«ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΩ»: «Η μικροκομματική προσέγγιση μεγάλων προβλημάτων είναι καταστροφική για τον τόπο. Εάν για παράδειγμα επαναφέρει η κυβέρνηση στην επικαιρότητα την αλλαγή του άρθρου 16 και την αναθεώρηση του Συντάγματος με στόχο να προκαλέσει (τάχατες) διχασμό στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ είναι απαράδεκτο. Θέματα παιδείας και αναθεώρησης του Συντάγματος χρειάζονται μείζονα συναίνεση (...) Τι είδους "αντιπαράθεση" προσπαθεί να "αναστήσει"; Ενώ μπορεί να θέσει το "θέμα παιδεία" ουσιαστικά με πολλούς άλλους τρόπους που να μας ξεμπλοκάρουν από το αδιέξοδο της αναθεώρησης του άρθρου 16» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ: «Λάθη, πολλά μικρά λάθη παρατηρούμε στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται η κυβέρνηση το ασφαλιστικό (...) Η μεταρρύθμιση της κοινωνικής ασφάλισης είναι μια μείζων επιλογή από την υλοποίηση της οποίας θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό ο μελλοντικός συσχετισμός μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων (...) Η μεταρρύθμιση δεν πρέπει να λέγεται ότι είναι ήπια. Πρέπει και να είναι. Ειδικώς τώρα που αρχίζει να εφαρμόζεται ο νόμος Ρέππα με τον οποίο αυξάνονται τα όρια. Δεν έχει κανένα λόγο η ΝΔ να στιγματιστεί όπως συνέβη το 1976 επί Λάσκαρη. Οχι όλες οι αλλαγές τώρα λοιπόν. Από κει και πέρα το ζήτημα είναι ποιοι θα θιγούν. Αν ψάξει κανείς τους κανονισμούς των ΔΕΚΟ και ορισμένων ευνοημένων κοινωνικών κλάδων, την ασφάλιση των οποίων καταβάλλουμε με τους φόρους υπέρ τρίτων, μπορεί να ανακαλύψει φλέβα χρυσού» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΝΑΙ ΜΕΝ ΑΛΛΑ: «Με την ελληνική παραλλαγή του γερμανικού συστήματος ενισχύεται ο δικομματισμός (...) Παρ' όλα αυτά ένα σύστημα που συνδυάζει το μονοεδρικό πλειοψηφικό με τη λίστα και αναλογική, έχει ένα προσόν έναντι όλων των συστημάτων της ενισχυμένης δυσαναλογικής: Είναι τίμιο, χωρίς πριμοδοτήσεις και χωρίς τα βαλς των εδρών που δείχνει περιφρόνηση στην ψήφο του εκλογέα» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).