούτε λεπτό από τον αγώνα αυτά τα ψηφοδέλτια να γίνουν το σημείο αναφοράς και η κατάληξη της ψήφου κάθε εργαζόμενου της πόλης και του χωριού, κάθε αριστερού και προοδευτικού ανθρώπου.

Για να συγκροτηθούν αυτά τα ψηφοδέλτια χρειάστηκε να ξεπεραστούν πολλές δυσκολίες και μεγάλα εμπόδια. Οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να τ' αποδυναμώσουν, να εμποδίσουν την έκφραση της λαϊκής, αγωνιστικής συσπείρωσης σ'΄αυτά. Χρησιμοποίησαν θεμιτά και αθέμιτα μέσα, βρώμικες μεθόδους, πιέσεις, εκβιασμούς, απειλές. Διακίνησαν «μαύρο χρήμα» για να δωροδοκήσουν, έταξαν πολλά, για να δελεάσουν. Προχώρησαν σε αισχρές συκοφαντίες και πολιτικές προβοκάτσιες. Δεν τα κατάφεραν. Τα ψηφοδέλτια των ριζοσπαστικών συνδυασμών εκφράζουν πλατιά αγωνιστική συσπείρωση και, ταυτόχρονα, δίνουν καθαρό το «στίγμα» της άλλης αντίληψης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, της διαφορετικής πολιτικής προοπτικής για την κοινωνία.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν τη δυνατότητα να δώσουν ουσιαστικό και ελπιδοφόρο νόημα στην ψήφο τους. Καταδικάζοντας τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, θα επιφέρουν σοβαρό πλήγμα στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού. Ενισχύοντας τους αγωνιστικούς συνδυασμούς θα συμβάλλουν στη συγκρότηση ενός ισχυρού ριζοσπαστικού πόλου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που θα μάχεται, καθημερινά για τα λαϊκά προβλήματα και θα συμβάλλει, σημαντικά, στους λαϊκούς αγώνες για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και την εφαρμογή μιας άλλης υπέρ του λαού και του τόπου...