Τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη είναι φανερά διά γυμνού οφθαλμού, για όποιον παρακολουθεί την κλιμάκωση της εγκληματικής επέμβασης εδώ και 15 μήνες. Τώρα όμως έρχεται και η επιβεβαίωση ότι αυτό που συμβαίνει στη Γάζα και στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία. Σύμφωνα με έρευνα της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, του Πανεπιστημίου Yale και άλλων ιδρυμάτων, που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet», οι νεκροί από τον πόλεμο στη Γάζα υπολογίζονται στους 64.260, περίπου 41% περισσότεροι από τον επίσημο αριθμό που ανακοινώνει το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας! Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 59,1% είναι γυναίκες, παιδιά και άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Τα στοιχεία αυτά αποτελούν κόλαφο για την ισραηλινή και την ευρωατλαντική προπαγάνδα, που σκόπιμα υποτιμούν τον αριθμό των θυμάτων της ισραηλινής αγριότητας και απαξιώνουν ως «υπερβολές» τα στοιχεία που δίνουν οι Παλαιστίνιοι. Αποδεικνύεται ότι οι νεκροί είναι πολύ περισσότεροι ακόμα κι από τις επίσημες ανακοινώσεις, ενώ 6 στους 10 είναι γυναίκες, παιδιά και γέροντες! Το Ισραήλ είναι κράτος - δολοφόνος και δεν «ξεπλένονται» με τίποτα οι ευθύνες της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων στη χώρα μας, που υποστηρίζουν το «δικαίωμά» του στο μακέλεμα του Παλαιστινιακού λαού.

«Η Αθήνα στη μέση της διελκυστίνδας Τουρκίας - Ισραήλ» έγραφε η «Καθημερινή» της Κυριακής και εξηγούσε το πώς η κυβέρνηση έχει βρεθεί μπλεγμένη «στα Τρίκαλα στα δυο στενά», στους ανταγωνισμούς που «τρέχουν» και στα «διλήμματα» του τύπου «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», όπως με το τουρκοσυριακό σύμφωνο. Αλήθεια όμως... πώς βρέθηκε «η Αθήνα» στη θέση αυτή; Γλίστρησε κι έπεσε; `Η μήπως παραπάτησε; Είναι ή δεν είναι η κυβέρνηση μαζί με τα άλλα κόμματα που έτρεξαν να υπερασπιστούν το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, «τιμώντας τις στρατηγικές συμμαχίες» της αστικής τάξης; Βαδίζουν ή όχι χέρι χέρι τον «οδικό χάρτη» του ΝΑΤΟ στα Ελληνοτουρκικά, δηλαδή το ιμπεριαλιστικό παζάρι των διευθετήσεων, που αποθρασύνει κι άλλο τη σύμμαχο Τουρκία, πάντα για το ...καλό της ΝΑΤΟικής συνοχής; Εσπευσαν ή όχι όλοι μαζί να πανηγυρίσουν για την ανατροπή Ασαντ και τους «αντάρτες» τζιχαντιστές, λέγοντας ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι «παρούσα στις εξελίξεις»;

Σε τελική ανάλυση, είναι ή δεν είναι οι ίδιοι που παρουσιάζουν ως επιβεβλημένη την πολεμική εμπλοκή της χώρας, είτε γιατί «έχουμε την μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου» είτε επειδή «υπάρχουν ευκαιρίες» στα «ενεργειακά σχέδια», στην «ανοικοδόμηση» και στους δρόμους του εμπορίου, που χαράζονται με το αίμα των λαών; Ας αφήσουν λοιπόν τα ψόφια: Δεν «έτυχαν» τα αδιέξοδα και οι κίνδυνοι για τον λαό, αλλά «πέτυχαν» από την πολιτική της εμπλοκής για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Γι' αυτό η διέξοδος από το ναρκοπέδιο δεν βρίσκεται μπαίνοντας πιο βαθιά σε αυτό - όπως οι ίδιοι λένε - αλλά με τον λαό πρωταγωνιστή, σε σύγκρουση με τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστικών της ενώσεων.

1742 Πεθαίνει ο Βρετανός μαθηματικός και αστρονόμος Εντμουντ Χάλεϊ, από τον οποίο πήρε το όνομά του ο γνωστός κομήτης.

1918 Γενική απεργία ξεσπά στην Αυστροουγγαρία. Εργατικά Συμβούλια (σοβιέτ) συγκροτούνται σ' όλα τα προλεταριακά κέντρα της αυτοκρατορίας.

1943 Αρχίζει η Διάσκεψη της Καζαμπλάνκα (Μαρόκο), ανάμεσα στους ηγέτες της Βρετανίας Ου. Τσόρτσιλ και των ΗΠΑ Φρ. Ρούζβελτ. Ο Ι. Στάλιν δεν παρευρέθηκε καθώς η μάχη του Στάλινγκραντ επέβαλλε την παραμονή του στην ΕΣΣΔ. Σε αυτήν αποφασίστηκε ο πόλεμος να τελειώσει μόνο όταν η Γερμανία παραδοθεί άνευ όρων. Αποφασίστηκε επίσης η συμμαχική απόβαση στη Σικελία.

1951 Πεθαίνει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γρηγόριος Ξενόπουλος.

1970 Το έκτακτο στρατοδικείο της Αθήνας καταδικάζει ερήμην τον εκπρόσωπο του ΠΑΜ στο εξωτερικό (και στέλεχος του ΚΚΕ) Αντώνη Αμπατιέλο σε 5 χρόνια φυλάκισης και πρόστιμο 100.000 δρχ.

1988 Πεθαίνει το ηγετικό στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ενωσης Γκεόργκι Μαξιμιλιάνοβιτς Μαλένκοφ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ (1946 - 1957) και πρωθυπουργός της ΕΣΣΔ (1953 - 1955).

1822 Η γαλανόλευκη καθιερώνεται από την Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ως το επίσημο σύμβολο των επαναστατημένων Ελλήνων.

1898 Ο Εμίλ Ζολά δημοσιεύει τη γνωστή ανοιχτή επιστολή του με τίτλο «Κατηγορώ», σχετικά με την υπόθεση Ντρέιφους στη Γαλλία.

1910 Γεννιέται ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης.

1946 Αρχίζει τις εργασίες του στο θέατρο «Απόλλων» της Αθήνας το Α' Συνέδριο της ΕΠΟΝ, στο οποίο έλαβαν μέρος 354 αντιπρόσωποι (13 - 19/1/1946).

1949 Επειτα από πολυήμερη σκληρή μάχη, τμήματα της 10ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με Διοικητή τον Υποστράτηγο Νίκο Θεοχαρόπουλο (Σκοτίδα) και Πολιτικό Επίτροπο τον Νίκο Μπελογιάννη, υπερνικούν διπλάσιες δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού και καταλαμβάνουν τη Νάουσα.

1951 Η ΕΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Μ. Βρετανίας υιοθετεί το πρόγραμμα με τίτλο «Ο βρετανικός δρόμος για τον σοσιαλισμό», που εξέφραζε «ευρωκομμουνιστική» αντίληψη.

1953 Ο Ι. Μπ. Τίτο εκλέγεται από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Γιουγκοσλαβίας Πρόεδρος της χώρας.

1968 Στην περιοχή του Ναυαρίνου βυθίζεται αύτανδρο το ελληνικό φορτηγό «Εύελπις» με 16μελές πλήρωμα.

1971 Διακόπτονται μέσα σε βαθιές διαφωνίες οι μυστικές συνομιλίες μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών χωρών και δυτικών εταιρειών πετρελαίου, που διεξάγονται στην Τεχεράνη. Οι χώρες του Περσικού Κόλπου, που ελέγχουν το μεγαλύτερο ποσοστό εξαγωγών του «μαύρου χρυσού», απαιτούν την αύξηση των τιμών πώλησης.

1993 Πεθαίνει ο ζωγράφος και συγγραφέας Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης.