Παπαγεωργίου Βασίλης

Για την ακρίβεια, στη Γερμανία οι βρεφοδόχοι έχουν αρχίσει να επανέρχονται από το 2000, δηλαδή από την περίοδο που άρχισε η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας στο όνομα της αύξησης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, αυτών των μέτρων που καθυστέρησαν μια δεκαετία στην Ελλάδα, λόγω της λαϊκής πάλης, με τη σημαντική συνεισφορά του ΚΚΕ.

Η ΕΕ των μονοπωλίων δεν μπορεί να γίνει ανθρώπινη. Οποιος καλλιεργεί αυταπάτες ότι έχει να προσφέρει λύσεις μέσα σ' αυτή, θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα και την Ελλάδα στη μοντέρνα εκδοχή των βρεφοδόχων της δεκαετίας του 1950. Μόνη ελπίδα του λαού στο μέλλον, που του ετοιμάζουν δεξιοί και αριστεροί «σωτήρες», είναι το όρθιο και ισχυρό ΚΚΕ.

Επειδή - έτσι συνεκτιμήθηκε με την τρόικα όπως ανακοίνωσε το υπηρεσιακό υπουργείο Εργασίας - οι περιφέρειες της Στερεάς Ελλάδας και του Νοτίου Αιγαίου παρουσιάζουν «υψηλό οικονομικό επίπεδο», αποφασίστηκε αυτές να εξαιρεθούν από τη συνέχεια του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι». Ομως, η ανάγκη που έχουν οι λαϊκές οικογένειες σε σταθερές, σύγχρονες και ποιοτικές υπηρεσίες πρόνοιας δεν εξαρτώνται από το «οικονομικό επίπεδο» μιας περιφέρειας. Του οποίου μάλιστα η «μέτρηση» είναι ένα ιδιαίτερα «θολό ζήτημα». Πώς μετριέται αν το «οικονομικό επίπεδο» μιας περιφέρειας είναι ψηλό ή χαμηλό; Δηλαδή, οι ανάγκες των λαϊκών οικογενειών της περιοχής θα αναγνωρίζονται και θα ικανοποιούνται ανάλογα με τους ισολογισμούς των εταιρειών (γιατί τις περισσότερες φορές αυτοί αποτελούν τους βασικότερους δείκτες για την «ανάπτυξη») της περιοχής;

Η ανάγκη - στην προκειμένη περίπτωση - σε υπηρεσίες πρόνοιας είναι κοινές, κρίσιμες και μόνιμες για κάθε λαϊκή οικογένεια, γι' αυτό και πρέπει να καλύπτονται συστηματικά από ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Πρόνοιας. Επομένως, τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά: για παράδειγμα, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί των περιοχών που «εξαιρούνται» δεν έχουν ανάγκη για τις οικογένειές τους τις σχετικές υπηρεσίες και μάλιστα μέσα σε συνθήκες που το κόστος ζωής εκτοξεύεται; Μήπως τελικά εφευρίσκονται νέα «κόλπα» στο πλαίσιο των διαρκών περικοπών των κοινωνικών παροχών; Και πού θα φτάσουν τελικά οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου; Να βάλουν τους εργαζόμενους να κοιτιούνται μεταξύ τους ψάχνοντας ποιος είναι πιο βαθιά βυθισμένος στην εξαθλίωση; Ωστε, όχι μόνο να μην παλεύουν ενάντια στην πολιτική που τους κλέβει το δικαίωμα στις υπηρεσίες που χρειάζονται αλλά και να την αποδέχονται, να τη νομιμοποιούν, να τη «συνδιαμορφώνουν»;

«Αυτόγραφο θέλουν και από τον Αλέξη» οι Βρυξέλλες, αναφέρει στο χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα του το «Εθνος», επισημαίνοντας ότι «οι Ευρωπαίοι εταίροι θέτουν θέμα υποβολής ενυπόγραφων δεσμεύσεων των αρχηγών των βασικών πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας για απαρέγκλιτη εφαρμογή του Μνημονίου, ανεξάρτητα από τον νικητή των εκλογών της Κυριακής, προκειμένου να συνεχιστεί απρόσκοπτα η διεθνής χρηματοδότηση στη χώρα μας». Με βάση την πρακτική που εφάρμοσαν το προηγούμενο διάστημα τα όργανα της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, το ενδεχόμενο αυτό, να ζητηθούν δηλαδή ενυπόγραφες δεσμεύσεις από τους αρχηγούς τουλάχιστον των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, όχι μόνο είναι πιθανό, αλλά σχεδόν βέβαιο. Βέβαια, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ προτιμά να το αγνοεί και αποφεύγει επιμελώς να ξεκαθαρίζει τη στάση της. Τι θα κάνει δηλαδή αν το Γιούρογκρουπ και οι ηγέτες της ΕΕ ζητήσουν επίσημα την υπογραφή του Α. Τσίπρα κάτω από ένα νέο μνημόνιο ως απαράβατο όρο για να εκταμιευτούν οι επόμενες δόσεις του δανείου. Στην πράξη βέβαια έχει δώσει απάντηση. Εχει ορκιστεί ότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να θέσει σε κίνδυνο τη θέση της χώρας στην Ευρωζώνη, πράγμα που σημαίνει ότι θα βάλει και την υπογραφή που θα του ζητήσουν όταν έρθει η ώρα. Αλλωστε, ο ίδιος φρόντισε να στείλει νέα ξεκάθαρη δέσμευση στις Βρυξέλλες, δηλώνοντας χτες στο «ανεπίσημο όργανο» της Κομισιόν, τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», «ας μην υπάρχει καμία αμφιβολία, το κίνημά μου - ο ΣΥΡΙΖΑ - είναι δεσμευμένο για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομως, στη συνέχεια φρόντισε να μας δηλώσει πόσο απογοητευμένος είναι που το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν μπόρεσε να λύσει την κρίση στην περιοχή. Εχουν μεγάλη αγωνία εκεί στο ΝΑΤΟ για τους αμάχους και την ασφάλειά τους βλέπετε...

Ισως πάλι όμως οι ΝΑΤΟικοί έχουν ...άλλα σχέδια. Οπως το να αναλάβει τη «δουλειά» κάποια γειτονική χώρα, που έχει ιστορικά δείξει ιδιαίτερη προθυμία και ζήλο σε βομβαρδισμούς, εισβολές, επεμβάσεις και κατοχή εδαφών. Ονόματα δε λέμε...

Σε κάθε περίπτωση, πίσω από το ...διεθνές δούλεμα και την κοροϊδία του γγ του ΝΑΤΟ κρύβεται και η πρόθεση και η προετοιμασία για μία ακόμη ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Ενα ακόμη λουτρό αίματος δηλαδή προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των πολυεθνικών και να διαμορφωθούν εκ νέου «γεωπολιτικές ισορροπίες».

Και σας θυμίζουμε ότι η Ελλάδα παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ ενώ τελευταία έχει αναβαθμίσει ιδιαιτέρως τις σχέσεις της με το Ισραήλ...

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΤΕ πως ακούγεται μάλλον αστείο να βλέπεις τους εκπροσώπους και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να καταγγέλλουν τον «τεχνητό διπολισμό», την «πόλωση» και άλλα τέτοια. Πάλι καλά που δεν έχουν καταγγείλει και το ...«δικομματισμό»!

Οχι πως μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να το κάνουν κι αυτό τούτη την προεκλογική περίοδο ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρουν ένα ρόλο να παίξουν, πάντα στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του συστήματος.

Πάντως, ας μην αγχώνονται και τόσο. Τα γνωστά από το παρελθόν «δικομματικά» διλήμματα -στη λογική του ευρωμονόδρομου φυσικά- παραμένουν ζωντανά. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ο ...καταμερισμός εργασίας για τη συντήρησή τους. Ας βολευτούν με ό,τι τους αναλογεί για την ώρα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Στο χτεσινό του αντικομμουνιστικό παραλήρημα, ο Γ. Τράγκας επιβεβαίωσε το σχόλιο του «Ρ», ξεκαθαρίζοντας ότι οι θέσεις του περί «κόκκινου φασισμού» «παραμένουν αταλάντευτες» και ξερνώντας έναν οχετό συκοφαντίας όπως: «Ο υπαρκτός σοσιαλισμός είναι φασισμός, κόκκινος φασισμός», «μαύρος και κόκκινος φασισμός είναι ό,τι χειρότερο έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα», «ο υπαρκτός κομμουνισμός, όπου σοβεί, απαγορεύει την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, απαγορεύει στους ανθρώπους να εκφράζονται, απαγορεύει το εκλέγειν και εκλέγεσθαι, οπουδήποτε έχει κυριαρχήσει και επικρατήσει οι άνθρωποι είδαν την ωμή όψη του φασισμού», «ο σταλινισμός και ο λενινισμός ήταν δικτατορίες του κερατά, με στρατόπεδα συγκέντρωσης αντιφρονούντων, δε διαφέρουν σε τίποτα από τον μαύρο φασισμό». Και κατέληξε: «Η ουσία της δημοκρατίας είναι ότι εσείς μπορείτε να τα γράφετε και εγώ να τα λέω. Ενώ αν έρθει μαύρος ή κόκκινος φασισμός ούτε εσείς θα γράφετε ούτε εγώ θα λέω. `Η μάλλον εσείς θα γράφετε ό,τι σας λένε να γράφετε, σε περίπτωση κόκκινου. Σε περίπτωση μαύρου θα με παίρνετε στο τηλέφωνο, αν μπορείτε και αν μπορώ και εγώ»...

Ο Γ. Τράγκας επιμένει στο βιολί του, ενώ καταλαβαίνει πάρα πολύ καλά, ότι όταν ταυτίζεις το φασισμό - ναζισμό, που είναι γέννημα θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος και αποτελεί το μαστίγιο ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα, με τον κομμουνισμό, δηλαδή με την ανατροπή του καπιταλισμού και την εξουσία της ίδιας της εργατικής τάξης και του λαού, εκείνο που επιδιώκεις να πετύχεις είναι να κόψεις τα πόδια του εργατικού λαϊκού κινήματος, να συκοφαντήσεις τη μόνη διέξοδο υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, και μάλιστα σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι δέχονται ολομέτωπη επίθεση σε όλη την ΕΕ, με ή δίχως μνημόνια. Γι' αυτό και η ταύτιση του σοσιαλισμού με το φασισμό - ναζισμό αποτελεί επίσημη ιδεολογία της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Γι' αυτό και κάθε πρόθυμο παπαγαλάκι της εξουσίας της πλουτοκρατίας - ανεξαρτήτως του προφίλ που θέλει να πλασάρει - δεν ξεχνάει να συκοφαντεί το σοσιαλισμό, να ταυτίζει το ναζισμό με τους σοβιετικούς, χάρη στον ηρωισμό των οποίων τσακίστηκε ο ναζισμός.

Εμείς απλά επαναλαμβάνουμε αυτό που ο ίδιος ο Γ. Τράγκας επιβεβαιώνει με τη στάση του: Αξιος ο μισθός του.

Λέξη δεν ακούστηκε από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ για την ευθεία πρόκληση των εφοπλιστών, οι οποίοι με επώνυμες και επίσημες δηλώσεις τους στο αμερικανικό πρακτορείο «Μπλούμπεργκ» προειδοποίησαν ότι αν πειραχτεί στο ελάχιστο το καθεστώς φοροασυλίας που απολαμβάνουν εδώ και εξήντα χρόνια, θα μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους εκτός Ελλάδας. «Δεν μπορείς να λες στους πλοιοκτήτες, που έχουν ένα βαθμό φορολογικής ασυλίας σε όλο τον κόσμο "θα σε φορολογήσω". Η απάντηση που θα πάρεις θα είναι "εντάξει, κάν' το, αλλά μετά θα με ψάχνεις"», δηλώνει ένας από αυτούς (Βικτ. Ρέστης). «Εγώ δεν ανησυχώ καθόλου. Το εταιρικό μου γραφείο μπορεί να είναι οπουδήποτε στον κόσμο κι έτσι θα χάσουν ένα ποσοστό του ΑΕΠ», δηλώνει ένας άλλος (ο πρόεδρος της «DryShips», Γ. Οικονόμου). Οπως αναφέρει το δημοσίευμα του πρακτορείου, οι Ελληνες πλοιοκτήτες έβγαλαν περισσότερα από 175 δισ. δολάρια αφορολόγητα μέσα σε 10 χρόνια, ενώ οι ίδιες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 762 Ελληνες εφοπλιστές οι οποίοι δεν έχουν καταβάλει ούτε ένα ευρώ ως φόρο για τα κέρδη τους, εκμεταλλευόμενοι νόμο που ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα από το 1967. Η σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιβεβαιώνει απλά ότι δεν έχει καμία διάθεση να έρθει σε ρήξη με τους εφοπλιστές και συνολικότερα με τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά αποκαλύπτει περίτρανα ότι οι διακηρύξεις του για "συμφωνία με τον εφοπλιστικό κόσμο", μέσω της οποίας τάχα θα στριμώξει τους εφοπλιστές και θα τους υποχρεώσει να πληρώσουν, είναι σκέτη απάτη και κοροϊδία σε βάρος του λαού.

Είναι γνωστό και επιβεβαιώνεται διαρκώς ότι καλυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου και των ιστολογίων που καθένας μπορεί να φτιάξει εύκολα, διάφοροι λασπολόγοι πιάνουν στο στόμα τους το ΚΚΕ προσπαθώντας να το λερώσουν. Μια τέτοια περίπτωση είναι κι ένα νέο ιστολόγιο που αναφέρεται στο δήμο Μεταμόρφωσης και σε μετακινήσεις «αντιμνημονιακών ΠΑΣΟΚων» προς το ΣΥΡΙΖΑ για δημιουργία νέας δημοτικής παράταξης της «αριστεράς». Σε μια από τις σχετικές αναρτήσεις του όμως, αναφέρει ότι και στελέχη του ΚΚΕ συμμετέχουν στη δημιουργία αυτής της νέας παράταξης, πράγμα που είναι ψέμα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ανώνυμος bloger απλώς έκανε λάθος. Ομως έχει παραγίνει η σαπίλα της διαδικτυακής ανωνυμίας κι οι προσπάθειες διαφόρων να λερώσουν το ΚΚΕ με τις βρομιές των άλλων κομμάτων και κομματικών παραγόντων...