Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτά σημείωνε η στήλη, πριν από ενάμιση περίπου μήνα, σχετικά με τις υπάρχουσες τότε χιλιάδες κενές θέσεις στα Δημοτικά, τα Γυμνάσια και τα Λύκεια της χώρας. Σαράντα και πλέον μέρες μετά και ενώ το πρώτο τρίμηνο της σχολικής χρονιάς έχει ουσιαστικά τελειώσει, οι κενές θέσεις στα σχολεία παραμένουν ακόμη χιλιάδες. Μόνο στα Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας τα κενά αυτά ξεπερνούν τις 2.000. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά η κυβέρνηση επιχειρεί να καλύψει ένα μέρος των κενών με ωρομίσθιους δασκάλους και καθηγητές, ούτε καν με αναπληρωτές. Κατανοητό, βέβαια, το γιατί. Επειδή ο ωρομίσθιος κοστίζει λιγότερο. Χωρίς στο παραμικρό να λογαριάσει, όμως, ότι ο τρόπος αυτός κάλυψης των κενών, συνεπάγεται αυτόματα την παραπέρα υποβάθμιση της παρεχόμενης μόρφωσης. Με άλλα λόγια, έχουμε άλλη μια απόδειξη του... επαναστατικού ενδιαφέροντος της κυβέρνησης για την Παιδεία.

Απορεί ο Εντβαρντ Σεβαρντνάτζε, το άλλοτε δεξί χέρι του Μ. Γκορμπατσόφ και συνένοχός του στην επιχείρηση διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης. Απορεί, επειδή τον «ξεπέταξαν» οι φίλοι του οι Αμερικάνοι από την προεδρία της Γεωργίας, για να εγκαταστήσουν τον ακόμα πιο πιστό και υποτακτικό τους Σαακασβίλι. Διαπιστώνει, λέει τώρα, πως όλα τα μεθόδευσε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Γεωργία, όπως ακριβώς μεθόδευσε την ανατροπή του Μιλόσεβιτς στη Γιουγκοσλαβία. Φαίνεται πως τίποτα δεν έχουν διδαχτεί οι ανά τον κόσμο υπηρέτες των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, παρά τα πάμπολλα, σχετικά ιστορικά παραδείγματα. Δεν εννοούν να καταλάβουν ότι δε θα διστάσουν στιγμή τα αφεντικά τους, να τους πετάξουν σαν στυμμένες λεμονόκουπες, όταν κρίνουν ότι δεν τους χρειάζονται πλέον. Τόση είναι η αξία και ο μισθός τους... Το δυστύχημα είναι πως πληρώνουν οι λαοί τις βαριές συνέπειες.

Οσοι είχαν και την παραμικρή αμφιβολία για τη ...συνδυαστική ικανότητα των κυβερνώντων, και ειδικά του υπουργού Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλου, έχουν χρέος να αναθεωρήσουν. Βέβαια. Δε χωρά δεύτερη κουβέντα. Ο άνθρωπος διαθέτει πλέον αδιάσειστες αποδείξεις των ικανοτήτων του. Και μιλάμε, βέβαια, για το πρόγραμμα εκδηλώσεων, σχετικά με την τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας, που δημοσιοποιήθηκε προχτές σε συνέντευξη Τύπου. Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν, η τελετή αφής θα γίνει την 25η του Μάρτη, παίρνοντας μέτρα περιορισμού των εκδηλώσεων της εθνικής επετείου και θα περιέχει αρκετά στοιχεία «κιτς», ενώ σε πρώτο πλάνο θα βρίσκονται οι γνωστές πολυεθνικές, «Κόκα Κόλα» και «Σάμσουνγκ», ως χορηγοί της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας. Εύστοχα η «Καθημερινή» σημείωνε: «Ορισμένοι άλλοι αναζητούν τη μέθοδο με την οποία ο "Αθήνα 2004" και η κυβέρνηση "κατάφεραν να συνδυάσουν τη φουστανέλα με το χιτώνιο των αρχαίων Ελλήνων και τα τσαρούχια με τα σανδάλια σε ένα πακέτο με περιτύλιγμα The Coca Kola Company και Samsung"».

Αν τώρα, σε όλ' αυτά προσθέσετε και την εξυπηρέτηση των προεκλογικών αναγκών της κυβέρνησης, τότε το συμπέρασμα είναι ολοφάνερο: Η ...συνδυαστική ικανότητα των κυβερνώντων είναι αδιαμφισβήτητη...

Σφόδρα ενοχλήθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος από τη δήλωση του Δ. Λιάπη, πως η παράταξη του τελευταίου έσωσε την Ελλάδα από τον κομμουνισμό. Κι έσπευσε αμέσως, να εκμεταλλευτεί το γεγονός, κάνοντας λόγο για το πραγματικό πρόσωπο της Δεξιάς, κλπ., κλπ.

Και σε ό,τι αφορά, βέβαια, στους πολιτικούς και ιδεολογικούς προσανατολισμούς της ΝΔ, δεν είχαμε ποτέ την παραμικρή αυταπάτη. Αλλωστε με ειρωνικά χαμόγελα αντιμετωπίσαμε τις επισκέψεις του Κ. Καραμανλή σε χώρους εξορίας και μαρτυρίων των κομμουνιστών και βερεσέ ακούμε τα περί κατάργησης των διαχωριστικών γραμμών. Αναρωτιόμαστε, όμως, γιατί δεν είχε την παραμικρή αντίδραση ο κ. Πρωτόπαππας, όσες φορές μέχρι σήμερα έχει κάνει λόγο ο Κ. Σημίτης για «σιδηρούν παραπέτασμα»; Γιατί δε λέει τίποτε, επίσης, για τις πρόσφατες, κατάπτυστες και αντικομμουνιστικές δηλώσεις και θέσεις του κοινοτικού επιτρόπου Φερχόιγκεν και του προέδρου της Κομισιόν, Ρ. Πρόντι;

Ας αφήνουν, λοιπόν, κατά μέρος και οι μεν και οι δε τις γελοίες και ολοφάνερα ψηφοθηρικές εκδηλώσεις... αγάπης προς τους αριστερούς και τους κομμουνιστές. Δεν περνάνε...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι πρώτοι κατηγορούν τους δεύτερους ότι καταστροφολογούν. Και φέρνουν αμέσως διάφορες αποδείξεις του κυβερνητικού έργου. Ακόμη και χτες, ο Κ. Σημίτης εγκαινίασε ένα ακόμη νοσοκομείο...

Οι δεύτεροι καταγγέλλουν τους πρώτους, ότι βρίσκονται μακριά από τα πολλά και εντεινόμενα προβλήματα των εργαζομένων και του λαού. Οτι εξωραΐζουν την κατάσταση και τα παρουσιάζουν όλα καλώς καμωμένα, κλπ., κλπ.

Και, βέβαια, φέρνουν κι αυτοί τις δικές τους αποδείξεις. Τα φαινόμενα αδιαφάνειας, τις σκανδαλώδεις συμβάσεις, τους ειδικούς λογαριασμούς, τα διογκούμενα δημόσια ελλείμματα, τα «διαπλεκόμενα», κλπ., κλπ.

Ποιος έχει δίκιο, ίσως αναρωτιέστε. Και οι δύο... Για παράδειγμα, εάν η ΝΔ αναδειχτεί στο τιμόνι της κυβερνητικής εξουσίας, στις επικείμενες εκλογές, τότε ο Κ. Σημίτης θα λέει όσα λέει σήμερα ο Κ. Καραμανλής και ο τελευταίος θα απαντά, όπως απαντά σήμερα ο πρώτος. Υπάρχει μεγαλύτερη και καλύτερη απόδειξη απ' αυτό, ότι έχουν και οι δυο δίκιο..;

Αλλωστε, όταν αφαιρέσετε από μπροστά σας τον ταξικό χαρακτήρα και περιεχόμενο της οικονομικής και όποιας άλλης πολιτικής, τότε μένουν μόνον τα ζητήματα διαχείρισης. Η όποια διαφάνεια, η όποια ανάπτυξη, κλπ.

Το θέμα, όμως, δεν είναι ποιος από τους δυο έχει δίκιο, αλλά τι γίνεται με το δίκιο του εργάτη, του συνταξιούχου, του φτωχού αγρότη, του νέου και της νέας. Και τα δίκια αυτά δε θα δουν ποτέ άσπρη μέρα στα πλαίσια του ευρω-μονόδρομου και των νόμων της αγοράς, που βαδίζουν, και το ΠΑΣΟΚ, και η ΝΔ.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτά είπε χτες ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης εγκαινιάζοντας το νοσοκομείο της Θήβας.

Προϋπολογιστικά έτσι είναι. Ομως όταν «κλείνει το ταμείο» τότε τα πράγματα αλλάζουν. Να αναφέρουμε μόνο το εξής στοιχείο που προκύπτει απ' τους απολογισμούς των Προγραμμάτων Δημοσίων Επενδύσεων του προϋπολογισμού για την Υγεία - Πρόνοια από το 1989 μέχρι το 2002. Οι αποκλίσεις αρχίζουν από -3,1% και φτάνουν μέχρι -52,5% (!).

Επειτα, το 66% των συνολικών δαπανών στην Υγεία είναι ανελαστικές δαπάνες (δηλαδή μισθοί). Το κράτος καλύπτει με επιχορήγηση μόνο το 4,2% των αναγκών των νοσοκομείων και το 74,5% τα ασφαλιστικά ταμεία.

Και επειδή τα ταμεία δεν έχουν να πληρώσουν βάζει ο εργαζόμενος το χέρι βαθιά στην τσέπη, την ώρα της ανάγκης. Και πληρώνει τα 44 απ' τα 100 ευρώ που ξοδεύονται προς δόξαν της «αδιαπραγμάτευτης και αταλάντευτης προσήλωσης της κυβέρνησης στο δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ», όπως είπε χτες ο Κ. Σημίτης. Ξέχασε, δηλαδή, να πει και της δωρεάν υγείας - αλλά δεν πειράζει...

Είπε και άλλα χτες ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης: Οτι αυξήθηκαν οι υποδομές κατά 70% απ' το 1994 και μετά και ότι στόχος της κυβέρνησης παραμένει η «αύξηση της χρηματοδότησης του ΕΣΥ από το 2,7% του ΑΕΠ στο 4,8% έως το 2008». «Γνωρίζουμε, πρόσθεσε ο πρωθυπουργός, πως αν και οργανώσαμε μεγάλες επενδύσεις υποδομών, μένει να αντιμετωπίσουμε υστερήσεις στο δίκτυο παροχής υπηρεσιών Υγείας. Να αισθάνεται ο πολίτης τη φροντίδα. Να του παρέχεται η φροντίδα αυτή γρήγορα».

Και πώς θα καλυφθεί η υστέρηση σε προσωπικό; Με την πρόσληψη 10.000 ατόμων μέχρι το 2008 -δηλαδή με 2.500 άτομα ανά έτος - όπως είπε ο πρωθυπουργός.

Σήμερα είναι κενές 25.000 οργανικές θέσεις νοσηλευτών και 2.400 γιατρών σε πανελλαδικό επίπεδο. Για να καλυφθούν αυτά τα κενά των νοσηλευτών - χωρίς να υπολογίζονται οι 1.500 αποχωρήσεις το χρόνο, λόγω συνταξιοδοτήσεων κλπ. - πρέπει να γίνονται 5.000 προσλήψεις το χρόνο στην επόμενη πενταετία. Κι ύστερα αυτές οι 10.000 προσλήψεις, που εξάγγειλε ο πρωθυπουργός δε θα είναι μόνιμες - ή τουλάχιστον δε θα είναι όλες μόνιμες - παρά συμβασιούχοι με μειωμένα ωράρια.

Αλίμονο, δηλαδή, στη φροντίδα για τους αρρώστους, αλλά και για τους συμβασιούχους που θα δουλεύουν με μισθούς γαλέρας.

Απ' ό,τι φαίνεται, καλά κρατεί ο πόλεμος συμφερόντων στο χώρο των ΜΜΕ. Το τελευταίο τεύχος του «Αντί» δημοσιεύει επιστολή του Στ. Ψυχάρη, εκδότη και γενικού διευθυντή του «Βήματος», προς τον Αρ. Αλαφούζο, εκδότη της «Καθημερινής», με ημερομηνία 27 Οκτώβρη 2003. Ανάμεσα σε άλλα, στην επιστολή σημειώνονται και τα εξής: «Αναγκάζομαι να σας γράψω δυο λόγια διότι οι αναίτιες και χυδαίες επιθέσεις της Καθημερινής εναντίον του ΔΟΛ κατά σύστημα και εμού προσωπικώς κατά καιρούς, συνεχίζονται κατά τρόπον που δημιουργεί ερωτήματα ως προς την αληθή πρόθεση της εφημερίδας σας.

Από τη μια πλευρά έχομε είτε αιτήματα της Καθημερινής να βοηθήσουμε στην προβολή συμφερόντων της οικογένειας Αλαφούζου..., είτε προτάσεις συνεργασίας...., είτε και άλλα αιτήματα.... Και από την άλλη η εφημερίδα σας συνεχίζει τις χυδαιολογίες εναντίον μας.

Σας παρακαλώ να δώσετε τις κατάλληλες οδηγίες στους συνεργάτες σας, καθώς εμείς δε θα θέλαμε να χρησιμοποιηθεί ο Τύπος ως πεδίον πολέμου από τον οποίο ο ΔΟΛ προβλέπω ότι δε θα βγει ηττημένος...».

Και η επιστολή κλείνει με το εξής υστερόγραφο: «Διερωτώμαι αν ο υιός σας κ. Ι. Αλαφούζος γνωρίζει τι θα αντιμετωπίσει αν αποφασίσει κάποιος να αναφερθεί στο πρόσωπό του με μεθόδους πάντως κοσμιότερες εκείνων που χρησιμοποιεί ο ραδιοφωνικός σταθμός που διευθύνει αφ' ης επέστρεψε, ληξάσης της καταζητήσεώς του, στην Ελλάδα».

Τα σχόλια περιττεύουν.

Η συζήτηση στη Βουλή αναλώθηκε, στο μεγαλύτερο μέρος της, από τους δύο συνεταίρους του δικομματισμού, σε μια αντιπαράθεση με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων και την προεκλογική αξιοποίησή τους. Ετσι, ο κ. Σημίτης και ο κ. Καραμανλής «μάλωσαν» για το αν τα κόμματά τους είναι δεξιά, για το ποιος έχει καλύτερους συνεργάτες, για το ποιος έχει την πατέντα για να κυβερνάει τον τόπο, για το αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο, ή μισοάδειο.

Σ' αυτήν την προσπάθεια δείχνουν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, τον αποπροσανατολισμό,τις προσωπικές επιθέσεις, την γκρίζα προπαγάνδα, την τεχνητή πόλωση, τη χειραγώγηση των συνειδήσεων, την κινδυνολογία.

Για τα εκατομμύρια ανθρώπους που υπέφεραν αυτά τα χρόνια από την «αδιαίρετη» πολιτική του δικομματισμού, η λύση είναι η αποφασιστική καταψήφιση και των δύο. Για να πιάσει τόπο αυτή η καταδίκη, για να κλείσουν και οι «χαραμάδες» της «κεντροαριστεράς», ή της «κεντροδεξιάς», απαιτείται η εξίσου αποφασιστική ενίσχυση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ. Για να έχει νόημα και αντίκρισμα κάθε ψήφος, για μια ριζικά άλλη πολιτική.