Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο γενικός γραμματέας Καταναλωτή Γ. Οικονόμου. Αναφερόμενος στην αναμφισβήτητη και αυτονόητη ανάγκη και απαίτηση των εργαζομένων να ανταποκριθεί η κυβέρνηση στην υποχρέωσή της να προστατεύσει τα εισοδήματά τους από τις συνεχείς ανατιμήσεις, έδωσε τη βολική για την κυβέρνηση ερμηνεία: «Η προστασία από όλους και όλα μοιάζει να έχει γίνει το τελευταίο καταφύγιο πάρα πολλών πολιτών», είπε, για να συμπληρώσει ότι «οι πολίτες - καταναλωτές συμπεριφέρονται πολλές φορές σαν τους σύγχρονους απογόνους του Οδυσσέα που απαιτούν να τους δέσουν στο κατάρτι για να μην ακούνε τη σαγηνευτική μελωδία των Σειρήνων»!

Φαίνεται πως υπουργός και γραμματέας αποτελούν τις όψεις ενός νομίσματος. Της πολιτικής των επιχειρηματιών. Και ο γραμματέας καταναλωτή είναι καλό άλλοθι για την κυβέρνηση. Και τους επιχειρηματίες βολεύει και τους εργαζόμενους εξαθλιώνει. Να γιατί το λαϊκό κίνημα πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του διεκδικώντας εισόδημα που να καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων του μόχθου αλλά και σε ρότα κατάργησης αυτής της πολιτικής και των φορέων της να κατευθύνεται.