Εδώ και 34 χρόνια, πολιτικές δυνάμεις και κάθε λογής απολογητές του καπιταλιστικού συστήματος, διαχειριστές της εξουσίας ή βαστάζοι της, προσπαθούν να περιορίσουν το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, εμφανίζοντάς την είτε σαν μια αυθόρμητη εκδήλωση των φοιτητών που διεκδικούσαν μια μορφή αστικής ελευθερίας και δημοκρατίας στο πλαίσιο ενός κοινοβουλευτικού συστήματος, είτε σαν μια «ανώφελη» εξέγερση με αιτήματα που δεν μπορούν να υλοποιηθούν.

Και τότε και σήμερα, δύο δρόμοι εξέλιξης υπήρχαν για την ελληνική κοινωνία. Ενάντια στον «μονόδρομο» των τότε κυρίαρχων έγινε η εξέγερση. Για «ψωμί - παιδεία - ελευθερία», ένα σύνθημα που σε κάθε εποχή έχει το δικό του συμβολισμό και πολιτικό περιεχόμενο. Ενάντια στη δικτατορία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, για εθνική ανεξαρτησία, αλλά και για λαϊκή κυριαρχία. Αμφισβήτησαν δηλαδή την ίδια την εξουσία της άρχουσας τάξης, έστω και αν αυτό δεν έγινε με ξεκάθαρο τρόπο.

Η αστική τάξη και οι εκφραστές της προσπάθησαν και προσπαθούν να «αφομοιώσουν» αυτόν τον ξεσηκωμό, για να πάψει να αποτελεί δύναμη αμφισβήτησης του συστήματος. Ομως, λαός και νεολαία, και πρώτα απ' όλα οι κομμουνιστές, κρατούν άσβεστη τη φλόγα της εξέγερσης. Η ιστορική αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί. Η εξέγερση του Νοέμβρη του '73 ήταν ένας λαϊκός ξεσηκωμός. Ενα ορόσημο του λαϊκού κινήματος που σηματοδοτεί στη λαϊκή συνείδηση τη ρήξη και την ανατροπή, την αντεπίθεση και τη διεκδίκηση. Με μήνυμα καθαρά πολιτικό, αντιαμερικανικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, ανατρεπτικό και διεκδικητικό. Το μήνυμα αυτό αποκτά στις μέρες μας το δικό του περιεχόμενο.

Επικαιροποιείται στην ανάγκη για την ανάπτυξη λαϊκής πάλης για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Στον αγώνα ενάντια στην ταξική πολιτική που υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία αφαιρεί δικαιώματα των εργαζομένων, στο όνομα της αύξησης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Επικαιροποιείται στους αγώνες των μαθητών και των φοιτητών ενάντια στην εμπορευματοποίηση της παιδείας, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία. Στους αγώνες κατά των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και ανταγωνισμών στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή. Κατά του εθνικισμού. Ενάντια στους «τρομονόμους», τις χαφιεδοκάμερες, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τις προβοκάτσιες αυτών των μηχανισμών, που στόχο έχουν το μαζικό λαϊκό κίνημα.

Επικαιροποιείται στην ανάγκη για τη διαμόρφωση ενός μαζικού ρεύματος απεγκλωβισμού λαϊκών δυνάμεων από τα κόμματα που υπηρετούν τον «ευρωμονόδρομο». Για το αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο που θα κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία.

«

Το "Πολυτεχνείο" απέδειξε ότι το λαϊκό κίνημα μπορεί να υψώσει το ανάστημά του και να αναμετρηθεί με κάθε ταξικό - πολιτικό αντίπαλο, όταν πλατιές λαϊκές δυνάμεις ξεφύγουν από τη μοιρολατρία και τα ιδεολογήματα που καλλιεργούν οι κυρίαρχες δυνάμεις του συστήματος, όταν ο λαός εμπιστευτεί τη δύναμή του» επισημαίνει στο μήνυμά της για την επέτειο η ΚΕ του ΚΚΕ. Και αυτή η αλήθεια, μαζί με το μήνυμα της εξέγερσης, είναι η μεγάλη δύναμη του «Πολυτεχνείου».

Ολοι αύριο στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση και πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία.