Ενας μετά τον άλλο οι απολογητές του καπιταλισμού, οι οπαδοί της «σοσιαλδημοκρατικής» και «κεντροαριστερής» διαχείρισης του εκμεταλλευτικού συστήματος επιχειρούν να αποδώσουν την αύξηση της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων και του ξεκληρίσματος των μικροπαραγωγών στο λεγόμενο «καπιταλισμό - καζίνο» ή «άγριο καπιταλισμό. Σε μια συνειδητή προσπάθεια να «αθωώσουν» τη φύση του εκμεταλλευτικού συστήματος - που ο καθένας από τη θέση τους υπηρετούν - ισχυρίζονται ότι τα δεινά που πλήττουν τα λαϊκά στρώματα οφείλονται αποκλειστικά στον καπιταλισμό που στηρίζεται σ' ένα σύστημα χρηματοοικονομικής κερδοσκοπίας των κεφαλαιαγορών και των χρηματιστηρίων, και «νεοφιλελεύθερης διαχείρισης, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ότι αν αυτή η... εκδοχή του «αμφισβητηθεί», μπορεί να υπάρξει μια πιο «ανθρώπινη» και «δικαιότερη» διαχείρισή του!

Στη χώρα μας εκφραστές τέτοιων «ιδεολογημάτων» είναι τόσο τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ όσο και αυτά του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που μέσα από μια σειρά από αναλύσεις και δημόσιες τοποθετήσεις «τροφοδοτούν» με αυταπάτες τα λαϊκά στρώματα ότι μπορεί να υπάρξει μια «άλλη πολιτική», ένας «άλλος δρόμος», ο οποίος μπορεί να στηριχτεί πάνω σ' ένα «παρεμβατικό κράτος», το οποίο με «μηχανισμούς ελέγχου» και «ενεργητικές πολιτικές»: Μπορεί να βάλει φραγμό στην κερδοσκοπία και στην άκρατη αγορά! Να παρέμβει δηλαδή, στους «νόμους της αγοράς»! Για να γίνουν ακόμα πιο πειστικοί για τα... επιχειρήματά τους επικαλούνται τη σημερινή χρηματοπιστωτική κρίση του συστήματος, υποστηρίζοντας ότι μέσα απ' αυτή θα προκύψει η «ανάγκη» για «κεντρικό σχεδιασμό» της οικονομίας, την οποία θα έρθει να επιτελέσει ένα «κοινωνικό κράτος»!! Και όλα αυτά μέσα στο πλαίσιο του καπιταλισμού...

Αραγε ποιον κοροϊδεύουν; Αραγε για λογαριασμό ποιας τάξης μιλούν; Τι θέλουν να κρύψουν πίσω από τα «ιδεολογήματά» τους; Προσπαθούν να συγκαλύψουν την πραγματική αιτία της όξυνσης των λαϊκών προβλημάτων που επιτείνει η πολιτική των κάθε απόχρωσης κυβερνήσεων σε όφελος του κεφαλαίου. Στην εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού που η εκμετάλλευση των εργαζομένων μεγεθύνεται, αφού το κεφάλαιο αξιώνει ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη, προκειμένου να αποσπάσει ακόμα μεγαλύτερη υπεραξία και να διευρύνει τα κέρδη του, οι πολιτικές δυνάμεις της «σοσιαλδημοκρατίας» και του «οπορτουνισμού» ισχυρίζονται ότι θα... βάλουν φραγμό στα κέρδη του και θα προχωρήσουν σε «δικαιότερη αναδιανομή» του πλούτου! Δηλαδή, θα πείσουν ή θα αναγκάσουν τους καπιταλιστές να παραχωρήσουν μέρος των κερδών τους στους εργαζόμενους!

Κεντρικός και μοναδικός στόχος τους είναι να χειραγωγήσουν την εργατική τάξη. Να εμποδίσουν τη χειραφέτησή της, μετατρέποντας τα ιδεολογήματά τους περί «ανθρώπινου καπιταλισμού», σε «ιδεολογικό κυματοθραύστη» που θα εμποδίσει τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και κατ' επέκταση την αμφισβήτηση του συστήματος. Φιλοδοξούν να αποτρέψουν την αντεπίθεση της εργατικής τάξης στο κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να πέσουν στην ιδεολογική παγίδα που τους στήνουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης και οι ΣΥΝοδοιπόροι τους. Οφείλουν να απορρίψουν αυτές τις θεωρίες, αφού γνωρίζουν από την ίδια τους τη ζωή ότι δεν μπορεί να συνυπάρξει η κερδοφορία του κεφαλαίου με τη δική τους ευημερία. Εξάλειψη της φτώχειας, της ανεργίας και της ανέχειας θα υπάρξει μόνο όταν οι εργαζόμενοι κατακτήσουν την πολιτική εξουσία και φτιάξουν το δικό τους κράτος που θα οικοδομήσει μια πραγματικά λαϊκή οικονομία, στην οποία οι εργαζόμενοι θα καρπώνονται όλο τον τεράστιο πλούτο που οι ίδιοι και μόνο αυτοί παράγουν.