Γρηγοριάδης Κώστας

Το κακό για τον Αλ. Αλαβάνο είναι ότι το «Σχέδιο Β» είναι παραλλαγή του «Σχεδίου Α», εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο, αναφέρεται στην ίδια εξουσία, υπηρετεί τη διαχείριση της κρίσης προς όφελός της. Ουσιαστικά οι δυο τους δεν διαφωνούν παρά ως προς το ποιο μείγμα διαχείρισης έχει τις τονωτικές εκείνες δυνατότητες που απαιτούνται ώστε τα μονοπώλια να «αποδράσουν» απ' την καπιταλιστική κρίση και να περάσουν σε νέα φάση ανάκαμψης και κερδοφορίας. Βεβαίως, ο Αλ. Αλαβάνος έχει τη δυνατότητα - που έχει απολέσει το ΠΑΣΟΚ - να ρητορεύει περί δήθεν κοινωνικού κράτους και δικαιωμάτων που το «σχέδιο Β» είναι ικανό να αποκαταστήσει. Παραμύθια της Χαλιμάς. Το εμπόδιο για να απολαύσουν οι λαοί τα δικαιώματά τους δεν είναι το νόμισμα, ούτε άλλα επιμέρους ζητήματα που θέτει ο Αλ. Αλαβάνος. Είναι η ίδια η εξουσία των μονοπωλίων. Τα σχέδια Α, Β ή όπως αλλιώς ονομαστούν είναι δικά της σχέδια στο βαθμό που δεν την αμφισβητούν, που σκορπάνε αυταπάτες στο λαό ότι μπορεί να ημερέψει το θηρίο που τον κατατρώει, στο βαθμό που στέκονται ανάμεσα στο λαό και στον αντίπαλό του, προσφέροντάς του κάλυψη και προστασία.

Ο εκλεγμένος με στήριξη ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ/Οικολόγων/ΔΡΑΣΗΣ δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης επανέλαβε ότι τάσσεται υπέρ της λειτουργίας τις Κυριακές των εμπορικών καταστημάτων στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Ταυτόχρονα ξαναπροτάσσει ως στόχους «να καταστεί η Αθήνα αυτόνομος τουριστικός προορισμός», την «καταπολέμηση της παράνομης αφισορύπανσης», συν τον περιορισμό ως και απαγόρευση διαδηλώσεων στο κέντρο της πόλης, ενίσχυση της «κοινωνικής επιχειρηματικότητας» κλπ. Αυτές είναι οι έγνοιες δημοτικής αρχής, κυβέρνησης και άλλων: να παραδώσουν στο μεγάλο κεφάλαιο, επτά μέρες την εβδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο, λάφυρο μια πόλη - βιτρίνα, όπου θα περιδιαβαίνουν μεγαλοαστοί τουρίστες και μεγαλοκυρίες αφήνοντας τα χρήματά τους σε μεγαλοξενοδόχους και μεγαλεμπόρους, αφού οι μικρομεσαίοι ΕΒΕ εξοντώνονται και κλείνουν από τη φορομπηχτική πολιτική κυβέρνησης και δημοτικής αρχής, συν τα εξοντωτικά πρόστιμα που η τελευταία τους επιβάλλει. Να διώξουν με τους μηχανισμούς «ασφάλειας» και καταστολής κάθε λαϊκό στοιχείο από όποιο δρόμο θέλουν οι μεγαλοκαρχαρίες, να τον αποστειρώσουν απαγορεύοντας κάθε κινητοποίηση, ώστε να κερδοσκοπούν εκεί ανενόχλητα τα μονοπώλια.

Ο καπιταλισμός έχει τα γνωστά αδιέξοδα διαχείρισης της κρίσης του. Κατά περίπτωση πότε το ένα μείγμα διαχείρισης αποκαλύπτεται σκάρτο πότε το άλλο και οι απολογητές του συστήματος της εκμετάλλευσης έχουν πήξει να εφευρίσκουν κάθε φορά τρόπους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Δεν προλαβαίνουν να στήσουν ένα παραμύθι και σε χρόνο μηδέν αποκαλύπτεται... εντελώς παραμύθι. Τέτοια είναι για παράδειγμα η περίπτωση με την Ιρλανδία. Πριν από λίγα χρόνια μας τη σέρβιραν σαν «μοντέλο» και παράδειγμα προς μίμηση. Μετά, όταν ξέσπασε και εκεί η κρίση, κατάπιαν προς στιγμή τη γλώσσα τους. Οταν αργότερα στα χαρτιά εμφάνιζε κάποια στοιχεία βελτίωσης άρχισαν πάλι να κελαηδούν πως «να, η Ιρλανδία τα κατάφερε»... Ελα όμως που η πραγματικότητα έρχεται και τους δίνει για άλλη μια φορά γερό χαστούκι. Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, η Ιρλανδία περιήλθε και πάλι σε ύφεση, καθώς κατέγραψε τρία διαδοχικά τρίμηνα συρρίκνωσης της οικονομίας της, σύμφωνα με τις επίσημες αναθεωρημένες στατιστικές που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα.

Κατά το πρώτο φετινό τρίμηνο, το ΑΕΠ οπισθοχώρησε κατά 0,6% σε σχέση με το προηγούμενο, ανακοίνωσε το ιρλανδικό Κεντρικό Γραφείο Στατιστικών (CSO).

Το ΑΕΠ είχε επίσης συρρικνωθεί κατά 1% κατά το τρίτο τρίμηνο της περασμένης χρονιάς και μετά κατά 0,2% το τέταρτο τρίμηνο, σύμφωνα με τα αναθεωρημένα δεδομένα.

Στο τέλος της περασμένης χρονιάς η Ιρλανδία βρισκόταν συνεπώς τεχνικά ήδη σε ύφεση, η οποία ορίζεται από δύο διαδοχικά τρίμηνα συρρίκνωσης. Στο σύνολο του 2012, η ανάπτυξη αναθεωρήθηκε επίσης δραστικά προς τα κάτω στο 0,2%, έναντι μιας προηγούμενης εκτίμησης για 0,9%. Φυσικά όχι ότι αν υπήρχε ανάπτυξη θα υπήρχε καμιά διαφορά όσον αφορά το λαό της Ιρλανδίας, που έτσι κι αλλιώς πληρώνει το μάρμαρο, είτε με κρίση είτε με ανάπτυξη. Το σύστημα της εκμετάλλευσης έχει σαπίσει και τα παραμύθια δεν το σώζουν.

Στη Γερμανία - «ατμομηχανή» της ΕΕ, όπως και στις άλλες χώρες οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου που βρίσκονται σε κυβερνήσεις έχουν βρει τρόπους να καμουφλάρουν, να εμφανίζουν μειωμένη την ανεργία, ένα φαινόμενο σύμφυτο με τον άναρχο καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής. Ετσι, «απασχολήσιμοι», κάποιες ώρες τη βδομάδα ή το μήνα, εξαφανίζονται από τις λίστες των ανέργων. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, υπάρχουν 7 εκατομμύρια άνθρωποι στα λεγόμενα «μίνι τζομπς», που φυτοζωούν με 400 ή λιγότερα ευρώ το μήνα. Ομως, επειδή η ανεργία, τουλάχιστον στις πιο ακραίες μορφές της - μακροχρόνια άνεργοι - δεν μπορεί να κρυφτεί έρχονται στο φως κάποιες επιστημονικές έρευνες που αν μη τι άλλο δείχνουν τη δραματικότητα της κατάστασης. Οι Ιατρικές Σχολές των Πανεπιστημίων του Nτίσελντορφ και του Μονάχου παρουσίασαν αυτές τις μέρες μια έρευνα με θέμα «Η κατάσταση υγείας των μακροχρόνια ανέργων». Σε αυτή οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μακροχρόνια άνεργοι έχουν διπλάσια πιθανότητα να αρρωστήσουν από ψυχικές ασθένειες, ιδιαίτερα κατάθλιψη και άγχος, απ' ό,τι οι εργαζόμενοι άνθρωποι.

Ο κίνδυνος θανάτου είναι αυξημένος κατά 1,63 φορές, και μάλιστα αυξάνεται περισσότερο όσο διαρκεί και η ανεργία.

Απόρροια της ανεργίας αποτελεί, σύμφωνα με την έρευνα, και η συχνότερη εμφάνιση σοβαρών παθήσεων, όπως καρκινοπάθειες, εμφράγματα και εγκεφαλικά. Αυτά είναι τα στοιχεία που είναι σίγουρο ότι ισχύουν και για άλλες χώρες. Και μπορεί οι ερευνητές να μένουν μόνο στη γενική καταγραφή και σε κάποια ευχολόγια για την «αύξηση της απασχόλησης», ωστόσο αυτό που βγαίνει ως συμπέρασμα είναι ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης είναι αυτός που φτάνει όχι μόνο στην καταστροφή της εργατικής δύναμης αλλά ακόμα και στη φυσική εξόντωση των ανθρώπων.

Η εταιρεία έχει κατασκευάσει στο παρελθόν αγωγούς αερίου για την «Gasco» στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την αγγλική «British Gas» και τη γερμανική RWE. Είναι αυτονόητο ότι οι εργαζόμενοι στα χαλυβουργεία πλήρωσαν πολλαπλώς το μάρμαρο της αναδιάρθρωσης που έκανε ο όμιλος, προσδοκώντας μεγάλες δουλειές όπως αυτή με τον TAP. Θύμα της ίδιας αναδιάρθρωσης έπεσαν και οι εργαζόμενοι στη FULGOR, εργοστάσιο παραγωγής καλωδίων στους Αγ. Θεοδώρους Κορινθίας, που το καλοκαίρι του 2011 εξαγοράστηκε από τον όμιλο ΒΙΟΧΑΛΚΟ. Η εργοδοσία συνέχισε τις απολύσεις που ήταν ήδη σε εξέλιξη, αξιοποιώντας το 5%. Πάνω από 60 έχασαν τη δουλειά τους εκείνο το διάστημα, ενώ απολύσεις έγιναν και στο εργοστάσιο της ΒΕΤ ΑΕ του ίδιου ομίλου. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με καταγγελία του Συνδικάτου Μετάλλου Βοιωτίας, ο όμιλος προχώρησε σε ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών 15%. Είναι φανερό ότι απαλλαγμένος από ζημιογόνες δραστηριότητες και με εργαζόμενους χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, ο όμιλος είναι έτοιμος να συνεχίσει την κερδοφόρα δράση του, παίρνοντας τη δουλειά με τον ΤΑΡ. To 2012 o ενοποιημένος κύκλος εργασιών διαμορφώθηκε στα 234 εκατ. ευρώ από 264 εκατ. ευρώ το 2011 και τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων ανήλθαν στα 21 εκατ. ευρώ από 18 εκατ. ευρώ το 2011. Είναι και αυτό ένα ακόμα παράδειγμα για το ποιος κερδίζει και το ποιος χάνει από τις επενδύσεις στον καπιταλισμό και την ανάπτυξη που αυτές λένε ότι φέρνουν.

Σε συμφωνία κοινής χρήσης του δικτύου κινητής επικοινωνίας σε ολόκληρη την περιφέρεια και σε ορισμένες αστικές περιοχές κατέληξαν οι εταιρείες «Vodafone» και «Wind», ενέργεια που αποτελεί ένα ακόμη επεισόδιο στην άγρια διαπάλη των μονοπωλιακών τηλεπικοινωνιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν οι δύο εταιρείες διανθίζεται με υποσχέσεις περί δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, αύξηση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους πολίτες, αλλά και έμμεσα οφέλη σε άλλους κλάδους της οικονομίας, ύψους αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Καταλήγει δε με την επισήμανση ότι η συμφωνία τελεί υπό έγκριση από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων...

Ολα αυτά βέβαια αποτελούν συνηθισμένες υποσχέσεις που συνοδεύουν κάθε ανάλογη επιχειρηματική συμφωνία, η ουσία ωστόσο του ζητήματος μπορεί να εντοπιστεί μόνο αν η συγκεκριμένη ενέργεια εξεταστεί έχοντας κατά νου ότι οι δύο συγκεκριμένες εταιρείες υπολείπονται σε μερίδιο αγοράς, έναντι του ανταγωνιστή τους, της θυγατρικής της «Deutsche Telekom», «Cosmote». Πρόκειται για ενέργεια δηλαδή που αποσκοπεί καθαρά στη μείωση του λειτουργικού κόστους των δύο εταιρειών μέσω του επιμερισμού των λειτουργικών εξόδων από την καταβολή μισθωμάτων, την κοινή χρήση εξοπλισμού κλπ. Με δεδομένο ότι η βαθιά και διαρκής ύφεση πλήττει και την αγορά τηλεπικοινωνιών - ήδη η τάση αύξησης των νέων συνδέσεων διαδικτύου βαίνει μειούμενη, ενώ έχουμε και καθαρή μείωση στις απλές τηλεφωνικές συνδέσεις πλέον - ανάλογες κινήσεις των επιχειρηματικών ομίλων θα ενταθούν το επόμενο διάστημα και το μόνο σίγουρο είναι ότι κάθε άλλο παρά θα ωφεληθεί, όπως ισχυρίζονται, ο λαός, ότι θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας στον κλάδο ή και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.