Περιχαρής δήλωσε χτες ο Γ. Αλογοσκούφης για την πώληση του 20% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, κατεβάζοντας το ποσοστό του δημοσίου κάτω από το 50%. Ο υπουργός δε χάρηκε μόνο για τα 500 εκατ. που θα πάνε στους μεγάλους δανειστές του Δημοσίου για το χρέος, αλλά γιατί πλέον «το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο καθίσταται πλέον μια ιδιωτική πολυμετοχική τράπεζα». Το εξοργιστικό όμως ότι είναι αναμασάει και πάλι το παραμύθι του ανταγωνισμού, ότι δηλαδή τώρα το ΤΤ «μπορεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα να επιτελεί το ρόλο του ως τράπεζα των μικροαποταμιευτών και των μικροεπενδυτών και να συμβάλλει στον ανταγωνισμό στο τραπεζικό μας σύστημα». Το έργο το έχουμε ξαναδεί και το έχουμε βαρεθεί. Τα ίδια μας έλεγαν και οι προκάτοχοί του όταν ξεκινούσαν τη μετοχοποίηση του ΟΤΕ και τώρα ο ΟΤΕ είναι μια ιδιωτική εταιρεία έτοιμη να πουληθεί σε ξένο «στρατηγικό επενδυτή». Από πού και ως πού ο ανταγωνισμός είναι «καλό πράγμα» για τους λαϊκούς καταναλωτές;