Παρασκευή 21 Δεκέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο «εισοδηματίας» της ξεφτίλας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν παίρνεις σύνταξη; Παίρνεις σύνταξη, αλλά είναι πείνας, όπως συμβαίνει με το 75% - 80% των συνταξιούχων; Είσαι «στη σειρά», για να πάρεις μια σύνταξη πείνας αλλά διαρκώς παίρνεις «αναβολή»; Είσαι νέος και δεν περιμένεις να πάρεις ποτέ σου σύνταξη; Κανένα πρόβλημα! «Καθαρίζει» για σένα ο «εισοδηματίας»!! Πρόκειται, όπως ίσως αντιληφθήκατε, για το νέο ριάλιτι σόου που βγάζει στον αέρα μέσα στις γιορτές - ποιος άλλος; - το «Μέγκα», που για άλλη μια φορά μπήκε στην πρωτοπορία της εισαγωγής των πιο ευτελισμένων τηλεπαιχνιδιών. Με δόλωμα το έπαθλο των 768.000 ευρώ, που όμως δε θα δίνεται εφάπαξ αλλά θα δίνεται στον νικητή σε μηνιαίες δόσεις ύψους 1.600 ευρώ για τα επόμενα 40 χρόνια, οι παίκτες αλλά κυρίως η «κοινή γνώμη» εθίζονται στην ιδέα ότι το σύστημα της δημόσιας και καθολικής Κοινωνικής Ασφάλισης είναι περίπου ξεπερασμένο. Δεν έχει κανένα νόημα ο αγώνας για αξιοπρεπείς συντάξεις και μισθούς... Το «μέλλον» βρίσκεται στα «δώρα» των ριάλιτι σόου, ακόμα και αν προσβάλλουν βάναυσα και ταπεινώνουν την ανθρώπινη προσωπικότητα. Ποιος είπε ότι το μεγάλο κανάλι δε βάζει - και ιδεολογικές - πλάτες στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων;

Πολιτισμός για ποιον;

Δύο διαφορετικές αντιλήψεις για τον Πολιτισμό έγιναν ξεκάθαρες στην προχτεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθήνας, κατά τη διάρκεια συζήτησης του προϋπολογισμού της «Τεχνόπολις». Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Φ. Ιγνατίου ζήτησε, μετ' επιτάσεως μάλιστα, να μην καταψηφιστεί από καμιά παράταξη ο προϋπολογισμός της «Τεχνόπολις», διότι, λέει, ο οργανισμός έχει κέρδη και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει λόγος καταψήφισης. Επιπλέον, αράδιασε και μια σειρά από νούμερα ...κερδών που θα έχει ο Οργανισμός για το νέο έτος. Σίγουρα, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, αλλά και συνολικά η διοίκηση του δήμου είναι στα ...κυβικά τους. Κανείς δε θα περίμενε παρά να αντιμετωπίσουν τον Πολιτισμό σαν μια επιχείρηση. Υπάρχει, όμως, και η άλλη αντίληψη...

Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα», έχοντας καταψηφίσει το σύνολο του προϋπολογισμού, καταψήφισε και τον προϋπολογισμό του κάθε οργανισμού ξεχωριστά. Ιδιαίτερα, όμως, για αυτή την πρόκληση του αρμόδιου αντιδημάρχου - και συνολικά της δημοτικής αρχής - ο επικεφαλής της παράταξης Στέλιος Λάμπρου, μιλώντας στο Δημοτικό Συμβούλιο, τόνισε: «Εμείς, καταψηφίζουμε, διότι έχουμε συνολικά διαφορετική αντίληψη για τον Πολιτισμό. Ο Πολιτισμός - επισήμανε - δεν πρέπει να μετράται σαν επιχείρηση που έχει τόσα κέρδη ή απώλειες, αλλά να παρέχεται στο λαό δωρεάν, έξω και πέρα από τη λογική της κερδοφορίας». Να σημειωθεί ότι για το 2008 η διοίκηση προβλέπει αυξημένα έσοδα κατά 50% λόγω της ύπαρξης εισιτηρίων στις διάφορες εκδηλώσεις που θα διοργανώνει...

Το Μητρώο...

«Οποιοι δεν εναρμονιστούν με τους νέους κανόνες, θα βρουν το υπουργείο μας απέναντί τους. Κακές συνήθειες από το παρελθόν τελειώνουν».

Τα παραπάνω υπογράμμισε χτες ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος σε ημερίδα του Ερευνητικού Κέντρου Βιολογικών Υλικών (ΕΚΕΒΥΛ) με θέμα τη σύνταξη του «Μητρώου Ιατροτεχνολογικών Προϊόντων», που κατά τον υπουργό Υγείας, θα αποτελέσει βασικό μοχλό στην εφαρμογή του νέου νόμου περί προμηθειών. «Με το νέο σύστημα, που αποτελεί και μια επαναστατική τομή στο χώρο των προμηθειών και τη σύνταξη των μητρώων, μπαίνουν όροι και κανόνες στη λειτουργία της αγοράς, με κυρίαρχο το ρόλο των νέων τεχνολογιών».

Σίγουρα οι νέες τεχνολογίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη. Ομως το κυρίαρχο είναι ποιος τις έχει στα χέρια του και για ποιο λόγο τις χρησιμοποιεί. Αν δηλαδή, τις χρησιμοποιεί για το συλλογικό καλό ή για επιχειρηματική δραστηριότητα που είναι συνυφασμένη με το κέρδος. Και στον τομέα της Υγείας οι νέες τεχνολογίας έχουν χρησιμοποιηθεί για να έχουν τα επενδυμένα κεφάλαια τετραπλάσια απόδοση απ' τη μέση απόδοση της Ελληνικής Οικονομίας.

Ετσι λένε άλλωστε οι σύμβουλοι επιχειρήσεων με αλλεπάλληλες εκθέσεις...

... και οι νέες γενιές τεχνολογίας

...Αυτό, άλλωστε, επιβεβαίωσε έμμεσα και ο ίδιος ο υπουργός Υγείας λίγο αργότερα σε συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό «REAL FM». Αναφερόμενος στα νοσοκομεία, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είπε: «Τούτη την ώρα γίνεται μια μεγάλη συλλογική προσπάθεια. Βελτιώνονται οι υποδομές, εκσυγχρονίζονται τα νοσοκομεία μας, μπαίνουν καινούρια μηχανήματα, εννοώ της τρίτης και τέταρτης γενιάς της βιοϊατρικής και της βιοτεχνολογίας, σταδιακά η κατάσταση πάει προς το καλύτερο».

Χωρίς να είναι κανείς αντίθετος στην εισαγωγή και στη χρήση νεότερων γενεών της βιοϊατρικής, εντούτοις δεν μπορεί να μη σημειωθεί ότι η εισαγωγή τους με σκοπό το κέρδος παρουσιάζει και σημαντικές επιπτώσεις στην εκτίναξη των δαπανών υγείας. Λόγου χάρη, όπως επισημάνθηκε πριν μια βδομάδα στο 3ο Συνέδριο για τα Οικονομικά της Υγείας, παρότι δεν αυξήθηκαν ο αριθμός των νοσηλευομένων και των ημερών νοσηλείας και παρότι υπάρχει μείωση του μόνιμου προσωπικού, εντούτοις οι δαπάνες εκτινάσσονται με κύρια έκφραση το νέο χρέος των 3,5 δισ. ευρώ των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές κυρίως.

Αυτά τα φαινόμενα είναι σύμφυτα με τις λειτουργίες της άγριας αγοράς - όπως είναι στην υγεία - και δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν όσα Μητρώα κι αν γίνουν. Αυτό που χρειάζονται τα λαϊκά στρώματα είναι τα ...Μητρώα της άλλης πολιτικής, που θα στοχεύει στη λαϊκή εξουσία.

Στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς

Με αφορμή την τελευταία επίσκεψη στη Μόσχα του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, τις επαφές που είχε με τον Ρώσο πρόεδρο Βλ. Πούτιν και τα όσα συζητήθηκαν εκεί, με πιο χειροπιαστό την υπογραφή του πρωτοκόλλου για την ίδρυση της εταιρείας που θα κατασκευάσει τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, αναζωπυρώθηκε, εντός της Ελλάδας, η φιλολογία περί «αναβάθμισης» της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας.

Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσον αυτή η «αναβάθμιση» προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις και για ποιους. Γεγονός είναι ότι τελευταία η Ελλάδα χαρακτηρίζεται «στρατηγικός εταίρος», τόσο των ΗΠΑ, όσο και της Ρωσίας, αν και πιο χλιαρά. Πρέπει να γίνει καθαρό ότι τα «ανοίγματα» προς τη Μόσχα δεν είναι απλώς στα πλαίσια μιας οικονομικής συνεργασίας στη βάση του αμοιβαίου οφέλους, αλλά αποτελούν μια προσπάθεια ενίσχυσης από άλλη σκοπιά του ρόλου που επιχειρεί η κυβέρνηση να προσδώσει στην άρχουσα τάξη της Ελλάδας, ως κυρίαρχης στα Βαλκάνια. Αλλά εδώ εμπλέκεται στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμούς, πράγμα που είναι επικίνδυνο για τα λαϊκά συμφέροντα.

Να υπενθυμίσουμε ότι ιστορικά, όποτε η Ελλάδα βρέθηκε στο σημείο τριβής των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ο ελληνικός λαός το πλήρωσε ακριβά. Γιατί αιχμή και φορέας της συνεργασίας, είναι τα εκατέρωθεν επιχειρηματικά συμφέροντα που είναι κυρίαρχα του παιχνιδιού και χρειάζονται εκείνες τις πολιτικές που εξυπηρετούν τα υπερκέρδη τους. Αυτό κάνουν και οι ελληνικές κυβερνήσεις. Σκόπιμα γίνεται μια παρερμηνεία και πέφτει πολύ σπέκουλα, αναφορικά με το τι μπορεί να σηματοδοτήσουν κάποια ανοίγματα της ελληνικής κυβέρνησης προς τη Μόσχα. Πρώτα απ' όλα, επιχειρείται ένα ιστορικό άλμα, λες και δεν έχει αλλάξει τίποτα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Αποσιωπάται συνειδητά πως η Ρωσία είναι μια άλλη χώρα, μια μεγάλη καπιταλιστική δύναμη, που παίζει ενεργά, ιδιαίτερα επί ημερών Πούτιν, στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική σκακιέρα, χρησιμοποιώντας ανάλογα μέσα και πάντα με γνώμονα την εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων που εκπροσωπεί.

Δεν πρέπει λοιπόν να αφήνεται να δημιουργούνται αυταπάτες για το πού μπορεί να οδηγηθούν τα πράγματα. Από τη στιγμή που δεν αμφισβητούνται ούτε στο ελάχιστο αυτοί οι προσανατολισμοί, αντίθετα ανατροφοδοτούνται, μεγαλώνουν οι κίνδυνοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την τελευταία επίσκεψη Καραμανλή στη Μόσχα, για τα ζητήματα αιχμής για τη Ρωσία, όπως η «αντιπυραυλική ασπίδα» των ΗΠΑ και η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, τηρήθηκε σιωπή για να μη χαλάσει το «κλίμα συνεργασίας». Είναι βέβαιο ότι απ' αυτή την προσέγγιση θα προκύψουν κέρδη, όμως δε θα τα εισπράξει ο λαός, αλλά ένα τμήμα της πλουτοκρατίας, που άλλωστε αποτελούν τους μόνιμους συνοδούς του πρωθυπουργού στα ταξίδια με τέτοιες αποστολές. Η ένταση λοιπόν της πάλης ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική συνδέεται ακόμα περισσότερο με την απόκρουση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων και την απεμπλοκή της χώρας από τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Αναπτυξιακά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ και λίαν ανθρωπιστικό ακούγεται αυτό που λέει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Η οικονομία της χώρας και ο προϋπολογισμός - μας τονίζουν - δε θα στηριχτεί στη φορολογία, αλλά ...στην ανάπτυξη.

Μόνο που, είτε «φορολογία» το πεις, είτε «ανάπτυξη» το πεις, για αφαίμαξη των εργαζομένων υπέρ των «εχόντων και κατεχόντων» πρόκειται. Με τη «φορολογία» απλώς στα παίρνουν ευθέως και πλαγίως, ενώ με την «ανάπτυξη» μόνο πλαγίως...

Γιατί, όπως ξέρετε, όταν αυτοί μιλάνε για ανάπτυξη, εννοούν την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας. Κι αυτό σημαίνει ότι οι επιχειρηματίες πρέπει να πληρώνουν λιγότερες ασφαλιστικές εισφορές, μικρότερους μισθούς και να απασχολούν τους εργαζόμενους όσες ώρες θέλουν, με τους όρους που θέλουν.

Ετσι, λοιπόν, η οικονομία για μια ακόμη χρονιά θα στηριχτεί κάπου, αλλά δε θα είναι ούτε η φορολογία, ούτε η ανάπτυξη. Θα είναι η εκμετάλλευση.

ΒΡΕ, ΒΡΕ, κάτι ανακαλύψεις που κάνουν εκεί στο ΠΑΣΟΚ! Οπως είπε στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος Χ. Καστανίδης, στον «πολιτικό λόγο του δικομματισμού, ολόκληρες κοινωνικές κατηγορίες υποεκπροσωπούνται» και γι' αυτό το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση!

Για το λόγο αυτό, πρόσθεσε, «αισθάνομαι εξαιρετικά αμήχανα για το πολιτικό σύστημα που υπηρετούμε».


Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο στον ...«πολιτικό λόγο του δικομματισμού» γίνεται αυτό, δηλαδή; Στις πραγματικές και πρακτικές πολιτικές που άσκησαν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δε γίνεται;

Μήπως είτε είχαμε «πράσινες» κυβερνήσεις, είτε «μπλε», δε θησαύριζαν οι εταιρείες και ο κοσμάκης δεν έβλεπε το εισόδημά του να μειώνεται;

Πολύ καλά κάνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ και αισθάνεται αμήχανα. Κι όταν μαζί με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ αρχίσουν να αισθάνονται πολύ άσχημα, αυτό θα αποτελεί πρόοδο...

Οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και η λιτότητα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα όρια της πρόκλησης για το σύνολο των εργαζομένων αγγίζει η προσπάθεια των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να εμφανιστούν σαν υπερασπιστές του λαϊκού εισοδήματος, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να ξεσπαθώνουν για τη λιτότητα, την ακρίβεια και τους φόρους που πλήττουν τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, όπως επιβεβαιώνει και ο νέος προϋπολογισμός. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, χτες, τα προεδρεία των δυο συνδικαλιστικών οργανώσεων έκαναν «παράσταση διαμαρτυρίας» στη Βουλή, όπου ολοκληρώθηκε η συζήτηση ενός ακόμα βαθιά ταξικού προϋπολογισμού, όπως είναι διαχρονικά όλοι οι προϋπολογισμοί των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Είναι απορίας άξιον, βέβαια, σε τι βρήκαν να διαφωνήσουν οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες με τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κατά τη συνάντησή τους στη Βουλή. Αφού, όπως είναι γνωστό, η «αύξηση» των 0,77 ευρώ μεικτά την ημέρα, που υπέγραψε το 2005 η ΓΣΕΕ στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, έστειλε «κάτω από το μηδέν» τους μισθούς των εργατοϋπαλλήλων, συντελώντας στην όξυνση των συνθηκών φτώχειας για εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά. Την αύξηση αυτή, εκτός από τους βιομήχανους, χαιρέτισε επίσης η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Κι αυτή είναι μια μόνο πλευρά της «συνεισφοράς» της πλειοψηφίας στο πετσόκομμα του λαϊκού εισοδήματος, για να μην απαριθμήσει κανείς τη συμβολή της στη γιγάντωση της υποαπασχόλησης και ημιαπασχόλησης, στην απλήρωτη εργασία και πάει λέγοντας.

Μετά απ' όλα αυτά, πάει πολύ οι συνένοχοι στο έγκλημα να εμφανίζονται σαν υπερασπιστές των θυμάτων που δεν είναι άλλοι από τους εργαζόμενους. Μάλιστα, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες ετοιμάζονται να επιστρέψουν στον τόπο του εγκλήματος, προτείνοντας «αυξήσεις» πείνας και στη νέα ΕΓΣΣΕ. Ισως είναι και αυτός ένας λόγος για τον οποίο επιχείρησαν χτες να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων στήνοντας το τηλεοπτικό σόου στη Βουλή...

Κοινοί εκβιαστές η κυβέρνηση και οι τραπεζίτες

Κατ' εφαρμογή των νόμων 3371/05 και 3455/06, που εξειδίκευαν το νόμο Ρέππα στον κλάδο των τραπεζοϋπαλλήλων, ανάμεσα σε άλλα Ταμεία εντάχθηκε στο Ενιαίο Ταμείο Τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΕΤ - ένα θνησιγενές από τη φύση του μόρφωμα, μεταβατικού χαρακτήρα στην πλήρη εφαρμογή του 3371/05) και το ΛΑΚ, το Επαγγελματικό Ταμείο των εργαζομένων στην Τράπεζα Αττικής. Οι εργαζόμενοι είχαν προσφύγει τότε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας να κηρυχτεί άκυρο το Προεδρικό Διάταγμα που προέβλεπε την εν λόγω ένταξη. Το ΣτΕ γνωμοδότησε θετικά υπέρ των εργαζομένων, χωρίς όμως η υπόθεση να τελεσιδικήσει.

Τώρα, η κυβέρνηση, θέλοντας να περάσει διά πυρός και σιδήρου την εφαρμογή της αντιασφαλιστικής νομοθεσίας, που κόπηκε και ράφτηκε στα μέτρα των μεγαλοτραπεζιτών, προσπαθεί να εκβιάσει τους εργαζόμενους. Με έγγραφό του το ΕΤΑΤ απαιτεί από τους συνταξιούχους της «Αττικής» να υπογράψουν έγγραφο, σύμφωνα με το οποίο παραιτούνται από κάθε διεκδίκηση στο ΣτΕ αν θέλουν να πάρουν τη σύνταξή τους και το δώρο του Πάσχα! Πρόκειται για ωμό εκβιασμό που στρέφεται κατά του συνόλου των εργαζομένων, αφού με όχημα τους συνταξιούχους η κυβέρνηση προσπαθεί να εκφοβίσει όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους, στέλνοντας το μήνυμα «καθίστε στ' αυγά σας, αλλιώς δεν έχει συντάξεις».

Πέρα από την πρεμούρα της κυβέρνησης να εφαρμόσει βρέξει - χιονίσει τα αντιασφαλιστικά μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, η εξέλιξη επιβεβαιώνει και κάτι ακόμα. Οτι η επιμονή των ταξικών δυνάμεων να μην περιοριστεί ο αγώνας σε δικαστικές προσφυγές, αλλά να πάρει μαζικά ταξικά χαρακτηριστικά σε σύγκρουση με την κυβέρνηση και τους μεγαλοτραπεζίτες ήταν και παραμένει πιο αναγκαία και επίκαιρη παρά ποτέ.

Φορο-αφαίμαξη

Νέα χαράτσια ετοιμάζεται να βγάλει από τη φαρέτρα της η κυβέρνηση στην κατεύθυνση ενίσχυσης της φοροαφαίμαξης λαϊκών εισοδημάτων, ευελπιστώντας ότι με αυτό τον τρόπο θα αναπληρώσει - και με το παραπάνω - τις ελαφρύνσεις που θεσμοθετεί σε όφελος και για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Σε αυτό το πλαίσιο και πριν καν ψηφίσουν το φόρο κατοχής ακινήτων και την κατάργηση του ήδη κουτσουρεμένου Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ) προλειαίνουν το έδαφος για τα περαιτέρω. Κάθε άλλο, παρά τυχαία, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, σχετικά με την πιθανότητα και νέας αύξησης στο ΦΠΑ, δήλωσε με νόημα πως δε θα πει κάτι για το οποίο «μπορεί να μετανιώσει»... Το ενδεχόμενο αύξησης των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα, απ' ό,τι φαίνεται είναι ήδη δρομολογημένο με τον υπουργό να δηλώνει: «μπορεί να τα αυξήσουμε δεν το αποκλείω»... Μάλιστα χωρίς περιστροφές το πήγε και παραπέρα λέγοντας ότι τα τσιγάρα «δεν είναι μόνο θέμα φορολογίας είναι και θέμα τιμολογιακής πολιτικής των επιχειρήσεων»... Είναι δηλαδή απόλυτα φανερό ότι και οι καπνοβιομήχανοι ετοιμάζονται να φορτώσουν τη λαϊκή κατανάλωση με νέες ανατιμήσεις και για το σκοπό αυτό έχουν ήδη ενημερώσει την κυβέρνηση...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στα μονοπώλια τα λιμάνια

Η εισβολή των μονοπωλιακών ομίλων στα δύο μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης, που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, ολοκληρώνοντας το «έργο» που ξεκίνησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί αιτία ξεσηκωμού για ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας, για όλους τους ανθρώπους του μόχθου. Τα λιμάνια είναι τομείς στρατηγικής σημασίας. Οι Σταθμοί Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) των Οργανισμών Λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης, οι οποίοι είναι και οι πρώτοι που τοποθετούνται στο πιάτο των πολυεθνικών εταιρειών, είναι οι μοναδικοί που διαθέτει η Ελλάδα. Η ιδιωτικοποίησή τους, όποια μορφή και αν έχει αυτή, είτε παραχώρηση, είτε μετοχοποίηση, θα έχει τραγικές επιπτώσεις, για τους ίδιους τους εργαζόμενους στα λιμάνια, αλλά και για όλους τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ με την παραχώρηση των ΣΕΜΠΟ - διαδικασία που επιδιώκει να έχει ολοκληρώσει το πρώτο 6μηνο του 2008 - θυσιάζει τα λαϊκά συμφέροντα για να ενισχύσει τη δύναμη και την επιθετικότητα των μονοπωλίων. Οι πολυεθνικοί όμιλοι, που θα πατήσουν πόδι στους ΣΕΜΠΟ των λιμανιών, αυτόματα θα βάλουν στο χέρι συνολικά τα λιμάνια, το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο. Η εισαγωγή προϊόντων θα είναι πλήρως ανεξέλεγκτη, ενώ θα εμφανιστούν αλυσιδωτές βαριές επιπτώσεις που θα αφορούν όλο το πλέγμα, από την ασφάλεια της ναυτιλίας, το κόστος της ακτοπλοΐας, μέχρι την επιβίωση των μικροεπαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων και τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Γεγονός που θα ενισχύσει το κεφάλαιο εκείνο που θα επιχειρεί στα λιμάνια, ενώ το κόστος θα πληρώνουν συνολικά οι εργαζόμενοι.

Οσο για τους εργαζόμενους στα λιμάνια και τα εργασιακά τους δικαιώματα, το χτύπημα που ετοιμάζεται είναι συντριπτικό. Η επιχείρηση αποπροσανατολισμού και διάσπασής τους είναι σε πλήρη εξέλιξη. Για τους «παλιούς» έχει στηθεί η «παγίδα» των «εθελούσιων εξόδων» και μετατάξεων. Τα δικαιώματα των νεοπροσλαμβανόμενων έχουν ήδη θυσιαστεί στο βωμό των πολυεθνικών, καθώς με υπουργική απόφαση, που «πέρασε» το περασμένο καλοκαίρι, ο μισθός τους δεν καθορίζεται από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά από τις διοικήσεις των ΟΛΠ και ΟΛΘ. Σε ό,τι αφορά το ΣΕΜΠΟ του Πειραιά, παραχωρείται στα μονοπώλια «καθαρός» από εργαζόμενους και εργασιακά δικαιώματα. Ετσι, σε συνδυασμό με τα υπερσυστήματα ασφαλείας που θα εγκατασταθούν - όπως έχει ήδη αναγγελθεί από τον ΥΕΝ - στο όνομα της «πάταξης της τρομοκρατίας», ο όρος εργασιακό γκέτο θα είναι πολύ λίγος για να περιγράψει την κατάσταση. Κάθε πρόσβαση θα είναι αδύνατη.

Χέρι βοηθείας στην κυβέρνηση έδωσαν οι συμβιβασμένες ηγεσίες στα σωματεία και την Ομοσπονδία (ΟΜΥΛΕ), οι οποίες, αντί να ανταποκριθούν στις διαθέσεις των εργαζομένων, να λάβουν υπόψη τους τις σαφείς προειδοποιήσεις των ταξικών δυνάμεων και του ΚΚΕ και να οργανώσουν τον αγώνα, επιδόθηκαν σε «κοινωνικό διάλογο»! Οι εργαζόμενοι είναι ανάγκη να τις απομονώσουν. Να συσπειρωθούν με τις ταξικές δυνάμεις. Να προτάξουν το δικό τους αγωνιστικό μέτωπο με όλους τους κλάδους εργαζομένων που εμπλέκονται με τα λιμάνια για να αποκρούσουν την ιδιωτικοποίηση. Για να επιβάλουν λιμάνια αποκλειστικά δημόσια στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι των μονοπωλίων. Το ΚΚΕ έχει καταθέσει την πρότασή του στο λαό. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν πλήρως την επικαιρότητά της, αλλά και την αναγκαιότητα να μπει στην ημερήσια διάταξη του κοινωνικοπολιτικού αγώνα για Λαϊκή Εξουσία και Οικονομία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ