Επικαλέστηκε και άλλους λόγους ο Γιάννης Μανώλης υποστηρίζοντας γιατί δεν του ταιριάζει η θέση αυτή και κυρίως γιατί δεν μπορεί να δέχεται πιέσεις. «Για σκεφτείτε εμένα Γραμματέα με το Ασφαλιστικό. Εγώ θα πήγαινα με την κοινωνία», είπε ο Γιάννης Μανώλης. Δεν είναι ότι μας δουλεύει, γιατί ως τώρα με τη ΝΔ ήταν, μ' αυτή συνεχίζει να είναι, την πολιτική της συνδιαμορφώνει και στηρίζει και στο Ασφαλιστικό. Εκτός και αν «κοινωνία» εννοεί την πλουτοκρατία, γιατί τέτοια κοινωνία έχουμε. Φαίνεται όμως πως ο Γιάννης Μανώλης ξέρει τι θύελλες θα ξεσηκώσουν οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις που ετοιμάζει η ΝΔ, τις οποίες επίσης γνωρίζει. Και όχι πως θα αντιπαρατεθεί, αλλά με τέτοιες τοποθετήσεις πιστεύει πως μπορεί να παραπλανά...

Μήπως αντέδρασε ο παρευρισκόμενος Ακης ή αρπάχτηκαν οι δημοσιογράφοι να ρωτήσουν τι είναι αυτό στο ασφαλιστικό που θα ξεσηκώσει την κοινωνία ...συμπαρασύροντας και το Γιάννη Μανώλη;

Κιχ ο Ακης που με στόμφο μίλησε για «συγκοινωνούντα δοχεία» μεταξύ ΝΔ και ΚΚΕ, καθώς κάποιες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι κάποιοι ψηφοφόροι του κυβερνώντος κόμματος στις ερχόμενες εκλογές θα ψηφίσουν ΚΚΕ. Ε και τι τον πειράζει; Ψήφοι από τη ΝΔ φεύγουν, την αποδυναμώνουν. Εκτός και αν δεν το θέλει, αλλά δε λέει ότι δεν το θέλει. Γιατί πολύ θα ήθελε οι ψήφοι προς το ΚΚΕ να πάνε στο ΠΑΣΟΚ. Ετσι είναι η δικομματική εναλλαγή. Να μεταφέρονται οι ψήφοι από τους μπλε στους πράσινους και τούμπαλιν και ο δικομματισμός να είναι ισχυρός. Προπαντός μην αδυνατίσει και ενισχυθεί το ΚΚΕ, αυτό τους ενδιαφέρει, γιατί τότε δυναμώνει το λαϊκό κίνημα.

Τα λαϊκά στρώματα έχουν τη δυνατότητα να τους κόψουν το βήχα ρίχνοντας δαγκωτό στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ - και δεν πά' να λένε οι Ακηδες περί συγκοινωνούντων δοχείων ή οι Μανώληδες να φοράνε την αγωνιστική προβιά.

Πρόσφατα δημοσιεύτηκαν τα επίσημα στοιχεία για τις τελευταίες εξελίξεις στο «μέτωπο της ακρίβειας». Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του πληθωρισμού στο τελευταίο δωδεκάμηνο από τον περσινό μέχρι τον φετινό Ιούνη ήταν 2,6%.

Αν πιστέψουμε την εικόνα της αγοράς - όπως αυτή αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία της ΕΣΥΕ - τότε υπάρχουν επιτυχίες στην καταπολέμηση της ακρίβειας, αφού ο ρυθμός αύξησης του πληθωρισμού τώρα είναι σαφώς χαμηλότερος από την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Βέβαια, αυτή η ...επίσημη εικόνα της πορείας των τιμών απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα που βιώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά, από την αφόρητη ακρίβεια και τις συνεχείς ανατιμήσεις. Ομως, αυτή η πραγματικότητα χάνεται στους μέσους όρους της Στατιστικής.

Είναι γνωστό ότι η ΕΣΥΕ καταρτίζει τον τιμάριθμο με βάση τόσο τα είδη που ακρίβυναν όσο και εκείνα που εμφανίζουν μειώσεις τιμών, που συχνά αποτελούν μακρινή επιλογή για τα λαϊκά νοικοκυριά. Ετσι, μπορεί το καθημερινό τσουκάλι να κοστίζει όλο και περισσότερο, μπορεί τα είδη πρώτης ανάγκης να ανατιμώνται συνεχώς, όμως η Στατιστική δείχνει συγκράτηση και μείωση των τιμών επειδή έτυχε αυτή την περίοδο να μειωθούν οι τιμές σε είδη όπως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα αυτοκίνητα, τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων και πάει λέγοντας. Μόνο που αυτά είναι προϊόντα και υπηρεσίες που σε τελευταία ανάλυση φαντάζουν είδη πολυτέλειας για τα λαϊκά στρώματα, αφού στο καλάθι της εργαζόμενης νοικοκυράς, ίσα - ίσα χωράνε μόνο τα είδη πρώτης ανάγκης.

Ξεκίνησε η κατάθεση των μηχανογραφικών δελτίων των υποψηφίων για εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση και μαζί άρχισε το γνωστό - εθιμοτυπικό και κερδοφόρο για τα ΜΜΕ - όργιο «πληροφόρησής» τους για το ποια σχολή θα πρέπει να επιλέξουν με βάση διάφορες προβλέψεις για το πού θα κινηθούν φέτος οι βάσεις. Οι χιλιάδες νέοι, καλό θα είναι να κλείσουν τα αυτιά τους σε όσους επιχειρούν να τους κατευθύνουν σε συγκεκριμένες επιλογές και να συμπληρώσουν τα μηχανογραφικά πρώτα και κύρια με κριτήριο τις προσωπικές τους επιθυμίες.

Πάντως, κάθε χρόνο τέτοιες μέρες - και ειδικά φέτος που η συμπλήρωση των μηχανογραφικών γίνεται στη σκιά του πρωτοφανούς περιστατικού με τις παράνομες αναβαθμολογήσεις γραπτών των Αγγλικών στη Θεσσαλονίκη - αναδεικνύεται σε όλο του το μεγαλείο το άδικο και μακριά από τις πραγματικές ανάγκες σύστημα εκπαίδευσης. Είναι η στιγμή, που οι οικογένειες έχουν, ήδη, δώσει ένα μεγάλο μέρος από το πενιχρό εισόδημα για την εισαγωγή σε κάποια σχολή ή τμήμα, οι μαθητές έχουν πλέον αποφοιτήσει από ένα σχολείο που και δεν τους μορφώνει και δεν τους βοηθά να καλλιεργήσουν τις κλίσεις τους, από ένα λύκειο που δίνει γνώσεις προς εξαργύρωση την ώρα των πανελλαδικών. Είναι και η ώρα, που οι επιχειρηματίες της ιδιωτικής εκπαίδευσης περιμένουν τρίβοντας τα χέρια τους, αφού το σύστημα δεν προσφέρει αξιόπιστη επιλογή για μετά το σχολείο για όσους δεν εισαχθούν στην ανώτατη εκπαίδευση.

Για το αν θα είναι πρόωρες ή όχι, είμαστε στην ευχάριστη θέση να δηλώσουμε ότι ...δεν έχουμε ιδέα! Οταν χαλάμε τη φαιά μας ουσία για να σκεφθούμε πολιτικά ή για την πολιτική, δε μας πολυαπασχολεί το θέμα.

Ξέρουμε, όμως, ένα πράγμα με βεβαιότητα: Οτι θα είναι καλπονοθευτικές, αφού με το εκλογικό σύστημα που ισχύει η ψήφος αυτού που θα ψηφίσει το «πρώτο» κόμμα μετράει πιο πολύ από όλων των υπόλοιπων. Η πραγματική «λαϊκή βούληση», δηλαδή, πάει περίπατο.

Ξέρουμε, επίσης, ότι οι εκλογές θα γίνουν χωρίς να υπάρχει πολυφωνία, όσο κι αν ορκίζονται μερικοί στο όνομά της. Τα τηλεοπτικά κανάλια θα συνεχίσουν ακάθεκτα την προβολή της πολιτικής του δικομματισμού με τους ίδιους και τους ίδιους καλεσμένους να συζητάνε για τα συνήθη ψευτοδιλήμματα.

Γνωρίζουμε καλά (άλλωστε αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τώρα) ότι η σκανδαλολογία και η λασπολογία θα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του «προεκλογικού αγώνα». Οτιδήποτε άλλο εκτός από το να συζητηθεί η πραγματική πολιτική θέση των κομμάτων και τα προβλήματα του κόσμου.

Είμαστε - τέλος - βέβαιοι ότι ο κρατικός μηχανισμός, οι δήμοι, οι κοινότητες, τα ευρωπρογράμματα και, γενικώς, ό,τι παράγει υποσχέσεις, ρουσφέτια και βολέματα θα χρησιμοποιηθεί κατά κόρον για να εκμαυλιστούν συνειδήσεις.

Παρεμπιπτόντως, όλα τα παραπάνω «συζήτηση για τις εκλογές» είναι. Ομως, ακόμη και μια τέτοια συζήτηση δε θέλουν να απασχολήσει τους Ελληνες ψηφοφόρους. Βλέπετε, αν συζητιούνται τέτοια πράγματα, ο κόσμος θα σκεφθεί πολιτικά. Κι αυτό θέλουν να αποφύγουν με κάθε τρόπο.

«Ο "Δημόκριτος" βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του υπουργείου Ανάπτυξης», δήλωνε χτες ο υπουργός Δ. Σιούφας.

Περίπου την ίδια ώρα ο Σύλλογος Εργαζομένων είχε συνάντηση με την Αλέκα Παπαρήγα. Ενα από τα βασικά θέματα που έθεσε ήταν η παύση της λειτουργίας του πυρηνικού αντιδραστήρα που λειτουργούσε από το 1961 έως το 2004 και οι μετατάξεις που γίνονται στο ειδικευμένο προσωπικό που τον λειτουργούσε και μπορεί να τον επαναλειτουργήσει.

Οι καταγγελίες των εργαζομένων είναι πολύ συγκεκριμένες, αλλά ο Δ. Σιούφας επιμένει ότι «είναι, απόφασή μας να στηρίξουμε την περαιτέρω ανάπτυξή του, στο πλαίσιο της Εθνικής Στρατηγικής για την έρευνα»...

Κουβέντα δεν είπε ο υπουργός για τον πυρηνικό αντιδραστήρα και για την απομάκρυνση του ειδικευμένου προσωπικού. Αλλά αυτό ίσως οφείλεται σε μία από τις «απλές αρχές» στις οποίες βασίζεται η λειτουργία των ερευνητικών κέντρων ευθύνης του υπουργείου Ανάπτυξης, όπως ο ίδιος ο υπουργός είπε: «Η επίτευξη ικανοποιητικού βαθμού ερευνητικής, οικονομικής και λειτουργικής βιωσιμότητας».

Ισως η λειτουργία του πυρηνικού αντιδραστήρα να εναντιώνεται στην επιδιωκόμενη «βιωσιμότητα»...

Η χτεσινή εμφάνιση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά δείχνει με τρόπο χαρακτηριστικό ότι το παιχνίδι της δικομματικής απάτης δεν έχει όρια θράσους. Εμφανίστηκε λοιπόν ο Γ. Παπανδρέου να καταγγέλλει την πολιτική απολύσεων εργαζομένων που εφαρμόζει η διοίκηση των Ναυπηγείων κινδυνολογώντας και από πάνω λέγοντας ότι οι απολύσεις που σήμερα είναι 12, μπορεί να γίνουν και 300... Αυτό που δεν είπε όμως, είναι πως το Ναυπηγείο πουλήθηκε στους Γερμανούς το 2001 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στην οποία ήταν και ο ίδιος υπουργός.

Αυτή είναι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου, της άνευ όρων παράδοσης στο μεγάλο κεφάλαιο της οικονομικής ζωής του τόπου, στην οποία συμφωνούν και αλληλοσυμπληρώνονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. «Είμαστε εδώ - είπε ο Γ. Παπανδρέου - για να στηρίξουμε, για να δράσουμε άμεσα». Προφανώς, όταν λέει «να δράσουμε» εννοεί παραπέρα παράδοση στα συμφέροντα των πολυεθνικών. Εξάλλου, έστειλε και προς αυτή την κατεύθυνση μήνυμα, διεκδικώντας από την κυβέρνηση για λογαριασμό της γερμανικής εταιρείας την καταβολή 200 εκατομμυρίων ευρώ για «δεδουλευμένες εργασίες». Το ποσό αυτό έχει παγώσει λόγω της γνωστής διαμάχης με τους Γερμανούς για την παράδοση ή μη του υποβρυχίου που... γέρνει.

Σε ποιους άραγε απευθύνεται; Ισως το δικαίωμα γι' αυτό το απύθμενο θράσος να το αντλεί και από μερίδα των εργαζομένων -χειροκροτητών στα Ναυπηγεία, οι οποίοι έχοντας προσδεθεί στο άρμα της χειραγώγησής τους είτε με τον ένα είτε με τον άλλο εταίρο του δικομματισμού, συνεχίζουν να επενδύουν της ζωή τους σε αυταπάτες. Το οδυνηρό αυτό θέατρο για τη ζωή των εργαζομένων πρέπει να σταματήσει. Μπορούν να το κάνουν με την ψήφο τους αποδυναμώνοντας τόσο τη ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ και ενισχύοντας το ΚΚΕ.

Τα στοιχεία για την πορεία των μικρών επιχειρήσεων είναι λιγοστά σε σχέση με αυτά για τις μεγαλύτερες, αλλά αρκούν για να ξεδιπλωθεί μια εικόνα αυξανόμενης χειροτέρευσης της οικονομικής τους θέσης. Κάτι για το οποίο αδιαφορεί πλήρως η κυβέρνηση, η οποία με τη στάση της δημιουργεί ένα πολιτικό παράδοξο: Από τη μία απαριθμεί δεκάδες «θετικές» ρυθμίσεις για αυτές τις επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολούμενους και από την άλλη αυτοί ...επιμένουν να χάνουν από τον τζίρο, τα κέρδη, τις συνθήκες δουλιάς.

Η κυβέρνηση όμως δε δημιουργεί μόνο παράδοξα. Κάνει και «πλάκα» με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους. Γιατί μόνο ως «πλάκα» - που βεβαίως δεν προκαλεί γέλια στους θιγόμενους - μπορούν να εκληφθούν μέτρα όπως αυτό που επισήμανε, σχετικά με τον νέο «αναπτυξιακό νόμο», ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας. Σε μια εκτεταμένη δήλωσή του, ανάμεσα σε άλλα, λοιπόν επισήμανε τα νέα μέτρα που πάρθηκαν για να εντάσσονται οι πολύ μικρές επιχειρήσεις στον αναπτυξιακό νόμο. Ποιο είναι το μέτρο; Τώρα μπορούν να ενταχθούν πολύ μικρές μεταποιητικές επιχειρήσεις με τζίρο ...1,5 εκατ. ευρώ, από 3 εκατ. που ίσχυε μέχρι τώρα. Ενδιαφερόμενους είναι σίγουρα ότι θα βρουν. Μόνο που δε θα έχουν καμιά σχέση με αυτό που στη χώρα μας λέμε μικρές επιχειρήσεις...