Σάββατο 9 Φλεβάρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Περίσσεψε» η ευαισθησία

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε» ήταν οι απαντήσεις που έδωσε ο υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γιώργος Κωνσταντόπουλος στη συνάντηση που είχε με εκπροσώπους της Επιτροπής Αγώνα Γονιών και Κηδεμόνων Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ) προχτές στο υπουργείο, όταν τέθηκε το ζήτημα του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) και συγκεκριμένα ότι δεν έχει υλοποιηθεί καμία από τις δεσμεύσεις που ο ίδιος είχε δώσει επανειλημμένα στους μαθητές του. Ο υφυπουργός μετακύλησε την ευθύνη στη διοίκηση του ΚΕΑΤ για ζητήματα όπως το κτιριακό πρόβλημα και η παροχή ηλεκτρονικών υπολογιστών στους 20 μαθητές.

Βέβαια το κλίμα τρομοκρατίας σε βάρος των μαθητών του ΚΕΑΤ συνεχίζεται. Το υπουργείο Παιδείας είχε αναλάβει συγκεκριμένη δέσμευση να μην υπολογιστούν οι απουσίες της κατάληψης που έκαναν οι μαθητές, διεκδικώντας το δικαίωμά τους στη μόρφωση. Ομως, όταν προχτές οι γονείς παιδιών που συμμετείχαν στην κατάληψη πήγαν να πάρουν τους βαθμούς τους, ειδοποιήθηκαν ότι τα παιδιά τους κινδυνεύουν να μείνουν από απουσίες!

Ακόμα, ο υφυπουργός στα λόγια αναγνώρισε μεν την αναγκαιότητα ίδρυσης ειδικού γυμνασίου - λυκείου στην Ελλάδα για παιδιά με προβλήματα όρασης, όμως επιχείρησε να παρουσιάσει ως υπεύθυνη για τη μη δημιουργία τους την... άλλη επιστημονική αντίληψη που έχει επικρατήσει για την εκπαίδευση των ΑμΕΑ. Αθωώνοντας έτσι την πολιτική επιλογή της συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης της ειδικής αγωγής. Είναι και αυτές κάποιες απ' τις πτυχές της... ευαισθησίας που δείχνει η κυβέρνηση για τα ΑμΕΑ.

Το... τανγκό της ακρίβειας...

Σε ρεσιτάλ πρόκλησης από τη μεριά της κυβέρνησης και το υπουργείο Ανάπτυξης εξελίχτηκε η χτεσινή πρώτη, για τη φετινή χρονιά, συνεδρίαση του λεγόμενου Εθνικού Συμβουλίου Καταναλωτή. Σε μια απροκάλυπτη προσπάθεια να μεταθέσει την ευθύνη που ακέραια φέρει η κυβέρνηση για την καταλήστευση των εισοδημάτων των εργαζομένων από την επιχειρηματική ασυδοσία, ο υπουργός Ανάπτυξης Χρ. Φώλιας παρομοίωσε την κερδοσκοπία με το... τανγκό: «Η ακρίβεια είναι σαν το τανγκό. Χρειάζονται δύο για να φουντώσει. Ουδείς μπορεί να κερδοσκοπήσει μόνος του, όσο κι αν προσπαθήσει. Πρέπει να υπάρξουν καταναλωτές που θα επιβραβεύσουν διά των αγορών τους την αισχροκέρδεια», είπε αρκούντως προκλητικά ο κύριος υπουργός, μεταφέροντας προφανώς την πείρα του ως επιχειρηματίας, αλλά αγνοώντας επιδεικτικά το Γολγοθά που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι που προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα με τρεις κι εξήντα.

... και ο καταναλωτής... στο κατάρτι

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο γενικός γραμματέας Καταναλωτή Γ. Οικονόμου. Αναφερόμενος στην αναμφισβήτητη και αυτονόητη ανάγκη και απαίτηση των εργαζομένων να ανταποκριθεί η κυβέρνηση στην υποχρέωσή της να προστατεύσει τα εισοδήματά τους από τις συνεχείς ανατιμήσεις, έδωσε τη βολική για την κυβέρνηση ερμηνεία: «Η προστασία από όλους και όλα μοιάζει να έχει γίνει το τελευταίο καταφύγιο πάρα πολλών πολιτών», είπε, για να συμπληρώσει ότι «οι πολίτες - καταναλωτές συμπεριφέρονται πολλές φορές σαν τους σύγχρονους απογόνους του Οδυσσέα που απαιτούν να τους δέσουν στο κατάρτι για να μην ακούνε τη σαγηνευτική μελωδία των Σειρήνων»!

Φαίνεται πως υπουργός και γραμματέας αποτελούν τις όψεις ενός νομίσματος. Της πολιτικής των επιχειρηματιών. Και ο γραμματέας καταναλωτή είναι καλό άλλοθι για την κυβέρνηση. Και τους επιχειρηματίες βολεύει και τους εργαζόμενους εξαθλιώνει. Να γιατί το λαϊκό κίνημα πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του διεκδικώντας εισόδημα που να καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου αλλά και σε ρότα κατάργησης αυτής της πολιτικής και των φορέων της να κατευθύνεται.

Της λακκούβας το ... χάος

«Ρυθμίζονται επιτέλους τα θέματα συντήρησης των δημόσιων οδών. Μέχρι σήμερα, στα θέματα αυτά επικρατεί σύγχυση, αφού κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποιος είναι αρμόδιος για τι. Ολα αυτά, τα βάζει σε μια σειρά και τα ρυθμίζει με σαφήνεια το νομοσχέδιο. Επιπλέον, προβλέπει όλα όσα είναι αναγκαία ώστε οι ζημιές στους δρόμους (λακκούβες κλπ.) να αποκαθίστανται εντός 10 ημερών».

Αυτό δήλωνε στη Βουλή ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς κατά τη συζήτηση του νόμου - πια - 3481/2006. Εμείς, βέβαια, από τότε το γράφαμε ότι μπορεί να μεταβιβάζεται η ευθύνη για τη συντήρηση του οδικού δικτύου στους δήμους και τις νομαρχίες, όχι όμως και οι αντίστοιχοι πόροι - όπως άλλωστε γίνεται και με πολλές άλλες αρμοδιότητες επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - με αποτέλεσμα οι θριαμβολογίες του υπουργού να μην έχουν κανένα αντίκρισμα.

Τότε ούτε η ΚΕΔΚΕ ούτε η ΕΝΑΕ είχαν αντιδράσει. Μόνο τώρα (σ.σ. από την αρχή του χρόνου μεταβιβάστηκαν οι αρμοδιότητες αυτές) και με καθυστέρηση 2 ετών άρχισαν να ψελλίζουν ότι δεν τους δόθηκαν και οι αντίστοιχοι πόροι για την ευθύνη που τους φόρτωσαν...

Στο μεταξύ οι λακκούβες ζουν και βασιλεύουν και αποτελούν κίνδυνο-θάνατο για οδηγούς και επιβάτες. Σαν αυτή, για παράδειγμα, που χάσκει εδώ και μήνες, ύστερα από έργα φυσικού αερίου, στη γωνία Λεύκης και Κρυονερίου (δηλαδή στη γειτονιά μας) απ' όπου μάλιστα περνούν και τεράστια φορτηγά των ΕΛΤΑ. Αντε να βρεις ποιος να έρθει να την μπαλώσει...

Μεταξύ «Σκύλλας και Χάρυβδης»

Τα στοιχεία που καθημερινά έρχονται στο φως της δημοσιότητας για την κατάσταση που βιώνουν οι μετανάστες και πρόσφυγες στη χώρα μας δείχνουν μια τραγική πραγματικότητα.

Η απαράδεκτη, χωρίς τις υποτυπώδεις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, κατάσταση που επικρατεί σε καταυλισμό της Πάτρας, όπου ζουν Αφγανοί πρόσφυγες, αποτελεί μόνο τη μία όψη του νομίσματος. Στο «Χώρο Υποδοχής Μεταναστών» στη Χαλκίδα αναδείχτηκε η απαράδεκτη κατάσταση στην οποία ζουν σήμερα - ως σύγχρονοι είλωτες - 130 μετανάστες. Οι επιθέσεις που δέχτηκαν οι μετανάστες στο Αιγάλεω και ο εγκλεισμός ενός απ' αυτούς στη φυλακή, επειδή δεν είχε χαρτιά, είναι απλά κομμάτια ενός παζλ.

Την ίδια στιγμή, τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία καταδεικνύουν μια πρωτοφανή εκμετάλλευση των «απόκληρων» της Γης: Περίπου 4,4 έως 5,5 εκατομμύρια μετανάστες εργάζονται σε τραγικές για τη ζωή τους συνθήκες, με τους πλέον επαχθείς όρους. Μάλιστα, το νούμερο αυτό είναι υποπολλαπλάσιο του πραγματικού αριθμού των μεταναστών που δουλεύουν υπ' αυτές τις καταστάσεις.

Η τραγική επιβεβαίωση αυτού του γεγονότος ήρθε στην ίδια τη χώρα μας, όταν, πριν από μια βδομάδα, μια νεαρή Ρουμάνα απέβαλε το έμβρυο που κυοφορούσε λόγω υπερκόπωσης.

Είναι πια αδιαμφισβήτητο ότι οι μετανάστες εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια «μηχανή» αποφασισμένη να τους συνθλίψει. Η πολιτική που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) και εφαρμόζεται - χάρη στις αποφάσεις των κυβερνήσεων και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - στην Ελλάδα, έχει τους μετανάστες μεταξύ «Σκύλλας και Χάρυβδης».

Απ' τη μια, υφίστανται τις διαρκείς διώξεις των κατασταλτικών μηχανισμών, με τα κυνηγητά, τους ξυλοδαρμούς, ακόμη και τις δολοφονίες. Απ' την άλλη, εργάζονται κάτω απ' τους χειρότερους όρους, πολλές φορές υπό το καθεστώς της παρανομίας, χωρίς τη διασφάλιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων στην εργασία και στη ζωή, χρησιμοποιούμενοι ως φτηνό, ευέλικτο, χωρίς ασφάλιση, εργατικό δυναμικό. Δουλειά μέχρι τελικής πτώσης...

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παραμένει αδιάφορος. Η καταπάτηση κάθε ίχνους εργασιακού και δημοκρατικού δικαιώματος δε συμβαίνει μόνο στους μετανάστες. Η πολιτική αυτή αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και εφαρμόζεται στο σύνολο των εργαζομένων. Οι μετανάστες, όμως, την υφίστανται σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό, ακριβώς εξαιτίας της θέσης και της κατάστασης στην οποία βρίσκονται.

Το ερώτημα, όμως, που πρέπει να απαντηθεί δεν είναι αν και γιατί οι μετανάστες υφίστανται την εκμετάλλευση σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, αλλά αν στο υπάρχον σύστημα μπορεί να καλυτερέψει η ζωή τους. Παρά τους διαρκείς ισχυρισμούς των κάθε λογής υπερασπιστών του συστήματος πως ο καπιταλισμός μπορεί και να γίνει ανθρώπινος, ακολουθώντας «κοινωνική πολιτική», η πραγματικότητα - ακόμη κι αυτή που αποτυπώνεται με βάση τα στοιχεία των μηχανισμών της ΕΕ - δεν είναι με το μέρος τους.

Η πολιτική των κυβερνήσεων, τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, αν αλλάξει, θα αλλάξει προς το χειρότερο. Το ανελέητο κυνηγητό των μεταναστών συνοδεύεται από τα συνολικά μέτρα χτυπήματος των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων και τούτο είναι γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Κάθε μέρα, πλέον, ένα πράγμα φαίνεται όλο και πιο καθαρά: Η θέση των μεταναστών εργαζομένων, της εργατικής τάξης γενικότερα, θα βελτιωθεί μόνο με το δικό τους αγώνα, μέχρι την οριστική ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος.


Κώστας ΤΡΑΚΟΣΑΣ

Δικομματικός αποπροσανατολισμός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ (χτες στη Βουλή): «Κυβέρνηση και εργαζόμενοι είμαστε στην ίδια πλευρά»!

Να υποθέσουμε ότι θα τον δούμε να διαδηλώνει κάτω από το υπουργείο Εργασίας για το Ασφαλιστικό;

Μήπως θα συμμετέχει και στις κινητοποιήσεις κόντρα στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και γενικώς του δημόσιου τομέα;

Θα είναι εκεί όταν οι εργαζόμενοι της «Ολυμπιακής» θα προσπαθούν να σταματήσουν το ξεπούλημα - καταστροφή της εταιρείας;

Μάλλον ο πρωθυπουργός έχει μπερδέψει τους εργαζόμενους με την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ.

Γιατί μ' αυτούς όντως βρίσκεται συχνά - πυκνά στην «ίδια πλευρά». Ιδίως, όταν κάνουν συμφωνίες με τον ΣΕΒ.

ΕΜ, ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ θα κατέληγε μια «μονομαχία» Καραμανλή - Παπανδρέου στη Βουλή, όπως η χτεσινή; Σε αλληλοκατηγορίες και υπόνοιες για σκάνδαλα.

«Συμφωνίες κάτω από το τραπέζι» κατήγγειλε για τη ΔΕΗ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, υπονοούμενα για στήριξη οικονομικών συμφερόντων άφησε ο πρωθυπουργός.

Πάντως, η ΔΕΗ θα παραμείνει στο χρηματιστήριο, θα συνεχιστεί η ιδιωτικοποίησή της και θα λειτουργεί στους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς ενέργειας».

Σ' αυτά όχι απλά δε διαφώνησαν, αλλά ξεκαθάρισαν (ξανά) ότι πάντα θα αποτελούν τη δεδομένη βάση συζήτησης μεταξύ τους.

Στο μεταξύ οι καταναλωτές πληρώνουν φουσκωμένα τιμολόγια, τα νησιά μένουν με το παραμικρό χωρίς ρεύμα και οι εργολάβοι μέσα στη ΔΕΗ αλωνίζουν.

Δυστυχώς - και για τους δυο τους - ο κόσμος τα βλέπει αυτά τα πράγματα όσο κι αν προσπαθούν να «σβήσουν το φως» με τις ψευτοαντιπαραθέσεις τους.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ οι δικογραφίες της υπόθεσης Ζαχόπουλου. Από ό,τι καταλάβαμε, πρέπει να έχουν ...περίεργες σχέσεις εκεί στο επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου.

Οχι απλά κρύβουν μεταξύ τους τις πληροφορίες που έχουν, αλλά ...άμα ζοριστούν επικαλούνται (πάλι μεταξύ τους) και το δημοσιογραφικό απόρρητο.


Γρηγοριάδης Κώστας

Επίσης, δε βλέπουν ποτέ DVD που δεν αγόρασαν από «Βίντεο Κλαμπ».

Παραλλαγές διαχείρισης και όχι διέξοδος

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν εξαιρέσει κανείς τις κοκορομαχίες και τη φραστική πόλωση, το αβίαστο συμπέρασμα από τη χτεσινή «ώρα του πρωθυπουργού» στη Βουλή είναι ότι δεν υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές πολιτικής μεταξύ των τριών πολιτικών αρχηγών που πήραν το λόγο. Φάνηκε καθαρά, για παράδειγμα, ότι όσον αφορά στο «ενδιαφέρον» των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια εξαντλούνταν μόνο σε όμορφες διακηρύξεις ίσα ίσα για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου, ενώ την ίδια στιγμή ευλογούσαν με όλες τους τις δυνάμεις την καταστροφή του χάριν των υπερκερδών των καπιταλιστών. Το ίδιο, επίσης, φάνηκε και στα θέματα των πρώην ΔΕΚΟ, όπου στην πραγματικότητα δεν υπήρξε εναλλακτική λύση από το «μονόδρομο» που παρουσίασε ο Κ. Καραμανλής. Γιατί, φυσικά, δε συνιστά αντίθεση στην εφαρμοζόμενη πολιτική η αγανακτισμένη ερώτηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, «γιατί πουλάτε κερδοφόρες ΔΕΚΟ;»... Με δυο λόγια, μάταια θα περίμενε κάποιος εργαζόμενος να ακούσει από το στόμα των τριών αρχηγών την πολιτική πρόταση που δίνει διέξοδο στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Ακριβώς γιατί η συζήτηση εξαντλείται σε παραλλαγές διαχείρισης της κυρίαρχης αντιδραστικής πολιτικής.

Μήνυμα πυγμής ενάντια στους αγώνες

Τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες των εργαζομένων στοχοποίησε πάλι χτες ο Κ. Καραμανλής, επιχειρώντας, έμμεσα πλην σαφώς, να τις ταυτίσει με ...τη βία. Προς άρση παρεξηγήσεων, ιδού το σχετικό απόσπασμα στο κλείσιμο της παρέμβασής του: «Θέλω, όμως, να τονίσω και κάτι ακόμη: Είναι αναφαίρετο δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικούν, να απεργούν, να κινητοποιούνται. Δεν είναι, όμως, δικαίωμα κανενός η βία. Δεν είναι προς το συμφέρον κανενός τα άκρα και οι ακρότητες. Δεν μπορεί από κανένα να επιστρατεύονται αντιδημοκρατικές πρακτικές. Αυτό είναι ζήτημα κοινωνικής ευθύνης και, σε τελική ανάλυση, ζήτημα Δημοκρατίας». Δεν υπάρχουν αμφιβολίες για το πού το πάει και προς τα πού απευθύνει το μήνυμα. Ούτε βέβαια είναι τυχαία η στιγμή, καθώς κλιμακώνονται οι αγώνες των εργαζομένων για το Ασφαλιστικό και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Η επίδειξη πυγμής πάντα πάει χέρι χέρι με την κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων. Επιπλέον, κανείς δεν ξεχνάει ότι η θεωρία της «πολιτικής βίας» είναι έμπνευση της κυβέρνησης, εκτός των άλλων για να δημιουργήσει σύγχυση για το ποιος πραγματικά ασκεί (κρατική και αστυνομική) βία. Για να μη μιλήσουμε για τη βία της πολιτικής που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.

Νέο μεγάλο φαγοπότι

Υπόθεση για ελάχιστους, για μια χούφτα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, είναι (και) το Δ' ΚΠΣ ή «Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς» όπως είναι η κωδική ονομασία του. Τα 39,4 δισ. ευρώ (μαζί με τους «ιδιωτικούς πόρους»), αποτελούν μία τεράστια ομολογουμένως πίτα και ήδη τα μεγάλα αφεντικά ακονίζουν τα μαχαίρια για το μεγάλο φαγοπότι. Αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία για το πού θα πάνε τα λεφτά, η κυβέρνηση, με τα στοιχεία που έδωσε, τη διέλυσε. Η μερίδα του λέοντος θα πάει στις επιχειρήσεις. Από το «πακέτο» λοιπόν θα ενισχυθούν 50.000 επιχειρήσεις και στόχος είναι να δημιουργηθούν... 20.000 θέσεις εργασίας (ούτε μισή θέση ανά επιχείρηση). Κονδύλια θα δοθούν για αναβάθμιση 95.000 τουριστικών κλινών, ενίσχυση 700 επιχειρήσεων για δράσεις έρευνας και τεχνολογίας, επέκταση του μετρό κατά 21 χιλιόμετρα, κατασκευή 812 χιλιομέτρων αυτοκινητοδρόμου, επέκταση του φυσικού αερίου στο 43% του πληθυσμού, συμμετοχή 1.300.000 ατόμων σε δράσεις διά βίου μάθησης, καθώς και κατάρτιση 300.000 εργαζομένων... Αλλη μια φορά για τις ανάγκες του λαού θα δοθούν ψίχουλα...

Πάνω απ' όλα η ΕΕ

Προς στιγμήν ...τρομάξαμε όταν ακούσαμε τον πρόεδρο του Κόμματος «Ευρωπαϊκή Αριστερά» Λ. Μπίσκι στο Συνέδριο του ΣΥΝ να λέει «τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης μπορούν να περάσουν στην επίθεση», αλλά ησυχάσαμε όταν αμέσως μετά διευκρίνισε «αν αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις μιας ειρηνικής, δημοκρατικής και κοινωνικής ευρωπαϊκής ενοποίησης». Και ακόμα «στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ενυπάρχει η δυνατότητα να βρούμε κοινές εναλλακτικές απαντήσεις της Αριστεράς στις κοινωνικές, οικολογικές και δημοκρατικές προκλήσεις του 21ου αιώνα». Ετσι, λοιπόν, μέσα στην ΕΕ, χωρίς ούτε στο ελάχιστο το ευρωενωσιακό ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα να αμφισβητείται, η «αριστερά» του κ. Μπίσκι ψάχνεται και ψάχνει για «εναλλακτικές απαντήσεις», με στόχο το «μετασχηματισμό των καπιταλιστικών συνθηκών» σε συνθήκες καπιταλιστικής κυριαρχίας! Μάλιστα, ο κ. Μπίσκι έχει τη θρασύτατη απαίτηση ο στόχος των μονοπωλίων για «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» να γίνει στόχος των «πολιτών, ανδρών και γυναικών». Να φορέσουν, δηλαδή, οι λαοί της Ευρώπης παρωπίδες και να πορεύονται σαν πρόβατα επί σφαγή στον ευρωμονόδρομο του κεφαλαίου. Δε θα τους κάνουν αυτή τη χάρη. Στις λαϊκές συνειδήσεις ολοένα και καταρρακώνεται το ευρωενωσιακό αντιδραστικό και αντιλαϊκό οικοδόμημα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ταξική απάντηση στη ληστεία

Οι νέες αυξήσεις - φωτιά στα εισιτήρια των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που ανακοίνωσε η κυβέρνηση έρχονται να αναδείξουν ότι η επίθεση ενάντια στη λαϊκή οικογένεια είναι σκληρή, ολομέτωπη και εντεινόμενη. Με ανατιμήσεις που φτάνουν μέχρι και το 150% (π.χ., Τραμ), οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους φορτώνονται με νέα οικονομικά βάρη όταν, ήδη, το λαϊκό εισόδημα χτυπιέται από τον πληθωρισμό, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν επαρκούν για να καλύψουν ούτε τις πιο βασικές ανάγκες. Τα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα για την κλιμάκωση και το εύρος της ακρίβειας επιβεβαιώνουν ότι τα χειρότερα είναι μπροστά. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, μέσα σε ένα μόνο χρόνο (Γενάρης 2007 - Γενάρης 2008), η αύξηση σε είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης ξεπέρασε και το 30%. Το πετρέλαιο θέρμανσης αυξήθηκε κατά 35,4%, το σπορέλαιο κατά 27,3%, τα νωπά φρούτα επίσης κατά 27,3%, τα ζυμαρικά κατά 22,3%, το αλεύρι κατά 20,9%.

Ενώ εντείνεται η λεηλασία του εισοδήματος που καταλήγει στο σπίτι της λαϊκής οικογένειας, εντείνεται και η καταλήστευση του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι χωρίς ποτέ να φτάνει σ' αυτούς. Στη δεύτερη συνάντηση που έγινε την περασμένη Τετάρτη για την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) οι βιομήχανοι πρότειναν αυξήσεις 1 ευρώ τη μέρα (!) για τους εργαζόμενους. Δηλαδή, όχι μόνο προτείνουν ψίχουλα σε σχέση με τα κέρδη που συγκεντρώνουν οι επιχειρήσεις, αλλά και προκαλούν κοροϊδεύοντας ουσιαστικά τους εργάτες, αφού δίνουν «αυξήσεις» οι οποίες έχουν ήδη εξανεμιστεί από τις ανατιμήσεις που έχουν αποφασιστεί και δρομολογηθεί πριν καν υπογραφεί η νέα ΕΓΣΣΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι «αυξήσεις» που δίνουν στα μεροκάματα οι βιομήχανοι δε φτάνουν να καλύψουν ούτε την αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς!

Την ώρα που οι εργαζόμενοι δυσκολεύονται να πληρώσουν ακόμα και τα φάρμακα ή τα βιβλία των παιδιών τους, το κεφάλαιο παραμένει ο μόνιμος και μόνος κερδισμένος. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τη χρονιά που η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συμφώνησε για την αύξηση των 0,77 ευρώ (μεικτά) στο μεροκάματο, τα κέρδη των βιομηχάνων κατέγραψαν αύξηση κατά 2.613 ευρώ ανά εργαζόμενο, φτάνοντας τα 17.913 ευρώ στις 200 επιχειρήσεις με το περισσότερο προσωπικό. Οσοι λοιπόν απευθύνονται στους εργαζόμενους και κάνουν λόγο για «ανάγκη συγκράτησης» λόγω της «οικονομικής κρίσης», ανησυχούν για την ανάπτυξη της «επιχειρηματικότητας» και προτάσσουν την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας», δεν κάνουν τίποτ' άλλο από το να αλείφουν βούτυρο στο ψωμί του κεφαλαίου.

Οσο η οργή που μεγαλώνει καθημερινά στο σπίτι κάθε εργατικής και λαϊκής οικογένειας δε μετατρέπεται σε οργανωμένη αγωνιστική δράση, σε ταξικό και πολιτικοποιημένο αγώνα, τόσο η επίθεση σε βάρος της όχι μόνο δε θα σταματά, αλλά θα εντείνεται. Γι' αυτό και η επιτυχία της πανεργατικής απεργίας στις 13 του Φλεβάρη, η μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των εργατοϋπαλλήλων και των οικογενειών τους. Να μη μείνει ανεκμετάλλευτη ούτε μία μέρα, να μη χαθεί ούτε μία ώρα. Ωστε κάθε μέρα να βρίσκει περισσότερους εργαζόμενους στρατευμένους στην πάλη για την υπεράσπιση και την ικανοποίηση των δικών τους αναγκών.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ