«Η Αθήνα στη μέση της διελκυστίνδας Τουρκίας - Ισραήλ» έγραφε η «Καθημερινή» της Κυριακής και εξηγούσε το πώς η κυβέρνηση έχει βρεθεί μπλεγμένη «στα Τρίκαλα στα δυο στενά», στους ανταγωνισμούς που «τρέχουν» και στα «διλήμματα» του τύπου «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα», όπως με το τουρκοσυριακό σύμφωνο. Αλήθεια όμως... πώς βρέθηκε «η Αθήνα» στη θέση αυτή; Γλίστρησε κι έπεσε; `Η μήπως παραπάτησε; Είναι ή δεν είναι η κυβέρνηση μαζί με τα άλλα κόμματα που έτρεξαν να υπερασπιστούν το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, «τιμώντας τις στρατηγικές συμμαχίες» της αστικής τάξης; Βαδίζουν ή όχι χέρι χέρι τον «οδικό χάρτη» του ΝΑΤΟ στα Ελληνοτουρκικά, δηλαδή το ιμπεριαλιστικό παζάρι των διευθετήσεων, που αποθρασύνει κι άλλο τη σύμμαχο Τουρκία, πάντα για το ...καλό της ΝΑΤΟικής συνοχής; Εσπευσαν ή όχι όλοι μαζί να πανηγυρίσουν για την ανατροπή Ασαντ και τους «αντάρτες» τζιχαντιστές, λέγοντας ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι «παρούσα στις εξελίξεις»;