Πρόκειται για την ίδια δράκα κεφαλαιοκρατών που αφού πρώτα καρπώθηκε μπόλικο κρατικό χρήμα από επιδοτήσεις, λεγόμενους αναπτυξιακούς νόμους και άλλες ενισχύσεις, στη συνέχεια φέσωσε για τα καλά και το Δημόσιο. Εχει τη σημασία και το γεγονός πως οι εν λόγω πλουτοκράτες δεν έχουν κηρύξει πτώχευση, παραμένοντας στο απυρόβλητο και συνεχίζοντας ανενόχλητοι και τις όποιες δραστηριότητές τους. Την ίδια στιγμή σε εφαρμογή του «επικαιροποιημένου προγράμματος σταθερότητας», που πρόσφατα επέβαλε η Κομισιόν, έρχεται η κυβέρνηση να «κυνηγήσει», τάχα, τις ληξιπρόθεσμες οφειλές στην Εφορία. Στην πραγματικότητα αυτό που τους κόφτει είναι η μεγάλη μάζα των μικροοφειλετών, με τα ελάχιστα χρέη που, ακόμη και αν αθροιστούν όλα μαζί, δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό της διαπιστωμένης φοροδιαφυγής από την πλευρά της πλουτοκρατίας.
Σε μια ανώδυνη περιγραφή των προβλημάτων της κτηνοτροφίας και των κτηνοτρόφων περιορίστηκε ο πρόεδρος του ΣΥΝ στην ομιλία που έκανε χτες στον Τύρναβο και όπου θα παρουσίαζε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την κτηνοτροφία.
Βέβαια, ο Α. Τσίπρας δεν έκανε καμιά αναφορά για τις αιτίες του προβλήματος που είναι οι αποφάσεις - ρυθμίσεις της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών. Αναφέρθηκε, όμως, στους αναποτελεσματικούς ελέγχους και στην ανάδειξη των Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ). Αναφέρθηκε και στα κονδύλια του Δ' ΚΠΣ για την κτηνοτροφία, λέγοντας ότι δεν φτάνουν. Και είπε ακόμα ότι υπάρχει απουσία ...ολοκληρωμένης και μακροχρόνιας πολιτικής για την ανάπτυξη και τη στήριξη της κτηνοτροφίας. Με δυο λόγια, δηλαδή, ο Α. Τσίπρας μίλησε για τα ζητήματα που θα μπορούσαν να τα πουν κάλλιστα ένας εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ ή και της ΝΔ.
Για το κύριο όμως τσιμουδιά: Και το κύριο είναι ότι για τα δεινά των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων ευθύνεται αποκλειστικά η αντικτηνοτροφική πολιτική της ΕΕ που εφαρμόζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες και με την οποία και ο ΣΥΝ δε διαφωνεί και δεν την καταγγέλλει, άρα τη λιβανίζει και ασπάζεται στην πράξη. Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι δεν έχουν ελπίδα για καλύτερες μέρες, ούτε από τα ΠΟΠ, ούτε από το Δ' ΚΠΣ. Οσοι τους τα λένε αυτά, τους εμπαίζουν.
Ο δρόμος είναι η αντίσταση και πάλη στην ευρωλαίλαπα που τους οδηγεί στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα. Η διέξοδος βρίσκεται στην ανατροπή αυτής της πολιτικής και στην εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής πολιτικής. Βρίσκεται στη συνένωση των κτηνοτρόφων μέσω του παραγωγικού συνεταιρισμού, που θα στηρίζεται πολύμορφα από κρατικές καθετοποιημένες επιχειρήσεις και οργανισμούς σε όλη την παραγωγική διαδικασία και τη διακίνηση των προϊόντων.
Τη λαϊκή ρήση «όλα τα 'χε η Μαριορή, ο φερετζές τής έλειπε», θυμίζει η εγκύκλιος του γενικού γραμματέα του υπουργείου Υγείας Αριστείδη Καλογερόπουλου προς τους διοικητές των Υγειονομικών Περιφερειών με τις «οδηγίες για εφημερίες και διαχείριση έκτακτων περιστατικών στα νοσοκομεία». Η εγκύκλιος ήρθε μετά από μια διευρυμένη συνεδρία του Κεντρικού Συμβουλίου Υγειονομικών Περιφερειών (ΚΕΣΥΠΕ) - πού τη θυμηθήκανε, αλήθεια, και αυτή (;) - και ύστερα από τις, μετά των τηλεοπτικών καμερών, ...αιφνιδιαστικές περατζάδες του υπουργού Υγείας, Δημήτρη Αβραμόπουλου, στα νοσοκομεία. Η εγκύκλιος, ανάμεσα στα άλλα, προβλέπει: «Οι γιατροί, οι νοσηλευτές και όλο το προσωπικό εφημερίας θα φέρει σήμα (badge) με το έμβλημα του υπουργείου, όπου θα αναγράφεται το όνομα του νοσοκομείου, του εργαζομένου και η ειδικότητά του». Κανείς δεν αντιλέγει για το σήμα. Αλλά προσωπικό πού θα βρεθεί για να μπουν τα σήματα; Τα νοσοκομεία και το ΕΚΑΒ είναι γονατισμένα από τις 25.000 κενές οργανικές θέσεις προσωπικού, και για να βρεις άνθρωπο να σε μεταφέρει, π.χ,. στον «Ευαγγελισμό» σε μέρα εφημερίας, πρέπει να 'σαι τελικά τυχερός. Και οι ελλείψεις αυτές δε λύνονται ούτε με κλήσεις σε απολογία των διοικητών - που σίγουρα εφαρμόζουν την κυβερνητική πολιτική - ούτε με φτιασιδώματα και εξωραϊσμούς. Χρειάζονται προσλήψεις και σχεδιασμό με γενναία κρατική χρηματοδότηση, που όχι μόνο δεν τα προωθεί η κυβέρνηση, αλλά κινείται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση.
Οχι τίποτε άλλο, αλλά δεν τους έχουμε δει να ...σκίζουν τα ρούχα τους στις περιπτώσεις που έχουν παραγραφεί οι ευθύνες των δικών τους υπουργών.
Βέβαια, δεν είναι αυτή η ουσία του πράγματος. Αλλη είναι. Οτι το ΠΑΣΟΚ φωνάζει για παραγραφές μόνο και μόνο για να έχει «σκάνδαλα» να τρέχουν στην επικαιρότητα.
Αυτά, την ίδια στιγμή που φροντίζει με κάθε τρόπο να «παραγράφει» την πολιτική ουσία αυτών των υποθέσεων με την πολιτική του στάση. Γιατί η πολιτική ουσία, βλέπετε, «πατάει» στις πολιτικές που ασκούν και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ...
Τους νοιάζει, π.χ., ποιος υπουργός φταίει ή δε φταίει για το Βατοπέδι, αλλά ουδόλως τους αφορά ότι η ελληνική γη είναι εμπόρευμα. Κόπτονται για τα δομημένα ομόλογα, αλλά δεν τους απασχολεί ότι οι εισφορές των εργαζομένων παίζονται στο χρηματιστήριο...
Αν αυτό δεν είναι υποκρισία, τότε τι είναι; Κατανοούμε το πρόβλημά τους να οξύνουν την σκανδαλολογία ενόψει εκλογών, αλλά κι ο κόσμος δε «μασάει κουτόχορτο»...
ΚΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗ Νέα Δημοκρατία από την άλλη, που μας έχει «φάει τα ...αυτιά» με το πόσο ...νομιμόφρονας είναι ο τρόπος που κινείται. Ολα, λέει, πάνε στη Δικαιοσύνη...
Αφήστε, δηλαδή, που και η Δικαιοσύνη την εφαρμογή των νόμων εποπτεύει. Δηλαδή, τους ίδιους νόμους που ψηφίζουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Οπότε, ακόμη και αν θελήσει να θίξει την ουσία των πραγμάτων, ελάχιστα περιθώρια έχει.
Αυτό είπε χτες, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Κ. Μαρκόπουλος στην παρουσίαση της καμπάνιας για την προβολή της Αθήνας ως τουριστικού προορισμού σε ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία και Γαλλία.
Δεν είπε κάτι καινούριο. Είναι αυτό ακριβώς που χρειάζονται οι μεγαλοξενοδόχοι και οι ιδιοκτήτες των ακριβών εστιατορίων, είναι αυτό ακριβώς που διακρίνει και τους στόχους της τουριστικής προβολής της χώρας και της Αθήνας.
Ωστόσο, οι «μικροί» του τουρισμού που μπορεί να νιώθουν ικανοποίηση όταν ακούν ότι αυξάνονται από την κυβέρνηση τα κονδύλια της τουριστικής προβολής πρέπει να καταλάβουν ότι τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που δαπανούνται δεν είναι γι' αυτούς.
Οι «εκλεκτικοί» και «εύποροι» τουρίστες έχουν πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις και αυτές προβάλλονται μέσα από τις καμπάνιες. Τα λεφτά στα λεφτά, που λέει και ο λαός.
Αρνητικές είναι οι εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας... Νέο πακέτο στήριξης της ιαπωνικής οικονομίας ύψους 15,5 τρισ. γιεν ανακοίνωσε η κυβέρνηση της χώρας... Σε φάση ανάκαμψης η Γουόλ Στριτ με τον γενικό δείκτη να ξεπερνά τις 8.000 μονάδες... Δυναμική άνοδος του ΧΑΑ. Ξεπέρασε τις 1.880 μονάδες... Πρόταση της γερμανικής κυβέρνησης προς τους μετόχους για κρατικοποίηση της HUPO... Μετά το πρώτο εξάμηνο του 2010 η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας...
Ορισμένοι από τους πρωτοσέλιδους τίτλους των τελευταίων ημερών, που αφορούν τη διεθνή καπιταλιστική κρίση και την εξέλιξή της. Διαβάζοντας τους κανείς, καταλήγει σε αμφίσημα συμπεράσματα, καθώς τις αισιόδοξες ειδήσεις διαδέχονται οι απαισιόδοξες κλπ. Το σίγουρο είναι ότι οι οικονομολόγοι των μεγάλων τραπεζικών ομίλων πειραματίζονται με τις ημερομηνίες εξόδου των καπιταλιστικών οικονομιών από την κρίση. Από την άλλη, οι προβλέψεις αυτές προσφέρουν ευκαιρίες για κερδοσκοπία σε νομίσματα, μετοχές και ομόλογα. Παλιά μας τέχνη κόσκινο θα μπορούσε να πει κανείς, καθώς ο μονοπωλιακός καπιταλισμός είναι συνυφασμένος με την κερδοσκοπία.
Το ζητούμενο όμως για τους εργαζόμενους δεν είναι αν οι οικονομολόγοι του ΟΟΣΑ και του ΔΝΤ ρίχνουν τα χαρτιά και αυτά «δείχνουν» έξοδο από την κρίση το 2010 ή το 2011. Οι εκτιμήσεις αυτές είναι σαν υπνωτικά χάπια. Γιατί αυτό που δεν εμφανίζεται στην καθημερινή ειδησεογραφία είναι η άνευ προηγουμένου επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του κατά των εργασιακών κατακτήσεων και του λαϊκού εισοδήματος. Εκεί αναζητούν διέξοδο από την κρίση. Αν αυτό γίνει το 2010 ή το 2011 έχει τη σημασία του. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ποιο εργασιακό περιβάλλον θα υπάρχει την επόμενη ημέρα της κρίσης. Αν οι εργαζόμενοι θα έχουν υποκύψει στις απειλές και τους εκβιασμούς των κεφαλαιοκρατών και αποδεχθούν τις μισές ημέρες εργασίας, τα μισά μεροκάματα, τη μισή ζωή ή αντιδράσουν σθεναρά και - με αφορμή την κρίση - αμφισβητήσουν στη ρίζα του το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, τη μήτρα δηλαδή που γεννάει τις οικονομικές κρίσεις. Η όξυνση της ταξικής πάλης, η οργάνωση των εργατικών αγώνων, είναι πολύ πιο σημαντικά από το χρόνο εξόδου του κεφαλαίου από την κρίση.
3,2 κιλά και, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία του ρεπορτάζ, έχει τα χρώματα της μαμάς του το νέο μέλος που προστέθηκε από χτες στην «οικογένεια του "Ρ"». Πρόκειται για τον γιο των συντακτών του «Ρ» Μαρίνας Καλλιγέρη και Θανάση Μπαλοδήμα, το καινούριο αδερφάκι του γλυκού μας Ανέστη. Ευχόμαστε σε όλη την οικογένεια να τους ζήσει το νέο μέλος, να 'ναι γερός και σύντομα να τον δούμε να παίζει μαζί με τον αδερφό του ανάμεσα στα γραφεία μας...