Και σε ό,τι αφορά το ενδιαφέρον των Βρετανών κεφαλαιοκρατών, για να το λέει ο υπουργός, έτσι θα είναι. Αλλωστε, να έχουν μπόλικα κέρδη θέλουν και η κυβέρνηση εγγυάται την προοπτική αυτή σε ποσοστό 100%. Οι εργαζόμενοι και ο λαός, όμως, δεν πρόκειται σε τίποτε να ωφεληθούν. Τα όσα σχετικά λένε ο υπουργός Οικονομίας και οι λοιποί κυβερνώντες, περί ξένων επενδύσεων, που θα ανοίξουν τις δουλιές και θα αυξήσουν τις θέσεις της εργασίας, είναι αέρας κοπανιστός...
Σύμφωνα με τα στοιχεία του τελευταίου Ευρωβαρόμετρου, το 54% των ερωτηθέντων Ελλήνων δηλώνει ικανοποιημένο από την αναμόρφωση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Το ποσοστό αυτό είναι το δεύτερο μικρότερο, μετά την Πορτογαλία, της οποίας ικανοποιημένοι δήλωσαν μόνο το 52% των ερωτηθέντων. Η δημοσκόπηση δε δίνει στοιχεία, για το αν και πόσο είναι ενημερωμένοι οι εργαζόμενοι και, ιδιαίτερα, οι αγρότες, σχετικά με το περιεχόμενο της ΚΑΠ και την προωθούμενη ήδη αναθεώρησή της. Ο καθένας, όμως, έχει τη δική του αίσθηση γι' αυτό. Φανταστείτε, επομένως, ποιο θα ήταν το προαναφερόμενο ποσοστό, εάν υπήρχε μια ουσιαστική και ολόπλευρη ενημέρωση του λαού.
Η ανάγνωση της οικονομικής πραγματικότητας από το ΚΚΕ δε βρίσκει πολλούς σύμφωνους στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Αυτά είπε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, προχτές στη Βουλή, ενώ, δεν παρέλειψε να σημειώσει, ότι διαβάζει τις σχετικές αναλύσεις στο «Ριζοσπάστη». Και για μεν το τελευταίο, δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία. Αλλά να μας επιτρέψει, να έχουμε διαφορετική γνώμη για το πρώτο.
Για του λόγου το ασφαλές, σας παραθέτουμε δυο χαρακτηριστικά στοιχεία από την ανάγνωση της οικονομικής πραγματικότητας, που κάνει ο κ. Γκαργκάνας και βγάλτε εσείς τα συμπεράσματά σας, εάν και πόσοι συμφωνούν μαζί του.
Πρώτον: Υπερασπιζόμενος ο κ. Γκαργκάνας τα τεράστια κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων γενικότερα τόνισε: «Το γεγονός ότι τα κέρδη των επιχειρήσεων είναι υψηλά είναι θετικό, γιατί αν δεν υπάρχει κερδοφορία δεν υπάρχουν επενδύσεις και θέσεις εργασίας». Χρόνια τώρα, όμως, τα επιχειρηματικά κέρδη είναι πολύ μεγάλα και αυγαταίνουν ετησίως με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, αλλά η ανεργία παραμένει κι αυτή στο... ύψος της και αποτελεί το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα. Και δεύτερον, σύμφωνα με τον κ. Γκαργκάνα, τα τελευταία 11 χρόνια οι πραγματικοί μισθοί των εργαζομένων αυξήθηκαν κατά 33%. Αντίθετα, εμείς πιστεύουμε, ότι οι εργαζόμενοι πορεύονται με το «κάθε φέτος και χειρότερα».
Ποιος λέτε, πως έχει δίκιο;
Οι τηλεοπτικές εικόνες του βάρβαρου και άγριου ξυλοδαρμού διαδηλωτριών στην Κωνσταντινούπολη, την περασμένη Κυριακή, από πάνοπλες αστυνομικές δυνάμεις, μεταδόθηκαν κι από τα εγχώρια τηλεοπτικά κανάλια και δικαιολογημένα προκάλεσαν οργή και αγανάκτηση. Το ίδιο έγινε σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Η ΕΕ υποχρεώθηκε να εκφράσει τη δυσαρέσκειά της και καταδίκασε την «υπερβολική χρήση βίας» (!), ενώ πολλοί και διάφοροι έκαναν δηλώσεις, ξαναφέρνοντας στο προσκήνιο τη συστηματική και ωμή καταπάτηση των στοιχειωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων στην Τουρκία.
Μετά απ' όλ' αυτά και, αφού, ακόμη και τουρκικές εφημερίδες και ΜΜΕ έκαναν κριτική στις τουρκικές δυνάμεις καταστολής, η κυβέρνηση της χώρας πήρε θέση για το ζήτημα. Ετσι, ο υπουργός Δικαιοσύνης και εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Τζεμίλ Τσιτσέκ, στήριξε τις αστυνομικές αρχές, σημειώνοντας ότι «και στην Ευρώπη η αστυνομία δεν προσφέρει λουλούδια στους διαδηλωτές», ενώ ο πρωθυπουργός, Τ. Ερντογάν, χαρακτήρισε τον ξυλοδαρμό «προβοκάτσια τριών ξεχωριστών ομάδων, αλλά δεν μπορούμε να το ανακοινώσουμε», φροντίζοντας να «φωτογραφίσει» τους οργανωτές της διαδήλωσης. Προφανώς, η... αξιοπερίεργη άποψη της τουρκικής κυβέρνησης αποτελεί άλλη μια απόδειξη της σοβαρής προόδου, που έχει σημειώσει ο εκδημοκρατισμός της γειτονικής χώρας, σύμφωνα με τις σχετικές εκτιμήσεις των Βρυξελλών.
***
Θέλουν να σώσουν το λαό οι ποιμένες που δίνουν «συστατικές επιστολές» σε χαφιέδες και μούτρα του κοινού Ποινικού Δικαίου, αλλά κατά τα λοιπά, και αν κρίνει κανείς από την αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία, «δε δίνουν του αγγέλου τους νερό»...
Θέλουν να σώσουν το λαό οι κ.κ. βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που τόσο καιρό τους ακούμε να συστήνουν «λίγα λόγια» για τα όσα «παίχτηκαν» στα Ιεροσόλυμα, διότι το θέμα είναι «εθνικό»... Αλλά τι σόι «εθνικό συμφέρον» υπηρετείται όταν πρακτοράτζες, παρακράτος, δεσποτάδες συνωστίζονται στα καταγώγια των μυστικών υπηρεσιών για να εκλέξουν πατριάρχες; Και πόσο «σωτήριο» είναι αυτό το έργο των σκοτεινών υπηρεσιών, λαμβανομένης υπόψη της καταγεγραμμένης «προσφοράς» τους στον τόπο από την εποχή της ΚΥΠ μέχρι την υπόθεση Οτσαλάν;
***
Ανεξάρτητα, πάντως, από το αν είναι συνεπείς η όχι οι εξαγγελίες του υπουργείου με τις προεκλογικές υποσχέσεις, η κυβέρνηση προκύπτει σαφώς συνεπής προς τη βασική αρχή της: Οι εργαζόμενοι πρέπει να δουλεύουν και να πληρώνουν. Τα κέρδη είναι για άλλους...
Αλλωστε, όλα τα μέχρι σήμερα μέτρα της κυβέρνησης στην ίδια κατεύθυνση βρίσκονται. Ο λεγόμενος αναπτυξιακός νόμος, ο φορολογικός, ο κρατικός προϋπολογισμός, οι προτάσεις για το ωράριο, είναι ορισμένα μόνον από τα πολλά παραδείγματα, που θα μπορούσαν να παρατεθούν.
Ανάμεσα στις άλλες αυξήσεις, πάντως, θα έχουμε και νέα αύξηση στις τιμές των τσιγάρων. Ασχέτως του τι λένε οι «κακές γλώσσες», η κυβέρνηση το κάνει για την υγεία μας. Οπότε κακώς της καταλογίζουν εισπρακτικού χαρακτήρα νοοτροπίες.
Εδώ που τα λέμε, μια κυβέρνηση που νοιάζεται για την υγεία των πολιτών φόρους στα τσιγάρα θα ρίχνει... Είναι σοβαρός, μήπως, στόχος η δημιουργία και επάνδρωση παλιών και νέων νοσοκομείων, καθώς και η ενίσχυση του δημόσιου αγαθού της υγείας;
Η «έναρξη μιας νέας στενής συνεργασίας με τις ΗΠΑ», που, μάλιστα, «θα είναι η ευκαιρία για ένα ευρύ πεδίο θεμάτων, στο οποίο μπορούν να διαμορφωθούν όροι στρατηγικής συνεργασίας στο επόμενο διάστημα», δεν είναι και ό,τι καλύτερο μπορεί κανείς να ακούσει...
Πολύ περισσότερο, αν σκεφθεί τι έχει γίνει μέχρι σήμερα στα Βαλκάνια και ακόμη ότι «τρέχουν» τα ζητήματα του Κοσσυφοπεδίου, της ονομασίας της ΠΓΔΜ και διάφοροι ξαναρχίζουν τις θεωρίες, περί αλλαγής συνόρων...
Στις σημερινές συνθήκες, όμως, της «απελευθερωμένης» κίνησης και δράσης του κεφαλαίου και του οξύτατου ανταγωνισμού των επιχειρήσεων, ο παράγοντας που καθορίζει - πολύ περισσότερο από παλιότερα - το πότε, πού, ποια, κλπ., επένδυση θα κάνει ο όποιος κεφαλαιοκράτης είναι η μεγιστοποίηση των κερδών του. Εκτός και σ' αυτό ακριβώς αποβλέπουν οι επισημάνσεις του Αλ. Αλαβάνου, περί κλαδικών πολιτικών, έργων υποδομής και κινήτρων. Σε τέτοια περίπτωση, βέβαια, μπορεί να γίνουν επενδύσεις και, ίσως, υπάρξει μια συγκυριακή και μικρή μείωση της ανεργίας, αλλά οι πραγματικοί κερδισμένοι τελικά θα είναι οι λεγόμενοι επενδυτές, δηλαδή, οι κεφαλαιοκράτες, αφού τα δικά τους κέρδη θα μεγιστοποιηθούν. Και, τέλος πάντων, η πολιτική αυτή ούτε φιλολαϊκή είναι, ούτε αριστερή. Εκτός και ο πρόεδρος του ΣΥΝ έχει βρει - εκτός των άλλων - τη μαγική συνταγή, με την οποία, και οι κεφαλαιοκράτες θα έχουν τα κέρδη που θέλουν και οι εργάτες θα ευημερούν...
Την ώρα που οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι μετράνε ακόμα και το λεπτό προκειμένου να τα βγάλουν πέρα, είναι τουλάχιστον προκλητικό οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να σπαταλάνε 260 χιλιάδες ευρώ (περίπου 90 εκατομμύρια δραχμές) για τη διοργάνωση του συλλαλητηρίου στις 15 Δεκέμβρη, που δεν έγινε! Ναι, καλά διαβάσατε. Το ποσό αναφέρθηκε από τον ταμία της ΑΔΕΔΥ στην τελευταία συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής, ο οποίος διευκρίνισε ότι αναλογούν στην ΑΔΕΔΥ τα 78 χιλιάδες ευρώ. Ακόμα χειρότερα, τα λεφτά ξοδεύτηκαν από τους εκπροσώπους του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού για τη διαφήμιση του συλλαλητηρίου. Δεν πήγαν για περιοδείες στα εργοστάσια, για επαφή με τους εργαζόμενους και την άθλια καθημερινότητα που βιώνουν στους χώρους δουλιάς, για την ανάπτυξη της μαζικής δράσης. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, να γίνει κάτι τέτοιο, αφού συνυπεύθυνες για το χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζομένων είναι και αυτές οι πλειοψηφίες. Ξοδεύτηκαν κατά κύριο λόγο σε διαφημιστικά σποτ, φουσκώνοντας ακόμα πιο πολύ τα πορτοφόλια κάποιων ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Τέσσερις φορές ουσιαστικά έχουν εναλλαχτεί στην εξουσία η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, στα 31 μέχρι σήμερα χρόνια από τη Μεταπολίτευση του 1974. Σε όλες τις περιπτώσεις κατάγγελλαν την προκάτοχό τους κυβέρνηση και ωρύονταν για την καμένη γη, τα ερείπια, κλπ, που παρέλαβαν. Κι όταν τα επιχειρήματα αυτά ξεθώριαζαν, τα αντικαθιστούσαν με τα «οράματα», τους «μεγάλους στόχους» και τα «όνειρα», όπως η ένταξη στην τότε ΕΟΚ και νυν ΕΕ, τη μεγάλη και πλούσια αγορά των 250 εκατομμυρίων, την Ενιαία Εσωτερική Αγορά, την ΟΝΕ και το ευρώ, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, κλπ.
Τα ίδια κάνει τώρα και ο Κ. Καραμανλής. Από τη μια, ισχυρίζεται ότι παρέλαβε τεράστια ελλείμματα, δυσθεώρητα χρέη και άδεια ταμεία, ζητώντας από τους εργαζόμενους και το λαό, να σφίξουν ακόμη περισσότερο το ζωνάρι και να υπομείνουν αδιαμαρτύρητα τις προωθούμενες αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές και από την άλλη, υπόσχεται καλύτερες μέρες...
Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε, ότι όσο είδαν καλύτερες μέρες οι εργαζόμενοι στις περασμένες δεκαετίες, άλλο τόσο θα τις δουν τα επόμενα χρόνια; Μάλλον, όχι. Οπως εύστοχα σημείωσε προχτές το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, «όποιος από τους δύο και να είναι στην κυβέρνηση, τα κέρδη της πλουτοκρατίας καλά κρατούν, ενώ η φτώχεια απλώνεται».
Αντε να δούμε, τι άλλο θ' ακούσουμε. Σύμφωνα με την τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Κίπρις» έχουν εμφανιστεί ορισμένοι, οι οποίοι ισχυρίζονται πως είναι απόγονοι του σουλτάνου Αμπτουλμετζίτ και διεκδικούν την... κληρονομιά τους στην κατεχόμενη Κύπρο. Στην τελευταία συμπεριλαμβάνεται μεγάλος αριθμός κτημάτων, κυρίως στην Αμμόχωστο και τη Λάρνακα. Η εφημερίδα σημειώνει, μάλιστα, ότι για να διεκδικήσουν την περιουσία θα πρέπει να αποδείξουν ότι όντως είναι απόγονοι του σουλτάνου Αμπτουλμετζίτ. Πάλι καλά, που δεν προβλέπει τίποτε σχετικό το διαβόητο «σχέδιο Ανάν»...