Τετάρτη 13 Ιούνη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια... .

Παπαγεωργίου Βασίλης

«(...) η κ. Παπαρήγα χρησιμοποιεί εσχάτως και τη μέθοδο του ψέματος, καθώς ουδέποτε στέλεχος του ΣΥΝ δήλωσε δημοσίως ότι ΚΚΕ και ΛΑΟΣ είναι τα ίδια κόμματα». Αυτά έγραφε χτες η «Αυγή».

Χτες όμως έγραψε και ο Μ. Κοψίδης, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, στην «Ελευθεροτυπία». Αρθρο με τίτλο «ΛΑΟΣ και ΚΚΕ» και περιεχόμενο εκτιμήσεις όπως «και τα δύο κόμματα είναι γαντζωμένα στη λογική της εθνικής περιχαράκωσης» και «τα δύο κόμματα καταλήγουν στον ίδιο κοινό παρονομαστή» και «συγκλίνουν στο ότι κάπου, κάποιοι εξυφαίνουν μια πλανητική συνωμοσία κατά των ελλήνων». Χτες πάλι στην «Αυγή» διαβάζουμε λόγια του Α. Τσίπρα (στον Ρ\Σ Flash) «...αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι το ΚΚΕ αποφεύγει διαρκώς να ασκήσει εξ αριστερών κριτική στον ΛΑΟΣ. Προφανώς διότι η ηγεσία του ΚΚΕ έχει διαβλέψει ότι υπάρχει κοινή δεξαμενή ψηφοφόρων...».

Προχτές στην «Ημερησία» «έγραψε» και ο Μ. Παπαγιαννάκης. Για το ΚΚΕ. Που κατά τη γνώμη του χαρακτηρίζεται από «εθνικισμό, κοινωνικό συντηρητισμό».

Ποιος ψεύδεται, λοιπόν;

ΥΓ 1: Ως μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ ο Μ. Κοψίδης επικρίνει το ΚΚΕ για «φοβική στάση σε ό,τι υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα, είτε αφορά την ΕΕ είτε άλλον υπερεθνικό οργανισμό». Δηλαδή, όταν λέει «άλλον υπερεθνικό οργανισμό», προφανώς εννοεί το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ κλπ., κλπ. Ενα μπράβο από εμάς και εις ανώτερα...

ΥΓ 2: Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και η προσπάθεια του μέλους της ΚΠΕ του ΣΥΝ να υπερασπίσει το ΠΑΣΟΚ, μιλώντας για «εικασίες ότι ένα κόμμα βάζει ένα άλλο να κόψει ψήφους από ένα άλλο» οι οποίες «προσεγγίζουν την μπακάλικη αντίληψη της πολιτικής».

Η Ιστορία στα μέτρα τους...

Μέσα στις επόμενες μέρες αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες, η τελική απόφαση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας για το περιεχόμενο του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού. Το βιβλίο συγκεντρώνει όλα εκείνα τα αρνητικά χαρακτηριστικά της κυρίαρχης αντίληψης που έχει καθοδηγήσει τη συγγραφή του συνόλου των νέων σχολικών βιβλίων (αποσπασματικότητα - αντιεπιστημονικότητα) και χαρακτηρίζεται από ιδεολογική μονομέρεια, εχθρότητα στους λαϊκούς αγώνες, προβολή της Ευρωπαϊκής Ενωσης των πολυεθνικών σαν υπέρτατης αξίας. Αυτά, βέβαια, είναι «ψιλά γράμματα» στην αντιπαράθεση που έχει ξεκινήσει μεταξύ των εκπροσώπων του εθνικισμού και του κοσμοπολιτισμού, όπως και για τους φορείς που έχουν αναλάβει την επανεξέτασή του, που μόνο για την «ταμπακέρα» δε μιλούν. Μάλιστα, η επικεφαλής της συγγραφικής ομάδας που εκπόνησε το βιβλίο, Μ. Ρεπούση, από το βήμα ημερίδας στη Θεσσαλονίκη, φαίνεται να έριξε την ευθύνη στους εκπαιδευτικούς, εκφράζοντας επιφυλάξεις για το κατά πόσον ...ξέρουν να χρησιμοποιούν το εν λόγω βιβλίο.

Μακριά από τα λαϊκά συμφέροντα

Το Κέντρο Εκπαίδευσης Ενηλίκων στον Ορχομενό ήταν το βήμα του πρωθυπουργού, απ' όπου επανέλαβε τα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης στο χώρο της Παιδείας, προπαγανδίζοντας νέες μεταρρυθμίσεις. Επέλεξε το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, μία από τις δομές διά βίου κατάρτισης που απευθύνεται σε όσους δε «χωρούν» στο ταξικό σχολείο, αλλά πρέπει και να αποκτήσουν δεξιότητες, προκειμένου να ανταποκριθούν στις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» του μεγάλου κεφαλαίου. Εξήρε δε την προσφορά του δήμου στην ανακατασκευή των κτιρίων, που, όπως είπε χαρακτηριστικά - διαφημίζοντας την «αποκέντρωση» που μεταφέρει τα βάρη στους δημότες - «δεν επιβάρυναν ούτε με ένα ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό».

Ο πρωθυπουργός προπαγάνδισε συνολικά τις επιθυμίες του κεφαλαίου για την Παιδεία, κάνοντας λόγο για γνώση που «είναι πλέον κοινωνικό αγαθό» και που «στην εποχή μας μετουσιώνεται σε πλούτο» και δήλωσε ότι «μακριά από λαϊκισμούς, μακριά από υπεκφυγές, από ιδεοληψίες, από προκαταλήψεις και δογματισμούς προχωρούμε μπροστά».

Ο κάθε εργαζόμενος, όμως, βιώνει καθημερινά την υποβαθμισμένη ακριβοπληρωμένη Παιδεία που ετοιμάζουν στα παιδιά του, την ευέλικτη εργασία, βλέπει ποιοι απολαμβάνουν τον «πλούτο» που παράγει και ξέρει τις ανάγκες και τα δικαιώματά του. Και στις κάλπες θα του δοθεί η ευκαιρία να απαντήσει στους προπαγανδιστές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και «δογματικά» να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.

Απογειώνεται ο ... εμπαιγμός

...Ολίγη μονιμοποίηση εποχικών υπαλλήλων στον όμιλο της «Ολυμπιακής», υπόσχεται τώρα η κυβέρνηση. Την προηγούμενη προεκλογική περίοδο, η ΝΔ υποτίθεται πως είχε δεσμευτεί για τη μονιμοποίηση όλων των εποχικών του ομίλου, αλλά μέχρι προχτές έκανε την ...πάπια. Τώρα, ενόψει εκλογών, ξαναθυμήθηκε τους εποχικούς και υπόσχεται ότι θα μονιμοποιήσει περίπου 609 έως τον επόμενο μήνα. Σημειώνεται ότι σε όλο το φάσμα εργασιών του ομίλου σαν εποχικοί απασχολούνται περίπου 3.500 εργαζόμενοι, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Πολλοί, μάλιστα, απ' αυτούς απασχολούνται και για 14 χρόνια!

Η πολιτική που ακολουθούν οι δύο εταίροι του δικομματισμού (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) στην «Ολυμπιακή», με τη χρησιμοποίηση εποχικών εργαζόμενων για την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών, έχει ως συνέπεια την ομηρία χιλιάδων ανθρώπων, την εκμετάλλευσή τους και την καθιέρωση εργαζομένων δύο ταχυτήτων.

Για την ιστορία, να πούμε ότι η ΝΔ, ως αντιπολίτευση, κατήγγειλε το ΠΑΣΟΚ για «εμπαιγμό των συμβασιούχων της Ολυμπιακής». Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση, εγκαλεί τη ΝΔ για ...προεκλογικές υποσχέσεις - εμπαιγμό των εργαζομένων.

Ποιος εμπαίζει ποιον;

Για ποιον το σχέδιο Μάρσαλ;

«

Αν η Ευρώπη οφείλει ευχαριστίες στις ΗΠΑ, η Ελλάδα τις χρωστάει δύο φορές. Διότι η Αμερική δε βοήθησε τη χώρα μας μόνον να ορθοποδήσει μετά την Κατοχή, αλλά και για να μην κερδίσουν οι κομμουνιστές τον Εμφύλιο που ακολούθησε», διακήρυξε προχτές, από τον κατάλληλο τόπο, την κατοικία του Αμερικανού πρεσβευτή..., ο Κ. Μητσοτάκης, εκφράζοντας, έτσι, διπλά την ευγνωμοσύνη του (της πλουτοκρατίας που εκφράζει) για τη βοήθεια των ιμπεριαλιστών με το γνωστό σχέδιο Μάρσαλ, την περίοδο του Εμφυλίου. Δηλαδή, για την πολιτική και οικονομική βοήθεια που έδωσαν οι ΗΠΑ για να στηρίξουν την ντόπια ολιγαρχία και τους πολιτικούς εκπροσώπους της οικονομικά - στρατιωτικά, μετά την απελευθέρωση από την Κατοχή και, κυρίως, την περίοδο του Εμφυλίου που εξαπέλυσαν για το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος, προκειμένου να στεριώσουν το βρώμικο αντιδραστικό καθεστώς τους.

Ο Κ. Μητσοτάκης εκφράζει τις διπλές ευχαριστίες του στον εκπρόσωπο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού Ν. Μπερνς. Γιατί με τη βοήθεια που δόθηκε με το σχέδιο Μάρσαλ, πέρα από τα γνωστά «Λίμπερτυ» που πρόσφερε στους Ελληνες εφοπλιστές, με λεφτά του ελληνικού Δημοσίου, αλλά και την οικονομική ενίσχυση των μαυραγοριτών της Κατοχής που αποτέλεσαν μεγάλο τμήμα της πλουτοκρατίας, εξοπλίστηκε και ο αστικός στρατός με την αγορά στρατιωτικού υλικού από τις ΗΠΑ, για το χτύπημα του λαϊκού στρατού, δηλαδή του ΔΣΕ που πάλευε για τη λαϊκή εξουσία. Σε μια περίοδο μετά την απελευθέρωση από τη γερμανική ιμπεριαλιστική κατοχή, αποτέλεσμα της καθολικής λαϊκής Αντίστασης οργανωμένης από το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ. Οταν τα κόμματα της πλουτοκρατίας είχαν χρεοκοπήσει πολιτικά στη συνείδηση του λαού γιατί εγκατέλειψαν τη χώρα στην Κατοχή ή συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, και όχι επειδή, τάχα, το ΚΚΕ επιχείρησε να εξοντώσει αυτές τις πολιτικές δυνάμεις, όπως ισχυρίστηκε ο Κ. Μητσοτάκης, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα.

«Αν δεν υπήρχε η κρίσιμη αυτή βοήθεια, ο Εμφύλιος θα είχε χαθεί από τους κομμουνιστές....», παραδέχτηκε ο Κ. Μητσοτάκης, 60 χρόνια μετά... Αλλά, μ' αυτόν τον τρόπο, ο επίτιμος, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει το σχόλιο του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, ομολογεί και τους αντιλαϊκούς στόχους της βοήθειας του σχεδίου Μάρσαλ, όπως την αποκατάσταση και στήριξη της χαμένης κυριαρχίας της ντόπιας πλουτοκρατίας με τη φωτιά και το σίδερο.

Ως γνήσιος εκπρόσωπος της άρχουσας τάξης, φυσικό είναι να προκαλεί, εκφράζοντας τις ευχαριστίες στους Αμερικανούς και να επιτίθεται στο ΚΚΕ, μαζί με τον Μπερνς. Ομως, ο ελληνικός λαός έχει βγάλει κι εκείνος τα δικά του συμπεράσματα. Δεν ξεχνά τις δραματικές συνέπειες από την ένταξη στο ιμπεριαλιστικό ΝΑΤΟ. Από τη στρατιωτική συμμετοχή με τους ιμπεριαλιστές στον πόλεμο της Κορέας. Τις συνέπειες της χουντικής επταετίας και της τουρκικής επέμβασης με τις ευλογίες των ιμπεριαλιστών στην Κύπρο. Δεν ξεχνά, επίσης, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Βαλκάνια, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ. με τη στήριξη και στρατιωτική συμμετοχή των κυβερνήσεων και των κομμάτων του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ), τα τελευταία χρόνια.

Αυτό που ο Κ. Μητσοτάκης με τις δηλώσεις του επιβεβαιώνει είναι ότι ο ρόλος της πλουτοκρατίας και των πολιτικών εκπροσώπων της είναι διαχρονικά αντιλαϊκός. Ενώ, αντίθετα, το ΚΚΕ, όπως και τότε έτσι και σήμερα, αγωνίζεται μαζί με τους εργαζόμενους, τις λαϊκές δυνάμεις, για πραγματική λαϊκή κυριαρχία, κοινωνικά δικαιώματα και λαϊκές κατακτήσεις.


Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Τζογαδόρικα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΛΟ ΑΥΤΟ που είπε ο υπουργός Εργασίας Βασίλης Μαγγίνας, προκειμένου να δικαιολογήσει το «τζογάρισμα» των αποθεματικών στις ελληνικές και ξένες χρηματαγορές που συνεχίζεται: «Δεν υπάρχει επένδυση χωρίς κίνδυνο»!

Δυστυχώς γι' αυτόν, μπορούμε να του υποδείξουμε ...πολλές τέτοιες επενδύσεις, μόνο που αφορούν μόνον τις πολυεθνικές και τους διαπλεκόμενους και ποτέ τους εργαζόμενους.

Τι «κίνδυνο» περιέχει - για παράδειγμα - η επένδυση των πολυεθνικών στο χώρο της Ενέργειας, που δημιουργούν εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος έχοντας διά νόμου προεξοφλήσει ότι το παραγόμενο προϊόν θα αγοράσει η ΔΕΗ σε προνομιακές τιμές;

Ποιος είναι ο κίνδυνος για τους διαπλεκόμενους, που συνεχίζουν να «επενδύουν» στα Βαλκάνια και τον Εύξεινο Πόντο με την ασφάλιση της επένδυσής τους να χρηματοδοτείται από το ελληνικό Δημόσιο;

Πού είναι ο κίνδυνος για τις τράπεζες, που διαχειρίζονται τα δάνεια του ΟΕΚ; Πού είναι ο κίνδυνος για τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, που διαχειρίζονται τσάμπα το δίκτυο του ΟΤΕ; Πού είναι ο κίνδυνος για εκείνους που επενδύουν στο Χρηματιστήριο, γνωρίζοντας τι θα συμβεί και πότε;

Εν ολίγοις, αυτοί που «τα έχουν» δε ρισκάρουν τίποτε σε αυτή τη χώρα. Επενδύουν σε βέβαια κέρδη, διασφαλισμένα από τη νομοθεσία των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Μόνον οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι οφείλουν να ...διακινδυνεύουν τη σύνταξή τους και τα αποθεματικά των Ταμείων τους. Γιατί - βλέπετε - με κάποιο τρόπο πρέπει να «ταϊστούν» όλοι οι παραπάνω...

ΓΙΑ ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΩΝ συμβασιούχων κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ την κυβέρνηση. Εξίσου αστείο θα ήταν και να συνέβαινε το αντίθετο. Εχουν πλέον αποκαλυφθεί και οι δύο. Κι μόνον όποιος δε θέλει να δει τι συμβαίνει, δεν καταλαβαίνει το μέγεθος της κοροϊδίας του δικομματισμού απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους.


Κι επειδή, όπως και να 'χει, σε προεκλογική περίοδο βρισκόμαστε, καλό θα είναι να ξέρουν οι συμβασιούχοι πως τα «ωραία λόγια» και οι υποσχέσεις θα συνυπάρχουν με τις εξοντωτικές αποφάσεις των δικαστηρίων.

Στο χέρι τους είναι να πουν ένα αξιοπρεπές «όχι» στο δούλεμα που υφίστανται. Και με τη στάση τους, και με την ψήφο τους.

Να τον χαίρονται

Ποιος είναι ο αρθρογράφος - προπαγανδιστής που έχει πάρει εργολαβία την προώθηση του ΠΑΣΟΚ και ταυτόχρονα δε διστάζει να υποστηρίζει τη φιλοναζιστική κυβέρνηση της Εσθονίας; Ποιος άλλος από τον ...πολύ γνωστό. Μάλιστα, εγκαλεί την Ευρωπαϊκή Ενωση ότι δεν έδειξε τον δέοντα ζήλο (είναι και ανημέρωτος), σύμφωνα με τον αρθρογράφο - προπαγανδιστή. Συγκεκριμένα, αφού επαναλαμβάνει τα γνωστά του αντικομμουνιστικά στερεότυπα γράφει: «... η Ευρωπαϊκή Ενωση, που θα μπορούσε να αποτελέσει το μοναδικό αντίβαρο, είναι επί της ουσίας απούσα. Σχεδόν σιωπηρά ανέχθηκε την επίδειξη δύναμης της Ρωσίας απέναντι στην Εσθονία. Μια μικρή ανεξάρτητη χώρα - μέλος, η οποία (όπως είχε κάθε δικαίωμα) θέλησε να μετακινήσει ένα μνημείο του Ερυθρού Στρατού, ο οποίος είχε κατακτήσει τη χώρα το διάστημα 1939-1941 και 1944-1989. Περίπου δηλαδή σαν να ζούσε σήμερα η Ελλάδα με μνημεία της Βέρμαχτ!». Είναι φανερό πως αυτά δεν αξίζουν τον κόπο ιδιαίτερου σχολιασμού, γιατί δεν πρόκειται για ασχετοσύνη του προπαγανδιστή, αλλά για εντεταλμένη υπηρεσία, που οι εμμονές του την κάνουν να βγαίνει αδέξια και χοντροκομμένα. Πάντως, με την υποστήριξη από τέτοιες «προικισμένες πένες» θα πάει μπροστά ο ΠΑΣΟΚικός λόγος...

Οι θέσεις του ΣΥΝ

Οσο κοντοζυγώνουν οι εκλογές, όλο και πιο συχνά στελέχη του ΣΥΝ φροντίζουν να μας δείχνουν στην πράξη πλευρές του σύγχρονου ...οπορτουνισμού. Μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι εκπρόσωποι αυτού του κόμματος, σε διάφορες εκπομπές, ενώ καλούνται να αναλύσουν τις θέσεις του ΣΥΝ, εκείνοι παρουσιάζουν άλλες, που προφανώς θεωρούν ότι είναι πιο ...βολικές ενόψει εκλογών.

Κάπως έτσι έγινε και προχτές στο κρατικό κανάλι, όπου για το θέμα των ομολόγων ο Αλ. Τσίπρας απέφυγε όπως ο διάβολος το λιβάνι να πει τις πραγματικές θέσεις του κόμματός του. Γιατί άραγε;

Ισως επειδή ξέρει ότι ο ΣΥΝ, ενώ θέτει ρητορικά ερωτήματα για τις απώλειες που υπέστησαν τα ασφαλιστικά ταμεία από το χρηματιστηριακό τζόγο, ταυτόχρονα θέλει να μένει ζωντανό και το παιχνίδι με τον τζόγο των αποθεματικών, συμβαδίζοντας (στον έναν ή τον άλλον βαθμό) με την κρατούσα περί των αποθεματικών άποψη.

Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του Αλ. Καλύβη στη σύσκεψη συνδικαλιστικών στελεχών για τα αποθεματικά (3-4-2007) όπου ανάμεσα στα άλλα είπε ότι «θα πρέπει να υπάρχουν αυστηροί περιορισμοί και μακροπρόθεσμη αντίληψη σε μετοχές, ώστε να μην υπάρχει μεγάλο ρίσκο», υιοθετώντας - είπε δηλαδή με άλλα λόγια - αυτό που λένε τα δύο μεγάλα κόμματα, αποδεχόμενος την ιδέα της εμπλοκής των Ταμείων με την τοποθέτηση αποθεματικών σε μετοχές. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η τοποθέτηση της «Αυτόνομης Παρέμβασης», της παράταξης του ΣΥΝ, που μακριά από την αντίληψη ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΡΙΣΚΟ, ζητά «ένα πλαίσιο (...) που θα κατοχυρώνει την όσο το δυνατόν ασφαλή αξιοποίηση των αποθεματικών»...

Καλοί, δε λέμε, οι προεκλογικοί ελιγμοί, αλλά εκεί στο ΣΥΝ ας συνειδητοποιήσουν πως και λίγη εντιμότητα δε βλάπτει...

Η αντιαγροτική πολιτική

Οσο κι αν το προσπάθησε «ρητορικώς» ο πρωθυπουργός στη Λάρισα, δεν μπόρεσε να κρύψει το αντιαγροτικό πρόσωπο της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, καθώς και ότι δεν έχει τίποτα να προσφέρει σε όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Στο προσυνέδριο της ΝΔ για τα αγροτικά, ο πρωθυπουργός τόνισε με έμφαση πως: «Η μεταρρυθμιστική στρατηγική της κυβέρνησης στον αγροτικό τομέα συνεχίζεται. Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις». Τούτο όμως σημαίνει δυστυχώς, πως η κυβέρνηση της ΝΔ θα συνεχίζει, χωρίς να νοιάζεται για τις αρνητικές επιπτώσεις στους μικρομεσαίους αγρότες και την ελληνική ύπαιθρο, να εφαρμόζει τις αντιαγροτικές εντολές της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ. Θα συνεχίζει να ακολουθεί την πολιτική που θα οδηγεί τη μικρομεσαία αγροτιά στο ξεκλήρισμα, βασικές ελληνικές καλλιέργειες στην εγκατάλειψη και επιχειρήσεις και βιομηχανίες, που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, στο κλείσιμο. Αλλωστε την Κυριακή οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, «αποκλείστηκαν» από την αστυνομία και τα αστικά ΜΜΕ... Βέβαια ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση της ΝΔ όλα αυτά που κάνουν και θα κάνουν, το λένε «μεταρρυθμιστική πολιτική»... Ετσι λέγεται τώρα ο «φερετζές» της αντιαγροτικής πολιτικής!

Η ανταγωνιστικότητα

«Η κεντρική φιλοσοφία των προτάσεων είναι η οργάνωση του οικονομικού συστήματος με βάση τη λειτουργία ελεύθερων και ανταγωνιστικών αγορών», είπε μεταξύ άλλων ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, μιλώντας στο Εθνικό Συμβούλιο Ανταγωνιστικότητας και Ανάπτυξης (ΕΣΕΕ), σχολιάζοντας τις προτάσεις της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του Συμβουλίου.

Εντελώς ...συμπτωματικά πρόκειται για την κεντρική φιλοσοφία της κυβέρνησης, όπως αυτή φτιασιδώνεται φραστικά για να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί, τι λόγο έχουν οι εργαζόμενοι να στηρίζουν την πολιτική των «ελεύθερων και ανταγωνιστικών αγορών», δηλαδή την πολιτική της παραπέρα ενίσχυσης των κερδών των μονοπωλίων με την οποία προσμετράται η «ανταγωνιστικότητα»; Τι λόγο έχουν να τάσσονται υπέρ της πολιτικής που ευνοεί την κλιμάκωση της εργοδοτικής ασυδοσίας, την όξυνση των καθημερινών αδιεξόδων διαβίωσης, την ανεργία και την υποαπασχόληση, φαινόμενα που πάνε «πακέτο» με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας; Αυτά είναι ορισμένα από τα πρώτα ζητήματα που θα πρέπει να αναλογίζεται κανένας, όταν ακούει για «αγορές» και «ανταγωνισμούς», πολύ περισσότερο μπροστά στις επερχόμενες εκλογές.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η μόνη χρήσιμη ψήφος

Στο πλαίσιο της εντεινόμενης εκλογολογίας εντάσσονται και τα σενάρια για πεντακομματική Βουλή. Η σχετική φιλολογία φουντώνει, αποκομμένη, όμως, από το κύριο, που δεν είναι άλλο από την πολιτική πρόταση του ενός ή του άλλου κόμματος. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί. Το κύριο δεν είναι πόσα κόμματα, δηλαδή αν είναι 4, 5, 6 ή 7 αυτά που θα μοιραστούν τα έδρανα της Βουλής, αλλά πώς θα αξιοποιήσουν τη λαϊκή ψήφο και ποια συμφέροντα θα υπηρετήσουν, τα λαϊκά ή τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Από την ίδια του την πείρα, ο λαός μπορεί να απαντήσει σ' αυτό το ερώτημα.

Η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, είναι αυτό που θα κρίνει το αν την επόμενη μέρα οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας θα έχουν κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά προς την κατεύθυνση που δείχνουν οι ανάγκες τους, τα δικαιώματά τους, τα συμφέροντά τους.

Το ΚΚΕ απευθύνεται στο λαό με μια πολιτική πρόταση κρυστάλλινη, διαμορφωμένη με γνώμονα όσα αξίζει και δικαιούται να απολαύσει η εργατική λαϊκή οικογένεια. Μια πολιτική που δεν την υποτάσσει στην κάλπη και γι' αυτό δεν υπόσχεται, αλλά καλεί το λαό και με την ψήφο του να δώσει δύναμη στους ταξικούς αγώνες ενάντια στην πλουτοκρατία με την πολιτική του ΚΚΕ, γι' αυτό και δε βάζει «νερό στο κρασί του», δε γίνεται ανάχωμα κανενός. Υποτάσσει την κάλπη στην πολιτική. Θέλει το αποτέλεσμα της εκλογικής αναμέτρησης να είναι τέτοιο που θα δώσει ώθηση στην πολιτική του πρόταση, θα ανοίξει το δρόμο σε φιλολαϊκές εξελίξεις. Οι βουλευτικές έδρες δεν είναι αυτοσκοπός, είναι μέσο για την υπεράσπιση και την προώθηση του δίκιου του εργάτη, του αγρότη, του αυτοαπασχολούμενου, των νέων και των γυναικών.

Καμία έγνοια δεν πρέπει να έχει ο άνθρωπος του μόχθου για τον αριθμό των κομμάτων που θα μπουν στην επόμενη Βουλή. Η μόνη έγνοια του πρέπει να είναι η αποδυνάμωση των κομμάτων που φέρουν στο ακέραιο την ευθύνη για τα συνεχώς ογκούμενα προβλήματα που αντιμετωπίζει, για τα όλο και μεγαλύτερα αδιέξοδα που συναντά στην καθημερινότητά του. Το ΚΚΕ καλεί το λαό με την ψήφο του να αποδυναμώσει τη ΝΔ, να μην ενισχύσει, όμως, το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΝ, το ΛΑ.Ο.Σ., αλλά το ΚΚΕ. Αντίστοιχα, να αφαιρέσει δύναμη από το ΠΑΣΟΚ, να μην τη δώσει, όμως, στη ΝΔ, στον ΣΥΝ, στον ΛΑ.Ο.Σ., αλλά στο ΚΚΕ. Μόνον έτσι θα ορθώσει ο λαός εμπόδια στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Να καταψηφίσει και ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά να μην ενισχύσει κόμματα - αναχώματα του συστήματος.

Χρήσιμη και αποτελεσματική για το λαό θα είναι μόνον η ψήφος που θα πέσει στην κάλπη υπέρ του ΚΚΕ. Εχει την εγγύηση της συνέπειας των λόγων και των έργων του. Της καθαρότητας των πολιτικών του θέσεων και προτάσεων. Το γεγονός ότι δεν τις κόβει, ούτε τις ράβει στα μέτρα επικοινωνιακών προσταγών για την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου. Ισχυρό ΚΚΕ και αποδυνάμωση του δικομματισμού, λαός σε δράση, σε ασυμφιλίωτη πάλη με την πολιτική που εξυπηρετεί την πλουτοκρατία, είναι ο μόνος δρόμος.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ