Γρηγοριάδης Κώστας

Φυσικά, μέσα σ' όλο αυτό το «χαβαλέ» υπήρξαν και κάποια πιο σοβαρά. Η παραδοχή του συμβιβασμού και της υποταγής. Δηλώνει, λοιπόν, πως ήταν πλάνη η πίστη του κάποτε στον Μαρξ, η πίστη ότι «ο καπιταλισμός θα σταματήσει και θα πάμε στο επόμενο στάδιο εξέλιξης της κοινωνίας που είναι ο σοσιαλισμός. Για μένα ήταν νομοτελειακό αυτό. Πίστευα ότι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα σταματήσει» (...) «Διαψεύστηκα»!

ΥΓ 1: Θυμάστε τον Τσίπρα να ξεσπαθώνει κατά των ΜΜΕ που τους «κατακρεουργούν». Ε, περασμένα, ξεχασμένα. Στην ως άνω συνέντευξή του παραδέχτηκε πως «τώρα ναι, τα ΜΜΕ είναι φιλικά μαζί του».

ΥΓ 2: Στον ΣΥΝ κάνουν βήματα. Απ' το υπέρ του Κλίντον με αυταπάτες πέρασαν κατά τον Τσίπρα στο «Ομπάμα χωρίς αυταπάτες».

«Καταφύγιο» στον πρωτόγονο αντικομμουνισμό βρήκε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Ι. Γκλαβάκης στην προσπάθειά του να αποκρύψει τις εγκληματικές ευθύνες που φέρει το κόμμα του - και κατά συνέπεια ο ίδιος προσωπικά - στο ξεκλήρισμα χιλιάδων μικρομεσαίων Ελλήνων αγροτών. Κατά τη διάρκεια ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στην Καρδίτσα και μην μπορώντας, φυσικά, να βρει τίποτα άλλο να πει για τη διάλυση της καπνοκαλλιέργειας, της τευτλοκαλλιέργειας, για την εκδίωξη εν τέλει χιλιάδων μικρών και φτωχών αγροτών από την παραγωγή - ζητήματα που έθεσε με έμφαση στην ομιλία του ο βουλευτής του ΚΚΕ Τ. Τσιόγκας - επέλεξε να απαντήσει με ...ασυναρτησίες, αποκαλώντας την πραγματικότητα ψεύδη, αλλά πάντα υπερασπιζόμενος την πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης: Οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης παρακαλάνε να ...«μπούνε» - σ.σ. ωραία ελληνικά - στην ΕΕ, είπε, και ότι ο ίδιος είναι ενάντια, τόσο στο «μαύρο» όσο και στον «κόκκινο» φασισμό.

Η πρωτοτυπία, ως γνωστόν, δεν είναι προσόν που χαρακτηρίζει τους ντόπιους εκφραστές του συστήματος, αφού όταν βρίσκουν τα «σκούρα», μονότονα επαναλαμβάνουν την «γκρίζα» αντικομμουνιστική προπαγάνδα, απολύτως ταυτιζόμενοι με τον πολιτικό, προπαγανδιστικό σχεδιασμό των «αφεντικών» τους. Αυταπατώνται, πάντως, αν νομίζουν όμως ότι με αυτήν τη χυδαία στάση, θα μπορέσουν να σταματήσουν την αυξανόμενη οργή των χιλιάδων νεο-κολίγων που η πολιτική τους δημιουργεί.

ΥΓ: Ρητορικό ερώτημα: Οταν η ΝΔ το 2004 προσυπέγραφε την πολιτική της ΕΕ για τη διάλυση της καπνοκαλλιέργειας, ο κ. Ι. Γκλαβάκης, με τι ασχολούνταν;

Μέτρα που δήθεν διασφαλίζουν το αδιάβλητο των πανελλαδικών εξετάσεων ανακοίνωσε χτες το υπουργείο Παιδείας. Ανάμεσά τους: Ευνοϊκή ρύθμιση για την αναβαθμολόγηση, οδηγίες για την επιλογή του προσωπικού που εμπλέκεται στις εξετάσεις (βαθμολογητές, αναβαθμολογητές κλπ.), απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων (για τους υποψηφίους) εντός των βαθμολογικών κέντρων...

Με ελαφρές διαφοροποιήσεις, τέτοια «μέτρα» ανακοινώνονται συχνά - πυκνά τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, σε τίποτα δε διαφοροποιείται ο χαρακτήρας των εξετάσεων, ως αντικείμενο της βιομηχανίας της παραπαιδείας, ως εξετάσεις επιλογής, κατάληξη και κύριος στόχος ενός σχολείου που δε μορφώνει ολόπλευρα τους μαθητές... Αυτό είναι το πρόβλημα κι όχι η ενδεχόμενη διαβλητότητά τους.

Συνάντηση εργασίας είχαν χτες ο υπουργός Παιδείας Ευ. Στυλιανίδης και η υπουργός Απασχόλησης, Φ. Πάλλη - Πετραλιά, με κύριο αντικείμενο, όπως καταλάβαμε, την προώθηση της «διά βίου» αμάθειας, της «διά βίου» εκμετάλλευσης. Μίλησαν αμφότεροι, δε, για την πολύ καλή συνεργασία που έχουν! «Τα δύο υπουργεία συναντώνται στο χώρο της διά βίου μάθησης όπου και συνεργάζονται αρμονικά. Και αυτή η συνεργασία διέπεται από συμπληρωματικότητα ώστε να επιτυγχάνουμε αύξηση όχι μόνο της απορροφητικότητας των ευρωπαϊκών κονδυλίων, αλλά και αποτελεσματικότητα όσον αφορά την κοινωνική τους αξιοποίηση», είπε χαρακτηριστικά ο Ευ. Στυλιανίδης, μετά το τέλος της συνάντησης.

Δηλαδή, «κόβει ο ένας, ράβει ο άλλος» ...ετοιμάζουν κι οι δυο από κοινού τους εργαζόμενους που απαιτεί το κεφάλαιο σήμερα και αύριο! Το ένα υπουργείο σχεδιάζει την ιδεολογική προετοιμασία του εργαζόμενου, ώστε να είναι «σπουδαγμένος» στην υποταγή και το άλλο του «ανοίγει τις πύλες» στην πιο άγρια εκμετάλλευση, θεσμοθετώντας το τσάκισμα των δικαιωμάτων του στην εργασία και την ασφάλιση...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπου σταθείς κι όπου βρεθείς, αυτό σου λένε. Και συμπληρώνουν, βέβαια, ότι αυτό θα επιφέρει ακρίβεια.

Πλήττονται, λέει, οι βιομηχανίες και οι εταιρείες, αφού αυξάνεται το κόστος λειτουργίας τους.

Εννοείται πως θα πάρει «τα πάνω» του κι ο πληθωρισμός (οπότε πρέπει να «συγκρατηθούν» οι μισθοί).

Αν, βέβαια, σκεφθείς λίγο ψύχραιμα μέσα σε όλον αυτόν το βομβαρδισμό κινδυνολογίας, βλέπεις ότι ...κάτι δεν πάει καλά.

Δηλαδή, όταν το πετρέλαιο ήταν σε χαμηλότερα επίπεδα, μήπως δεν είχαμε ακρίβεια; Μήπως έφταναν οι μισθοί να καλύψουν το κόστος ζωής;

Επίσης, αν κάτι γίνει και πέσει ή σταθεροποιηθεί η τιμή του πετρελαίου, μήπως θα σταματήσουν να ακριβαίνουν τα προϊόντα;

Επειδή «πετρελαϊκές κρίσεις» έχουμε δει πολλές, είναι βέβαιο πως είναι παροδικές. Αυτό που είναι μόνιμο είναι η λιτότητα και η εκμετάλλευση του κόσμου.

Είτε πάνω - είτε κάτω είναι το πετρέλαιο, είτε πάνω - είτε κάτω είναι τα χρηματιστήρια, είτε πάνω - είτε κάτω είναι το ισοζύγιο εξαγωγών, πάντα εμείς την πληρώνουμε.

Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος την κοροϊδία, γιατί ο κόσμος τούς έχει βαρεθεί.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ δεν κινδυνεύει από την αντιπολίτευση, αλλά από τους χειρισμούς της στα προβλήματα των πολιτών, λέει ο Π. Τατούλης.

Εμείς θα προσθέταμε πως σίγουρα δεν κινδυνεύει από απόψεις, όπως αυτές του Π. Τατούλη.

Είτε τις συμμερίζονται είτε όχι και άλλα μέλη της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας, όπως υποστηρίζει ο υποτιθέμενος «αντάρτης» βουλευτής.

Τα παιγνίδια των κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών ουδέποτε συνέστησαν πολιτική αντίδραση σε όσα εφαρμόζονται.

Μιλάμε για καταστάσεις, που καμία σχέση δεν έχουν με όσα, πραγματικά, μας ταλαιπωρούν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αφορμή να χύσει το ρατσιστικό του δηλητήριο και να αλείψει βούτυρο στο ψωμί όσων θησαυρίζουν απ' την άγρια εκμετάλλευση των μεταναστών βρήκε στα γεγονότα της Μανωλάδας, ο ΛΑ.Ο.Σ. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε χτες, ανάμεσα σ' άλλα, εκφράζει την εξής... αγωνία: «Μοιραία οι μετανάστες και από πλευράς αμοιβών αλλά και κοινωνικής ασφάλισης θα εξισωθούν με τους Ελληνες εργαζόμενους. Ακόμη περισσότερο θα αποκτήσουν πολιτικά δικαιώματα και θα εκπροσωπηθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στη Βουλή».

Μάλιστα, η ανακοίνωση τιτλοφορείται «Να αδειάσουμε τις καφετέριες αν πρέπει να μαζευτούν οι φράουλες», στέλνοντας το μήνυμα - ακόμα μια φορά - ότι για την ανεργία των νέων (και όχι μόνο) ευθύνονται οι μετανάστες. Οι συντάκτες της βέβαια... «ξεχνούν» να πούνε οτιδήποτε για όλους εκείνους που συγκεντρώνουν πλούτη πετσοκόβοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων, χωρίς να 'χει σημασία το χρώμα του δέρματος ή η γλώσσα που μιλάνε. Εχει όμως σημασία (κι αυτό το ξέρει ο ΛΑ.Ο.Σ.) όλοι οι εκμεταλλευόμενοι να δίνουν σαν μια γροθιά κι από κοινού τον αγώνα ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Μόνο τότε θα μπορέσουν να σηκώσουν κεφάλι και να κάνουν βήματα, ακόμα κι οι πιο τρομοκρατημένοι, όπως οι χιλιάδες εργάτες γης στη Μανωλάδα.

Ξεκινά από τη σελίδα 10. Οπου δίπλα απ' τον τίτλο «Η παγκόσμια Ηγεσία των Καπιταλιστών - Παγίδευσε και την Ελληνική Αριστερά» φιγουράρει φωτογραφία του σφυροδρέπανου που υπάρχει στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό. Στο άρθρο αυτό, που αφορά στον «ιδεολογικό αφοπλισμό της αριστεράς και αφομοίωσής της στα πλαίσια ενός ιδιότυπου πολιτικού γενιτσαρισμού», δε γίνεται καμία αναφορά ονομαστική στο ΚΚΕ, η φωτογραφία όμως προκαλεί συνειρμούς... Τέσσερις σελίδες παρακάτω η εφημερίδα «ΑΛΦΑ ΕΝΑ» φιλοξενεί άρθρο κάποιου επονομαζόμενου «αριστερού πατριώτη», το οποίο τιτλοφορείται: «ΛΑ.Ο.Σ.: Διαφορές και ομοιότητες με την Αριστερά και τη Σοσιαλδημοκρατία». Εδώ η πολιτική απατεωνιά γνωρίζει μεγάλες δόξες. Ισχυρίζεται ο αρθρογράφος «Με το ΚΚΕ έχουμε συγκλίνουσες θέσεις σε πολλά κοινωνικά θέματα: Στα θέματα των υπερκερδών των τραπεζών και πολυεθνικών, της ανάγκης για τόνωση της απασχόλησης και χτύπημα της ανεργίας και της φτώχειας» και παρακάτω επικαλείται μέχρι και την παρέμβαση των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή για το θέμα των μειονοτήτων, γράφοντας «Αλλωστε και το ΚΚΕ κάνει βήματα στα εθνικά θέματα π.χ. με την Επιστολή της ευρωομάδας του (....) αποδέχεται ότι δεν υπάρχει μακεδονικό έθνος, ούτε μακεδονική εθνική μειονότητα».

Αυτές οι απατεωνιές στον πρόλογο. Γιατί παρακάτω ο αρθρογράφος ομολογεί ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι απλά με τους καπιταλιστές σε αντίθεση με το ΚΚΕ που «εμμένει στη "μονομερώς ταξική" άποψη "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη"». Και για τα μειονοτικά εθνικιστικό μέχρι αηδίας, γιατί ποτέ και πουθενά δεν έχει εκφράσει θέσεις υπέρ των δικαιωμάτων των μειονοτήτων που έχουν να κάνουν με τη διαφορετική καταγωγή, γλώσσα ή θρησκεία, που προστατεύονται από συγκεκριμένες διεθνείς ή διμερείς συμφωνίες, όπως το ΚΚΕ. Το ξαναλέμε άλλη μια φορά. Είναι άκρως επικίνδυνος για τα λαϊκά συμφέροντα ο ΛΑ.Ο.Σ.

Το ΚΚΕ με τους πάσης φύσεως απατεώνες έχει όση σχέση έχουν ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Δηλαδή, καμία. Τέτοιες απατεωνιές καταδεικνύουν και την ποιότητα αυτών που τις διακονούν προσπαθώντας να ψαρέψουν σε θολά νερά. Ματαιοπονούν.