Αποκορύφωμα του πονήματος αυτού, άξιου ελεεινολογίας όπως αντίστοιχα που δημοσιεύονται κατά καιρούς από μηχανισμούς μυστικών υπηρεσιών ιμπεριαλιστικών κρατών, όπως, π.χ., τα επιτελεία της CIA, που μάλιστα μετά τον πόλεμο διέσωζαν εγκληματίες των ναζί, είναι και αυτό που γράφουν: «Οι 200.000 κάτοικοι έγιναν πειραματόζωα, καθώς τους διέταζαν να εξέλθουν από τα σπίτια τους, κατά τη διάρκεια των εκρήξεων».
Αλήθεια, με τέτοιες κατασκευές ψάχνουν να δημιουργήσουν το άλλοθί τους για την κατά καιρούς εγκληματική τους δράση κατά των μεταναστών αλλά και Ελλήνων εργαζομένων οι φασίστες, ιδεολογικοί απόγονοι του Χίτλερ και των Τσολάκογλου; Αλλά από τέτοιους τι μπορεί κανείς να περιμένει; Εχουν κάνει σκοπό της ζωής τους, όπως και ο Χίτλερ, την αντικομμουνιστική πάλη αλλά όσους τόνους λάσπη και αν ρίξουν με τα χυδαία όπλα τους δεν πρόκειται να λεκιάσουν αυτούς που τότε άνοιξαν το δρόμο της απελευθέρωσης των λαών τους, κατατρόπωσαν στα πεδία της μάχης και παραμένουν παράδειγμα για τους λαούς όλου του κόσμου.
Ισχυρίζονται με κάθε ευκαιρία ότι είναι δίπλα στον απλό Ελληνα που υποφέρει και δε βρίσκει την υγειά του και παινεύονται πως «μετά την παρέμβαση του Συναγωνιστή Ηλιόπουλου την προηγούμενη εβδομάδα στο Κοινοβούλιο με Επίκαιρη Ερώτηση στον υπουργό Υγείας, επιτέλους επαναλειτουργεί η καρδιοχειρουργική κλινική του Νοσοκομείου Παίδων "Η Αγία Σοφία"».
Ωστόσο στη συζήτηση της Ερώτησης (14/3/2013) η Χρυσή Αυγή συντάχθηκε πλήρως με την κυβερνητική προπαγάνδα που θέλει τους διαξιφισμούς γιατρών να κρατούν κλειστό το Κέντρο και έδινε συγχαρητήρια στον υπουργό!
Ο υπουργός Υγείας «έκοβε», η Χρυσή Αυγή «έραβε». Είπε ο βουλευτής της, Π. Ηλιόπουλος: «Ντροπή και σε αυτούς που καλέσατε και δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους, γιατί -όπως είπατε και εσείς- το έχουν βρει ότι είναι το τσιφλίκι τους και κάνουν ό,τι θέλουν και για τις προσωπικές τους διαφορές δεν εξυπηρετούνται τα παιδιά. Αν είναι έτσι, θα πρέπει, κύριε Υπουργέ, όντως, να "τους βάλετε τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι" (...) Να τσακιστούν να τα βρουν και να επαναλειτουργήσει άμεσα το τμήμα!». Κουβέντα για το επιστημονικό προσωπικό που πρέπει να προσληφθεί με μόνιμη εργασία για να λειτουργεί το Κέντρο με ασφάλεια. Ούτε καν αναρωτήθηκε, γιατί δεν αντικαταστάθηκαν οι γιατροί ωσότου λήξει η σε βάρος τους ΕΔΕ, αλλά έκλεισε το Κέντρο και έστελναν τα παιδιά στο «Ωνάσειο», ενώ στο διάστημα αυτό παιδάκια έχασαν τη ζωή τους;
Στον αντίποδα των κυβερνητικών προσχημάτων, οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ Υγείας - Πρόνοιας, οι γονείς των παιδιών με συγγενή καρδιοπάθεια, μαζικοί φορείς της περιοχής από τον Οκτώβρη του 2011 δίνουν μάχες για να επαναλειτουργήσει και να αναπτυχθεί πλήρως το Κέντρο, έτσι ώστε να μην υπάρχει λίστα αναμονής για χειρουργείο, να γίνουν προσλήψεις και να θεραπεύονται όλα τα παιδιά δωρεάν. Κανένα να μην αναγκάζεται να πάει στον ιδιωτικό τομέα. Και φυσικά χρειάστηκαν σκληροί αγώνες σε πολλά μέτωπα για να ξεκινήσει να λειτουργεί το Κέντρο και οι αγώνες αυτοί θα συνεχιστούν μέχρι να αναπτυχθεί πλήρως. Δεν έγινε με μια... Ερώτηση στη Βουλή.
Η Χρυσή Αυγή προσπαθεί τώρα να καπηλευτεί τους αγώνες των γονιών και των εργαζομένων, την ώρα μάλιστα που υιοθετεί και δικαιολογεί την εγκληματική στάση του υπουργείου Υγείας.
Το μοναδικό δημόσιο Παιδοκαρδιοχειρουργικό Κέντρο της χώρας έκλεισε για να διοχετεύεται πελατεία παιδιών που παλεύουν για τη ζωή τους και βασανισμένων γονιών στους εμπόρους της Υγείας, όπως είναι και το «Ωνάσειο». Ωστόσο η Χρυσή Αυγή επέλεξε για ακόμη μια φορά να «κάνει την πάπια» μπροστά στους επιχειρηματίες και να «πέσει από τα σύννεφα» που το «Ωνάσειο» ζητάει να εισπράξει τα νοσήλια για τα παιδιά που παρακολουθεί. «Αυτό ήταν το κληροδότημα του Ωνάση, που υποτίθεται ότι ήταν υπέρ της δημόσιας υγείας, να έρχονται να σας ζητάνε τα νοσήλια σε μία τραγική για τη χώρα οικονομική κατάσταση; Ντροπή!»...
Και δε φτάνει που λέει αυτά αλλά αποκρύπτει η Χρυσή Αυγή πως και τα δημόσια νοσοκομεία λειτουργούν με όρους αγοράς, όπου συνυπάρχει ο δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, αφού κυριαρχούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Υγεία και στο Φάρμακο. Δεν έχει ακούσει για παράδειγμα ότι και τα δημόσια νοσοκομεία εισπράττουν νοσήλια από τους ασθενείς και από τα Ασφαλιστικά Ταμεία; Δεν έχει ακούσει πως χαρατσώνονται άγρια ασφαλισμένοι κι ασθενείς με εισιτήρια, για εξετάσεις κλπ;
Η επίκληση της «ψυχρής λογικής», της «σύνεσης» και το όχι στις «υπερβολές» και τις «συναισθηματικές εξάρσεις» των δύο «ναυαρχίδων» της πληροφόρησης της αστικής τάξης κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Η αστική τάξη της χώρας γνωρίζει πως οι τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο δε θα αφήσουν ανεπηρέαστη τη ζωή του κυπριακού λαού, που τον περιμένουν αβάσταχτα βάσανα. Γνωρίζουν, επίσης, πως η ένταση της επιθετικότητας του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και της συγκυβέρνησης, κατά των εργαζομένων της χώρας μας θα έχει ως συνέπεια την αντίδρασή τους. Γνωρίζουν πως και αγώνες θα αναπτυχθούν και στο στόχαστρό τους θα έχουν την ίδια την αντιλαϊκή πολιτική.
Γι' αυτό και - σε αυτήν την κρίσιμη καμπή - κάνουν στην άκρη τις όποιες αντιπαραθέσεις έχουν μεταξύ τους και μιλούν ως «συλλογική φωνή» της αστικής τάξης - «χρειάζεται ψυχραιμία», «συλλογική φωνή» - με δύο παραλήπτες: Πρώτα, την ίδια την κυβέρνηση, την οποία καλούν να πράξει με τον ίδιο τρόπο. Δεύτερον, τον ίδιο το λαό. Μέσω της προπαγάνδας, επιδιώκουν ο λαός να θεωρήσει ως δικό του πρόβλημα το πρόβλημα που έχει η αστική τάξη. Και ως εκ τούτου, να πράξει και αυτός με την ίδια ...«σύνεση και ψυχραιμία». Ομως, οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη από «σύνεση» για τη συνέχιση της σφαγής τους. Εχουν ανάγκη από οργανωμένη, συνειδητή και ταξικά οργανωμένη πάλη, που θα ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές.
Πέρα από αυτά τα φαινόμενα που υπάρχουν ακριβώς επειδή το φάρμακο του λαού είναι ένα εμπόρευμα που φέρνει τεράστια κέρδη στους φαρμακοβιομήχανους, τους φαρμακαποθηκάριους και γενικά όλο το κύκλωμα παραγωγής και διακίνησης, δεν αποτελούν την κύρια αιτία για την έλλειψη των φαρμάκων.
Τα νοσοκομεία δεν έχουν φάρμακα γιατί δεν μπορούν να τα αγοράσουν εξαιτίας της όλο και μικρότερης χρηματοδότησης από το κράτος. Και τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα δεδομένου ότι η φαρμακευτική δαπάνη στον ΕΟΠΥΥ το 2013, θα μειωθεί, καταρχήν, κατά 480 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2012.
Η έλλειψη φαρμάκων δεν αποτελεί καινούριο φαινόμενο. Κατά καιρούς, και πριν την εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης επαναλαμβανόταν, είτε γιατί οι φαρμακοβιομήχανοι προτιμούσαν τη διακίνηση φαρμάκων σε χώρες όπου πετύχαιναν μεγαλύτερα κέρδη, είτε γιατί με αυτόν τον τρόπο πίεζαν για αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων. Προκύπτει ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθούν οι εταιρείες φαρμάκου, πολιτική που υπηρετεί η κυβέρνηση, οι οποίες επιλέγουν ή όχι την κυκλοφορία των φαρμάκων με βάση τα κέρδη που αυτή θα τους επιφέρει.
Την απόσυρση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης για την «ανασυγκρότηση του ΥΝΑ και άλλες διατάξεις», που κατατέθηκε στη Βουλή, δηλώνουν με δελτίο Τύπου πως διεκδικούν τα σωματεία των Ναυτών, των Εργαζομένων στη Ναυτιλία και τον Τουρισμό (ΠΑΣΕΝΤ), Λιμενεργατών, Μονίμων Υπαλλήλων και Χειριστών ΟΛΠ, Υπαλλήλων ΝΑΤ και ΥΕΝ και των εργαζομένων στην Πλοηγική Υπηρεσία. Και καλούν όλες τις συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις «να αγωνισθούν από κοινού σε ενιαίο μέτωπο πάλης για να ματαιωθούν οι σχεδιασμοί της τρικομματικής κυβέρνησης σε βάρος των δικαιωμάτων τους σε εργασιακό, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, κοινωνικό επίπεδο». Πρόκειται για σωματεία όπου πλειοψηφούν η ΠΑΣΚΕ και η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ). Από το κάλεσμα των σωματείων αυτών προκύπτουν ωστόσο μια σειρά από ερωτήματα.
Στο νομοσχέδιο, για παράδειγμα, προβλέπεται η πλήρης εφαρμογή του κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην ακτοπλοΐα, η μετατροπή σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες των λιμανιών, των καραβιών, με πιλότο το εργασιακό γκέτο της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά. Γι' αυτά στο δελτίο Τύπου δεν υπάρχει λέξη. Ποιο θα είναι το διεκδικητικό πλαίσιο του ενιαίου μετώπου; Μόνο να φύγει η τρικομματική κυβέρνηση; Για να έρθει μια άλλη να κάνει τα ίδια ή περίπου τα ίδια; Γιατί δεν πρόκειται να καταργήσει τους εφοπλιστές και τις «COSCO». Στο δελτίο Τύπου επίσης δε γίνεται καμία αναφορά σε οργανωτικά μέτρα για να βγουν στο προσκήνιο οι εργαζόμενοι. Οπως να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς. Σωματεία όπως η Ενωση Λιμενεργατών ή οι χειριστές του ΟΛΠ, κατά τον 7ήμερο απεργιακό αγώνα των ναυτεργατών ενάντια στο νομοσχέδιο του ΥΝΑ, αρνήθηκαν ακόμα και να συνεδριάσουν οι διοικήσεις τους για να πάρουν αποφάσεις συστράτευσης με τους ναυτεργάτες.
Για ποιο «κοινό αγώνα» γίνεται επομένως λόγος; Οταν κάνουν λόγο για «ενιαίο μέτωπο πάλης» εννοούν «πάλη» όπως αυτή, ας πούμε, του Σωματείου Λιμενεργατών, που παζαρεύει με τον ΟΛΠ υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης στα πλαίσια του μνημονιακού νόμου 4024, ο οποίος επιβάλλει μείωση των μισθών κατά 35%; Η του ΠΑΣΕΝΤ, που έχει υπογράψει Συλλογική Σύμβαση με την εργοδοτική Ενωση ΔΝΕ με δραστική μείωση (έως και 175 ευρώ για τους εργαζόμενους με προϋπηρεσία μέχρι τέσσερα χρόνια) στους μισθούς; Γιατί υπάρχει η πάλη που οργανώνεται με αφετηρία την προστασία των εργαζομένων από την εξαθλίωση αλλά και η «πάλη» που οργανώνεται για να προστατεύσει τα μονοπώλια από την πλήρη καταστροφή. Η τελευταία, μάλιστα, στο όνομα της αποφυγής της εξαθλίωσης των εργαζομένων, αναγορεύει ευεργέτες όλους εκείνους που πρώτα γεννάνε βάσανα στους εργάτες κι έπειτα τους πετάνε και μερικές δεκάρες για να μη λένε και πολλά...