Η διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ αφού πρώτα στήριξε τις αποφάσεις της νέας ΚΑΠ και «πρωταγωνίστησε» για την πλήρη αποδέσμευση της επιδότησης στον καπνό, τώρα ανακοινώνει πρωτοβουλίες για την ενίσχυση, υποτίθεται, της καπνοκαλλιέργειας! Πρόκειται για μέγιστη υποκρισία και φαρισαϊσμό. Γιατί, μη μας πουν οι διοικούντες της ΠΑΣΕΓΕΣ πως δεν ήξεραν τι θα γινόταν μετά την ψήφιση του σχετικού κανονισμού της νέας ΚΑΠ και την απόφαση για την αποδέσμευση της ενίσχυσης, που στήριξαν και οι ίδιοι και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ! Τώρα που η καπνοκαλλιέργεια από την πρώτη χρονιά εφαρμογής της νέας ΚΑΠ μειώθηκε κατά 77% και αναμένεται να εξαφανιστεί πλήρως μέσα στο 2007, κάτι καλοβολεμένοι κύριοι εκεί στην ΠΑΣΕΓΕΣ το γύρισαν σε πρωτοβουλίες ενίσχυσης της καπνοκαλλιέργειας. Σα δε ντρέπονται!
Εμείς εδώ το λέγαμε πάντα: Ακόμη και η «περιβαλλοντική» πολιτική της ΕΕ χαράσσεται με γνώμονα τα συμφέροντα των μονοπωλίων και όχι την προάσπιση της υγείας των λαών της. Σε όσους, λοιπόν, «άπιστους Θωμάδες», θεωρούν ακόμη την ΕΕ ως ...γνήσιο υπερασπιστή της προστασίας του περιβάλλοντος, αφιερώνουμε εξαιρετικά την παρακάτω διήγηση του Διευθυντή του Ινστιτούτου Ερευνών Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Αστεροσκοπείου Αθηνών Μιχάλη Πετράκη, ο οποίος είχε ιδίαν πείραν ως μέλος κάποιας Επιτροπής, για το πώς συντάσσονται οι περιβόητες Οδηγίες (βλέπε: ντιρεκτίβες) για το περιβάλλον.
Αρχικά - είπε σε κάποια στιγμή χτεσινής συνέντευξη Τύπου για το θέμα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης - παίρνουν θέση οι ειδικοί επιστήμονες, οι οποίοι θέτουν τα κρίσιμα επιστημονικά θέματα όσον αφορά στις επιπτώσεις στην υγεία. Ακολουθεί η μελέτη για το κόστος των επιπτώσεων αυτών στη φύση, αλλά και το οικονομικό κόστος από την απώλεια σε ανθρώπους. Στη συνέχεια, όμως, έρχονται οι εταιρείες και συγκρίνουν το κόστος αυτό με το κόστος που θα έχουν αν, για παράδειγμα, υποχρεωθούν να βάλουν αντιρρυπαντικά φίλτρα. Αν το κόστος αυτό είναι μεγαλύτερο από το κόστος των ανθρώπινων ζωών, τότε οι οδηγίες, είτε τρενάρουν, είτε φρενάρουν, είτε συντάσσονται με όρια που δε βλάπτουν τις εταιρείες...
Τα ευρώ, λοιπόν, αξίζουν περισσότερο από τη ζωή των ανθρώπων!
Σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων που βασίζονται σε επιδημιολογικές μελέτες, κάθε χρόνο στην Ευρώπη σημειώνονται 348.000 πρόωροι θάνατοι λόγω της έκθεσής τους σε υπερβολικές συγκεντρώσεις των λεπτών αιωρούμενων μικροσωματιδίων (ΠΜ2,5).
Κι όμως, όπως δήλωσε στην ίδια συνέντευξη Τύπου η καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και γνωστή επιδημιολόγος Κλέα Κατσουγιάννη, την ίδια στιγμή σε σχέδιο Οδηγίας για το ρύπο αυτό που επεξεργάζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τίθενται υπερβολικά υψηλά επιτρεπτά όρια που είναι ανίκανα να προστατεύσουν τη δημόσια υγεία. Παράλληλα, η ίδια οδηγία ελαττώνει το βαθμό προστασίας της δημόσιας υγείας από την έκθεση στα μεγαλύτερα μικροσωματίδια (ΠΜ10).
Για το λόγο αυτό, δεκάδες επιστήμονες απ' όλη την Ευρώπη σε επιστολή που απέστειλαν προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων της ΕΕ στις 31 Οκτώβρη 2005, εκδήλωσαν την ανησυχία τους.
Ποιος είναι όμως ο λόγος που η Επιτροπή θέλει να εκδώσει μια τέτοια οδηγία επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον; Επειδή πιέζουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες - εξήγησε η Κ. Κατσουγιάννη - που θέλουν να επεκτείνουν την πετρελαιοκίνηση των ΙΧ και σε νέες αγορές.
Το κέρδος των μονοπωλίων πάνω απ' όλα στην ...οικολογίζουσα ΕΕ, που κάποιοι θέλουν να μας δώσει τα φώτα της!
Στον εγκλεισμό ή όχι σε φυλακές βρίσκεται, απ' ό,τι φαίνεται, το μυστικό της μακροζωίας στις ΗΠΑ, κυρίως των μαύρων κατοίκων της χώρας. Τουλάχιστον, έτσι λένε τα επίσημα στοιχεία, που έδωσε στη δημοσιότητα το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης. Και μη βιαστείτε, να βγάλετε το συμπέρασμα ότι οι φυλακισμένοι ζουν λιγότερο. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία αυτά, το ετήσιο ποσοστό θανάτων στις αμερικανικές φυλακές ανέρχεται σε 250 ανά 100.000 άτομα, ενώ το αντίστοιχο στο σύνολο του πληθυσμού ηλικίας από 15 έως 64 ετών είναι 308. Μάλιστα, η διαφορά αυτή οφείλεται στους μαύρους τροφίμους των φυλακών, αφού οι λευκοί και ισπανόφωνοι φυλακισμένοι παρουσίασαν ποσοστά θανάτων ελαφρώς υψηλότερα από τα αντίστοιχα του συνόλου των λευκών και των ισπανοφώνων. Το ποσοστό θανάτων μεταξύ των μαύρων τροφίμων των φυλακών είναι κατά 57% χαμηλότερο του αντίστοιχου στο σύνολο του μαύρου πληθυσμού και συγκεκριμένα 206 έναντι 484. Και μπορεί, βέβαια, τα παραπάνω νούμερα να οφείλονται σε μια σειρά παράγοντες, αλλά, σίγουρα, κάποιο τουλάχιστον ρόλο πρέπει να παίζουν και οι συνθήκες ζωής. Προφανώς, οι τελευταίες είναι λιγότερο άσχημες στις φυλακές, κυρίως για τους μαύρους, απ' ό,τι έξω απ' αυτές...
Μέσα στα πανεπιστήμια βασιλεύουν τα εξής «είδη»: Εμποροι ναρκωτικών, εκβιαστές και εν δυνάμει δολοφόνοι πρυτάνεων, άθεοι βάνδαλοι που καταστρέφουν ιερά κειμήλια, εμπρηστές, προαγωγοί, παραχαράκτες και βιαστές, ενώ ελέγχεται αν υπάρχουν και ...κανίβαλοι.
Εξω απ' αυτά, υπάρχει η αγία κοινωνία, που όλοι γνωρίζουμε...
Τα εσωπανεπιστημιακά ήταν άγνωστα. Ομως, όταν υπάρχουν «δημοσιογραφικά δαιμόνια», όπως ο Ευαγγελάτος, ο Τράγκας, ο Κακαουνάκης και ο Πρετεντέρης, όλα αποκαλύπτονται...
Είναι απορίας άξιον, γιατί δεκάδες χιλιάδες απόφοιτοι λυκείων αγωνίζονται κάθε χρόνο να εισαχθούν στα πανεπιστήμια. Μάλλον πρέπει να είναι τρελοί αυτοί οι γονείς που θέλουν να στείλουν τα παιδιά τους στην καταστροφή και τον όλεθρο...
Εννοείται, φυσικά, ότι όλα αυτά θα πάψουν αυτομάτως να υφίστανται όταν εκσυγχρονιστούμε και επιτέλους αποκτήσουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια και, ακόμη περισσότερο, όταν ιδιωτικοποιηθούν τα δημόσια (εννοείται χωρίς «άσυλα», φοιτητικά κινήματα και άλλες τέτοιες αναχρονιστικές ανοησίες).
Οσο για το ποιοι θα φτιάξουν τα ιδιωτικά, μην ανησυχείτε. Υπάρχουν εθελοντές «επενδυτές». Δεν είναι άλλοι από τα αφεντικά του Ευαγγελάτου, του Τράγκα, του Κακαουνάκη και του Πρετεντέρη...
ΜΟΛΙΣ ...64 πτήσεις της CIA έγιναν στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωκοινοβουλίου. Ποιοι ήρθαν, τι έκαναν, πού πήγαν μετά, ουδείς γνωρίζει και καθώς καταλαβαίνουμε υπάρχουν και αυτοί που ...δε θέλουν να ξέρουν.
Δεν είναι άλλοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που (ως γνωστόν) κυβερνούν αυτή τη χώρα, και έχουν συνυπογράψει φανερές και μυστικές συμφωνίες, με βάση τις οποίες οι διάφορες μυστικές υπηρεσίες μπορούν να αλωνίζουν στην Ελλάδα.
Ας αφήσουν, λοιπόν, τα γελοία αυτά επιχειρήματα. Κι όσοι εντυπωσιάζονται από τα πυροτεχνήματα, που πετούν οι συκοφάντες, ας σκεφτούν ότι στο στόχαστρο των τελευταίων είναι η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και, σε τελευταία ανάλυση, το προοδευτικό και ριζοσπαστικό πανεπιστημιακό κίνημα. Με άλλα λόγια, το κίνημα, που αντιστέκεται, εκτός των άλλων, και στις αιτίες οι οποίες αναπαράγουν και πολλαπλασιάζουν το φαινόμενο των ναρκωτικών.
Να «θολώσει τα νερά» και ν' αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους, όχι μόνο από την πηγή, αλλά - κύρια - τη λύση των προβλημάτων τους, επιδιώκει η κυβέρνηση, προσπαθώντας να καθυστερήσει την ανάπτυξη του ενωμένου ταξικού τους αγώνα.
Σε χτεσινή συνάντηση που είχε με εκπροσώπους εργαζομένων της «Φυρογένης» και της «Σεξ Φορμ» ο υφυπουργός Απασχόλησης, μίλησε για «ένταξη στη μερική απασχόληση» και στο «Κοινωνικό Ταμείο», για να βρουν δήθεν δουλιά όσοι σήμερα είναι άνεργοι (γιατί υπάρχουν και οι «τυχεροί» που δουλεύουν «προσωρινά» ή άλλαξαν ειδικότητα και κλάδο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, κτλ.). Ουσιαστικά, ο Γερ. Γιακουμάτος πέταξε κατάμουτρα - ακόμα μια φορά - σε θύματα της αντεργατικής πολιτικής ΕΕ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, υποσχέσεις που όχι μόνο δεν απαντούν, αλλά «κρύβουν» το πρόβλημα. Μερική απασχόληση σημαίνει ανεργία με διαλείμματα, ενώ οι προϋποθέσεις που υπάρχουν για να μπει κανείς στο περιβόητο «Ταμείο» αποκλείουν την πλειοψηφία των ανέργων. Κι όλ' αυτά, βέβαια, γίνονται την ώρα που οι εργοδότες χαίρουν ...ασυδοσίας: Οι εργάτες της «Φυρογένης» ακόμα διεκδικούν, μετά από δύο περίπου χρόνια, αποζημιώσεις, δεδουλευμένα και ένσημα. Ενώ αυτό που έμεινε στις εργάτριες της «Σεξ Φορμ» απ' τη συμμετοχή τους σε «προγράμματα δήμων» είναι οι πενιχρές και καθυστερημένες αμοιβές...
Ακόμα και κάποια στοιχειώδη βοήθεια που η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να παρέχει στους άνεργους (π.χ., οικονομική), αποσπάστηκε μόνο κάτω από την επιμονή των συνεπών συνδικάτων. Απόδειξη ότι για την εργατική τάξη είναι μονόδρομος ο αγώνας μέσα απ' το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Για την ανατροπή της πολιτικής των ΕΕ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Για να διεκδικεί όλα όσα δικαιούται.
Για ...φορολογικό Γκουαντάναμο που πλήττει 50.000 ιδιοκτήτες ακινήτων έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ κ. Παραδιάς, σε συνέδριο της Ομοσπονδίας, το προηγούμενο Σάββατο. Οι ...έγκλειστοι δεν είναι άλλοι από τους πολύ μεγάλους ιδιοκτήτες ακινήτων που σήμερα πληρώνουν Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ), τον οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ, διά στόματος Αλογοσκούφη, υποσχέθηκε ότι θα καταργήσει στη νέα κυβερνητική της θητεία... Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα τον αντικαταστήσει με νέο φόρο που θα επιβαρύνει 4 περίπου εκατομμύρια ιδιοκτήτες διαμερισμάτων, οικοπέδων και αγροτεμαχίων, πρωτοβουλία την οποία οι εκπρόσωποι της ΠΟΜΙΔΑ χαιρέτισαν με ενθουσιασμό.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο ΦΜΑΠ, επιβλήθηκε το 1997 από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σαν αντιστάθμισμα στα σαρωτικά και εξοντωτικά φορολογικά μέτρα που πήρε σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Προείχε τότε, η επίτευξη των κριτηρίων της ΟΝΕ - εξ ου και η καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων - και ο ΦΜΑΠ χρησιμοποιήθηκε σαν το κερασάκι της τούρτας.
Σήμερα, οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης, απαιτούν να μην τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα. Ζητούν την ...απελευθέρωσή τους από τα δεσμά, αίτημα το οποίο το πολιτικό τους προσωπικό σπεύδει να ικανοποιήσει. Ολα τα βάρη στους εργαζόμενους και τους φτωχούς που παράγει και αναπαράγει η καπιταλιστική μας κοινωνία.
Κάθε τρεις και λίγο - και με πολύ μεγαλύτερη ένταση το τελευταίο διάστημα - η κυβέρνηση διαφημίζει τα επιτεύγματά της στον τομέα της «πάταξης της φοροδιαφυγής». Η τακτική αυτή ενδεχομένως έχει να κάνει και με σχεδιαζόμενη διαφημιστική καμπάνια στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που αναμένεται να ξεδιπλωθεί στους επόμενους μήνες. Η όποια καμπάνια, είναι φανερό, πως δεν μπορεί να πατήσει πάνω σε στέρεο έδαφος ούτε και να πείσει τα υπερφορολογημένα λαϊκά στρώματα της χώρας. Και τούτο γιατί με το άλλο χέρι η κυβέρνηση της ΝΔ θεσμοθετεί πληθώρα φοροελαφρύνσεων σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Και δεν είναι μόνο η γενικευμένη μείωση των συντελεστών πάνω στα κέρδη των ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων. Υπάρχουν και επιμέρους χαριστικές ρυθμίσεις, όπως για παράδειγμα αυτή με τη χαριστική φορολόγηση στα λεγόμενα αποθεματικά, μέσω της οποίας οι τράπεζες κέρδισαν μερικές ακόμη εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ...