Σάββατο 31 Μάρτη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κέρδισε τα εύσημα από την εργοδοσία

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Επιασαν» κιόλας δουλιά οι συνδικαλιστές των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ (ΣΥΝ) που πλειοψηφούν στη διοίκηση του σωματείου των εργαζομένων στην καπνοβιομηχανία «Παπαστράτος». Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο διευθύνων σύμβουλος και στέλεχος της πολυεθνικής και αγοράστριας του εργοστασίου «ΦΙΛΙΠ ΜΟΡΙΣ», προς τους εργαζόμενους, αναφέρει: «Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσω ότι το πρόσφατα εκλεγμένο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου έχει επιβεβαιώσει ότι υποστηρίζει και συμφωνεί με την υπάρχουσα και έγκυρη Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας»!

Πρόκειται για την κατάπτυστη Σύμβαση που καρατομεί κατακτήσεις και δικαιώματα και την οποία είχαν «ενταφιάσει» οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους συσπειρωμένοι στην παράταξη της «Αμεσης Δημοκρατίας» (ΑΔ) που είχε στηρίξει το ΠΑΜΕ.

Να σημειωθεί ότι η σημερινή διοίκηση του Σωματείου εκλέχθηκε με πραξικοπηματικό τρόπο, μέσα από ένα όργιο τρομοκρατίας και εκβιασμών που επέβαλαν από κοινού αυτές οι τρεις παρατάξεις με την εργοδοσία σε βάρος των εργαζομένων, οι οποίοι -προκειμένου να εκλεγεί διοίκηση στα μέτρα της πολυεθνικής και να χτυπηθούν οι δυνάμεις της ΑΔ - υποχρεώθηκαν να οδηγηθούν σε εκλογές για δεύτερη φορά μέσα σε δύο μήνες!

Τώρα οι τρεις παρατάξεις έστρωσαν το χαλί στην εργοδοσία να επανέλθει δριμύτερη και να επιβάλει όχι μόνο την Επιχειρησιακή Σύμβαση αλλά και να συνεχίσει το πρόγραμμα της δραστικής συρρίκνωσης του προσωπικού με τη μέθοδο των «οικειοθελών αποχωρήσεων» και της πρόσληψης συμβασιούχων. Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός σε όλο το μεγαλείο του!

ΣΥΝδικαλιστές και διευθυντάδες

«Εν κρυπτώ», προκειμένου να διαμορφωθούν οι κατάλληλοι συσχετισμοί σε βάρος των εργαζομένων και υπέρ της εργοδοσίας, ολοκληρώθηκαν χτες οι εκλογές στο επιχειρησιακό σωματείο των σούπερ μάρκετ «Σκλαβενίτης», οι οποίες είχαν ξεκινήσει από την περασμένη Δευτέρα. Η συμβιβασμένη εργοδοτική συνδικαλιστική ηγεσία φρόντισε ώστε να μη γίνουν γνωστές οι αρχαιρεσίες στο σωματείο, προκειμένου ενόψει και του συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων που θα γίνει το Μάη, να μη χαλάσει η σούπα της συναίνεσης και για να εξασφαλιστούν τα απαιτούμενα κουκιά. Σημειώνεται ότι το «κουμάντο» στο «Σκλαβενίτη» κάνει ο Κ. Λάζαρης, ο οποίος στο τελευταίο συνέδριο εκλέχτηκε με το ψηφοδέλτιο της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΝ) και είναι οργανωτικός γραμματέας της Ομοσπονδίας και ταυτόχρονα διευθυντής του μεγαλύτερου καταστήματος του «Σκλαβενίτη» που βρίσκεται στη Ν. Χαλκηδόνα!

Να μη βιαστούν...

Να μη βιαστούν να κάνουν τις αγορές τους για το τραπέζι του Πάσχα προέτρεψε τους καταναλωτές ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου για άλλη μια φορά χτες. Να περιμένουν, λέει, τις τελευταίες μέρες που «κατρακυλούν» οι τιμές. Το εάν και πόσο «κατρακυλούν» οι τιμές μια - δυο μέρες το χρόνο είναι ένα θέμα που αναμφισβήτητα αφήνει αμετάβλητο το πρόβλημα των χιλιάδων νοικοκυριών, που βρίσκονται αντιμέτωποι με την καθημερινή ακρίβεια όλες τις μέρες του χρόνου. Η κατρακύλα των κυβερνώντων, όμως, που, από τη μια με την πολιτική που εφαρμόζουν ευλογούν την καθημερινή κερδοσκοπία και από την άλλη προτρέπουν τους εργαζόμενους να περιμένουν μια απλώς πιθανή και εντελώς συγκυριακή μείωση των τιμών, μπας και τα φέρουν βόλτα μια μέρα του χρόνου, δεν έχει τέλος.

Αναγκαία διόρθωση

Σε σχόλιο της εφημερίδας μας με τον τίτλο «Εργοδοτικό θράσος» (φύλλο Πέμπτης 29/3, σελίδα 4), στο οποίο γινόταν αναφορά σε καταγγελίες των εργαζομένων χοιροτροφικής μονάδας στην περιοχή Πισσώνας του Δήμου Δερφύων στην Εύβοια, για τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, αλλά και στην απόπειρα της εργοδοσίας να παρεμποδίσει έλεγχο της Επιθεώρησης Εργασίας στις εγκαταστάσεις της, εκ παραδρομής γράφτηκε ότι οι καταγγελίες αφορούν την επιχείρηση ΑΓΓΕΛΑΚΗ. Η εν λόγω εταιρία είναι πτηνοτροφική μονάδα, δε βρίσκεται στην περιοχή που αναφέρει το σχόλιο και ως εκ τούτου καμιά σχέση δεν έχει με όσα περιγράφονται στο ρεπορτάζ, όπως και η ίδια σημειώνει σε σχετική επιστολή της προς το «Ρ». Οι καταγγελίες αναφέρονταν στη χοιροτροφική μονάδα ΑΓΓΕΛΟΥ, γεγονός που καθιστά αναγκαία τη διόρθωση από μέρους της εφημερίδας μας.

Αϊ ουστ!

Ενας νεκρός και έξι βαριά τραυματίες. Σε σύγκρουση ανάμεσα σε «οπαδούς» των δυο ισχυρότερων και «ενδοξότερων» αθλητικών σωματείων της χώρας μας. Μακριά από το γήπεδο. Στο δρόμο. Πριν αρχίσει το ματς. Χωρίς φανερή αιτία. Δίχως ιδιαίτερη αφορμή. Γιατί; Κάποιοι θα πουν «για την ομάδα». Αλλοι, «για τον τσαμπουκά». Κι άλλοι «από βλακεία». Μερικοί, δήθεν «ψαγμένοι», θ' αναλωθούν σε «αναλύσεις» για μια νεολαία που, επειδή δεν έχει ιδανικά και της λείπουν τα όνειρα, παρασύρεται από «πρωτόγονα ένστικτα» και οδηγείται στην «τυφλή βία». Αν το δούμε έτσι, θα κάνουμε λάθος. Θα βλέπουμε το δέντρο και θα έχουμε χάσει το δάσος. Θα ξεκινήσουμε από εσφαλμένη αφετηρία και θα καταλήξουμε σε λαθεμένα συμπεράσματα.

Στο «μακελειό της Παιανίας» δεν οδήγησε η συναισθηματική φόρτιση κάποιων νεαρών, που πηγάζει από την «αγάπη» για την ομάδα τους. Αυτή η «αγάπη» μπορεί για μερικούς να γίνεται «αρρώστια», που είναι, μεν, επικίνδυνη, αλλά δύσκολα θα τους μετατρέψει σε αδίστακτους φονιάδες. Η σύγκρουση μέχρι θανάτου στη λεωφόρο Λαυρίου δεν οφείλεται σε «ανεγκέφαλες παρορμήσεις» και «νεανικές εξαλλοσύνες». Αυτά υπάρχουν, αλλά δεν αρκούν για να εξηγήσουν τη σφοδρότητα και τη συχνότητα των συγκρουσιακών καταστάσεων στο χώρο του αθλητισμού. Οπως ισχύει ότι πολλοί νεολαίοι είναι μακριά από τα υψηλά ιδανικά και έχουν σμικρύνει τον ορίζοντα των ονείρων τους, αλλά αυτό δε σημαίνει πως έχουν μετατραπεί σε «εσμό αλητών και δολοφόνων».

Αυτή η αδυσώπητη σύγκρουση «αρματωμένων συμμοριών», φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, σαν «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» ανάμεσα σε «φατρίες» φανατικών. Στην ουσία, όμως, πρόκειται για συνεχή αναμέτρηση «οργανωμένων στρατών», που δρουν με σχέδιο για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων. Αυτοί οι «στρατοί» είναι δημιούργημα των ισχυρών αφεντικών του αθλητισμού και χρησιμοποιούνται, ως «αιχμή του δόρατος», για την προστασία επιχειρηματικών και άλλων συμφερόντων τους. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα αφεντικά για την κατάληψη μεγαλύτερου «ζωτικού χώρου» είναι ανελέητος, καθότι ο αθλητισμός αποτελεί προνομιακό πεδίο για την εξασφάλιση συγκριτικών πλεονεκτημάτων έναντι των ανταγωνιστών τους. Ας μη μας διαφεύγει ότι, για δαύτους, η παρουσία στον αθλητισμό λειτουργεί ως εφαλτήριο για επιχειρηματική επέκταση, αλλά και σαν «πλυντήριο» των εγκλημάτων τους.

Η «βάση» πάνω στην οποία «εδράζεται» αυτή η επιχειρηματική σύγκρουση είναι η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού. Από τη στιγμή που το κοινωνικό αγαθό της άθλησης μετατρέπεται σε εμπόρευμα και παραχωρείται στα χέρια «μεγαλοκαρχαριών», είναι φυσικό επακόλουθο να ξεκινήσει αδυσώπητος ανταγωνισμός, που οδηγεί σε ανελέητο πόλεμο. Οι «οργανωμένοι στρατοί», που μετέχουν, έχουν τα «θύματά» τους. Και, βεβαίως, όπως σε κάθε «πόλεμο», υπάρχουν και «παράπλευρες απώλειες» σε «αθώους φιλάθλους». (Να μην ξεχνάμε τον Μπλιώνα, που έχασε τη ζωή του από «αδέσποτο βεγγαλικό» στο γήπεδο Αλκαζάρ της Λάρισας). Αν, λοιπόν, αφήσουμε τα «σκυλιά» να «τρώγονται στο τυρόγαλο», θα «φάνε» κι εμάς μαζί. Πρέπει να τα διώξουμε, κλοτσηδόν, απαλλάσσοντας τον αθλητισμό από τη βλαβερή παρουσία τους. Και για να γίνει αυτό, χρειάζεται να φύγουν από τη μέση εκείνοι που, με την πολιτική τους, τους στρώνουν την «ταΐστρα»...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Περί μέτρων

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ» της βίας στα γήπεδα, δηλώνει περιχαρής ο κυβερνητικός εκπρόσωπος για τα μέτρα που αποφάσισε η κυβέρνηση. Κάμερες, παρακολούθηση και ηλεκτρονικά εισιτήρια είναι το «φάρμακο» που βρήκαν...

Αν θέλουν όντως να ...προσωποποιήσουν, το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να δείξουν στον κόσμο τα πρόσωπα όλων των προέδρων των ΠΑΕ και όλων εκείνων που κερδοσκοπούν από τον επαγγελματικό αθλητισμό και την «αγορά του».

Επίσης να κοιτάξουν τα ...δικά τους πρόσωπα στον καθρέφτη και να ασχοληθούν με τις ευθύνες τους για τις κοινωνικές αιτίες που οδηγούν νέους ανθρώπους σε τέτοιου είδους «εκτονώσεις».

Είμαστε βέβαιοι ότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι το να τσουβαλιάσουν μερικούς 16χρονους στο «σωφρονιστικό σύστημα» της χώρας, που έχει τον δικό του τρόπο να πολλαπλασιάζει την εγκληματικότητα, δεν είναι λύση.

Ομως το να ψάξεις την πραγματική αιτία, οδηγεί αναπόφευκτα σε συμπεράσματα που δεν τους συμφέρουν και δε θέλουν κανένας να τα αναλογιστεί. Δείχνουν πολιτικές, βλέπετε.

Αφήστε που τέτοιες καταστάσεις είναι πάντα μια θαυμάσια ευκαιρία για να φανούν «αναγκαίοι» διάφοροι κατασταλτικοί μηχανισμοί και να αιτιολογηθεί η ενίσχυση της αστυνόμευσης.

Οσο για τα μέτρα αυτού του είδους που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπως τη Βρετανία και τη Γαλλία, ας μην τα διαφημίζουν τόσο πολύ. Το να περιορίζει κανείς τη βία στα γήπεδα και να τη μεταφέρει στους ...δρόμους, δε συνιστά θετικό αποτέλεσμα.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ μέσα στην ΕΕ ζήτησε ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέκος Αλαβάνος, για να ενισχυθεί - όπως λέει - το αγροτικό εισόδημα. Μόνο που δεν μπαίνει στον κόπο να μας εξηγήσει πώς μπορεί να γίνει αυτό, όταν η ΕΕ έχει βάλει στόχο να εξαφανίσει το είδος που λέγεται «μικρομεσαίος αγρότης».


Γρηγοριάδης Κώστας

Μοιάζει σα να ζητάς από την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών να προστατεύσει τα δικαιώματα των ...δανειοληπτών!

Κάλυψη της αστυνομικής βίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Τον ανήξερο παρίστανε χτες ο Ε. Αντώναρος για την προκλητική επίθεση των ΜΑΤ σε βάρος των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ μπροστά στα γραφεία της ΚΟΑ. «Δεν έχω υπόψη μου το συγκεκριμένο συμβάν και δεν μπορώ να κάνω κανένα σχόλιο για κάτι το οποίο δε γνωρίζω», ισχυρίστηκε ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν ρωτήθηκε σχετικά από το «Ρ». Στην εύλογη απορία, πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό τη στιγμή που και επίσημη καταγγελία έχει γίνει από το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ και το θέμα βρισκόταν στην πρώτη σελίδα του «Ρ», ο εκπρόσωπος επέμενε «όχι, δεν το γνωρίζω». Φυσικά και η (προσποιητή) άγνοια πολιτική θέση είναι, η οποία καλύπτει και δικαιολογεί την αστυνομική βία. Αυτό άλλωστε έκανε συστηματικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όταν οι δυνάμεις καταστολής ΜΑΤοκύλησαν τα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια και τους αγώνες των φοιτητών. Δεν κατάλαβε όμως ότι με την επίδειξη πυγμής και κρατικής βίας κανένα δεν τρομοκρατεί. Τόσο το χειρότερο για την ίδια.

Το πραγματικό σκάνδαλο

Οσα αποκαλύπτονται τις τελευταίες μέρες για τα ταμεία και τις «μπίζνες» των επιχειρήσεων με τα αποθεματικά, που οι εργαζόμενοι δημιούργησαν με τις εισφορές τους, αποτελούν την κορυφή μόνο του παγόβουνου της άγριας εκμετάλλευσης που υφίστανται τα ταμεία από το κεφάλαιο, με αποκλειστική ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ομως όσοι λαλίστατοι ανακάλυψαν τώρα το σκάνδαλο, ας πάρουν υπόψη τους και το παρακάτω στοιχείο: Οι ανείσπρακτες βεβαιωμένες ασφαλιστικές εισφορές στο ΙΚΑ σε επίπεδο Μαγνησίας ξεπερνούν τα 53 εκατ. ευρώ. Οπως μάλιστα κατήγγειλε ο πρόεδρος εργαζομένων στο Ιδρυμα, κατ' έτος το ποσό αυτό αυξάνεται, χωρίς να υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές που διαφεύγουν. Στο φόντο αυτής της κατάστασης, αναδεικνύεται και το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης προσωπικού στο Ιδρυμα, αφού τα κενά σε διοικητικό προσωπικό φτάνουν τα 35 άτομα. Τα παραπάνω στοιχεία περιέχονται στο κείμενο σχετικής Ερώτησης που κατέθεσαν βουλευτές του ΚΚΕ στη Βουλή. Αντίστοιχη, βέβαια, είναι η εισφοροδιαφυγή, αλλά και οι ελλείψεις σε όλη τη χώρα, γεγονός που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τα ελλείμματα των ταμείων. Ιδιαίτερα, αν σκεφτεί κανείς ότι με αλλεπάλληλους νόμους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χάρισαν τεράστια ποσά στους εργοδότες από βεβαιωμένες οφειλές που ποτέ δεν κατέβαλαν στο ΙΚΑ...

Στήριξη του σχεδίου Αχτισάρι...

Υπέρ του σχεδίου Αχτισάρι, δηλαδή υπέρ της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου «υπό διεθνή (διάβαζε ευρω-ΝΑΤΟική) επιτήρηση», έχει ταχθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, έστω και αν, ακόμα, δεν έχει βγει να το διατυμπανίζει. Οι μέχρι πρότινος δειλές και επί της διαδικασίας επιφυλάξεις που ψέλλιζε περί λύσης που πρέπει να γίνει αποδεκτή «και από τα δύο μέρη», αντικαταστάθηκαν με την ευθεία στήριξη στη λύση της ανεξαρτησίας. Την εξέφρασε η Ντόρα Μπακογιάννη, διόλου τυχαία, αμέσως μετά την επιστροφή της από την Ουάσιγκτον. Μιλώντας προχτές σε συνέδριο του ΣΕΛΠΕ, η υπουργός Εξωτερικών «αδιαφόρησε» τάχα για τη λύση που θα δοθεί στο Κόσσοβο, αλλά την ίδια στιγμή εμφανίστηκε έτοιμη να συμμετάσχει σε μια (στρατιωτική) επέμβαση από την ΕΕ στη θέση του ΝΑΤΟ. «Οποια και αν είναι τελικά η λύση που θα δοθεί στο ζήτημα, η Ευρωπαϊκή Ενωση πρόκειται να έχει ένα σημαντικό ρόλο στον τομέα της εγγύησης της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή. Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι έτοιμη να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ρόλου που θα αναλάβει», δήλωσε η Ντόρα Μπακογιάννη.

... και επικίνδυνοι τυχοδιωκτισμοί

Και φυσικά δε μιλάει τυχαία. Στη διήμερη σύνοδο των ΥΠΕΞ της ΕΕ που ολοκληρώνεται σήμερα, αναμένεται να συζητηθεί η αποστολή 2.000 στρατιωτών της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο, μετά την εφαρμογή του νέου καθεστώτος στη σερβική επαρχία. Αυτό προβλέπεται σε έγγραφο που ετοίμασε ο Χ. Σολάνα και ο επίτροπος Ολι Ρεν. Σε κάθε περίπτωση, αποτελεί επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό η απόφαση της κυβέρνησης να ακολουθήσει πιστά τις ΗΠΑ και την ΕΕ στην απόφασή τους να επαναχαράξουν τα σύνορα στα Βαλκάνια και ευρύτερα, αγνοώντας τις ολέθριες συνέπειες που μπορεί να έχει η εφαρμογή αυτής της πολιτικής σε Κυπριακό και Θράκη...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μπορούμε

Οι ταξικές δυνάμεις μπορούν. Μπορούν να σηκώσουν το βάρος της αναμέτρησης με την εργοδοσία και τον ΣΕΒ. Να δώσουν επάξια τη μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων. Να εκφράσουν, με την πάλη τους, ατόφια τα συμφέροντα όλων των εργαζομένων. Να παλέψουν ασυμβίβαστα για τα καθημερινά προβλήματα της εργατικής τάξης, μικρά και μεγάλα, δείχνοντας με ακρίβεια τις αιτίες που τα γεννούν και τις πολιτικές δυνάμεις που ευθύνονται γι' αυτά. Αυτό ήταν το μήνυμα της προχτεσινής απεργίας, που είχαν κηρύξει τα τακτικά συνδικάτα. Και αυτό το μήνυμα έφτασε παντού, έφτασε στα αυτιά και της κυβέρνησης και της εργοδοσίας. Γι' αυτό, με τους γνωστούς τρόπους, η εργοδοσία προσπάθησε να εμποδίσει την απεργιακή κινητοποίηση, γι' αυτό τα αστικά μέσα ενημέρωσης επέβαλαν «σιωπή νεκροταφείου» και «αντικειμενικά» δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα, γι' αυτό και η κυβέρνηση έστειλε τα ΜΑΤ να προκαλέσουν τους διαδηλωτές στην Αθήνα και να χτυπήσουν.

Ομως, τίποτα δεν «πέρασε». Χιλιάδες εργάτες κατέβηκαν στην απεργία και στις εργατικές συγκεντρώσεις. Η δουλιά μυρμηγκιού των ταξικών συνδικάτων όλες τις προηγούμενες μέρες έφερε αποτέλεσμα. Οι εκατοντάδες περιοδείες σε εργοστάσια και επιχειρήσεις, εκατοντάδων στελεχών του ΠΑΜΕ σε όλη την Ελλάδα, έπιασαν τόπο. Η δουλιά με τον εργατόκοσμο, η κουβέντα πρόσωπο με πρόσωπο, αυτός ήταν και είναι ο δρόμος για τις ταξικές δυνάμεις. Οι ρίζες που απέκτησε, να πάνε ακόμα πιο βαθιά, να απλώσουν και να δυναμώσουν, αυτό είναι το καθήκον τώρα.

Αναμφίβολα, η μάχη των Συλλογικών Συμβάσεων είναι ακόμα μπροστά και πρέπει να δοθεί με αποφασιστικότητα μέχρι το τέλος, απ' όλα τα σωματεία. Ο αγώνας άλλωστε για το μεροκάματο, τους μισθούς και τις συντάξεις δεν τελειώνει με μια Συλλογική Σύμβαση. Πολύ περισσότερο που η εργατική τάξη χρειάζεται να είναι «επί ποδός πολέμου». Εργοδοσία και κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ενωση και πολυεθνικές ετοιμάζουν νέα δεινά για την εργατική τάξη. Αιχμή της επίθεσης το επόμενο διάστημα θα είναι οι ανατροπές στο εργατικό δίκαιο της ΕΕ, που προωθείται με την υιοθέτηση της «Πράσινης Βίβλου». Στα σκαριά βρίσκονται και τα σχέδια της κυβέρνησης για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Ως εκ τούτου, η επιτυχία της κινητοποίησης στις 29 του Μάρτη βάζει νέα καθήκοντα, ανεβάζει τον πήχη των απαιτήσεων, για όλες τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, για όλους τους συνδικαλιστές και τους φίλους του. Η επόμενη μέρα μας βρίσκει πιο δυνατούς, πιο έμπειρους, αλλά και πιο απαιτητικούς. Μπροστά στην Πρωτομαγιά του 2007, αυτή η απαιτητικότητα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, συγκεκριμένα καθήκοντα. Βαδίζοντας προς τη μεγάλη γιορτή της εργατικής τάξης, χρειάζεται ακόμα περισσότερες δυνάμεις να μπούνε στην οργανωμένη πάλη, να συστρατευτούν με τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ, να μπολιαστούν με το διεκδικητικό του πλαίσιο, την ταξική γραμμή του, τις μεγάλες και ανεξίτηλες παραδόσεις του εργατικού μας κινήματος.

Με ιδιαίτερη φροντίδα και κατεύθυνση στη νέα βάρδια της εργατικής τάξης, που δοκιμάζεται σκληρά από την ανεργία και τη σκληρή εκμετάλλευση, αλλά και στις γυναίκες και τους μετανάστες, τα ταξικά συνδικάτα μπορούν και πρέπει να κάνουν νέα αποφασιστικά βήματα στη δράση τους. Να δυναμώσουν την παρουσία τους σε όλους τους χώρους δουλιάς, να «πατήσουν πόδι» και να συνδεθούν με νέους χώρους, που σήμερα δε φτάνει η φωνή τους. Να σηκώσουν πιο ψηλά το μπόι τους, ισχυροποιώντας συνολικά τα συνδικάτα και τους αγώνες της εργατικής τάξης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ