Τετάρτη 19 Δεκέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Βάσανα και δουλιά μέχρι τα σάβανα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στερήσεις, βάσανα και δουλιά μέχρι τα σάβανα. Γιατί η δημόσια και δωρεάν Παιδεία ισχύει μόνο στην ταμπέλα. Και οι γονείς από τη στιγμή που τα παιδιά τους μπαίνουν στο Δημοτικό μέχρι και να τελειώσουν το Λύκειο είναι με το χέρι στην τσέπη, κάθε χρόνο όλο και πιο βαθιά. Αναγκάζονται να δουλεύουν ακόμη περισσότερο. Να κόβουν πότε από δω και πότε από κει. Να στερούνται το δικαίωμα στις διακοπές, στην έξοδο, στον ελεύθερο χρόνο, για να δίνουν το χρόνο 4.371,3 εκατομμύρια ευρώ σε φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, ιδιαίτερα μαθήματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (τα οποία δημοσιεύονται στην «Κυρ. Καθημερινή» 16/12/2007), περίπου το 80% των γονιών κάνει θυσίες και οικονομία για την όσο το δυνατόν καλύτερη εκπαίδευση των παιδιών τους. Οι εννέα στους δέκα γονείς (88,5% μαθητών Δημοτικού, 90% Γυμνασίου, 89,7% Λυκείου) περιορίζουν τις προσωπικές δαπάνες. Πάνω από το 80% των γονιών μειώνουν τις εξόδους τους. Οι τέσσερις στους δέκα γονείς δεν πηγαίνουν διακοπές (38,8% μαθητών Δημοτικού, 42% Γυμνασίου, 43,2% Λυκείου). Το 41,7% των γονιών μαθητών Δημοτικού εργάζεται περισσότερο, το 52% των γονιών μαθητών Γυμνασίου και το 44,9% μαθητών Λυκείου.

Στην ίδια έρευνα, ως μερικά από τα σημαντικότερα προβλήματα αναφέρονται η ελλιπής υποδομή των σχολείων (54,3%), η φιλοσοφία και ο σκοπός του σχολείου (47,8%) οι κτιριακές ελλείψεις (47,4%), η διπλοβάρδια (45%).

Η ανακάλυψη και οι ευαισθησίες...

Το ερευνητικό πρόγραμμα «SmartEyes» για άτομα με προβλήματα όρασης δοκιμάζεται πιλοτικά στη χώρα μας. Ηδη το χρησιμοποιούν 50 άτομα στη Θεσσαλονίκη, ενώ χτες δόθηκε και σε 100 άτομα στην Αθήνα.

Το πρόγραμμα «SmartEyes» έγινε απ' το Εργαστήριο Τηλεπικοινωνιών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και είχε διεθνή διάκριση στις Βρυξέλλες. Η χρηματοδότηση και η υλικοτεχνική υποστήριξη του προγράμματος έγινε απ' την «Cosmote», τη «Microsoft Ελλάς» και «Geometics» στα πλαίσια της λεγόμενης Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΤΕ) - πλευρά που οι εταιρείες υπογράμμισαν με ιδιαίτερη έμφαση στη χτεσινή επίδοση των εκατό προγραμμάτων στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.

Ο παρευρεθείς στην εκδήλωση υφυπουργός Υγείας Γιώργος Ι. Παπαγεωργίου, είπε ότι θα παρακολουθεί την ανακάλυψη αυτή από κοντά «ώστε έναντι οποιουδήποτε κόστους να γίνει κτήμα ει δυνατόν όλων των συνανθρώπων μας, που την έχουν ανάγκη».

Το θέμα είναι αυτό το κόστος να μην μετακυληθεί στα ασφαλιστικά ταμεία και να το αναλάβει το κράτος και να μη γίνουν οι τυφλοί ντεκόρ για το προφίλ των εταιρειών μέσω παρόμοιων - όπως και στην έρευνα - χορηγιών. Γιατί η... ευαισθησία στην κερδοφορία είναι πολύ ισχυρότερη απ' την ευαισθησία της ΕΤΕ.

Ζάχαρη η... απόφαση

Χριστουγεννιάτικος μποναμάς είναι για κάποιους στην αγορά η συμπλήρωση από τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο της υγειονομικής διάταξης (ΦΕΚ 526/Β'/24.9.1983) για τις επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος, που παράγουν και πωλούν τρόφιμα και ποτά. Η προσθήκη (ΦΕΚ 2204/Β'/2007) προβλέπει ότι «επιτρέπεται η διάθεση τυποποιημένων - συσκευασμένων προϊόντων καραμελοποιίας, σοκολατοποιίας και μπισκοτοποιίας από τα καταστήματα πώλησης παιχνιδιών».

Τώρα, κατά πόσον ένα κατάστημα που στήθηκε με προδιαγραφές παιχνιδιών μπορεί να αποτελέσει ταυτόχρονα και κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, είναι ένα θέμα. Και δε λύνεται με την οδηγία της απόφασης ότι τα ζαχαρωτά θα διατηρούνται σε κατάλληλες συνθήκες για να μην αλλοιώνονται.

Με αυτή τη λογική, γιατί να μην επιτραπεί η πώληση των παραπάνω προϊόντων και από άλλα καταστήματα που πωλούν παιδικά προϊόντα, όπως λόγου χάρη, παπούτσια;

«Ξεπαγιάζουν» οι ασθενείς

Σοβαρό πρόβλημα με τη θέρμανση των θαλάμων των ασθενών αντιμετωπίζει το Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», αποτέλεσμα της αποδόμησης της Τεχνικής Υπηρεσίας αλλά και της αποψίλωσης από προσωπικό - προβλήματα που μαστίζουν συνολικά τα δημόσια νοσοκομεία. Απ' το Νοέμβρη που ξεκίνησαν οι χαμηλές θερμοκρασίες το νοσοκομείο έχει θέρμανση τη νύχτα μόνο στις μέρες γενικής εφημερίας, δηλαδή μόνο κάθε τέσσερις μέρες, με αποτέλεσμα - όπως καταγγέλλει το σωματείο εργαζομένων - οι ασθενείς να ξεπαγιάζουν.

Στον «Ευαγγελισμό» εργάζονταν τέσσερις θερμαστές, αλλά οι τρεις από αυτούς συνταξιοδοτήθηκαν τους τελευταίους δύο μήνες. Η διοίκηση του νοσοκομείου απέσπασε στο πόστο αυτό δυο τραυματιοφορείς, των οποίων όμως η εκπαίδευση δεν έχει ολοκληρωθεί προκειμένου να μπορούν να αναλαμβάνουν υπεύθυνα βάρδιες. Οπότε, αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας υπεύθυνος θερμαστής και δυο βοηθητικοί, με αποτέλεσμα να μη «βγαίνει» το πρόγραμμα. Πρόσφατα, το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου ενημερώθηκε ότι προωθείται η πρόσληψη δυο θερμαστών μέσω ΑΣΕΠ από διαγωνισμούς του παρελθόντος, αλλά, ενώ είναι οξύ το πρόβλημα, δεν έχει προχωρήσει τίποτα. Πότε θα προσληφθεί το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό για να δοθεί λύση στο πρόβλημα;

Οταν αυτοί ανησυχούν...

Μια ανησυχία πλανάται, κάθε φορά που ανεβαίνει η λαϊκή πάλη, που βαθαίνει η αμφισβήτηση της κυρίαρχης πολιτικής από πλατιά λαϊκά στρώματα, που ριζοσπαστικοποιούνται ή βρίσκονται σε μια πορεία αντίθεσης με την κυρίαρχη πολιτική. Φοβούνται, λένε με διάφορα άρθρα τους οι εκφραστές, υποστηρικτές και απολογητές του καπιταλιστικού συστήματος, μήπως και «ξεστρατίσει» το πολιτικό σύστημα, μήπως και η κοινωνία, όπως λένε, χάσει την εμπιστοσύνη της στα κόμματα και μήπως ο αντιπολιτευτικός λόγος πάψει να είναι αποτελεσματικός, δηλαδή μήπως τα λαϊκά στρώματα βγουν από την στρούγκα των λεγόμενων κομμάτων εξουσίας και αναζητήσουν διέξοδο έξω από τα πλαίσια που τους έχουν βάλει.

Ομως, το ότι όλοι αυτοί ανησυχούν, δε σημαίνει αναγκαστικά πως συμβαίνει κάτι κακό, ότι δηλαδή θα πρέπει και ο λαός να συμμερίζεται αυτήν την ανησυχία. Ισα ίσα, το αντίθετο, ο λαός πρέπει να τους κάνει να τρομάξουν. Το ότι υπάρχει δυστοκία στο να περάσουν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, στο Ασφαλιστικό, στα Εργασιακά, στην Εκπαίδευση, στην Υγεία και σε άλλους τομείς όπου προωθούνται οι μορφές έντασης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, με αποτέλεσμα να εκφράζεται ανησυχία για το γεγονός αυτό, δεν είναι κάτι που πρέπει να ανησυχεί και τους εργαζόμενους. Αντίθετα, όσο αναπτύσσεται η πάλη τους, τόσο θα αυξάνονται οι ανησυχίες και θα εντείνονται οι κινδυνολογίες για το σύστημα. Αυτό, όμως, θα πρέπει να δίνει φτερά στον αγώνα των λαϊκών στρωμάτων που αντιπαλεύουν τις αντιλαϊκές πολιτικές και τις συνέπειές τους, γιατί δείχνει πως μπαίνουν εμπόδια στο πέρασμα της πολιτικής που υπαγορεύουν τα μονοπώλια και τα ευρωενωσιακά κέντρα.

Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που πρέπει να χαίρονται, όταν όλοι εκείνοι ανησυχούν. Πρέπει να επιζητούν τον κλονισμό της λαϊκής εμπιστοσύνης απέναντι στα κόμματα και τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και στα δεκανίκια τους. Να επιδιώκουν με τον αγώνα τους και την πολιτική τους δράση την υπονόμευση αυτού του πολιτικού συστήματος, που γεννάει και αναπαράγει εκμετάλλευση, που διαρκώς χειροτερεύει τη θέση τους υπέρ της αύξησης των κερδών της πλουτοκρατίας. Η οργανωμένη δράση των εργαζομένων, μέσα από την οποία καταδεικνύεται ο ακραία ταξικός χαρακτήρας της ασκούμενης πολιτικής, η νεοταξική καπιταλιστική ρεβάνς σε βάρος κατακτήσεων και δικαιωμάτων της εργατικής τάξης που έγιναν με αίμα, πρέπει να βρει πολιτική έκφραση στη συσπείρωση με το ΚΚΕ και τη λαϊκή συμμαχία.

Η πρόταση του ΚΚΕ για τη Λαϊκή Εξουσία και τη Λαϊκή Οικονομία, η πολιτική και ο αγώνας του για το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης, δίνουν πολιτική διέξοδο στην αγανάκτηση και την αμφισβήτηση, που όλο και πιο πλατιά εκφράζουν οι εργαζόμενοι. Θωρακίζει πολιτικά τους εργατικούς αγώνες απέναντι σε όλους τους αντιπάλους και τους υπονομευτές τους. Ετσι οι αγώνες αυτοί θα δυναμώνουν, θ' αποκτάνε προοπτική, ώστε να μην μπορεί να τους ξεφουσκώσει κανένας ελιγμός ούτε μπλε ούτε πράσινων κυβερνητικών συνδικαλιστών, για να μη χωράνε στην τσέπη κανενός από όλους αυτούς που μιλάνε στο όνομα των εργαζομένων και την ίδια ώρα είναι έτοιμοι να τους ξεπουλήσουν και να βάλουν πλάτη για να περάσουν από το παράθυρο τα αντεργατικά μέτρα. Τότε, λοιπόν, είναι που όλους αυτούς οι οποίοι σήμερα λένε ότι ανησυχούν για την πορεία του πολιτικού συστήματος, θα τους πάρει φαλάγγι ο λαός επιβάλλοντας τη δική του θέληση οριστικά και αμετάκλητα.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Προϋπολογιστικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΝ σοβαρό πρόβλημα αντίληψης της πραγματικότητας οι κυβερνώντες. Οσο κι αν σας φαίνεται αστείο, συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο ελληνικός λαός ...στηρίζει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης!

Ετσι είπε τουλάχιστον χτες στη Βουλή ο Γιώργος Αλογοσκούφης, με περηφάνια μάλιστα και για να το λέει αυτό, σημαίνει τουλάχιστον ότι το πιστεύει ολόκληρο το Υπουργικό Συμβούλιο.

Πώς έφθασαν σε τέτοιο συμπέρασμα, δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Σίγουρα πάντως όχι εξαιτίας της τελευταίας κινητοποίησης για το Ασφαλιστικό και σαφώς όχι βγαίνοντας στις λαϊκές και τα σούπερ μάρκετ, όπου ο κόσμος βρίζει ξανά και ξανά για την ακρίβεια.

Αν θέλουν να συνεχίσουν στην ίδια λογική, ας το κάνουν. Ομως μην απορήσουν όταν θα βρεθούν αντιμέτωποι με ακόμη μεγαλύτερη λαϊκή οργή και αγανάκτηση.

(Αλήθεια, πώς έγινε ακόμη και αυτό το Ευρωβαρόμετρο, η Στατιστική Υπηρεσία της ΕΕ, να δημοσιοποιεί έρευνες σύμφωνα με τις οποίες το 76% των Ελλήνων δεν είναι ικανοποιημένοι με την κατάσταση της οικονομίας;)

ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΘΑ έχουν δημόσιο χαρακτήρα, δήλωσε χτες ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Βουλγαράκης, με εξαίρεση όμως τις κερδοφόρες δραστηριότητές τους ...που θα ιδιωτικοποιηθούν!

Πώς γίνεται ακριβώς αυτό, μόνο ο Βουλγαράκης και οι εφοπλιστές το γνωρίζουν. Αυτό που γνωρίζουν οι εργαζόμενοι στα λιμάνια είναι ότι τα δικαιώματά τους υπονομεύονται και ότι ένας κομβικός για το δημόσιο τομέας ξεπουλιέται.

Φαίνεται πως η κυβέρνηση, τέτοιες γιορτινές μέρες, ξέρει πολύ καλά πού να κάνει τους μποναμάδες της και ...πρώτα στη λίστα έρχονται τα αγαπημένα της συμφέροντα.

Αυτά δηλαδή που πριμοδοτούνται ούτως ή άλλως ολόκληρο το χρόνο (και ιδίως το καλοκαίρι με τις αυξήσεις των εισιτηρίων) είτε η εξουσία έχει χρώμα «μπλε» είτε χρώμα «πράσινο».


Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ηπιες αλλαγές» και ... πράσινα άλογα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αρκετοί είναι αυτοί που τις τελευταίες μέρες, μετά την παραίτηση Μαγγίνα, αναπαράγουν τις θεωρίες του Μαξίμου. Οτι δήθεν η κυβέρνηση θα φέρει πιο «ήπιες» αλλαγές, ότι ετοιμάζεται νέος γύρος «διαλόγου» και έτσι το σχέδιο νόμου θα καθυστερήσει...

Ας αρχίσουμε από το τελευταίο: Είναι αδιάφορο για τους εργαζόμενους, αν τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα κατατεθούν το Γενάρη, το Φλεβάρη ή το Μάρτη. Το κύριο είναι ότι οι εργαζόμενοι χρειάζεται να κλιμακώσουν την πάλη τους, να μην επιτρέψουν την κατάθεση σχεδίου νόμου ούτε τώρα ούτε στο μέλλον.

Η εκτίμηση ότι η νέα υπουργός θα κάνει νέο γύρο διαλόγου, ακόμα και αν επαληθευτεί δεν αλλάζει σε τίποτα τις προθέσεις της κυβέρνησης. Και αυτός, θα είναι «διάλογος - απάτης» όπως και αυτός που έγινε επί Μαγγίνα. Θα γίνει για να αφοπλιστούν οι εργαζόμενοι, για να ανοίξει δρόμο η αντιασφαλιστική επίθεση.

Και τέλος, για ποιες «ήπιες» αλλαγές γίνεται λόγος; Οι αλλαγές έτσι και αλλιώς σημαίνουν νέες ανατροπές. Η κυβέρνηση με τις μέχρι τώρα εξαγγελίες της έχει κάνει καθαρό ότι δεν έρχεται να «λύσει το ασφαλιστικό» όπως ισχυρίζεται, αλλά για να αφαιρέσει δικαιώματα. Ως εκ τούτου, οι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να αποδεχτούν τη λογική του Χότζα. Στο μόνο που μπορούν να βασιστούν οι εργαζόμενοι, δεν είναι η «καλή θέληση» της κυβέρνησης, αλλά ο αγώνας τους. Ενας αγώνας που είναι καιρός να μην στέκεται μόνο σε αμυντικές θέσεις, αλλά να κάνει ένα βήμα μπροστά και να διεκδικήσει αύξηση των συντάξεων και μείωση του εργάσιμου χρόνου, αμφισβητώντας ταυτόχρονα το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.

Φορολογία... Α1!

«Πανηγυρίζει» η διοίκηση του Δήμου Αθήνας, διότι, λέει, αξιολογήθηκε από την εταιρεία «Moody's» - οίκος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας - με Α1, που σημαίνει ότι μπορεί να προχωρήσει με καλύτερους όρους σε παραπέρα δανεισμούς.

Το αποκαλυπτικό, όμως, δεν είναι ότι ένας Οργανισμός Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αξιολογείται σα να είναι μια Ανώνυμη Εταιρεία, αλλά οι λόγοι για τους οποίους πήρε αυτό το... Α1. Αναφέρεται, σε σχετικό δελτίο Τύπου, ότι «το 45% περίπου των λειτουργικών εσόδων του Δήμου προέρχεται από τοπικά καθοριζόμενα τέλη και φόρους, όπως τα τέλη καθαριότητας και φωτισμού και προσδίδουν στην Αθήνα ευεξία να διαχειρίζεται δημοσιονομικές πιέσεις όταν αυτές προκύπτουν».

Δηλαδή, το γεγονός ότι οι Αθηναίοι πληρώνουν τα μισά από τα έσοδα του δήμου, δίνει τη δυνατότητα στη διοίκηση να δανείζεται με καλύτερους όρους. Και τα δάνεια αυτά, τα αποπληρώνουν και πάλι οι εργαζόμενοι μέσω της δυσβάσταχτης φορολογίας. Και ιδού τι λέει και ο επικεφαλής αναλυτής της έκθεσης, Σιμόν Ζάμπα: «Οι πηγές αυτές σημειώνουν σταθερή ανάπτυξη που οφείλεται στις περιοδικές αυξήσεις των τελών της δημοτικής αρχής που ακολουθούν το ύψος του πληθωρισμού»...

Μειονοτικά και Κόσσοβο

Η νέα προκλητική κίνηση της τουρκικής κυβέρνησης μέσω της οποίας επιδιώκεται να κατασκευαστεί θέμα τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο και τα Δωδεκάνησα, έρχεται να καταδείξει τα αδιέξοδα αλλά και τους κινδύνους που περικλείει για τη χώρα και το λαό η πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι για μια σειρά λόγους η τουρκική ηγεσία επιχειρεί να σηκώσει το θέμα της «τουρκικής μειονότητας». Η στρουθοκαμηλική στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που φάνηκε και κατά την πρόσφατη περιοδεία του Τούρκου ΥΠΕΞ Α. Μπαμπατζάν στη Θράκη, ασφαλώς και δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα. Ούτε βέβαια η υποστήριξη της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας μπορεί, όπως επανειλημμένα έχει αποδειχθεί στην πράξη, να «αναχαιτίσει» τις βλέψεις της Αγκυρας σε Αιγαίο και Κύπρο. Το κυριότερο όμως, είναι η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και προηγούμενα του ΠΑΣΟΚ, ανοίγουν την όρεξη των επιθετικών κύκλων στη γειτονική χώρα. Αραγε, η συμμετοχή των ελληνικών κυβερνήσεων στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Κόσσοβο και το «πράσινο φως» που δίνουν υπέρ της επαναχάραξης των συνόρων, δεν είναι «βούτυρο στο ψωμί» των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που στηρίζονται στο «διαίρει και βασίλευε» και χρησιμοποιούν τις μειονότητες ως όχημα για την επιβολή των συμφερόντων τους;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ακρίβεια και εισόδημα

Χρονιάρες μέρες και οι εργατοϋπάλληλοι, οι άνθρωποι του μόχθου, αναμετρώνται με την αδυναμία τους να καλύψουν βασικές ανάγκες των οικογενειών τους. Τι κι αν στις βιτρίνες εκτίθενται με τον πιο φανταχτερό τρόπο όλα όσα παράγουν τα δικά τους χέρια, αυτοί προσπερνούν βιαστικά κατά πώς προστάζει η άδεια τσέπη τους. Το λαϊκό εισόδημα, ούτως ή άλλως ισχνό, καθηλωμένο σε εξευτελιστικά επίπεδα χρόνια τώρα, ροκανίζεται κι αυτό από την ακρίβεια, τις διαρκείς ανατιμήσεις σε βασικά για την επιβίωση είδη.

Η αλήθεια για την ακρίβεια και ο αγώνας αντιμετώπισής της είναι το αντικείμενο της συζήτησης που επιδιώκει να ανοίξει το ΚΚΕ με το λαό, αναλαμβάνοντας την επίκαιρη πρωτοβουλία μιας καμπάνιας γύρω απ' αυτό το ζήτημα, η οποία πλαισιώνεται από πολύμορφες δραστηριότητες που αναπτύσσουν οι Κομματικές Οργανώσεις σε όλη τη χώρα. Κι αυτή η αλήθεια λέει ότι η ακρίβεια δεν είναι προσωρινή ούτε τυχαία, αλλά οργανωμένη ληστεία σε βάρος των εργαζομένων για να αυγαταίνουν τα υπερκέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, με τη συνέργεια της κυβέρνησης της ΝΔ σήμερα, όπως και του ΠΑΣΟΚ προηγούμενα.

Απόδειξη ότι το 2006 τα ήδη τεράστια κέρδη των 300 μεγαλύτερων ΑΕ και ΕΠΕ αυξήθηκαν πάνω από 60%! Μόνο οι επιχειρήσεις που είναι στο Χρηματιστήριο κέρδισαν 8,6 δισ. ευρώ, οι βιομηχανίες τροφίμων 2,95 δισ. ευρώ! ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από κοινού μείωσαν τη φορολογία των κερδών από 45% στο 25%!

Η ζοφερή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα αποκαλύπτει το μέγεθος του ψεύδους ότι η απελευθέρωση, ο ανταγωνισμός κ.λπ. θα ρίξουν τις τιμές. Οπως υπογραμμίζει το ΚΚΕ, «ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός δημιουργεί μονοπώλια και καρτέλ που ελέγχουν την αγορά. Το "καρτέλ" στο γάλα, στα καύσιμα, στα σούπερ μάρκετ, δεν είναι η εξαίρεση, είναι ο κανόνας. Είναι μύθος ότι σε αυτό το πλαίσιο μπορεί να υπάρξει κρατική ρύθμιση της αγοράς υπέρ των εργαζομένων, όπως λένε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Κρατική παρέμβαση πάντα υπάρχει, όμως στηρίζει τη συγκέντρωση του κεφαλαίου».

Διέξοδος υπάρχει. Αλλά δε βρίσκεται στα διάφορα κινήματα καταναλωτών, ούτε στη δημιουργία παρατηρητηρίων τιμών, ούτε σε άλλες βαλβίδες εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης. Ο ίδιος ο λαός έχει τη δύναμη να διεκδικήσει και να αποσπάσει μέτρα που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες του, όπως: Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ, 1.120 ευρώ κατώτερη σύνταξη. Προστασία των ανέργων, επίδομα ανεργίας 1.120 ευρώ για όλους τους ανέργους χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Πάγωμα των δανείων. Δωρεάν εισιτήρια. Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα, στη ΔΕΗ, κατάργηση όλων των διοδίων, ιδιωτικών και κρατικών. Επίδομα θέρμανσης σε όλες τις λαϊκές οικογένειες. Δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες.

Η πάλη του μ' αυτό το διεκδικητικό πλαίσιο θα είναι τόσο πιο αποτελεσματική όσο πιο αποφασιστικά κάνει τα βήματα που θα τον απομακρύνουν από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τα στηρίγματά τους σε κάθε επίπεδο και θα τον φέρνουν κοντά στο ταξικό εργατικό κίνημα, στο ΚΚΕ. Με ισχυρό ΚΚΕ και μέτωπο λαϊκό, μπορεί να διεκδικήσει τον πλούτο που παράγει, ανατρέποντας τους συσχετισμούς, οργανώνοντας το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης για τη Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ