Βέβαια το κλίμα τρομοκρατίας σε βάρος των μαθητών του ΚΕΑΤ συνεχίζεται. Το υπουργείο Παιδείας είχε αναλάβει συγκεκριμένη δέσμευση να μην υπολογιστούν οι απουσίες της κατάληψης που έκαναν οι μαθητές, διεκδικώντας το δικαίωμά τους στη μόρφωση. Ομως, όταν προχτές οι γονείς παιδιών που συμμετείχαν στην κατάληψη πήγαν να πάρουν τους βαθμούς τους, ειδοποιήθηκαν ότι τα παιδιά τους κινδυνεύουν να μείνουν από απουσίες!
Ακόμα, ο υφυπουργός στα λόγια αναγνώρισε μεν την αναγκαιότητα ίδρυσης ειδικού γυμνασίου - λυκείου στην Ελλάδα για παιδιά με προβλήματα όρασης, όμως επιχείρησε να παρουσιάσει ως υπεύθυνη για τη μη δημιουργία τους την... άλλη επιστημονική αντίληψη που έχει επικρατήσει για την εκπαίδευση των ΑμΕΑ. Αθωώνοντας έτσι την πολιτική επιλογή της συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης της ειδικής αγωγής. Είναι και αυτές κάποιες απ' τις πτυχές της... ευαισθησίας που δείχνει η κυβέρνηση για τα ΑμΕΑ.
Σε ρεσιτάλ πρόκλησης από τη μεριά της κυβέρνησης και το υπουργείο Ανάπτυξης εξελίχτηκε η χτεσινή πρώτη, για τη φετινή χρονιά, συνεδρίαση του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου Καταναλωτή. Σε μια απροκάλυπτη προσπάθεια να μεταθέσει την ευθύνη που ακέραια φέρει η κυβέρνηση για την καταλήστευση των εισοδημάτων των εργαζομένων από την επιχειρηματική ασυδοσία, ο υπουργός Ανάπτυξης Χρ. Φώλιας παρομοίωσε την κερδοσκοπία με το... τανγκό: «Η ακρίβεια είναι σαν το τανγκό. Χρειάζονται δύο για να φουντώσει. Ουδείς μπορεί να κερδοσκοπήσει μόνος του, όσο κι αν προσπαθήσει. Πρέπει να υπάρξουν καταναλωτές που θα επιβραβεύσουν διά των αγορών τους την αισχροκέρδεια», είπε αρκούντως προκλητικά ο κύριος υπουργός, μεταφέροντας προφανώς την πείρα του ως επιχειρηματίας, αλλά αγνοώντας επιδεικτικά το Γολγοθά που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι που προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα με τρεις κι εξήντα.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο γενικός γραμματέας Καταναλωτή Γ. Οικονόμου. Αναφερόμενος στην αναμφισβήτητη και αυτονόητη ανάγκη και απαίτηση των εργαζομένων να ανταποκριθεί η κυβέρνηση στην υποχρέωσή της να προστατεύσει τα εισοδήματά τους από τις συνεχείς ανατιμήσεις, έδωσε τη βολική για την κυβέρνηση ερμηνεία: «Η προστασία από όλους και όλα μοιάζει να έχει γίνει το τελευταίο καταφύγιο πάρα πολλών πολιτών», είπε, για να συμπληρώσει ότι «οι πολίτες - καταναλωτές συμπεριφέρονται πολλές φορές σαν τους σύγχρονους απογόνους του Οδυσσέα που απαιτούν να τους δέσουν στο κατάρτι για να μην ακούνε τη σαγηνευτική μελωδία των Σειρήνων»!
Φαίνεται πως υπουργός και γραμματέας αποτελούν τις όψεις ενός νομίσματος. Της πολιτικής των επιχειρηματιών. Και ο γραμματέας καταναλωτή είναι καλό άλλοθι για την κυβέρνηση. Και τους επιχειρηματίες βολεύει και τους εργαζόμενους εξαθλιώνει. Να γιατί το λαϊκό κίνημα πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του διεκδικώντας εισόδημα που να καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου αλλά και σε ρότα κατάργησης αυτής της πολιτικής και των φορέων της να κατευθύνεται.
«Ρυθμίζονται επιτέλους τα θέματα συντήρησης των δημόσιων οδών. Μέχρι σήμερα, στα θέματα αυτά επικρατεί σύγχυση, αφού κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποιος είναι αρμόδιος για τι. Ολα αυτά, τα βάζει σε μια σειρά και τα ρυθμίζει με σαφήνεια το νομοσχέδιο. Επιπλέον, προβλέπει όλα όσα είναι αναγκαία ώστε οι ζημιές στους δρόμους (λακκούβες κλπ.) να αποκαθίστανται εντός 10 ημερών».
Αυτό δήλωνε στη Βουλή ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς κατά τη συζήτηση του νόμου - πια - 3481/2006. Εμείς, βέβαια, από τότε το γράφαμε ότι μπορεί να μεταβιβάζεται η ευθύνη για τη συντήρηση του οδικού δικτύου στους δήμους και τις νομαρχίες, όχι όμως και οι αντίστοιχοι πόροι - όπως άλλωστε γίνεται και με πολλές άλλες αρμοδιότητες επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - με αποτέλεσμα οι θριαμβολογίες του υπουργού να μην έχουν κανένα αντίκρισμα.
Τότε ούτε η ΚΕΔΚΕ ούτε η ΕΝΑΕ είχαν αντιδράσει. Μόνο τώρα (σ.σ. από την αρχή του χρόνου μεταβιβάστηκαν οι αρμοδιότητες αυτές) και με καθυστέρηση 2 ετών άρχισαν να ψελλίζουν ότι δεν τους δόθηκαν και οι αντίστοιχοι πόροι για την ευθύνη που τους φόρτωσαν...
Στο μεταξύ οι λακκούβες ζουν και βασιλεύουν και αποτελούν κίνδυνο-θάνατο για οδηγούς και επιβάτες. Σαν αυτή, για παράδειγμα, που χάσκει εδώ και μήνες, ύστερα από έργα φυσικού αερίου, στη γωνία Λεύκης και Κρυονερίου (δηλαδή στη γειτονιά μας) απ' όπου μάλιστα περνούν και τεράστια φορτηγά των ΕΛΤΑ. Αντε να βρεις ποιος να έρθει να την μπαλώσει...
Η απαράδεκτη, χωρίς τις υποτυπώδεις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, κατάσταση που επικρατεί σε καταυλισμό της Πάτρας, όπου ζουν Αφγανοί πρόσφυγες, αποτελεί μόνο τη μία όψη του νομίσματος. Στο «Χώρο Υποδοχής Μεταναστών» στη Χαλκίδα αναδείχτηκε η απαράδεκτη κατάσταση στην οποία ζουν σήμερα - ως σύγχρονοι είλωτες - 130 μετανάστες. Οι επιθέσεις που δέχτηκαν οι μετανάστες στο Αιγάλεω και ο εγκλεισμός ενός απ' αυτούς στη φυλακή, επειδή δεν είχε χαρτιά, είναι απλά κομμάτια ενός παζλ.
Την ίδια στιγμή, τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία καταδεικνύουν μια πρωτοφανή εκμετάλλευση των «απόκληρων» της Γης: Περίπου 4,4 έως 5,5 εκατομμύρια μετανάστες εργάζονται σε τραγικές για τη ζωή τους συνθήκες, με τους πλέον επαχθείς όρους. Μάλιστα, το νούμερο αυτό είναι υποπολλαπλάσιο του πραγματικού αριθμού των μεταναστών που δουλεύουν υπ' αυτές τις καταστάσεις.
Η τραγική επιβεβαίωση αυτού του γεγονότος ήρθε στην ίδια τη χώρα μας, όταν, πριν από μια βδομάδα, μια νεαρή Ρουμάνα απέβαλε το έμβρυο που κυοφορούσε λόγω υπερκόπωσης.
Απ' τη μια, υφίστανται τις διαρκείς διώξεις των κατασταλτικών μηχανισμών, με τα κυνηγητά, τους ξυλοδαρμούς, ακόμη και τις δολοφονίες. Απ' την άλλη, εργάζονται κάτω απ' τους χειρότερους όρους, πολλές φορές υπό το καθεστώς της παρανομίας, χωρίς τη διασφάλιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων στην εργασία και στη ζωή, χρησιμοποιούμενοι ως φτηνό, ευέλικτο, χωρίς ασφάλιση, εργατικό δυναμικό. Δουλειά μέχρι τελικής πτώσης...
Το ερώτημα, όμως, που πρέπει να απαντηθεί δεν είναι αν και γιατί οι μετανάστες υφίστανται την εκμετάλλευση σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αλλά αν στο υπάρχον σύστημα μπορεί να καλυτερέψει η ζωή τους. Παρά τους διαρκείς ισχυρισμούς των κάθε λογής υπερασπιστών του συστήματος πως ο καπιταλισμός μπορεί και να γίνει ανθρώπινος, ακολουθώντας «κοινωνική πολιτική», η πραγματικότητα - ακόμη κι αυτή που αποτυπώνεται με βάση τα στοιχεία των μηχανισμών της ΕΕ - δεν είναι με το μέρος τους.
Να υποθέσουμε ότι θα τον δούμε να διαδηλώνει κάτω από το υπουργείο Εργασίας για το Ασφαλιστικό;
Μήπως θα συμμετέχει και στις κινητοποιήσεις κόντρα στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και γενικώς του δημόσιου τομέα;
Θα είναι εκεί όταν οι εργαζόμενοι της «Ολυμπιακής» θα προσπαθούν να σταματήσουν το ξεπούλημα - καταστροφή της εταιρείας;
Μάλλον ο πρωθυπουργός έχει μπερδέψει τους εργαζόμενους με την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ.
Γιατί μ' αυτούς όντως βρίσκεται συχνά - πυκνά στην «ίδια πλευρά». Ιδίως, όταν κάνουν συμφωνίες με τον ΣΕΒ.
ΕΜ, ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ θα κατέληγε μια «μονομαχία» Καραμανλή - Παπανδρέου στη Βουλή, όπως η χτεσινή; Σε αλληλοκατηγορίες και υπόνοιες για σκάνδαλα.
«Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι» κατήγγειλε για τη ΔΕΗ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, υπονοούμενα για στήριξη οικονομικών συμφερόντων άφησε ο πρωθυπουργός.
Πάντως, η ΔΕΗ θα παραμείνει στο χρηματιστήριο, θα συνεχιστεί η ιδιωτικοποίησή της και θα λειτουργεί στους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς ενέργειας».
Σ' αυτά όχι απλά δε διαφώνησαν, αλλά ξεκαθάρισαν (ξανά) ότι πάντα θα αποτελούν τη δεδομένη βάση συζήτησης μεταξύ τους.
Στο μεταξύ οι καταναλωτές πληρώνουν φουσκωμένα τιμολόγια, τα νησιά μένουν με το παραμικρό χωρίς ρεύμα και οι εργολάβοι μέσα στη ΔΕΗ αλωνίζουν.
Δυστυχώς - και για τους δυο τους - ο κόσμος τα βλέπει αυτά τα πράγματα όσο κι αν προσπαθούν να «σβήσουν το φως» με τις ψευτοαντιπαραθέσεις τους.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ οι δικογραφίες της υπόθεσης Ζαχόπουλου. Από ό,τι καταλάβαμε, πρέπει να έχουν ...περίεργες σχέσεις εκεί στο επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου.
Οχι απλά κρύβουν μεταξύ τους τις πληροφορίες που έχουν, αλλά ...άμα ζοριστούν επικαλούνται (πάλι μεταξύ τους) και το δημοσιογραφικό απόρρητο.
Τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες των εργαζομένων στοχοποίησε πάλι χτες ο Κ. Καραμανλής, επιχειρώντας, έμμεσα πλην σαφώς, να τις ταυτίσει με ...τη βία. Προς άρση παρεξηγήσεων, ιδού το σχετικό απόσπασμα στο κλείσιμο της παρέμβασής του: «Θέλω, όμως, να τονίσω και κάτι ακόμη: Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικούν, να απεργούν, να κινητοποιούνται. Δεν είναι, όμως, δικαίωμα κανενός η βία. Δεν είναι προς το συμφέρον κανενός τα άκρα και οι ακρότητες. Δεν μπορεί από κανένα να επιστρατεύονται αντιδημοκρατικές πρακτικές. Αυτό είναι ζήτημα κοινωνικής ευθύνης και, σε τελική ανάλυση, ζήτημα Δημοκρατίας». Δεν υπάρχουν αμφιβολίες για το πού το πάει και προς τα πού απευθύνει το μήνυμα. Ούτε βέβαια είναι τυχαία η στιγμή, καθώς κλιμακώνονται οι αγώνες των εργαζομένων για το Ασφαλιστικό και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η επίδειξη πυγμής πάντα πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Επιπλέον, κανείς δεν ξεχνάει ότι η θεωρία της «πολιτικής βίας» είναι έμπνευση της κυβέρνησης, εκτός των άλλων για να δημιουργήσει σύγχυση για το ποιος πραγματικά ασκεί (κρατική και αστυνομική) βία. Για να μη μιλήσουμε για τη βία της πολιτικής που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Υπόθεση για ελάχιστους, για μια χούφτα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, είναι (και) το Δ' ΚΠΣ ή «Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς» όπως είναι η κωδική ονομασία του. Τα 39,4 δισ. ευρώ (μαζί με τους «ιδιωτικούς πόρους»), αποτελούν μία τεράστια ομολογουμένως πίτα και ήδη τα μεγάλα αφεντικά ακονίζουν τα μαχαίρια για το μεγάλο φαγοπότι. Αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία για το πού θα πάνε τα λεφτά, η κυβέρνηση, με τα στοιχεία που έδωσε, τη διέλυσε. Η μερίδα του λέοντος θα πάει στις επιχειρήσεις. Από το «πακέτο» λοιπόν θα ενισχυθούν 50.000 επιχειρήσεις και στόχος είναι να δημιουργηθούν... 20.000 θέσεις εργασίας (ούτε μισή θέση ανά επιχείρηση). Κονδύλια θα δοθούν για αναβάθμιση 95.000 τουριστικών κλινών, ενίσχυση 700 επιχειρήσεων για δράσεις έρευνας και τεχνολογίας, επέκταση του μετρό κατά 21 χιλιόμετρα, κατασκευή 812 χιλιομέτρων αυτοκινητοδρόμου, επέκταση του φυσικού αερίου στο 43% του πληθυσμού, συμμετοχή 1.300.000 ατόμων σε δράσεις διά βίου μάθησης, καθώς και κατάρτιση 300.000 εργαζομένων... Αλλη μια φορά για τις ανάγκες του λαού θα δοθούν ψίχουλα...
Προς στιγμήν ...τρομάξαμε όταν ακούσαμε τον πρόεδρο του Κόμματος «Ευρωπαϊκή Αριστερά» Λ. Μπίσκι στο Συνέδριο του ΣΥΝ να λέει «τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης μπορούν να περάσουν στην επίθεση», αλλά ησυχάσαμε όταν αμέσως μετά διευκρίνισε «αν αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις μιας ειρηνικής, δημοκρατικής και κοινωνικής ευρωπαϊκής ενοποίησης». Και ακόμα «στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ενυπάρχει η δυνατότητα να βρούμε κοινές εναλλακτικές απαντήσεις της Αριστεράς στις κοινωνικές, οικολογικές και δημοκρατικές προκλήσεις του 21ου αιώνα». Ετσι, λοιπόν, μέσα στην ΕΕ, χωρίς ούτε στο ελάχιστο το ευρωενωσιακό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα να αμφισβητείται, η «αριστερά» του κ. Μπίσκι ψάχνεται και ψάχνει για «εναλλακτικές απαντήσεις», με στόχο το «μετασχηματισμό των καπιταλιστικών συνθηκών» σε συνθήκες καπιταλιστικής κυριαρχίας! Μάλιστα, ο κ. Μπίσκι έχει τη θρασύτατη απαίτηση ο στόχος των μονοπωλίων για «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» να γίνει στόχος των «πολιτών, ανδρών και γυναικών». Να φορέσουν, δηλαδή, οι λαοί της Ευρώπης παρωπίδες και να πορεύονται σαν πρόβατα επί σφαγή στον ευρωμονόδρομο του κεφαλαίου. Δε θα τους κάνουν αυτή τη χάρη. Στις λαϊκές συνειδήσεις ολοένα και καταρρακώνεται το ευρωενωσιακό αντιδραστικό και αντιλαϊκό οικοδόμημα.