ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «τιμή» της ανθρώπινης ζωής...

Γρηγοριάδης Κώστας

Πόσο κοστολογείται η ανθρώπινη ζωή; Το ΥΠΕΧΩΔΕ, στηριζόμενο στο κοινοτικό πρόγραμμα new ExternE, το οποίο αποτιμά τους κινδύνους ατμοσφαιρικής ρύπανσης και ανθρώπινης υγείας, κάνει λόγο για 25.000 έως και 150.000 ευρώ! Η αντίστοιχη τιμή που δίνει ο ΟΗΕ στην οικονομική αποτίμηση της ανθρώπινης ζωής είναι τα 3.000.000 ευρώ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής οι 490.000 ευρώ. Τα παραπάνω ποσά αναφέρονται σε έγγραφο του ΥΠΕΧΩΔΕ (με ημερομηνία 20/6/2006) με θέμα την καταγγελία του «Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» σχετικά με την εξόρυξη και τη χρήση λιγνίτη από τη ΔΕΗ ΑΕ στις περιοχές του Νομού Κοζάνης και της Μεγαλόπολης. Βεβαίως, ο παραπάνω... τιμοκατάλογος για την ανθρώπινη ζωή από τους διάφορους οργανισμούς θεσμοθετήθηκε για να γνωρίζουν οι επιχειρηματίες τι από τα δύο συμφέρει περισσότερο την τσέπη τους: Να πληρώνουν για εγκαταστάσεις που θα προστατεύουν το περιβάλλον από τη λειτουργία των επιχειρήσεων που το μολύνουν με κινδύνους για την ανθρώπινη ζωή, ή να πληρώσουν αποζημίωση στην περίπτωση επιβάρυνσης της ανθρώπινης υγείας ή ενός θανάτου; Αυτό είναι το δίλημμα για τους καπιταλιστές και το κράτος τους για το σάπιο σύστημά τους, που μετράει τα πάντα, ως και την ανθρώπινη υγεία και ζωή, με το χρήμα. Επομένως, το αν θα πάρει μέτρα προστασίας εξαρτάται από το αν κοστίζουν λιγότερο από την κοστολόγηση που κάνουν οι καπιταλιστικοί οργανισμοί για την ανθρώπινη ζωή. Διαφορετικά, ας πεθαίνουν οι άνθρωποι. Αλλωστε, τι είναι η ζωή μπροστά στο κέρδος;

Πλούσια τα περιθώρια κέρδους!

Στα τέλη του Γενάρη 2006 η εταιρεία HELLASTAT AE έδωσε στη δημοσιότητα μια έκθεση για τον κλάδο της Υγείας, στην οποία, μεταξύ των άλλων, ανέφερε: «Η εισαγωγή νέων ιατρικών μεθόδων στη διάγνωση, τη χειρουργική και την περίθαλψη και η ανελαστική φύση των δαπανών που αφορούν στην ανθρώπινη υγεία και τα πλούσια περιθώρια καθαρού κέρδους που χαρακτηρίζουν τον κλάδο - σχεδόν 4πλάσια σε σύγκριση με τη μέση επίδοση στην ελληνική οικονομία - αποτέλεσαν το δέλεαρ για την προσέλκυση των τεράστιων απαιτούμενων επιχειρηματικών κεφαλαίων».

Η επισήμανση ερμηνεύει το γαϊτανάκι των εξαγορών, των συμπράξεων και των συμφωνιών ανάμεσα σε επιχειρηματίες στο χώρο της Υγείας ή ανάμεσα στους επιχειρηματίες και το κράτος - με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Ο όμιλος της «Marfin», που δραστηριοποιείται κυρίως στο χώρο των τραπεζικών και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, ανακοίνωσε στις αρχές του χρόνου την εξαγορά του 49% των μετοχών του «Υγεία», που με τη σειρά του - τον περασμένο Απρίλη - ανακοίνωσε την εξαγορά του 25,83% των μετοχών του ιδιωτικού μαιευτηρίου «Μητέρα».

Την περασμένη Τετάρτη ανακοινώθηκε η λεγόμενη στρατηγική συνεργασία του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών με τη γερμανική εταιρεία «Asklepios». Ο ιδιοκτήτης του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, Γιώργος Αποστολόπουλος, πούλησε στους Γερμανούς το 8,33% των μετοχών διατηρώντας όμως το πλειοψηφικό πακέτο, που υπερβαίνει το 51% του μετοχικού κεφαλαίου, καθώς και το μάνατζμεντ. Την επομένη «χτύπησε» το «Υγεία» με την ανακοίνωση της συμφωνίας του με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (ΕΕΣ), σύμφωνα με την οποία θα κτίσει δυο μονάδες στο χώρο όπου στεγάζεται σήμερα το «Ασκληπιείο» Βούλας και θα τις εκμεταλλευτούν από κοινού με τον ΕΕΣ - αλλά και χωριστά. Στο παιγνίδι, λένε οι πληροφορίες, αναμένεται να μπουν και οι ασφαλιστικές εταιρείες με πακέτα υγείας, στα πλαίσια της μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος, για το οποίο πιέζουν οι Βρυξέλλες και δρομολογεί η κυβέρνηση.

Αλλωστε, η ίδια η κυβέρνηση ενθαρρύνει απροκάλυπτα αυτές τις εξελίξεις στην Υγεία. Ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, απ' το βήμα του Συνεδρίου του «Εκόνομιστ» διακήρυξε ότι τα «δημόσια συστήματα Υγείας οφείλουν πλέον να φέρουν έσοδα στην εθνική οικονομία και όχι απλώς να αποτελούν μαύρες τρύπες για τον κρατικό προϋπολογισμό». Επιπλέον, με το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2005-2008 «έχει προγραμματίσει ένα πλάνο συνεργασίας με ιδιώτες επενδυτές στο πλαίσιο σχημάτων Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα και σ' αυτό το πλάνο προβλέπονται δράσεις στα πεδία των υποστηρικτικών υπηρεσιών (τεχνικές συντηρήσεις, σίτιση, καθαριότητα, φύλαξη, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, κλπ.), της κατασκευής και λειτουργίας νέων δομών υγείας και αποκατάστασης».

Την ίδια ώρα που οι «παίχτες της αγοράς» των υπηρεσιών Υγείας έχουν αυτές τις επιδόσεις στην κερδοφορία, τα λαϊκά στρώματα υποβάλλονται σε άγρια χαράτσια στην ώρα της ανάγκης: Την τελευταία δεκαετία πληρώνουν απ' την τσέπη τους 45-47% των συνολικών δαπανών Υγείας. Είναι η ...ανεπανόρθωτη βλάβη που προκάλεσαν οι πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Αυτών που τα λαϊκά στρώματα πρέπει να γυρίσουν την πλάτη διεκδικώντας ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα Υγείας με δωρεάν υπηρεσίες πρόληψης και φροντίδας για όλο τον πληθυσμό.

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

... και οι συγκριτικές έρευνες κόστους

Ενδεικτική, τόσο για το «ευαίσθητο» πρόσωπο της ΕΕ σε θέματα περιβάλλοντος και ανθρώπινης υγείας, όσο και για τις επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, είναι και η έρευνα που διεξήχθη από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κατά παραγγελία της ΔΕΗ ΑΕ, το 2004. Το αντικείμενο της έρευνας - η οποία στηρίζεται σε αρχές, αποτελέσματα των συναφών έργων της ΕΕ -είναι «η διερεύνηση της σκοπιμότητας λειτουργίας συστήματος συνεχούς ψεκασμού νερού στους αεροστρόβιλους του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού Χανίων, με σκοπό τη μείωση των εκπεμπόμενων ΝΟχ». Οι επιπτώσεις των οξειδίων του αζώτου (ΝΟχ) στην ανθρώπινη υγεία αφορούν κυρίως αναπνευστικά προβλήματα, ενώ σημαντικές είναι και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και το οικοσύστημα.

Χωρίς ίχνος ντροπής, και αφού παρατίθεται αναλυτικά σε πίνακες το κόστος των ασθενειών και της ανθρώπινης ζωής, η έρευνα καταλήγει, μετά από τη σύγκριση των... δαπανών, ότι η υφιστάμενη κατάσταση αποτελεί προτιμότερη επιλογή από τη λειτουργία του ψεκασμού είτε σε 12μηνη, είτε σε 5μηνη βάση. Η ανθρώπινη υγεία, δηλαδή, παρουσιάζεται φθηνότερη από τη λειτουργία του ψεκασμού!

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς; Το γεγονός ότι με οδηγίες της ΕΕ η ανθρώπινη ζωή αποκτάει τιμή; Οτι, με επίκεντρο τη μέγιστη κερδοφορία μιας επιχείρησης, ξεδιάντροπα η υγεία κι η ζωή των ανθρώπων και η προστασία του περιβάλλοντος λογαριάζονται σαν επιπλέον «δαπάνες», σαν χρηματικά ποσά; ΄Η το γεγονός ότι προσανατολίζουν την επιστημονική γνώση και την έρευνα στην προστασία της κερδοφορίας των επιχειρήσεων;

Επιασαν πάλι δουλιά...

Τα μπλοκ της Δημοτικής Αστυνομίας άνοιξε, αμέσως μετά το κλείσιμο της κάλπης, η δημοτική αρχή Λάρισας, που επανεκλέχτηκε την πρώτη Κυριακή, με τη στήριξη της ΝΔ, για να συνεχιστεί το σαφάρι κλήσεων σε βάρος της τσέπης των Λαρισαίων οδηγών. Στο στόχαστρό της μπήκε ένα από τα κεντρικά σημεία της πόλης, ο λόφος του Φρουρίου, όπου στην προεκλογική περίοδο κανείς δεν ενοχλούσε τους οδηγούς που στάθμευαν εκεί τα αυτοκίνητά τους.

Τώρα, όμως, τελείωσαν οι ψηφοθηρικές ανάγκες κι η δημοτική αρχή επανήλθε στο αγαπημένο της σπορ να στέλνει τους δημοτικούς αστυνόμους να κόβουν αβέρτα κλήσεις για παράνομη στάθμευση. Βλέπετε, μ' αυτή την τακτική επιτυγχάνει δύο στόχους. Πρώτον, γεμίζει τα ταμεία του δήμου από τα πρόστιμα που εισπράττει και, δεύτερον, τρομοκρατεί τους οδηγούς σπρώχνοντάς τους προς τα ιδιωτικά πάρκινγκ - τα οποία η ίδια παρέδωσε με τη ληστρική μέθοδο της αυτοχρηματοδότησης - όπου πληρώνουν τα «μαλλιοκέφαλά» τους, καθώς το αντίτιμο παρκαρίσματος είναι τσουχτερό.

Βεβαίως, ο δήμος εκμεταλλεύεται το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης, για το οποίο η δημοτική αρχή έχει τεράστιες ευθύνες, που ωθεί στην «παρανομία» αφού δεν υπάρχει πλέον πουθενά χώρος στάθμευσης και παρκαρίσματος για τ' αυτοκίνητα, ενώ και η κυκλοφορία στους δρόμους είναι βασανιστική.

Ας τα δουν τώρα αυτά όλοι όσοι ξεγελάστηκαν και ξαναψήφισαν το συνδυασμό του Κ. Τζανακούλη. Εν προκειμένω ισχύει παραφρασμένη η λαϊκή ρήση «μετά το ταμείο (την κάλπη) ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»...

Οι... συμβουλάτορες

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΥΣ τους κυρίους εμείς τους φιλοξενούμε και μάλιστα με όλες τις τιμές και τις παροχές. Για την αντιπροσωπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μιλάμε, που μας την παρουσίασε χτες ο Γιώργος Αλογοσκούφης σε συνέντευξη Τύπου.

Αν ο υπουργός Οικονομίας αισθάνεται υπερήφανος που έχει τέτοιους «επιθεωρητές» και τιμητές της οικονομικής κατάστασης στη χώρα είναι δικό του πρόβλημα. Ο ελληνικός λαός πάντως δε συμμερίζεται τη γνώμη του. Ούτε ακόμη και αυτοί που δηλώνουν υποστηρικτές της ΝΔ.

Τι είπαν οι εν λόγω αντιπρόσωποι; Οτι οι μισθοί είναι πολύ υψηλοί στην Ελλάδα και επιβαρύνουν - λένε - τους δείκτες της οικονομίας. Να υποθέσουμε μήπως ότι θα τους ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο να ζήσουν για μερικούς μήνες με τον κατώτερο μισθό που συμφώνησαν ΣΕΒ και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ;

Οσο για το Ασφαλιστικό ...βιάζονται κιόλας. Θέλουν αλλαγές το συντομότερο δυνατό, γιατί αλλιώς μας προειδοποιούν ότι θα μείνουμε πίσω στην ανάπτυξη. ΄Η τέλος πάντως ό,τι εννοούν αυτοί με τη συγκεκριμένη λέξη.

Αν η κυβέρνηση μας τους παρουσίασε για ...φόβητρο ή για να μας επιδείξει τι είδους πιέσεις δέχεται, ας ξέρει ότι «δε μασάμε». Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που μας τους παρουσίασε ως παραδείγματα και καλούς οικονομικούς συμβουλάτορες.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΣΤΑΣΗ απόψεων ανάμεσα σε Αθήνα και Λευκωσία για το Κυπριακό, δήλωσε ο Πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος κι αφού το λέει δεν έχουμε κανένα λόγο να διαφωνήσουμε.

Το βέβαιο είναι πάντως ότι υπάρχει διάσταση απόψεων ανάμεσα στον κυπριακό λαό (αυτόν που είπε όχι στο «σχέδιο Ανάν») και ...κάποιους στην Αθήνα. Αυτούς που ακόμα γκρινιάζουν για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και κάνουν ό,τι μπορούν για να θεωρηθεί ως μη γενόμενο και ασήμαντη λεπτομέρεια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Το πού βρίσκονται όλοι αυτοί μάλλον θα το διαπιστώσουμε το επόμενο διάστημα. Γιατί, βλέπετε, όταν υπάρχει αυτό που λένε «κινητικότητα» γύρω από το Κυπριακό, συνήθως κάτι στραβό μαγειρεύουν Αμερικανοί και Βρετανοί.

Τώρα ξέρουμε!

Τώρα ξέρουμε. Ξέρουμε πώς μεταφράζεται από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ η ψήφος των εργαζομένων στις τοπικές εκλογές.

Το μάθαμε το βράδυ της περασμένης Κυριακής, όταν ο πρωθυπουργός ερμήνευσε το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου ως ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και την πολιτική της. Το μάθαμε, όταν ο Γ. Παπανδρέου διαπίστωσε ότι έχουμε «αλλαγή σκηνικού», δηλαδή ότι πήρε εντολή για την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση.

Ομως και οι δύο, μέχρι το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής, ισχυρίζονταν ότι τα κριτήρια της ψήφου είναι τοπικά - αυτοδιοικητικά και οι επιλογές μεταξύ προσώπων, περισσότερο ή λιγότερο, ικανών να ανοίξουν τις «πόρτες» της κυβερνητικής εξουσίας για τη λύση των τοπικών, ή των ατομικών προβλημάτων.

Ετσι, ξέρουμε τι θα γίνει την «επόμενη μέρα», αν βγουν ενισχυμένα από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση τα δύο κόμματα του δικομματικού συνεταιρισμού.

Στον αυριανό, δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών (όπου υπάρχει τέτοιος), δε χωρούν αυταπάτες για το πώς θα μεταφράσουν το αποτέλεσμα κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ. Για τους εργαζόμενους πρέπει να είναι πλέον καθαρό ότι ψήφος στους υποψήφιους που υποστηρίζονται από τους δύο συνεταίρους του δικομματισμού σημαίνει: Ενταση της επίθεσης κατά των εκπαιδευτικών, προσπάθεια επιβολής απαγορεύσεων για τις διαδηλώσεις και το συνδικαλισμό, ταχύτερη προώθηση της ιδιωτικοποίησης στην Παιδεία και την Υγεία, επιβολή λιτότητας χωρίς ημερομηνία λήξης, επίσπευση των ανατροπών στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης και τις εργασιακές σχέσεις, χωρίς ενδοιασμούς ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Τι σημασία έχει αν όλα αυτά γίνουν με τη γαλάζια, ή την πράσινη εκδοχή, όπως τις γνωρίσαμε και τις δύο επί 32 χρόνια.

Ολοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν στον πρώτο γύρο, αυτήν την Κυριακή έχουν μια μεγάλη ευκαιρία. Να καταδικάσουν την κυβερνητική πολιτική, με την καταψήφιση των υποψηφίων που υποστηρίζονται από τη Νέα Δημοκρατία. Να καταδικάσουν κάθε προσπάθεια επαναφοράς της ίδιας πολιτικής απ' το «παράθυρο», με την καταψήφιση των υποστηριζόμενων από το ΠΑΣΟΚ. Να καταδικάσουν κάθε λαθροχειρία που επιχειρεί να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε μια εκτόνωση «εντός των τειχών», με την καταψήφιση των υποστηριζόμενων από το ΣΥΝ.

Αυτή η μοναδική ευκαιρία μπορεί να μετουσιωθεί σε δύναμη αντίστασης και προοπτικής για τα λαϊκά συμφέροντα, με την υπερψήφιση των συνδυασμών, που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών, όπου συμμετέχουν στο δεύτερο γύρο. Με λευκό και άκυρο στις υπόλοιπες περιπτώσεις. Και πρέπει να εκφραστεί κατηγορηματικά και αποφασιστικά. Είναι χρέος για τους ανθρώπους του μόχθου να πάνε στην κάλπη και αυτή την Κυριακή για να καταδικάσουν συνειδητά την αντιλαϊκή πολιτική. Χρέος για τους ίδιους και για το μέλλον των παιδιών τους.

Ε(μ)πλεξαν τις γραμμές τους!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εδωσε γραμμή και ο Καρατζαφέρης. «Η ψυχρή λογική και το στενό κομματικό συμφέρον υπαγορεύει Αράπογλου. Το συναίσθημα επιτάσσει Παπαγεωργόπουλο. Ο φίλος τω φίλω εν κινδύνοις γιγνώσκει». Με αυτή τη φράση ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης έδωσε τελικά χτες το μεσημέρι τη γραμμή προς τους ψηφοφόρους του για το β΄ γύρο των εκλογών στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Θυσιάζοντας το «κομματικό συμφέρον», επέλεξε στήριξη στον Παπαγεωργόπουλο, ως άλλος Ψωμιάδης που δεν πουλάει τους φίλους και τους κουμπάρους του. Προηγήθηκαν οι πρωταγωνιστές της «πρωτοβουλίας» του Γ. Μπουτάρη, Π. Αβραμόπουλος και Λ. Ζαχαριάδης, που καλούσαν σε ψήφο στήριξης στην Αράπογλου. Μετά φταίει ο Α. Σαχίνης που τους λέει «μαξιλαράκια» του συστήματος. Και προεκλογικά μιλούσε για 2 συνδυασμούς ΠΑΣΟΚ και 2 συνδυασμούς ΝΔ. Ομως, όσοι τους πήραν χαμπάρι έχουν επιλογή κι αυτή την Κυριακή: Ακυρο - λευκό στους εκπροσώπους του δικομματισμού.

«Φάκα» Παπαγεωργόπουλου

Νέα φάκα στήνει και ο υποψήφιος δήμαρχος της ΝΔ, στο Δήμο Θεσσαλονίκης για να εγκλωβίσει το λαό στο δικομματισμό. Θα προχωρήσει, είπε ο Β. Παπαγεωργόπουλος, σε ευρεία χρήση των δημοψηφισμάτων για ζωτικά θέματα της πόλης, όπως για την υποθαλάσσια αρτηρία, την ανάπλαση της πλατείας Αριστοτέλους και την κατασκευή της γέφυρας Καβείρων στην Τούμπα, εφαρμόζοντας τη σχετική δυνατότητα που δίνει ο νέος Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων. Δε λέει όμως σε τι θα καλούνται να πάρουν θέση οι δημότες. Μόνο στο αν πρέπει να γίνει το κάθε έργο ή και στο ποιος και πώς θα το υλοποιεί και ποιος τελικά θα πληρώνει το μάρμαρο; Γιατί αν πάρουμε το παράδειγμα της υποθαλάσσιας οι εργολάβοι είναι αυτοί που θα θησαυρίσουν και ο λαός αυτός που θα χαρατσωθεί πληρώνοντας μάλιστα και διόδια για να διασχίζει την πόλη.

Τα τανγκό των «γαμπροκουμπάρων»...

Η Θεσσαλονίκη και η Πάτρα είναι δύο πόλεις με πολλές ομοιότητες. Φιλοξενούν μεγάλα τμήματα πληθυσμού, διακρίνονται από αγωνιστικές παραδόσεις, είναι προσφυγομάνες, έχουν λιμάνι. Επιπρόσθετα, στην επικαιρότητα, λόγω των δημοτικών εκλογών, δεσπόζει η εκλογική μάχη για το Δήμο της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας με πρωταγωνιστές τους εκπροσώπους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Παπαγεωργόπουλος (ΝΔ) εναντίον Αράπογλου (ΠΑΣΟΚ) και Φούρας (ΠΑΣΟΚ) εναντίον Φλωράτου (ΝΔ). Αλλη μια ομοιότητα. Ακολουθούν όμως κι άλλες, πιο οδυνηρές... Στο προεκλογικό τανγκό (ο εν λόγω χορός προϋποθέτει πάντα δύο) που έχει στηθεί, «χορεύει» ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς εκτός από την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση και την προβολή θέσεων. Ο λόγος; Σαφής όσο και ευδιάκριτος καθώς οι διαφορές όχι απλά περισσεύουν αλλά τελικά είναι ανύπαρκτες. Τη θέση των πολιτικών προτάσεων και των προγραμμάτων έχει πάρει ο αποπροσανατολισμός, η άγονη σκανδαλολογία, η στείρα πόλωση. Στην «πίστα» αυτή ευδοκιμούν όλων των ειδών οι «χορευτές» που το ρεπερτόριο του ταλέντου τους εξαντλείται στις «αδέξιες» κινήσεις και στις σκαμπρόζικες «φιγούρες»... Τουτέστιν το... ζευγάρι της «διαφθοράς». Από τη μια ο κ. Λεμούσιας, στενός συνεργάτης του Παπαγεωργόπουλου, που κατηγορείται από την Αράπογλου για μη χρηστή διαχείριση, από την άλλη ο κ. Δρακονταειδής, πρώην συνεργάτης του Φλωράτου και γαμπρός του Φούρα παρακαλώ, που κατηγορείται από τον Φούρα για «ύποπτες» επιταγές.

... και το ζευγάρι των χαρακτηρισμών

Ο Φούρας αποκαλεί τραπεζίτη που αποσκοπεί στον ιδιωτικό πλουτισμό τον Φλωράτο και ο τελευταίος του επιστρέφει «σκιές» που συνοδεύουν τον πρώτο όταν ήταν υπουργός για εξυπηρέτηση ημετέρων. Η Αράπογλου χαρακτηρίζει κάτι σαν «καίσαρα» τον Παπαγεωργόπουλο, με τον τελευταίο να της προσάπτει στείρα κομματικότητα. Δεσπόζουσα θέση στην πίστα καταλαμβάνουν τα καραγκιοζιλίκια του βουλευτή της ΝΔ Νίκου Νικολόπουλου και τις όποιες σκοπιμότητες αυτά πιθανά εξυπηρετούν μέχρι τις «φαρσοκωμωδίες» που στήνει ο μετρ του είδους σε αυτές, Παναγιώτης Ψωμιάδης.

Η μπόχα που αναδίνει ο βόρβορος χαρακτηρίζει και το σάπιο σύστημα εκμετάλλευσης που υπηρετούν. Η αθλιότητά τους αξεπέραστη. Ο λαός όμως δε χρειάζεται να «πνιγεί» σ' αυτή την αθλιότητα. Την Κυριακή, με την ψήφο του, το λευκό και άκυρο, μπορεί να τους «μουντζουρώσει» ώστε όταν βγει η «χοντρή» και πέσει η αυλαία, όποιος και από τους δύο εκλεγεί να έχει τη μικρότερη δυνατή έγκριση του λαού. Εχει και αυτό την αξία του...