Ούτε μια λέξη διαμαρτυρίας δεν τόλμησε να ψελλίσει η κυβέρνηση στο νέο χαστούκι που δέχτηκε, διά στόματος Ν. Μπερνς, από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, αναφορικά με το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος επικαλέστηκε ότι «βρισκόμαστε στη διάρκεια μιας διαπραγμάτευσης, η οποία είναι σε εξέλιξη σε ένα πολύ ευαίσθητο στάδιο», για να δικαιολογήσει ότι δε σχολιάζει τις δηλώσεις του Αμερικανού αξιωματούχου. Κι όμως, ο Ν. Μπερνς διέλυσε την απειλή του βέτο για τη μη ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ που επέσειε η κυβέρνηση ως το μεγάλο όπλο της διαπραγματευτικής τακτικής της. «Δεν πρέπει να αρνηθούμε στη Μακεδονία πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ για οποιοδήποτε λόγο, εκτός της μη ανταπόκρισής της στα ουσιαστικά κριτήρια ένταξης», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, διευκρινίζοντας μάλιστα ότι «δε νομίζει ότι μόνο η διαφορά γύρω από το όνομα αποτελεί λόγο για να παρεμποδιστεί η ένταξη της Μακεδονίας σε διεθνείς οργανισμούς». Η στάση της κυβέρνησης εξηγείται από το γεγονός ότι δεν αντιδρά στα αμερικανικά σχέδια για το Κόσσοβο, για τη δημιουργία νέων προτεκτοράτων στα Βαλκάνια, ενώ έχει εμπλακεί στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για τους αγωγούς...
Ποιον κοροϊδεύουν;
Τον υπουργό Μεταφορών κατήγγειλε χτες η συμβιβασμένη πλειοψηφία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Ταχυδρομικών (ΠΟΣΤ), επειδή «για να συζητήσει με την ΠΟΣΤ (...) απαιτεί ειδική σύνθεση της αντιπροσωπείας της Ομοσπονδίας που θα συναντηθεί μαζί του», όπως λέει σε ανακοίνωσή της. Από τη μεριά του, ο υπουργός απάντησε ότι το μόνο που ζήτησε είναι να συναντηθεί με το σύνολο της Εκτελεστικής Επιτροπής. Δεν ξέρουμε ποιος λέει αλήθεια και ποιος ψέματα. Ούτε έχει, βέβαια, καμιά σημασία. Αυτό που παραμένει κύριο είναι το ότι επιχειρείται να καλλιεργηθεί ένα κλίμα έντεχνης «σύγκρουσης» για να κρυφτεί ο πραγματικός ρόλος της συμβιβασμένης πλειοψηφίας. Δηλαδή του υποστηρικτή της απελευθέρωσης της ταχυδρομικής αγοράς και της λογικής της ανταγωνιστικότητας σε βάρος των εργαζομένων και σε όφελος του κεφαλαίου. Τα υπόλοιπα, μόνο σαν «προφάσεις εν αμαρτίαις» και δημαγωγικές αντεγκλήσεις μπορούν να εκληφθούν.
Στο στόχαστρο το δημόσιο Πανεπιστήμιο
«Προσέξτε, το άρθρο 16 δεν είναι μόνο για να δημιουργηθούν μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια, είναι για να αλλάξει και ο τρόπος λειτουργίας του δημόσιου Πανεπιστημίου. Είναι μύθος να συζητάμε σήμερα για το αν υπάρχουν ή όχι ιδιωτικά πανεπιστήμια στη χώρα μας. Υπάρχουν, είναι πραγματικότητα». Η παραπάνω δήλωση του Κυρ. Μητσοτάκη (στον «Αθήνα 9,84») είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική για τις κυβερνητικές επιδιώξεις όσον αφορά την αναθεώρηση του άρθρου 16. Στο στόχαστρο δεν είναι τόσο ή κυρίως η δημιουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, αλλά η καθυπόταξη του δημόσιου Πανεπιστημίου από τις επιχειρήσεις και η υπαγωγή της γνώσης στα μονοπώλια. Το ίδιο ακριβώς προωθείται και με τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο που επιχειρούν να εφαρμόσουν, αλλά είναι ολοφάνερο ότι η αναθεώρηση του άρθρου 16 θα επιταχύνει τις εξελίξεις σε αυτή την κατεύθυνση και «θα λύσει τα χέρια» της πλουτοκρατίας για τη μετατροπή των Πανεπιστημίων σε ΑΕ.
Εκπληξη!!!
Εκπληκτοι - λέει ο Αλ. Αλαβάνος - έμειναν στο Συνασπισμό, όταν άκουσαν τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ σχετικά με τον εκλογικό νόμο, οι οποίες εισηγούνται την υιοθέτηση του γερμανικού μοντέλου, ενώ περίμεναν απ' το ΠΑΣΟΚ «να αντισταθεί στα σχέδια της κυβέρνησης και να μιλήσει για ένα δημοκρατικό αναλογικό σύστημα».
Φοβόμαστε ότι η μία έκπληξη θα διαδέχεται την άλλη εκεί στην Κουμουνδούρου, αφού είναι μαθηματικά βέβαιον ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται ν' αντισταθεί σε καμία απ' τις επιλογές της ΝΔ, πόσο μάλλον αν αυτές αποσκοπούν στο να θωρακίσουν το πολιτικό σύστημα.
Εχουμε όμως μια απορία: Από πού κι ως πού ο ΣΥΝ περίμενε ότι το ΠΑΣΟΚ θα μιλούσε και θα διεκδικούσε πολύ περισσότερο αναλογικό εκλογικό σύστημα; Οσους εκλογικοί νόμους έφερε, όσο ήταν στην κυβέρνηση, καλπονοθευτικοί και ληστρικοί ήταν. Κι απ' όσο γνωρίζουμε, δε συντελέστηκε στη Χ. Τρικούπη καμιά προοδευτική μετάλλαξη.
Οι θύτες ζητούν και τα ρέστα
Στις 8 Νοέμβρη του 2004, ο Αλέξης Αλιβιζάτος, εργάτης σε συνεργείο της εταιρείας ΔΙΕΚΑΤ (εργολαβική της VODAFON), περνούσε καλώδια κινητής τηλεφωνίας μέσα από τις γραμμές του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου (ΗΣΑΠ). Μαζί με άλλους συναδέλφους του εργάζονταν χωρίς να έχει σταματήσει η διέλευση των συρμών που τρέχουν με ταχύτητα 70 χλμ./ώρα. Χωρίς να υπάρχει τεχνικός Ασφαλείας, αρμόδιος να διαπιστώσει αν τηρούνται όλα τα απαραίτητα μέτρα. Χωρίς να τηρείται ο κανονισμός του ΗΣΑΠ, που - όπως δηλώνουν εργαζόμενοι - επισημαίνει ότι τέτοιες εργασίες πρέπει να γίνονται μόνο νύχτα. Το κακό δεν άργησε να γίνει. Λίγο μετά τις 11 το πρωί, ένα τρένο παρέσυρε το νεαρό παλικάρι. Επειδή για τους εργοδότες «ο χρόνος ήταν χρήμα», το νήμα της ζωής του Αλέξη κόπηκε, μόλις, στα 26 του χρόνια.
Τρία χρόνια μετά, οι θύτες ενός ακόμα εργοδοτικού εγκλήματος μένουν παντελώς ατιμώρητοι. Κι όχι μόνο αυτό. Εντελώς ξεδιάντροπα, ζητούν και τα ρέστα. Αφού είδαν ότι δεν μπορούν να κλείσουν «με το καλό» το στόμα της οικογένειας του νεκρού, άλλαξαν τακτική. Και πριν από δύο μέρες ...απέλυσαν τον αδελφό του, τον Γιώργο, που δουλεύει στην ίδια εταιρεία. Ενοχλούνται οι εργοδότες, επειδή ο αδελφός του σκοτωμένου δεν έσκυψε το κεφάλι. Επειδή τιμά τον αδελφό του, διεκδικώντας ανυποχώρητα το δίκιο του. Επειδή με τη στάση του διδάσκει στους άλλους εργάτες πως δεν πάει άλλο! Δε γίνεται οι εργάτες να πεθαίνουν σαν το σκυλί στ' αμπέλι. Δε γίνεται να τους στέλνουν στο θάνατο και να μη λένε τίποτα.
Ολα δείχνουν πως για κανένα από τα χιλιάδες «ατυχήματα» που σημειώνονται κάθε χρόνο δε φταίει η «κακιά η στιγμή». Είναι, άραγε, άσχετο το ότι, σύμφωνα με την ετήσια Εκθεση Πεπραγμένων του ΣΕΠΕ, μόνο οι επίσημα καταγεγραμμένες ώρες υπερωριών από το 2002 προσεγγίζουν ή και ξεπερνούν ετησίως τα 20 εκατομμύρια; Οτι μέσα σε μια εξαετία (2000-2006) οι απασχολούμενοι σε «ειδικές μορφές απασχόλησης» (απασχόληση μερική, εκ περιτροπής, φασόν, συμβάσεις έργου), που αντιμετωπίζουν την εντατικοποίηση, εκσφενδονίστηκαν κατά 83%; Οτι το 25% των (ήδη ελλιπών) οργανικών θέσεων του ΣΕΠΕ είναι κενές; Οτι η εγκατάλειψη των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών είναι τέτοια, που, π.χ., για την περιοχή της Ανατολικής Αττικής, όπου οι επιχειρήσεις υπολογίζονται πάνω από 8.000, το ΣΕΠΕ διαθέτει μόλις 23 κοινωνικούς και 25 τεχνικούς επιθεωρητές;
Μόνο το 2006, δηλώθηκαν στο υπουργείο 6.255 «ατυχήματα». 128 εργάτες δεν επέστρεψαν ποτέ σπίτι τους. Μόλις χτες, δύο ακόμα εργαζόμενοι ξεψύχησαν την ώρα της δουλιάς. Από 1/1/2007 οι νεκροί έφτασαν τους 98. Από το 2000 οι νεκροί εργάτες είναι 1.077! Είναι τυχαία όλα αυτά; Σίγουρα όχι. Ο θάνατος του 26χρονου εργαζόμενου της ΔΙΕΚΑΤ, όπως και κάθε «ατύχημα», αποτελεί στην ουσία προσχεδιασμένο έγκλημα. Συνέπεια μιας παραγωγικής αλυσίδας, που λειτουργεί για τη μεγιστοποίηση του κέρδους των επιχειρήσεων. Αυτό πρέπει να καταλάβουν οι εργάτες. Και να βγάλουν συμπεράσματα. Οχι μόνο να καταδικάσουν όσους ευθύνονται για την πολιτική που στηρίζει την κερδοσκοπική ασυδοσία του κεφαλαίου. Αλλά και να ξεσηκωθούν εναντίον τους. Να τους ανατρέψουν.
Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ
Πολιτιστικά...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ! «Πρώτη προτεραιότητα» για την κυβέρνηση η ενίσχυση του πολιτισμού μας, δήλωσε χτες ο Μιχάλης Λιάπης. Αν το ...πιστεύει κιόλας, το πρόβλημα είναι μεγάλο.
Γιατί από ...πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις με αυτό το θέμα. Από τους ανασφάλιστους καλλιτέχνες; Από την ανυπαρξία πολιτιστικής υποδομής στην Παιδεία; Από τα ανύπαρκτα κονδύλια του Προϋπολογισμού;
Η πραγματική προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι να ενισχύει όσους μεγαλοσχήμονες έχουν «καλλιτεχνικές ευαισθησίες», παρέχοντάς τους αφειδώς κοινοτικά κονδύλια.
Αλλά αν θεωρούν ότι τον πολιτισμό αυτής της χώρας πρέπει να τον έχουν στα χέρια τους το Μέγαρο Μουσικής του Χρ. Λαμπράκη, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Οδ. Κυριακόπουλος, ο Δ. Κοντομηνάς και ο Μ. Κυριακού, τότε μόνο για πολιτισμό δεν μπορούμε να μιλάμε.
ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ «ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ» οι Ενορκες Διοικητικές Εξετάσεις στα Σώματα Ασφαλείας, δεσμεύτηκε χτες ο Προκόπης Παυλόπουλος, ώστε - λέει - να τιμωρούνται τυχόν παραπτώματα.
Μόνο που τα έχουμε ακούσει πολλές φορές αυτά και η πραγματικότητα παραμένει ίδια. Υπό καθεστώς άτυπης ασυλίας, «όργανα της τάξης» ασκούν βίαιες συμπεριφορές και πολλά άλλα σε λαθρομετανάστες, διαδηλωτές ή και απλούς πολίτες.
Αφού χρειάζονται ένα «σώμα πραιτοριανών» για να προστατέψει τις αντιλαϊκές πολιτικές τους, επόμενο είναι και να το «νταντεύουν» και να το «χαϊδεύουν», κι ό,τι κι αν λένε, προκειμένου να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις, δε γίνεται πιστευτό.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ας μην κουράζονται, λοιπόν, οι κυβερνώντες να απεραντολογούν περί του πόσο σέβονται τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών. Αυτό το βλέπουμε και στον τρόπο που δρουν τα Σώματα Ασφαλείας τους, αλλά κυρίως στις πολιτικές που ακολουθούν.
Δε γίνεται να «σέβεσαι τα δικαιώματα των πολιτών» και, ταυτοχρόνως, να τους παρακολουθείς με κάμερες, να τους φορολογείς ανελέητα και να ιδιωτικοποιείς κάθε κοινωνικό αγαθό. Απλά πράγματα...
Στο κενό η επιχείρηση τρομοκρατίας
Δε θα μπορούσε βέβαια ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου να αποτελέσει εξαίρεση στις «συνήθεις» εκστρατείες κατασυκοφάντησης των ιδανικών της εξέγερσης και τρομοκράτησης του λαού, προκειμένου να αποτραπεί η συμμετοχή του στην πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία. Εδώ και μέρες λοιπόν έχει ξεκινήσει η μονόπλευρη υπερπροβολή των δρακόντειων αστυνομικών μέτρων, (7.500 - 8.100 πάνοπλοι και με «πυρίμαχες στολές» (!) αστυνομικοί, σύμφωνα με τις «διαρροές» της ΕΛ.ΑΣ., θα κατακλύσουν το κέντρο), ενώ για πρώτη φορά φέτος γίνεται ανοιχτά λόγος για την παρακολούθηση των διαδηλωτών από τις χαφιεδοκάμερες. Παράλληλα, επισημαίνεται με νόημα ότι φέτος «έχει αλλάξει» το καθεστώς για το πανεπιστημιακό άσυλο, επιχειρώντας να στείλουν μήνυμα εκφοβισμού «προς πάσα κατεύθυνση». Σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα δημοσιεύτηκε χτες ότι «θα κάνουν την επανεμφάνισή τους και "ομάδες συλλήψεων" αποτελούμενες από ένστολους αστυνομικούς, ενώ άλλοι με πολιτικά θα διενεργούν προληπτικούς ελέγχους και προσαγωγές υπόπτων»!
Ας το πάρουν απόφαση. Οι σιδηρόφρακτοι στρατοί τους, δεν πρόκειται να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του λαού, την απόφασή του να τιμήσει την εξέγερση του Νοέμβρη.
«Φουσκώνουν» την υπερκερδοφορία των τραπεζών
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα έχει και παρόν και μέλλον. Το έδαφος είναι γόνιμο», διακήρυξε περιχαρής ο Κ. Καραμανλής, μιλώντας προχτές το βράδυ σε τελετή απονομής βραβείων επιχειρηματικότητας. Εχει μυριάδες λόγους να καυχιέται ο πρωθυπουργός ενώπιον των επιχειρηματιών για το ότι η πολιτική της κυβέρνησης «γονιμοποιεί» την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Για έναν ακόμα. Εντελώς συμπτωματικά την ίδια μέρα η κυβέρνηση έφερνε τροπολογία με την οποία αφ' ενός ανατρέπονται ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στην «Αλφα Μπανκ», ενώ από την άλλη χαρίζεται περίπου 1 δισ. ευρώ στην τράπεζα. Ολα αυτά στην τροπολογία υποχρεωτικής ένταξης του προσωπικού της τράπεζας στο Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΤ). Αξίζει να σημειωθεί ότι τα κέρδη της τράπεζας τους πρώτους εννιά μήνες του 2007 ήταν 669,7 εκατ. ευρώ, αυξημένα κατά 41,5%(!) σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2006. Αξιοσημείωτο είναι ακόμα ότι παρόμοια χαριστική ρύθμιση για την ίδια τράπεζα είχε προωθήσει το 2004 και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αν κάποιοι επιμένουν να ψάχνουν τους λόγους της συνεχιζόμενης εδώ και πολλά χρόνια υπερκερδοφορίας των τραπεζών, οι χαριστικές ρυθμίσεις και οι ασφαλιστικές απαλλαγές είναι ένας από αυτούς.
Εντεχνος αποπροσανατολισμός
Η χρηματοδότηση των αντιασφαλιστικών σχεδίων της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Αυτό και μόνο απασχολεί τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε κάθε επίπεδο. Οπως, λοιπόν, οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ έντεχνα έχουν βάλει στο επίκεντρο της συζήτησης το ζήτημα της χρηματοδότησης, αποσιωπώντας την ουσία της αντιασφαλιστικής επίθεσης, έτσι και η πλειοψηφία του Συλλόγου Εργαζομένων στην ΑΛΦΑ ΜΠΑΝΚ αντιδρά μόνο για το πόσα λεφτά θα δώσει η Τράπεζα για την ένταξη του ταμείου αλληλοβοήθειας στο ΕΤΑΤ. Αποκλειστικά σε αυτό το ζήτημα εστιάζεται και η κριτική του ΠΑΣΟΚ, επιβεβαιώνοντας ότι στηρίζει απόλυτα τους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης που, άλλωστε, αποτελούν συνέχεια και εφαρμογή της δικής του αντιασφαλιστικής πολιτικής.
Βάζει εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση
Να εγκρίνει ο ίδιος ακόμα και τις ολιγόωρες συνδικαλιστικές άδειες απαιτεί με εγκύκλιό του ο διοικητής του Οργανισμού Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ), Κ. Κόντος. Η έγκριση θα δίνεται ύστερα από αίτηση που θα υποβάλλουν οι συνδικαλιστές. Να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα τέτοιου είδους άδειες λαμβάνονταν ύστερα από απλή ενημέρωση της υπηρεσίας. Η απόφαση αυτή βάζει επιπρόσθετα εμπόδια στην άσκηση της συνδικαλιστικής δράσης και μάλιστα σε μια περίοδο που τα προβλήματα των εργαζομένων στο Ταμείο οξύνονται (εντατικοποίηση της δουλιάς, έλλειψη προσωπικού και άλλα) ενώ όλο και περισσότερο απασχολούνται εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας. Και σίγουρα αυτό που συμβαίνει στον ΟΑΕΕ δεν είναι αποσπασματικό αλλά εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα που καλλιεργείται από την κυβέρνηση της ΝΔ και όσους στηρίζουν την πολιτική της. Μια πολιτική που παρακολουθεί τους αγωνιστές με τις κάμερες και σέρνει εργαζόμενους στα δικαστήρια γιατί απεργούν.
Το «Πολυτεχνείο» του σήμερα
Εδώ και 34 χρόνια, πολιτικές δυνάμεις και κάθε λογής απολογητές του καπιταλιστικού συστήματος, διαχειριστές της εξουσίας ή βαστάζοι της, προσπαθούν να περιορίσουν το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, εμφανίζοντάς την είτε σαν μια αυθόρμητη εκδήλωση των φοιτητών που διεκδικούσαν μια μορφή αστικής ελευθερίας και δημοκρατίας στο πλαίσιο ενός κοινοβουλευτικού συστήματος, είτε σαν μια «ανώφελη» εξέγερση με αιτήματα που δεν μπορούν να υλοποιηθούν.
Και τότε και σήμερα, δύο δρόμοι εξέλιξης υπήρχαν για την ελληνική κοινωνία. Ενάντια στον «μονόδρομο» των τότε κυρίαρχων έγινε η εξέγερση. Για «ψωμί - παιδεία - ελευθερία», ένα σύνθημα που σε κάθε εποχή έχει το δικό του συμβολισμό και πολιτικό περιεχόμενο. Ενάντια στη δικτατορία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για εθνική ανεξαρτησία, αλλά και για λαϊκή κυριαρχία. Αμφισβήτησαν δηλαδή την ίδια την εξουσία της άρχουσας τάξης, έστω και αν αυτό δεν έγινε με ξεκάθαρο τρόπο.
Η αστική τάξη και οι εκφραστές της προσπάθησαν και προσπαθούν να «αφομοιώσουν» αυτόν τον ξεσηκωμό, για να πάψει να αποτελεί δύναμη αμφισβήτησης του συστήματος. Ομως, λαός και νεολαία, και πρώτα απ' όλα οι κομμουνιστές, κρατούν άσβεστη τη φλόγα της εξέγερσης. Η ιστορική αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί. Η εξέγερση του Νοέμβρη του '73 ήταν ένας λαϊκός ξεσηκωμός. Ενα ορόσημο του λαϊκού κινήματος που σηματοδοτεί στη λαϊκή συνείδηση τη ρήξη και την ανατροπή, την αντεπίθεση και τη διεκδίκηση. Με μήνυμα καθαρά πολιτικό, αντιαμερικανικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, ανατρεπτικό και διεκδικητικό. Το μήνυμα αυτό αποκτά στις μέρες μας το δικό του περιεχόμενο.
Επικαιροποιείται στην ανάγκη για την ανάπτυξη λαϊκής πάλης για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Στον αγώνα ενάντια στην ταξική πολιτική που υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία αφαιρεί δικαιώματα των εργαζομένων, στο όνομα της αύξησης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Επικαιροποιείται στους αγώνες των μαθητών και των φοιτητών ενάντια στην εμπορευματοποίηση της παιδείας, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία. Στους αγώνες κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και ανταγωνισμών στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή. Κατά του εθνικισμού. Ενάντια στους «τρομονόμους», τις χαφιεδοκάμερες, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τις προβοκάτσιες αυτών των μηχανισμών, που στόχο έχουν το μαζικό λαϊκό κίνημα.
Επικαιροποιείται στην ανάγκη για τη διαμόρφωση ενός μαζικού ρεύματος απεγκλωβισμού λαϊκών δυνάμεων από τα κόμματα που υπηρετούν τον «ευρωμονόδρομο». Για το αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο που θα κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία.
«
Το "Πολυτεχνείο" απέδειξε ότι το λαϊκό κίνημα μπορεί να υψώσει το ανάστημά του και να αναμετρηθεί με κάθε ταξικό - πολιτικό αντίπαλο, όταν πλατιές λαϊκές δυνάμεις ξεφύγουν από τη μοιρολατρία και τα ιδεολογήματα που καλλιεργούν οι κυρίαρχες δυνάμεις του συστήματος, όταν ο λαός εμπιστευτεί τη δύναμή του» επισημαίνει στο μήνυμά της για την επέτειο η ΚΕ του ΚΚΕ. Και αυτή η αλήθεια, μαζί με το μήνυμα της εξέγερσης, είναι η μεγάλη δύναμη του «Πολυτεχνείου».
Ολοι αύριο στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση και πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία.
Feeds
