Ετσι, ο βουλευτής της ΝΔ Μ. Γιαννάκης, την Παρασκευή το μεσημέρι μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, ισχυρίστηκε ότι «όλοι φταίμε», αναφερόμενος και στους κατοίκους και στους εργαζόμενους της περιοχής! Από την αντιπολιτευτική του σκοπιά, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Β. Τόγιας, είπε ότι μπορεί να φταίμε όλοι, αλλά κάποιοι φταίνε περισσότερο! Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Πάντως κι οι δύο συγκάλυψαν την ασύδοτη δράση των βιομηχανιών, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τους, το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ, τη συνολική υποβάθμιση της περιοχής προς όφελος του κεφαλαίου.
Ισως, τελικά, «όλοι να φταίμε» που δεν τους έχει πάρει ο ...Ασωπός και τους δύο τόσα χρόνια.
«Εξορθολογισμός» των εξόδων των Ταμείων σημαίνει «πετσοκόβουμε τις υπηρεσίες υγείας και τα φάρμακα και φορτώνουμε τους ασφαλισμένους με όλο και μεγαλύτερα βάρη». Αυτή είναι η λογική της κυβέρνησης, όπως προκύπτει ολοκάθαρα από τις πρόσφατες ανακοινώσεις του υφυπουργού Υγείας, Θ. Γιαννόπουλου. Την ίδια στιγμή, τα προκλητικά κέρδη των πολυεθνικών του φαρμάκου και των μεγαλοεισαγωγέων, όχι μόνο παραμένουν στο απυρόβλητο, αλλά με κάθε τρόπο ενισχύονται από την πολιτική της κυβέρνησης. Στα 381,85 εκατ. ευρώ έφτασαν, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τα κέρδη εκατό φαρμακοβιομηχανιών το 2006, που αυξήθηκαν με υπερδιπλάσιους ρυθμούς σε σχέση με το 2005. Κατά τα άλλα, ο «εξορθολογισμός» των Ταμείων για την κυβερνητική ...λογική αρχίζει και τελειώνει με την ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των ασφαλισμένων. Τι να πουν, άλλωστε, για τις ευθύνες που ακέραια φέρουν και οι σημερινοί και οι προηγούμενοι κυβερνώντες στη δημιουργία των ελλειμμάτων των Ταμείων;
Οι πολυεθνικές προτιμούν τους εκπαιδευμένους πράκτορες και πληρώνουν καλά για να τους έχουν στη δούλεψή τους. Ετσι σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ντέιλι Τέλεγκραφ», οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είδαν το ένα πέμπτο σχεδόν του προσωπικού τους να παραιτείται από το 2004 και προσανατολίζονται στην προσφορά επιπλέον επιδομάτων προκειμένου να ανασχέσουν τη διαρροή των πρακτόρων τους. Επικαλούμενη πηγές του υπουργείου Αμυνας, η βρετανική εφημερίδα τονίζει πως η πλειοψηφία του 20% των πρακτόρων που παραιτήθηκαν συνέχισαν τη σταδιοδρομία τους στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος προσφέρει καλύτερες αμοιβές, αναγκάζοντας το υπουργείο να τους αντικαταστήσει με λιγότερο ικανούς, ή άπειρους ακόμη πράκτορες. «Δεν μπορούν πλέον να στελεχώσουν πολλές θέσεις διότι δεν υπάρχει αρκετό προσωπικό. Είναι αναγκασμένοι να τοποθετήσουν μη εξειδικευμένους εργαζόμενους», τονίζουν οι ίδιες πηγές. Για ν' αντιμετωπιστεί η λειψανδρία, το υπουργείο Αμυνας προσανατολίζεται, σύμφωνα με την «Τέλεγκραφ», να θεσπίσει επιδόματα ύψους 74.000 ευρώ για τους πράκτορες που αποφασίζουν να παρατείνουν κατά τρία χρόνια τα συμβόλαιά τους. Ετσι είναι οι νόμοι της αγοράς. Πάντως εμείς θα λέγαμε μικρό το κακό αφού οι κάποτε αφοσιωμένοι «Τζέιμς Μποντ» στα όργανα-μηχανισμούς του κεφαλαίου, πάνε και πιάνουν δουλιά απ' ευθείας στο κεφάλαιο...
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Wall Street Journal» η γερμανική τράπεζα Deutsche Bank προσανατολίζεται να προσλάβει τον 81χρονο πλέον Αλαν Γκρίνσπαν, σαν ειδικό σύμβουλο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας, ο πρώην επικεφαλής της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας θα εργαστεί για τον τομέα επενδύσεων της τράπεζας. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η συνεργασία επετεύχθη, ύστερα από πρόταση πρώην συνεργάτη του Γκρίνσπαν στην αμερικανική κεντρική τράπεζα, ο οποίος τώρα εργάζεται για τη γερμανική τράπεζα. Ο Γκρίνσπαν διατέλεσε πρόεδρος της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας επί 18 χρόνια και θεωρείται από τους πιο ειδικευμένους εμπειρογνώμονες στις παγκόσμιες οικονομικές αγορές. Οταν έφυγε από την Τράπεζα, ίδρυσε τη δική του εταιρεία συμβούλων. Ετσι γίνεται με το μεγάλο κεφάλαιο. Εκείνους που έχει για χρόνια δοκιμάσει στην υπηρεσία του, δεν τους αφήνει ποτέ. Ο νόμος είναι απόλυτος: «Το παλιό καλό κρασί που ξέρουμε»... θα το πιούμε μέχρι τέλους.
Μόνο, που, μάλλον, ξέχασε ότι τα «μπάνια του λαού» δε χαλάνε με τη διενέργεια των εκλογών. Χαλάνε - όπως όντως χάλασαν - με την πολιτική που ασκούν οι κυβερνήσεις πριν καταφύγουν στις κάλπες.
Να του υπενθυμίσουμε ίσως ότι με την ακρίβεια και την καθήλωση των μισθών είναι δυσβάσταχτο για μια οικογένεια μισθωτών να πάει διακοπές έστω και μια βδομάδα, ιδίως τον Ιούλη και τον Αύγουστο;
Μήπως ότι τα εισιτήρια των θαλάσσιων μεταφορών αυξήθηκαν από 25 μέχρι και 100%, ή, μήπως, ότι τα κέρδη των εφοπλιστών αυξήθηκαν κατακόρυφα, όπως κατακόρυφα «κόπηκαν» δρομολόγια πλοίων για νησιά που ...«δε συμφέρουν» τους πλοιοκτήτες;
Οσο γι' αυτούς που μένουν στην Αθήνα, ως γνωστόν, η παραλιακή της Αττικής είναι περιφραγμένη σαν στρατόπεδο συγκέντρωσης και για να φθάσει κανείς μέχρι την αμμουδιά πρέπει να πληρώσει είσοδο, να νοικιάσει ξαπλώστρα και ποιος ξέρει τι άλλο.
Παρεμπιπτόντως, ας αναλογιστούν οι κυβερνώντες πως όλα αυτά μπορεί να τα ...θυμηθεί ο κόσμος λίγο πριν την κάλπη. Και τέτοιες σκέψεις δε θα είναι ευνοϊκές ούτε προς την κυβέρνηση, ούτε προς το ΠΑΣΟΚ.
ΣΕ ΟΡΓΑΣΜΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ το ...υπουργείο Εργασίας ακόμη και τις παραμονές του 15Αύγουστου, αφού κατέθεσε χτες στη Βουλή δυο τροπολογίες, μια για το προσωπικό του ΟΑΕΔ και μία για ένταξη Ταμείων στο ΙΚΑ - ΤΕΑΜ. Εχει πέσει ...μεγάλη βιασύνη.
Μόνο που όσα προεκλογικά κολπάκια κι αν σκεφτούν τα επιτελεία του Βασίλη Μαγγίνα, το «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης δύσκολα θα γίνει από αποκρουστικό ...ελκτικό. Είπαμε, ακόμη και οι καλύτεροι επικοινωνιολόγοι δεν μπορούν να κάνουν θαύματα.
Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και χτες ο υπουργός, με επιστολή του στις διοικήσεις των δυο τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων, ζητάει να ορίσουν τους εκπροσώπους τους στην εν λόγω Επιτροπή. Κι αυτό όταν είναι σε όλους γνωστό ότι η ευθύνη για το σημερινό αδιέξοδο ανήκει πρώτα και κύρια στη σημερινή και την προηγούμενη κυβέρνηση, που δεν έκαναν ούτε τα τυπικά προβλεπόμενα προκειμένου να μη φτάσει το θέμα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Πολύ περισσότερο που η επικείμενη εξομοίωση προς τα κάτω των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων στο δημόσιο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το φυσικό επακόλουθο της αντιασφαλιστικής πολιτικής που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχοντας μάλιστα ψηφίσει στα πλαίσια της ΕΕ και τις οδηγίες με βάση τις οποίες γίνεται σήμερα η παραπομπή της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο!
Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για τους «κοινωνικούς εταίρους» που σπεύδουν και μ' αυτόν τον τρόπο να καθαγιάσουν τις κυβερνητικές ευθύνες και να βγάλουν λάδι την αντιασφαλιστική πολιτική δεκαετιών. Φανταστείτε τι συνωστισμός έχει να γίνει αν η οποιαδήποτε κυβέρνηση μετά τις εκλογές χτυπήσει προσκλητήριο «διαλόγου» για όσα αντιδραστικά έχει ήδη στο συρτάρι της σε σχέση με την Κοινωνική Ασφάλιση...
Μέσω του κρατικού προϋπολογισμού δίνονται ετησίως 50 δισεκατομμύρια ευρώ με τη μορφή των κοινωνικών δαπανών, λέει η κυβέρνηση και ο επί της Οικονομίας υπουργός υποτίθεται πως το αποδεικνύει με στοιχεία. Παρ' όλα αυτά, λέει ο Γ. Αλογοσκούφης, δεν καταφέραμε ακόμα να αντιμετωπίσουμε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης τουλάχιστον για 1,2 εκατομμύρια πολίτες της χώρας που ζούνε κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας. Γι' αυτό, λέει η κυβέρνηση, για να «αντιμετωπιστεί» η φτώχεια, θεσπίζεται το Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, που θα διαθέτει - από το 2010 και μετά - 2 δισ. ευρώ.
Τα στοιχεία μπορεί να είναι της ΝΔ, αλλά ακριβώς τα ίδια λέει και το ΠΑΣΟΚ. Συμφωνούν και για το ύψος των «κοινωνικών δαπανών», και για τον αριθμό των «φτωχών», και για το κονδύλι «αντιμετώπισης της φτώχειας».
Για να καταλάβουμε τι λένε, ας ξεπεράσουμε τις ενστάσεις που υπάρχουν - και είναι απολύτως βάσιμες - για την κατηγοριοποίηση των 50 δισ. ευρώ, ως κοινωνικές δαπάνες, μια και στο κονδύλι αυτό συμπεριλαμβάνονται και οι συντάξεις των απόμαχων της δουλιάς. Να ξεπεράσουμε ακόμα και την εκτίμηση ότι, σε συνθήκες σύγχρονης φτώχειας, ζει αισθητά μεγαλύτερος αριθμός πολιτών από το 1,2 εκατομμύριο που υπολογίζει η κυβερνητική στατιστική.
Και αφού ξεπεράσαμε αυτούς τους σκοπέλους, ας αναλογιστούμε: Με κοινωνικές δαπάνες 50 δισ. ευρώ, η φτώχεια υπάρχει και αναπαράγεται πλήττοντας ολοένα και νέα στρώματα του πληθυσμού. Με τα 2 δισ. ευρώ, μήπως μας δουλεύουν, όταν λένε ότι θα εξαλείψουν τη φτώχεια;
Και βέβαια μας δουλεύουν. Και μάλιστα πολύ χοντρά. Και οι δυο τους. Αλλά, καλό είναι να το έχουμε συνεχώς υπόψη μας πορευόμενοι προς τις κάλπες, ώστε να τους τιμωρήσουμε και τους δύο όπως τους αρμόζει...
«Οι εργαζόμενοι της χώρας μας, όση προεκλογική στάχτη και αν τους ρίξει στα μάτια η κυβέρνηση της ΝΔ, δεν μπορούν να ξεχάσουν τις αντικοινωνικές πολιτικές της επί 3,5 χρόνια. Τους προϋπολογισμούς διαρκούς και εντεινόμενης λιτότητας, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση του 8ωρου. Το ξεπούλημα του δημόσιου και κοινωνικού πλούτου, τη διάχυση κλίματος ασφαλιστικής τρομοκρατίας για κατεδάφιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης μετά τις εκλογές (...)».
Αυτά είπε ο Δ. Στρατούλης, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ, σε ομιλία του στα Κύθηρα. Ο ίδιος όμως μπόρεσε και «ξέχασε» κάτι πολύ βασικό να θυμούνται οι εργαζόμενοι. Αυτή η πολιτική δεν προέκυψε ξαφνικά πριν από 3,5 χρόνια. Εφαρμόζεται δεκαετίες τώρα. Πότε απ' τη ΝΔ, πότε απ' το ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη του ΣΥΝ. Γιατί στήριγμα της αντιλαϊκής πολιτικής ήταν η υπερψήφιση του Μάαστριχτ, η συμμετοχή στους στημένους «κοινωνικούς διαλόγους». Να του θυμίσουμε τις πρωτοβουλίες που αναλάμβανε ο ΣΥΝ το 1997 «με στόχο την αποτροπή του εκφυλισμού του κοινωνικού διαλόγου», τις διακηρύξεις περί «του αναγκαίου του κοινωνικού διαλόγου» ως «ένα ακόμη πεδίο αντιπαράθεσης για την ωρίμανση και προώθηση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στις ασκούμενες πολιτικές» και τις προτάσεις «να οργανωθεί ένας σοβαρός και συγκροτημένος κοινωνικός διάλογος για το σύνολο του ασφαλιστικού προβλήματος, στη βάση των κοινωνικών συμφωνιών που θα προκύψουν, να προωθηθεί η αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος».
Ας θυμούνται οι εργαζόμενοι. Κι ας μαυρίσουν και αυτούς που τις εφάρμοσαν αυτές τις πολιτικές και αυτούς που τις στήριξαν αποκοιμίζοντάς τους την κρίσιμη ώρα που το ζητούμενο ήταν η οργάνωση και η ανάπτυξη της πάλης τους.