Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η τεράστια οικολογική καταστροφή που συντελέστηκε το προηγούμενο διάστημα στην Αττική, με την πυρκαγιά στον εθνικό δρυμό της Πάρνηθας, ξύπνησε συνειδήσεις και δημιούργησε ένα μαζικό λαϊκό ρεύμα οργής, αλλά και απόφασης για δράση για την προστασία του περιβάλλοντος. Στο πλαίσιο μιας τέτοιας δράσης άρχισαν ήδη επιχειρηματίες αλλά και κάποιες λεγόμενες «μη κυβερνητικές οργανώσεις» κ.ά. να εμφανίζονται ως διαπρύσιοι «φίλοι του περιβάλλοντος», ως «εθελοντές» της αναδάσωσης.

Πόσο, όμως, ειλικρινείς είναι όλοι αυτοί; Κατά πόσον, οι πρώτοι, δε θέλουν να ρίξουν «στάχτη στα μάτια» του λαού για να μη θυμούνται ότι όλο το υπόλοιπο χρονικό διάστημα, χρησιμοποιούν το περιβάλλον μόνο ως χρυσοφόρο εμπόρευμα και τις κερδοφόρες επενδύσεις στις δασικές περιοχές με δεδομένη και την αγοραπωλησία στη γη; Χρησιμοποιώντας και τη δράση κάποιων ακτιβιστικών «μη κυβερνητικών οργανώσεων» ως τάχα κίνημα προστασίας του περιβάλλοντος που, ανεξάρτητα από προθέσεις, αξιοποιείται προς εξυπηρέτηση επιλογών του μεγάλου κεφαλαίου;

Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς σοβαρά ότι μία ομάδα 25 επιχειρηματικών ομίλων - τους οποίους έσπευσε η κυβέρνηση να χειροκροτήσει - επιθυμούν να αναλάβουν την αναδάσωση της Πάρνηθας, χωρίς να προσδοκούν παράπλευρα οφέλη ή χωρίς να εποφθαλμιούν την εφαρμογή κάποιων άλλων επιχειρηματικών σχεδίων - ακόμη και μέσα στα δάση - έχοντας την «έξωθεν καλή μαρτυρία»; Αλήθεια ποιανών τα συμφέροντα - αν όχι όλων αυτών - εξυπηρετούσαν οι αποχαρακτηρισμοί δασών, με την αναθεώρηση του άρθρου 24, που ψήφισαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα ειδικά χωροταξικά σχέδια που εξήγγειλε το ΥΠΕΧΩΔΕ και προβλέπουν τεράστιες βιομηχανικές και ξενοδοχειακές μονάδες, ακόμη και σε προστατευόμενες περιοχές φυσικού κάλλους; Δεν είναι άκρως προκλητικό το γεγονός ότι με το ίδιο νόμο του 2003 του ΠΑΣΟΚ, με τον οποίο εγκρίθηκαν οι επεκτάσεις του καζίνο της Πάρνηθας, προβλέφτηκε και η χρηματοδότηση, με 300.000 ευρώ το χρόνο, της προστασίας του εθνικού δρυμού από το ίδιο το καζίνο; 'Η μήπως, δεν προκαλεί διάφορους συνειρμούς το γεγονός ότι στέλεχος της «μη κυβερνητικής οικολογικής οργάνωσης» WWF, είναι ταυτόχρονα και ειδικός σύμβουλος του Γραφείου Περιβαλλοντικών θεμάτων μεγάλης τράπεζας;

Ποιος δε θυμάται αλήθεια το ρόλο που έπαιξαν οι διάφορες «μη κυβερνητικές οργανώσεις», τόσο κατά τις εργασίες της Συνδιάσκεψης του ΟΗΕ για το περιβάλλον στο Γιοχάνεσμπουργκ, όσο και στις διαπραγματεύσεις για το Πρωτόκολλο του Κιότο, όπου αρχικά κατάγγελλαν τις πολυεθνικές, ενώ στο τέλος κατέληξαν να αναγνωρίσουν τη... φιλοπεριβαλλοντική και φιλάνθρωπη δράση του μεγάλου κεφαλαίου; Αποτέλεσμα όλων αυτών; Η φαρσοκωμωδία που λέγεται «εμπόριο ρύπων»! Πού ήταν αλήθεια τότε ο νυν «οικολόγος» κύριος Γκορ; Μήπως δεν ήταν στο επιτελείο της κυβέρνησης των ΗΠΑ που αποφάσιζε το βομβαρδισμό κρατών με απεμπλουτισμένο ουράνιο; Με αποτέλεσμα εκατομμύρια θύματα, αλλά και τεράστια οικολογική καταστροφή;

Κανείς, λοιπόν, δεν μπορεί να περιμένει τίποτε απολύτως για την προστασία των δασών και γενικότερα του περιβάλλοντος, ούτε από τους επιχειρηματικούς ομίλους, ούτε από μερικές «μη κυβερνητικές οργανώσεις», πολύ περισσότερο που διαπλέκονται μεταξύ τους. Ο μόνος που έχει συμφέρον και μπορεί να προστατέψει τα δημόσια κοινωνικά αγαθά, όπως είναι τα δάση, οι ακτές, οι βιότοποι, το περιβάλλον συνολικότερα, είναι ο ίδιος ο λαός. Και είναι ο μόνος που μπορεί να ανατρέψει αυτήν την εμπρηστική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που εξυπηρετεί την καταλήστευσή τους...