Παρ' όλα αυτά, η «Καθημερινή»... αναρωτιέται αν η παράταξη που στηρίζει το ΚΚΕ θα είχε «άλλη στάση» αν βρισκόταν στην ηγεσία της ομοσπονδίας! Ξέρει ότι την ίδια στάση θα είχε το ΚΚΕ απέναντι στα κονδύλια της ΕΕ, αλλά πετάει λάσπη. Προσπαθεί να λερώσει το ΚΚΕ, ταυτίζοντάς το με τους διάφορους διαχειριστές της εκάστοτε εξουσίας που πρόθυμα ξεκοκκαλίζουν τα κοινοτικά κονδύλια τα οποία δίνονται αποκλειστικά και μόνο για την προώθηση της στρατηγικής της ΕΕ. Η «Καθημερινή» μάλιστα ενοχλήθηκε και από αυτό: Θεωρεί... «μπαγαποντιά» απέναντι στην ΕΕ, την πρόταση της ΔΗΠΑΚ να διατεθούν τα κοινοτικά κονδύλια που προορίζονται για το Κέντρο, στα ίδια τα πανεπιστήμια για να καλύψουν λειτουργικές ανάγκες τους. Ο καθένας επιλέγει τα συμφέροντα που εξυπηρετεί...
Την τελευταία δεκαετία μειώθηκε δραστικά το αγροτικό εισόδημα, αλλά και οι μικρομεσαίοι αγρότες. Τα επίσημα στοιχεία δίνουν ότι ξεκληρίστηκε το 25% των αγροτών, ενώ το αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 17%. Οι ρυθμοί φτώχειας και ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών επιταχύνονται με την ΚΑΠ 2014 - 2020, για να κυριαρχήσουν αποκλειστικά οι μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, όπως γίνεται και στους άλλους τομείς της οικονομίας. Αυτός είναι ο στρατηγικός στόχος της ΕΕ και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Από την αρχή της νέας χρονιάς φαίνεται καθαρά ότι εντείνεται η άγρια επίθεση, με τα νέα, πολλά και σκληρότερα, αντιαγροτικά μέτρα, που παίρνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και με πρόσχημα την καπιταλιστική οικονομική κρίση και τις δόσεις του μνημονίου. Τα μέτρα αυτά οδηγούν την αγροτιά σε νέα φτώχεια και απόγνωση και τα οποία, αν εφαρμοστούν, θα επιταχύνουν κι άλλο τους ρυθμούς ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, για να ολοκληρωθεί γρηγορότερα το πέρασμα της γης, της αγροτικής παραγωγής, των επιδοτήσεων και των άλλων ενισχύσεων, γενικότερα του παραγόμενου αγροτικού πλούτου της χώρας μας, στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών. Η προοπτική σωτηρίας των μικρομεσαίων αγροτών από το ξεκλήρισμα, καθώς και της εξασφάλισης ενός καλύτερου μέλλοντος βρίσκεται στην πρόταση της ΠΑΣΥ, για μια άλλη αγροτική ανάπτυξη ενάντια στα μονοπώλια, που συμφέρει το λαό και θα υλοποιείται στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, θα στηρίζεται στις κρατικές καθετοποιημένες αγροτικές επιχειρήσεις και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικροπαραγωγών αγροτών, για να εξασφαλίζει καλό εισόδημα στους αγρότες - παραγωγούς και ποιοτικά, υγιεινά και φτηνά προϊόντα για την τροφή και την ένδυση του ελληνικού λαού. Ο δρόμος αυτός απαιτεί συστράτευση με την ΠΑΣΥ και μέτωπο αγώνα με την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.
Κλιμακώνει η κυβέρνηση την προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων με στόχο να πείσει τους εργαζόμενους ότι την ώρα που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η βάρβαρη επίθεση ενάντια στα εισοδήματά τους, οι ...«καλοί επιχειρηματίες» μετά από «παραίνεση» της κυβέρνησης «προστατεύουν» το λαϊκό εισόδημα με μειώσεις τιμών. Ετσι, υιοθέτησε και πρόβαλε ως επίδειξη «κοινωνικής αλληλεγγύης» των επιχειρήσεων τις προσωρινές μειώσεις τιμών που ανακοινώνουν προκειμένου να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους και τα μερίδιά τους στην αγορά, προσαρμόζοντας την τιμολογιακή τους πολιτική στα δεδομένα της μείωσης της κατανάλωσης. Σ' αυτό το πλαίσιο, το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας εξέδωσε ολόκληρη ανακοίνωση με τον πομπώδη και απολύτως παραπλανητικό τίτλο «η ανταπόκριση των επιχειρήσεων στο κάλεσμα κοινωνικής αλληλεγγύης και ευθύνης του υπουργείου συνεχίζεται»! Οπως διαπιστώνει κανείς, διαβάζοντας τη δισέλιδη ανακοίνωση, πρόκειται για μία επιχείρηση που ανακοίνωσε μειώσεις τιμών μέσα στο χρόνο σε ...16 προϊόντα! Και τι είναι αυτά; Ιδού: Τέσσερις σοκολάτες (οι τιμές τους μειώνονται τον Ιούνη, όταν «πέφτει» η κατανάλωσή τους), τρεις συσκευασίες ρυζιού τύπου παρμπόιλντ και εννέα κονσέρβες για γάτες. Προϊόντα ...ευρείας κατανάλωσης και πρώτης ανάγκης!! Το μόνο που συνεχίζεται εδώ είναι η κοροϊδία και η πρόκληση!
Ομως, τελευταία, τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου τον βλέπουμε πολύ ...«τσιτωμένο». Νευράκια, πολλά νευράκια και εξάρσεις, ιδίως με τα Ελληνοτουρκικά.
Θυμάστε τις ιδιαιτέρως έντονες και εξόχως «πατριωτικές» δηλώσεις του στην Τουρκία - μάλλον τραβηγμένες για έναν πρωθυπουργό που υπέγραψε το Μνημόνιο και είναι φανατικός υποστηρικτής των δράσεων του ΝΑΤΟ.
Χτες πάλι, στη Βουλή, μας εμφανίστηκε εξοργισμένος, αγανακτισμένος και συγχυσμένος σχετικά με τα θέματα του Αιγαίου, τις ελληνοτουρκικές συζητήσεις και τα πιθανά κοιτάσματα.
Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: `Η ο Γιώργος Παπανδρέου έχει εγκαταλείψει τη γυμναστική, ή, όντως, κάτι μαγειρεύεται και κάποιες πολυεθνικές τρίβουν από τώρα τα χέρια για τα κέρδη που θα έχουν.
Εμείς μια φορά δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι έχει αφήσει εκείνη την ωραία και εφαρμοστή φόρμα που φορούσε στον Μαραθώνιο να σκονίζεται στην ντουλάπα...
ΣΕ «ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ» προσανατολίζεται - όπως διαβάζουμε τουλάχιστον - η δημοτική αρχή της Θεσσαλονίκης, προκειμένου, λέει, να μετεγκατασταθούν οι οίκοι ανοχής σε περιοχή έξω από την πόλη...
Θα είναι κάτι σαν ...βιομηχανικό πάρκο; Σαν ΒΙΠΕ; Πώς ακριβώς το αντιλαμβάνονται;
Με δεδομένο, πάντως, ότι η Θεσσαλονίκη διαθέτει έναν «τεχνοκράτη» και «εκσυγχρονιστή» δήμαρχο, μάλλον ...η πορνεία θα είναι η σύγχρονη αντίληψη αναφορικά με τις σχέσεις των δύο φύλων και τον έρωτα.
Να υποθέσουμε ότι και αυτά τα μέτρα - που στην καλύτερη περίπτωση είναι ενθάρρυνση της πορνείας - εντάσσονται στο ...δίκτυο υποδομών που οφείλει να διαθέτει κάθε σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη; Ενισχύουν ίσως την ανταγωνιστικότητα;
«Επιλεκτικές προσεγγίσεις κάνει η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη: Στην περίπτωση ενός δεξιού δημοσιογράφου, τον έστειλε στη φυλακή με ένα βαρύ κατηγορητήριο, ενώ στην περίπτωση της αριστεράς είναι εξαιρετικά προσεκτική...!».
Με τη δήλωση αυτή σχολίασε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ. τη σύλληψη, προσαγωγή και βασανισμό στελέχους του ΣΥΝ προχτές από την Αντιτρομοκρατική, για να τον αφήσει λίγο αργότερα ελεύθερο επικαλούμενη ...λάθος λόγω ομοιότητάς του με άτομο που καταζητεί! Δε γνωρίζουμε βεβαίως, άλλωστε δεν κάνει και τον κόπο να μας πληροφορήσει, αν ο ΛΑ.Ο.Σ. διαθέτει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι κακώς ο «δεξιός δημοσιογράφος» είναι στη φυλακή και ότι στη θέση του θα έπρεπε να είναι άλλοι. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι δε χάνει ευκαιρία να «κελαηδήσει» υπέρ μιας πολιτικής γενικευμένης καταστολής και δεν κρύβει την έλξη που του ασκεί η προοπτική του να μην «πετάει κουνούπι», του να γίνει ο αυταρχισμός καθημερινότητα για το λαό, για το εργατικό - λαϊκό κίνημα και ρουτίνα η φίμωση κάθε φωνής που δεν αρέσει στον ίδιο και στο σύστημα που εκπροσωπεί.
Με βαρύγδουπους τίτλους «υποδέχτηκε» ο φιλοκυβερνητικός, αλλά όχι μόνο αστικός Τύπος τη δήθεν «αντίσταση» της συνδικαλιστικής παράταξης του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ) στην κυβέρνηση και το «μνημόνιο», με αφορμή τη συνέντευξη που έδωσαν πρωτοκλασάτοι εργατοπατέρες. «Παντιέρα ...ΠΑΣΚΕ», λέει το ένα συγκρότημα, «Δεν βάζουν πλάτη», λέει το άλλο, «Αντάρτικο», λέει το τρίτο. Βέβαια, αυτό που γίνεται φανερό όσο και αν έντεχνα προσπαθούν να το κρύψουν οι αστικές φυλλάδες, είναι ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, με πρωταγωνιστές τους συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, έχουν φθαρεί και τώρα κάνουν προσπάθεια να δείξουν δήθεν ...ανάστημα στα αντιλαϊκά μέτρα που τσακίζουν το εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Οι ίδιοι που τώρα εμφανίζονται να ...αντιδρούν, είναι αυτοί που για πολλά χρόνια έβαλαν πλάτη για να εφαρμόζεται η πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου. Αυτοί πρωτοστατούσαν σε υπογραφή Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με μηδαμινές ή και μηδενικές αυξήσεις, που στην ουσία ισοδυναμούν με μειώσεις του εισοδήματος, δεδομένου ότι καθημερινά το ροκανίζουν οι ανατιμήσεις και οι αυξήσεις παντού. Αυτοί πρωτοστατούσαν στο πέρασμα εργασιακών σχέσεων που τσακίζουν το σταθερό εργάσιμο χρόνο, τη δουλειά με δικαιώματα, την Κοινωνική Ασφάλιση και τις συντάξεις.
Ακόμα και αυτήν την ύστατη στιγμή, της λεγόμενης αντίστασης, προβάλλουν στους εργάτες την υποταγή στο εκμεταλλευτικό σύστημα, κλείνοντας σε όλες τις πτώσεις την «ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων», την «ευρωπαϊκή ενοποίηση», προβάλλουν τη στρατηγική των κεφαλαιοκρατών περί «ευρωομόλογων» και «αναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου». Φυσικά, αυτή η στάση δεν εκπλήσσει τους εργαζόμενους. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της εργατικής αριστοκρατίας, να υπηρετεί το σύστημα που την ταΐζει. Οι εργάτες πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη. Η ουσιαστική βελτίωση της θέσης τους, ώστε να ανοίξει και ο δρόμος για τη δική τους εξουσία περνάει μόνο μέσα από τη συσπείρωση στο ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργατογειτονιά σε ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου, απομονώνοντας και τους υπαλλήλους τους στο συνδικαλιστικό κίνημα.