Πέμπτη 22 Μάρτη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Με όραμα τη στρατηγική της Λισαβόνας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πρόεδρος της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) του υπ' αριθμόν 1 οργάνου του «κοινωνικού εταιρισμού» επιλέχτηκε χτες ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Παρουσιάζοντας το ρόλο της ΟΚΕ ως «θεματοφύλακα της συμμετοχικής δημοκρατίας» και «γέφυρας προς την "κοινωνία των πολιτών"», δεν έκρυψε ότι με την προεδρία του θα επιδιώξει «να εδραιωθεί παραπέρα στην κοινωνική συνείδηση ο θεσμός της ΟΚΕ...». Δηλαδή, να εδραιωθούν όλα αυτά που πρεσβεύουν και προπαγανδίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και ο ΣΕΒ, πως ό,τι προβλήματα αντιμετωπίζει η εργατική τάξη θα πρέπει να αντιμετωπίζονται στα πλαίσια των διαλόγων. Πως δε νοείται, στις σύγχρονες συνθήκες, η ταξική πάλη, η σύγκρουση και, πολύ περισσότερο, η διεκδίκηση από τους εργαζόμενους με αγώνες των δικών τους ταξικών συμφερόντων.

Ο νέος πρόεδρος της ΟΚΕ έκανε λόγο για μια «εθνική και κοινωνική συμφωνία», μέσα στην οποία θα αντιμετωπίζονται όλα τα ζητήματα, και ενώ στο περιθώριο της εκδήλωσης ανάληψης των καθηκόντων του ο απερχόμενος πρόεδρος της ΟΚΕ, Ν. Αναλυτής, επανέλαβε την προκλητική απαίτηση του ΣΕΒ περί αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για τους νέους εργαζόμενους μέχρι 35 ετών.

Την ίδια στιγμή ο Χρ. Πολυζωγόπουλος εκθείασε τη στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία, όπως είπε, «θα μπορούσε να δώσει ένα συνεκτικό όραμα για το μέλλον». Δηλαδή, η στρατηγική του κεφαλαίου, με όλα τα δεινά που προκαλεί στους εργαζόμενους της Ευρώπης, θα μπορούσε να είναι το όραμά μας για το μέλλον. Μετά απ' όλα αυτά είναι σίγουρο ότι και ως πρόεδρος της ΟΚΕ ο Χρ. Πολυζωγόπουλος θα είναι ένας «άξιος πρόεδρος»...

Οι ηθικοί αυτουργοί...

Ενα από τα χειρότερα καλοκαίρια αναμένεται να είναι το ερχόμενο για τα δάση της χώρας, αφού ο κίνδυνος των πυρκαγιών φαντάζει πιο ορατός από ποτέ. Τα χαμηλά ποσοστά βροχοπτώσεων που παρατηρούνται μέχρι στιγμής έχουν δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε η παραμικρή σπίθα να εξελιχθεί σε καταστροφική φωτιά που θα κάνει στάχτες χιλιάδες στρέμματα δασών. Η κατάσταση αυτή επισημαίνεται διαρκώς και σε όλους τους τόνους από τους υπαλλήλους στον τομέα της Δασοπονίας προς τους αρμόδιους κυβερνητικούς φορείς, καλώντας τους να λάβουν άμεσα μέτρα πριν να είναι αργά. Μέτρα που αφορούν στη στελέχωση των Δασικών Υπηρεσιών με ανθρώπινο δυναμικό και στον εξοπλισμό του με σύγχρονα υλικοτεχνικά μέσα, στη χρηματοδότησή τους, στην αύξηση των αναδασώσεων, στην ενίσχυση των δασικών φυτωρίων, στην ολοκλήρωση - επιτέλους - του Δασικού Κτηματολογίου, κ.ά. Αντ' αυτών, όμως, η κυβέρνηση επιμένει στην υποχρηματοδότηση και στην κακή οργάνωση, με αποτέλεσμα το σύνολο σχεδόν των Δασοφυλακείων και Δασονομείων να μην λειτουργούν ή να υπολειτουργούν αλλά και ολόκληρος ο τομέας της δασοπονίας να «παραπαίει», αφήνοντας τα δάση ουσιαστικά ανοχύρωτα. Το ερώτημα, λοιπόν, που αμέσως γεννάται βάσει των παραπάνω, είναι το εξής: Εάν επαληθευτούν οι δυσοίωνες προβλέψεις και ανεξαρτήτως προθέσεων, ποιος θα έχει οπλίσει το χέρι των εμπρηστών;

Ούτε να ακούσουν...

Τη συζήτηση του ΚΚΕ με τους εκπαιδευτικούς στο χώρο δουλιάς τους, στο σχολείο, επιχείρησε να εμποδίσει η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ημαθίας, απαγορεύοντας στο βουλευτή του ΚΚΕ Αγγελο Τζέκη - προχτές περιόδευσε στο νομό Ημαθίας - να μιλήσει στους καθηγητές του 3ου και 4ου Λυκείου Βέροιας την ώρα του διαλείμματος, για τις αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία.

Η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης έδωσε εντολή στους διευθυντές των δύο σχολείων να απαγορεύσουν την επικοινωνία του βουλευτή με τους καθηγητές, επικαλούμενη σχετική εγκύκλιο του... 1985 που απαγορεύει πολιτικές συζητήσεις στα σχολεία.

Αυτή είναι η «δημοκρατία» που υπερασπίζονται και επιχειρούν να επιβάλουν η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα, με τους μηχανισμούς τους. Η «Δημοκρατία» τους και ο «κοινωνικός διάλογος» που ευαγγελίζονται δε χωρά καμία αμφισβήτηση στην πολιτική τους, ιδιαίτερα όταν αυτή συγκρούεται με την ουσία των αντιλαϊκών - αντεργατικών επιλογών της. Κυρίως, όταν η άλλη άποψη καλεί το λαό και τη νεολαία σε σύγκρουση και ρήξη, σε πάλη για την ανατροπή των αντιδραστικών νόμων που ψηφίζουν, την ανατροπή του βάρβαρου συστήματος που υπηρετούν.

... κατά τ' άλλα δημοκρατία

«Στη Δημοκρατία μας υπάρχουν αντικρουόμενες και αντιτιθέμενες απόψεις που πρέπει να εξυπηρετούνται μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες», δήλωσε η υπουργός Παιδείας Μ. Γιαννάκου σχολιάζοντας τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας φοιτητών που είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα έξω από τις δικαστικές φυλακές στα Διαβατά. Και πραγματικά λίγο πριν είχε αποκαλυφθεί σε όλο της το μεγαλείο η «Δημοκρατία» τους. Το δικαίωμα των φοιτητών να έχουν άποψη και να την καταθέτουν διαδηλώνοντας, χτυπήθηκε από τα ΜΑΤ και την αστυνομία που επιτέθηκε εναντίον τους με χημικά και ρόπαλα. Αυτή είναι άλλωστε η μόνη «πειστική» απάντηση που μπορεί να δώσει η κυβέρνηση στο κίνημα αντίστασης που εκδηλώνεται πολύμορφα και αμφισβητεί την πολιτική της. Βλέπετε η «Δημοκρατία τους», αναγνωρίζει δικαιώματα και ελευθερίες μόνο στο κεφάλαιο. Για το λαό και τη νεολαία, που αντιστέκεται, στην Παιδεία της υποταγής και στον εργασιακό μεσαίωνα που τους στέλνουν, υπάρχουν οι «δημοκρατικές διαδικασίες» της βίας, της καταστολής και της τρομοκρατίας.

Πονηροί «πραματευτάδες»!

Οτι ο ΣΥΝ, ως κόμμα του «γνήσιου κι ανόθευτου οπορτουνισμού», έχει ειδικευτεί σε παραπλανητικούς πολιτικούς ελιγμούς, με στόχο και με το «σύστημα» να τα 'χει καλά και να φαίνεται σαν «αντίπαλός» του, είναι, πλέον, φανερό κι όχι μόνο στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ». Οπως είναι, επίσης, φανερό ότι με τις πολιτικές θέσεις και με την πολιτική δράση του στηρίζει, επί της ουσίας, την κυρίαρχη πολιτική κι ας καμώνεται πως τάχα την αντιμάχεται. Αυτές οι οφθαλμοφανείς διαπιστώσεις οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι έχει δίκιο το ΚΚΕ, το οποίο ξεκαθάρισε, πολλές φορές, πως δεν υπάρχουν περιθώρια πολιτικής συνεργασίας με τον ΣΥΝ.

Ομως, παρά την ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ, κάποιοι από την ηγεσία του ΣΥΝ, ως γνήσιοι οπορτουνιστές, ανάλογα με το ποιον έχουν απέναντί τους και πού θέλουν να απευθυνθούν, επιμένουν να καταθέτουν δήθεν προτάσεις «κοινής δράσης», δήθεν «παραπονούμενοι» ότι οι προσκλήσεις τους δε βρίσκουν ανταπόκριση! Αλλοτε πάλι, εξίσου τυχοδιωκτικά, επιλέγουν να συκοφαντούν το ΚΚΕ, να γίνονται το όχημα και τα «βαποράκια» μιας ανήκουστης κατά περιόδους επίθεσης ενάντια στις θέσεις και στη στάση του ΚΚΕ. Μανούλα σ' αυτά έχει εξελιχθεί ο σημερινός πρόεδρος του ΣΥΝ. Προχτές νόμισε ότι βρήκε την ευκαιρία, σε σατιρική εκπομπή, να απευθύνει πάλι πρόταση ενότητας. Και για μια ακόμα φορά το έκανε όχι γιατί, πραγματικά, το πιστεύει, αλλά επειδή το έχει ανάγκη για την εξυπηρέτηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Προφανώς θεωρεί ότι αυτός είναι ο πιο κατάλληλος τρόπος να κερδίσει χρόνο, να ξεγελάσει ακόμα για λίγο κάποιους οπαδούς του, που μπορεί, αληθινά, να το θέλουν.

Ας πάρουμε σήμερα, για παράδειγμα, τα όσα έγιναν με τις κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων αγροτών. Ο ΣΥΝ, στη Θεσσαλία, πάλι στα λόγια μίλησε για «ανάγκη κοινής αγωνιστικής δράσης». Εσπευσε, όμως, να συμπράξει με τους γνωστούς αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, που «κινήθηκαν» για να υπερασπιστούν την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης και να υπονομεύσουν τον αγώνα, όταν οι δυνάμεις της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης, με αποφάσεις Συλλόγων και Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων, βρίσκονταν επί τρεις μήνες στους δρόμους. Γιατί το έκανε; Διότι συμφωνεί με τα αιτήματα που πρόβαλλαν και τα οποία εξυπηρετούν τους μεγαλοαγρότες και δε θίγουν, ούτε κατά κεραία, την αντιαγροτική πολιτική, που εκφράζεται με την ΚΑΠ και υλοποιείται από τις εναλλασσόμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Το ίδιο αποκαλυπτική είναι και η στάση του στο πρόβλημα της λειψυδρίας, που κατατρύχει τη Θεσσαλία και άλλες περιοχές της χώρας. Ενώ είναι φανερό ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος, εκτός των άλλων, βρίσκεται και στην κατασκευή των έργων υποδομής, που θα πλουτίσουν τον υδροφόρο ορίζοντα και θα συγκεντρώσουν και θ' αξιοποιήσουν τα υπάρχοντα νερά, ο ΣΥΝ τα αρνείται. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε τοπικό επίπεδο, στελέχη του, όπως ο πρώην γραμματέας της ΝΕ Τρικάλων, και συνεργάτες του, όπως ο υποψήφιός του για τη Νομαρχία Λάρισας, τάσσονται αναφανδόν κατά της εκτροπής του Αχελώου. Κι αυτά είναι μόνο ορισμένα από τα πολλά που έχουν να καταμαρτυρήσουν οι μικρομεσαίοι αγρότες στον ΣΥΝ. Δε χρειάζονται και πολλά, πλέον, οι κάτοικοι της Θεσσαλίας και γενικότερα, για να αντιληφθούν ότι οι προτάσεις του ΣΥΝ για «κοινή δράση» δεν αποτελούν παρά το «προπέτασμα καπνού», για να κρύβει τις πραγματικές προθέσεις του ώστε ανενόχλητος «να ψαρεύει σε θολά νερά»...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Μεταφορικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΡΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ πλέον και το «μεγάλο έργο» της Ιόνιας Οδού, που θα καλύπτει τη Δυτική Ελλάδα. Οφείλουμε να πούμε ότι από αεροδρόμια, γέφυρες, δρόμους, μετρό και εθνικές οδούς θα έχουμε σε αυτή τη χώρα. Ασχέτως αν δεν ξέρουμε ...πού πάμε.

Πλέον θα μπορούν να μεταφέρονται τα «ελληνικά» εμπορεύματα που δεν παράγουμε αλλά εισάγουμε, τα «ελληνικά» αγροτικά προϊόντα που ταχύρυθμα καταστρέφονται, τα «ελληνικά» αυτοκίνητα εκ των οποίων το 80% χρωστάμε στις τράπεζες και, φυσικά, να μεταφέρονται οι «Ελληνες» τουρίστες που δεν έχουν ούτε ένα ευρώ να διαθέσουν για διακοπές.

Ολα αυτά, βέβαια, με το αζημίωτο, αφού τα διόδια δίνουν και παίρνουν και πληρώνεις για κάθε χιλιόμετρο που διανύεις και μάλιστα πολύ ακριβά. Κατά τ' άλλα, η Ελλάδα κινείται σε ρυθμούς ανάπτυξης και υποδομών. Μόνο που αυτές ελάχιστα αφορούν τους κατοίκους της.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ προεκλογική παρατήρηση αυτή του πρώην κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Γεωργακόπουλου, χτες, στη Βουλή. Οπως είπε, «με το πλαφόν που έχει καθιερωθεί για τις δαπάνες των βουλευτών διευκολύνουμε τη διακίνηση "μαύρου χρήματος"».

Οπως είπε χαρακτηριστικά, «δε ζητάμε αποδείξεις για υπηρεσίες που μας προσφέρονται γιατί ξέρουμε ότι θα υπερβούν το πλαφόν». Οπως βλέπετε, οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ έχουν ...τα προβλήματά τους (γιατί πολλοί ήταν αυτοί που συγκατένευσαν όταν ακούστηκαν αυτά).


Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο που τους θυμίζουμε ότι αυτές τις ρυθμίσεις, όπως και ολόκληρο το νομοθετικό πλαίσιο για τη διεξαγωγή των εκλογών, το έχουν διαμορφώσει παρέα και τα δύο αυτά κόμματα.

Οπως άλλωστε και τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο που, όπως και οι προηγούμενοι, διασφαλίζει την εναλλαγή και τη διατήρησή τους στην εξουσία.

Απληστία βιομηχάνων

Γρηγοριάδης Κώστας

Αχόρταγοι και προκλητικοί, για μια ακόμα φορά, οι βιομήχανοι της χώρας μας, οι οποίοι δεν αρκούνται στα τόσα προνόμια που έχουν αλλά ζητούν ολοένα και περισσότερα.

Σε μια περίοδο που και η σημερινή κυβέρνηση τους κάνει όλα τα χατίρια εμφανίστηκαν σε επιτροπή της Βουλής ζητώντας, για πολλοστή φορά, «τον ουρανό με τ' άστρα». Χαρακτηριστικός ήταν ο γενικός γραμματέας του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, Γ. Λαβίδας, ο οποίος ισχυρίστηκε προκλητικά ότι «η Ελλάδα δεν είναι χώρα φιλική στους επιχειρηματίες, ούτε στους Ελληνες επιχειρηματίες, και αυτοί που έχουν μείνει εδώ θα φύγουν». Οταν ο βιομήχανος ζητάει ακόμα πιο «φιλικό κλίμα» είναι σαφές ότι ζητάει ακόμα μεγαλύτερα προνόμια και περαιτέρω χτύπημα των όποιων εργατικών δικαιωμάτων.

Ακόμα πιο αποκαλυπτικός ήταν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος, Κ. Θωμαΐδης, ο οποίος, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ζήτησε να μην ελέγχονται καθόλου φορολογικά οι ...αναξιοπαθούντες βιομήχανοι. Είπε ακριβώς: «Αγανακτούν οι Ελληνες. Με τους έκτακτους φορολογικούς ελέγχους είναι σαν να λέμε ξέχνα τη ρευστότητα. Αυτά όμως δε γίνονται πουθενά στο εξωτερικό, σε καμία σύγχρονη χώρα. Για να επενδύσει κάποιος πρέπει να πειστεί ότι έχουμε νόμους σύμφωνους με αυτά που ισχύουν στις άλλες χώρες»!

Αντε να κάνουμε κανέναν έρανο να τους βοηθήσουμε τους καημένους...

Κλίμα για διόδια..

«Διόδια στο κέντρο της Αθήνας». Το θέμα αυτό - που τις προηγούμενες μέρες «έπαιξε» σε αρκετές εφημερίδες - δεν είναι κάτι καινούριο, ούτε φυσικά κάτι «εκτός προγράμματος» για την κυβέρνηση. Μέσω των διοδίων, δήθεν αναζητούν «λύσεις» για το κυκλοφοριακό πρόβλημα στο κέντρο της Αθήνας. Από την άλλη, το γεγονός ότι κατά καιρούς, «διοχετεύονται» τέτοιες προτάσεις στη δημοσιότητα (είτε μέσω υπουργείου, είτε μέσω συγκοινωνιολόγων κλπ.), γίνεται φανερό πως το μόνο που κάνουν είναι να προετοιμάζουν το... κλίμα, για να το δεχτεί η πλειοψηφία των κατοίκων της πολύπαθης αυτής πόλης.

Ομως, όσα χαράτσια κι αν επιβάλλουν, όσους περιορισμούς κι αν προωθήσουν, το κυκλοφοριακό πρόβλημα δε θα λυθεί. Οι δρόμοι της Αθήνας θα στενάζουν (και μαζί τους οι οδηγοί), παρά τα περιοριστικά μέτρα που αποφασίζουν. Το μέτρο αυτό, θα λειτουργήσει όπως και τα περίφημα «παρκόμετρα» του κέντρου της Αθήνας - ως ένας ακόμη εισπρακτικός μηχανισμός που θα γεμίζει τα ταμεία, είτε κάποιας εταιρείας είτε του κρατικού κορβανά. Τα διάφορα ημίμετρα, σαν κι αυτό, το μόνο που κάνουν είναι να διογκώνουν ένα ήδη διογκωμένο πρόβλημα, που οι πολιτικές που ακολουθούνται, είναι σα να δίνεις ασπιρίνες στον καρκινοπαθή...

Συμψηφισμός στο βούρκο

Τόσο η ΠΑΣΚΕ, όσο και η ΔΑΚΕ είχαν και από έναν καλό λόγο να πουν για τους νόθους αντιπροσώπους στο 33ο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Εκείνος όμως που ξεπέρασε κάθε όριο ήταν ο Χ. Πολυζωγόπουλος. Μιλώντας από το βήμα, είπε δημαγωγικά πως «μαϊμουδιές στα συνδικάτα δε χωρούν» για να συμπληρώσει όμως αμέσως μετά ότι ο ίδιος προτιμά και 10 «μη νόμιμους» αντιπροσώπους, παρά «να μην μπορούμε να συζητήσουμε εδώ μέσα για τα προβλήματά μας», αναφερόμενος στην κίνηση συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ να αποδοκιμάσουν τον Τ. Μονκς, εντεταλμένο της Κομισιόν στο συνέδριο.

Ο συμψηφισμός βέβαια που επιχείρησε το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι, αφού δείχνει τον πραγματικό χαρακτήρα της πολιτικής εκείνων που ηγούνται του συνδικαλιστικού κινήματος. Από τη μια, σε συνεργασία και με τους άλλους της πλειοψηφίας, στήνουν και νομιμοποιούν ένα πρωτοφανές γαϊτανάκι νοθείας, μη διστάζοντας ακόμα και να συνεργαστούν σε κοινά ψηφοδέλτια (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση»). Και από την άλλη έρχονται να υπερασπιστούν την επιλογή τους να καλέσουν στο συνέδριο ένα γνήσιο εκπρόσωπο των συμφερόντων του κεφαλαίου και της πολιτικής της ΕΕ. Αυτό το συνδικαλισμό οραματίζονται, σ' αυτό το βούρκο θέλουν να σύρουν τους εργαζόμενους. Να είναι σίγουροι ότι δε θα τους περάσει.

Χόρτασαν «διάλογο»...

Χέρι βοήθειας στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και της σημερινής κυβέρνησης για τους ανθρώπους με αναπηρία (ΑμΕΑ) έδωσε για μια ακόμα φορά χτες η συμβιβασμένη ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ).

Η ΕΣΑμεΑ, ως μόνιμος συνομιλητής της κάθε κυβέρνησης, συναντήθηκε χτες με τον υπουργό Απασχόλησης Σάββα Τσιτουρίδη, επιχειρώντας να εγκλωβίσει τους ΑμΕΑ στην αδιέξοδη λογική του «διαλόγου» που οδηγεί στην αφαίρεση των δικαιωμάτων τους και προβάλλοντας αποσπασματικά, επιμέρους αιτήματα. Στο ίδιο πνεύμα και ο υπουργός Απασχόλησης... υποσχέθηκε λύση των προβλημάτων παραπέμποντας στις νομοθετικές αλλαγές που «θα» γίνουν στο Νόμο 2643 για την απασχόληση των ΑμΕΑ.

Οι αγωνιστές ανάπηροι και οι οικογένειές τους θα δώσουν απάντηση στην πρόκληση της κυβέρνησης που τους πετάει μαζικά στην ανεργία, αλλά και στην ΕΣΑμεΑ, με τη μαζική τους συμμετοχή στην αγωνιστική κινητοποίηση της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων (ΣΕΑΑΝ) στο υπουργείο Απασχόλησης την Τρίτη 27 Μάρτη στη 1 το μεσημέρι. Για το δικαίωμα στη δουλιά για όλους τους ικανούς προς εργασία άνεργους ανάπηρους, για μαζικές προσλήψεις με ευθύνη του κράτους, δίκτυο δημόσιων προστατευόμενων εργαστηρίων. Αλλά και παίρνοντας μέρος στο απεργιακό συλλαλητήριο των ταξικών συνδικάτων που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ, στις 29 του Μάρτη.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
50 χρόνια ζυγός του κεφαλαίου

Οι 27 ηγέτες της ΕΕ που θα μαζευτούν στο Βερολίνο το Σαββατοκύριακο έχουν αναρίθμητους λόγους να γιορτάζουν τα 50 χρόνια από την ίδρυση της ΕΕ. Τους ίδιους ακριβώς λόγους, από την ανάποδη, έχουν οι λαοί για να τους γυρίσουν την πλάτη και να εντείνουν την πάλη τους για την ανατροπή του καθεστώτος των πολυεθνικών.

Οι κυβερνήσεις των 27 πλέον κρατών - μελών της ΕΕ αντλούν δύναμη από την ευρωπαϊκή καπιταλιστική ένωση για να επιτεθούν, με πολλαπλάσια δύναμη, κατά των λαών. Ομως, στη συνείδηση των τελευταίων η ΕΕ ταυτίζεται ολοένα και περισσότερο με τη βαρβαρότητα και την οπισθοδρόμηση. Η «ταύτιση» αυτή είναι απόλυτα δικαιολογημένη, αφού από τις «Βρυξέλλες» οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, η νεολαία, οι άνεργοι μόνο μαύρα μαντάτα και δεινά βλέπουν να έρχονται. Η «διακήρυξη του Βερολίνου», που αναμένεται να υπογράψουν οι 27 ηγέτες της ΕΕ, είναι μια διακήρυξη που υπαγορεύεται και αποτυπώνει τις στρατηγικές επιδιώξεις του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Μόνο σαν κακόγουστο αστείο ακούγεται το σλόγκαν περί «ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου», τη στιγμή που στο πλαίσιο της ΕΕ οι κατακτήσεις και τα δικαιώματα των λαών έχουν υποστεί ανελέητες επιθέσεις, που κάνουν πολλούς πλέον να μιλούν για επιστροφή στον εργασιακό Μεσαίωνα.

Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια το Διευθυντήριο των Βρυξελλών πρωτοστατεί, στο πλαίσιο της επιβολής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων όπως αυτή αποτυπώνεται στη στρατηγική της Λισαβόνας, στην ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας». Μείωση, με άλλα λόγια, του λεγόμενου κόστους εργασίας προκειμένου να διασφαλιστεί η αειφόρος κερδοφορία του κεφαλαίου. Παράλληλα, «τρέχουν» οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την πλήρη υποταγή της Παιδείας και της γνώσης στις ανάγκες των πολυεθνικών. Κάτω από την αναθεωρημένη ΚΑΠ οι αγρότες εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια της γης και να συρθούν στους δρόμους της ανεργίας των απάνθρωπων μεγαλουπόλεων. Κι όμως, στα επιτεύγματα της 50χρονης πορείας της ΕΕ οι ηγέτες της θα παρουσιάσουν, μεταξύ άλλων, την «ευημερία», ταυτίζοντάς την προφανώς με την ευημερία του κεφαλαίου.

Στα άλλα επιτεύγματα της ΕΕ περιλαμβάνεται η ...«ειρήνη» στην ευρωπαϊκή ήπειρο, λες και δεν ήταν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ που προχώρησαν στο διαμελισμό και στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, λες και δεν είναι η ΕΕ που συμμετέχει ενεργά σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο. Η ΕΕ έχει στο DNA της τον πόλεμο, όπως κάθε καπιταλιστική ολοκλήρωση. Ο πόλεμος, όμως, δε διεξάγεται μόνο προς τους «έξω» λαούς, αλλά και εντός της ΕΕ. Συνεχώς δημιουργούνται υπερεθνικοί μηχανισμοί παρακολούθησης και καταστολής, που μπορούν να παρεμβαίνουν όποτε εκτιμούν ότι «διαταράσσονται οι υπάρχουσες κοινωνικοπολιτικές δομές», ενώ διαρκώς συρρικνώνονται τα ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες.

Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι οι ηγέτες της ΕΕ θα χρησιμοποιήσουν την έκτακτη σύνοδο του Βερολίνου για να δώσουν νέα ώθηση στην επίθεση κατά των λαών, κυρίως μέσω της νεκρανάστασης του εκτρωματικού «ευρωσυντάγματος», κόντρα στο «όχι» των λαών. Ασφαλώς και υπάρχουν οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, αλλά αυτές αφορούν στο ρόλο και στο μερίδιο του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στη λεηλασία των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη. Απέναντι στους λαούς είναι απόλυτα ενωμένοι κάνοντας τα πάντα για να τους κρατήσουν υποταγμένους. Ακριβώς γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι η παντοδυναμία τους είναι εξαιρετικά ευάλωτη απέναντι στην ανειρήνευτη πάλη και την αλληλεγγύη των λαών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ