Σάββατο 29 Δεκέμβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δραχμή - ευρώ, όπως οκά - κιλό...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η κυβέρνηση και το οικονομικό της επιτελείο -μαζί με τους εκπροσώπους των εμποροβιομηχανικών και άλλων επιχειρήσεων- προσπαθούν συστηματικά να μας πείσουν, πως δε θα υπάρξει κερδοσκοπία, με αφορμή την καθιέρωση του ευρώ. Οι υπουργοί και διάφοροι άλλοι -αρμόδιοι για θέματα τιμών- παράγοντες, δηλώνουν με κάθε ευκαιρία, πως στη διάρκεια του μεταβατικού σταδίου αντικατάστασης της δραχμής από το ευρώ, οι στρογγυλοποιήσεις των δεκαδικών θα γίνονται προς τα κάτω (προς όφελος του καταναλωτή) και όχι προς τα πάνω (προς όφελος των κερδών των επιχειρήσεων)!

Τα πολλά λόγια, όμως, είναι φτώχεια. Ο κοσμάκης ξέρει, πως εκείνοι που έχουν το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τιμών, φροντίζουν να αξιοποιήσουν κερδοσκοπικά κάθε μικρή ή μεγάλη αλλαγή στην αγορά. Ξέρει για παράδειγμα, ότι πριν 40 χρόνια η κατάργηση της οκάς και η αντικατάστασή της από το κιλό, αξιοποιήθηκε κερδοσκοπικά (οι τιμές των εμπορευμάτων παρέμειναν ίδιες, ενώ έπρεπε να μειωθούν, αφού το κιλό υπολειπόταν της οκάς). Το ίδιο έγινε και πριν 15 περίπου χρόνια, όταν στην Ελλάδα μειώθηκαν σταδιακά μια σειρά φόροι στα εισαγόμενα με το γνωστό σαν «ρυθμιστικό φόρο», αλλά οι τιμές των εμπορευμάτων- παρά τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης- παρέμειναν αμετάβλητες στα ίδια επίπεδα προς όφελος των κερδών των επιχειρηματιών.

Τα παραδείγματα πολλά, όπως και τα «παραμύθια» των εκάστοτε κυβερνώντων.

Η μεταστροφή

Τι έγινε; Μέχρι προχτές μεμφόταν - έστω και... διακριτικά - την τακτική του «σκληρού ροκ» και της «παρελθοντολογίας». Χτες, όμως,... ανακάλυψε ξαφνικά, ότι «στην πολιτική δεν υπάρχουν παραγραφές, αμνηστεύσεις, ούτε τελεσίδικα δεδικασμένα» και, προς απόδειξη του ισχυρισμού του, έφερε και κατέγραψε μια σειρά παραδείγματα από τη δημόσια ζωή ευρωπαϊκών χωρών. Για τον Ι. Κ. Πρετεντέρη του «Βήματος» είναι ο λόγος. Αναρωτιόμαστε, τι να σημαίνει και πού οφείλεται η μεταστροφή...

Κάλαντα αντίστασης

Την «τιμητική» της έχει η αντιλαϊκή εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια, καθώς ετοιμάζονται νέα αντιδραστικά μέτρα βαθέματος των ταξικών φραγμών. Ετσι, οι πάντα πρωτότυποι φοιτητές της Πανσπουδαστικής σχολιάζουν αυτή την κατάσταση με τα κάλαντα των ημερών. Η έμπνευση ανήκει στην ΠΚΣ Κρήτης και την παραθέτουμε αυτούσια:

Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν ξανά

Ηρθ' η αξιολόγηση με βάση την αγορά

Τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά

Ηρθε το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά

***

Αστρο σκοτεινό, θα 'βγει γιορτινό

Μήνυμα θα φέρει από τον υπουργό

Μες στη σιγαλιά, ανοίγει η αγκαλιά

Να κάνουν οι εταιρίες στις σχολές φωλιά

***

Τρίγωνα κάλαντα, τώρα τα ΑΕΙ

Είναι πια ισότιμα με ΙΕΚ και με ΤΕΙ

Από τις Βρυξέλλες έρχεται η γραμμή

Μπολόνια και Πράγα - πτυχία τριετή

***

Τρέχουν τα παιδιά μέσα στο χιονιά

Γιατί με τα πτυχία τους δε βρίσκουνε δουλιά

Μες στα ΑΕΙ άνοιξ' αγκαλιά

Να βγάζουν οι εταιρίες από τα παιδιά λεφτά

***

Τρίγωνα κάλαντα απ' τη μικρή Κνωσό

Στέλνουμε το μήνυμα προς τον υπουργό

Τρίγωνα κάλαντα έρχονται οι γιορτές

Εξω οι εταιρίες από τις σχολές!

***

Τρίγωνα κάλαντα χρόνια σας πολλά

Μόρφωση - Ειδίκευση - Για όλους μας δουλιά

Εμπορευματοποίηση σε τιμές ευρώ

Αργά χτες το βράδυ το υπουργείο Υγείας ειδοποίησε ότι σήμερα θα ανακοινώσει τα νοσοκομεία στα οποία θα λειτουργήσουν τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία.

Ετσι Σαββατιάτικα και μέσα στις γιορτές, η κυβέρνηση σπεύδει για την προώθηση της εμπορευματοποίησης στην υγεία και επιστρατεύει τις επικοινωνιακές δυνατότητες για να παρουσιάσει το άσπρο - μαύρο - ότι δηλαδή η ιδιωτικοποίηση γίνεται για το καλό του αρρώστου.

Ισως, ένας λόγος ακόμα είναι, ότι θέλει να έχει τις τιμές της εμπορευματοποίησης σε ευρώ.

Τη βεβαιότητά της για την καταδίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς από το «Διεθνές Δικαστήριο» της Χάγης, εξέφρασε τις προάλλες η εισαγγελέας του, η γνωστή Κάρλα Ντελ Πόντε.

Χαρά στο νέο... Απορούμε, γιατί δεν ανακοινώνουν από τώρα και την ποινή.

Τα ... διαφημιστικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑ κι αυτό πια, με τις (τηλεοπτικές κυρίως) διαφημίσεις αυτές τις γιορτινές μέρες! Ολες οι εταιρίες ξέρουν το καλό μας και, κυρίως, είναι γνώστες του μεγάλου μυστικού της προσωπικής και οικογενειακής ευτυχίας του καθένα μας, που όλως τυχαίως είναι συνυφασμένο με την απόκτηση των προϊόντων τους.

Μάλιστα (αν δεν το έχετε παρατηρήσει), μεγάλος στόχος είναι τα παιδιά, που, κατά παράβαση κάθε δεοντολογίας, τους υπόσχονται «λαγούς με πετραχήλια» με την αγορά μιας κούκλας ή ενός ρομπότ! Για έλεγχο, ούτε λόγος. Ποιος να τον κάνει;

Πάντως, από ό,τι φαίνεται, τσάμπα κοπιάζουν. Μπορεί να υπάρχει υπερ-πληθώρα προσφοράς και όλοι να ευελπιστούν σε ένα τμήμα του περίφημου 13ου μισθού. Τι να πρωτοπρολάβει, όμως, κι αυτός; Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι το δώρο κυρίως τα ...μπαλώματα της χρονιάς καλύπτει.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ, να μην ανησυχείτε για τίποτε. Τα επιθεώρησε χθες βράδυ όλα ο Κώστας Σημίτης και, μάλιστα, έδωσε και εύσημα στις τράπεζες για την «πολύ καλή δουλιά», που έκαναν, μετατρέποντας τα συστήματά τους και την όλη προετοιμασία τους.

Θυμίζουμε, με την ευκαιρία, ότι οι τράπεζες επιδοτήθηκαν αδρά για όλ' αυτά, σε αντίθεση με κάποιους άλλους, που παιδεύονται μόνοι τους (π.χ., οι επαγγελματοβιοτέχνες). Ασε, που θα ξεζουμίσουν και τους τραπεζοϋπάλληλους αυτές τις μέρες.

Βέβαια, έχουν μπόλικες δουλιές να κάνουν από το νέο χρόνο τα ...αφιλοκερδή αυτά ιδρύματα. Και δάνεια πρέπει να κυνηγήσουν σε ΕΥΡΩ και τους πλειστηριασμούς τους πρέπει να κάνουν και γενικώς να μαζέψουν ό,τι μπορούν περισσότερο. Και μπορούν πολλά...

ΩΡΑΙΑ εξέλιξη αυτή με τους «εθελοντές με το ζόρι» για την αποστολή 100 Ελλήνων στρατιωτών στο Αφγανιστάν. Δεν αλλάζει μυαλά ο Παπαντωνίου. Ως υπουργός Οικονομίας, μας θεωρούσε - αν θυμάστε - «υποστηρικτές» της πολιτικής του.


Γρηγοριάδης Κώστας

Επίπλαστη ευδαιμονία και πρόσφυγες

Μπορεί η αντιμετώπιση από την ελληνική κυβέρνηση της κατάστασης των, τουλάχιστον 500, οικονομικών μεταναστών και πολιτικών προσφύγων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στοιβαγμένοι σε κτίρια - «κλουβιά» στη χώρα μας να μη συνάδει με τα εορταστικά μηνύματα αλληλεγγύης που πολύ εύκολα ξεστομίζουν στελέχη της, όμως είναι απόλυτα σύμφωνη με την ευρωπαϊκή πολιτική που έχει χαραχτεί στον τομέα αυτό. Οι κατευθύνσεις είναι δεδομένες, ήδη από το 1999, και συγκλίνουν στον εξής στόχο: Στο κλείσιμο των συνόρων για όλους αυτούς τους ανθρώπους και στην αξιοποίησή τους ως φτηνής εργατικής δύναμης, μέσα από ένα προσύμφωνο εκμετάλλευσής τους με κάθε μέλος - κράτος της ΕΕ, κάτι που θα αποτελεί και το μόνο μέσο για την είσοδο σε μια χώρα, ή στην καταδίκη επιστροφής των προσφύγων, παρά την ανάγκη που έχουν για πολιτικό άσυλο.

Οσοι δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το σκοπό της φτηνής εργατικής δύναμης, είτε θα επαναπροωθούνται στις χώρες προέλευσής τους, κάτι που στις περιπτώσεις αυταρχικών καθεστώτων ισοδυναμεί με την εξόντωσή τους, είτε θα «περιπλανώνται» στα σαπιοκάραβα, για να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.

Το ζητούμενο, λοιπόν, με βάση την εφαρμοζόμενη πολιτική είναι ποιος θα είναι ο εκμεταλλευτής. Στα επίσημα κείμενα, άλλωστε, της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τους τρόπους αντιμετώπισης του «προβλήματος», που δημιούργησε το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο υπηρετούν, αναφέρεται: «Η παράνομη είσοδος και διαμονή δε θα πρέπει να καταλήγει στην επιθυμητή και σταθερή μορφή διαμονής». Αυτό στην πράξη σημαίνει ακόμη ότι ένας μετανάστης μπορεί να διαμείνει σε μια χώρα (εφόσον μπει) για όσο διάστημα εξυπηρετεί την οικονομία της - κάτι που δηλώνεται απροκάλυπτα και στον ίδιο τον μεταναστευτικό νόμο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση. Η ίδια κυβέρνηση, που ανάμεσα στα άλλα, με τη στρατιωτική της συμμετοχή στους πολέμους του ΝΑΤΟ, συνέβαλε στη δημιουργία και ανάπτυξη της μετανάστευσης. Η ίδια κυβέρνηση που αρνείται να δημιουργήσει οργανωμένα κέντρα υποδοχής και φροντίδας προσφύγων, επιμένοντας να τους στοιβάζει σε κτίρια «της στιγμής», μέχρι την επαναπροώθησή τους, χωρίς πολλές φορές να ικανοποιεί το δίκαιο - με βάση τους νόμους που αυτή έχει ψηφίσει - αίτημα για πολιτικό άσυλο.

Σ' αυτό το δρόμο της επαναπροώθησης βρίσκονται και οι οικονομικοί μετανάστες και πρόσφυγες που «φιλοξενούνται» στο Βόλο, στα Χανιά στη Ζάκυνθο. Αυτοί που χαρακτηρίζονται στα χαρτιά παράνομοι ή λαθρομετανάστες, για να στερηθούν έτσι το δικαίωμα στη ζωή. Η αλληλεγγύη μιας χώρας, που υποτίθεται ότι ευημερεί οικονομικά, απέναντί τους, μεταφράζεται ουσιαστικά στη διαιώνιση της εξαθλίωσής τους. Τραβώντας, λοιπόν, την «κουρτίνα» της γιορτινής ατμόσφαιρας που πλασάρεται επιτηδευμένα από τις οθόνες της τηλεόρασης και τις φιέστες τύπου Αβραμόπουλου, θα δούμε ή θα επιβεβαιώσουμε την επίπλαστη ευδαιμονία των ημερών.


Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ

Ακρως επικίνδυνα σχέδια

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το ερώτημα δεν είναι αν γνωρίζουμε εάν οι ΗΠΑ θα χτυπήσουν το Ιράκ, το ερώτημα είναι να μάθουμε πότε», γράφει το περιοδικό «Νιούσγουικ» στο τελευταίο τεύχος του, επικαλούμενο τα λόγια υψηλόβαθμου Αμερικανού απεσταλμένου στη Μέση Ανατολή. Σύμφωνα με όσα γράφει το περιοδικό, ο Τζ. Μπους και οι επιτελείς του έχουν αποφασίσει ότι «ο Ιρακινός Πρόεδρος θα πρέπει να φύγει» και, ήδη, οι στρατηγοί τού αμερικανικού Πενταγώνου επεξεργάζονται τα σχετικά σχέδια. Και, όπως εκτιμά, ο στρατηγός Πολ Μικολάσεκ, υπεύθυνος των στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή, θα χρειαστούν τουλάχιστον 170.000 οπλίτες, για να καταληφθεί η Βαγδάτη και να ανατραπεί ο Σαντάμ Χουσεΐν.

Οπως καταλαβαίνετε, όταν ο Τζ. Μπους δηλώνει, ότι η «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» θα είναι μακρόχρονη, δύσκολη και επώδυνη ξέρει καλά τι λέει και έχει συγκεκριμένα σχέδια στο μυαλό του. Σχέδια, τα οποία είναι άκρως επικίνδυνα, για την ειρήνη και την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής μας και ολόκληρου του πλανήτη, ενώ οι συνέπειές τους μπορεί να είναι καταστροφικές και απρόβλεπτες.

Να μην απελαθεί

Θύμα της γραφειοκρατίας, ή μιας «μανίας» κατά των προσφύγων, από την οποία διακατέχονται αρκετοί στη χώρα μας και δη ένιοι των κυβερνώντων; Το ερώτημα αφορά στην περίπτωση της Ολέσιας Καρά, μιας 18χρονης κοπέλας από τη Μολδαβία, η οποία κρατείται σε Αστυνομικό Τμήμα της Αθήνας, με σκοπό να απελαθεί. Η νεαρή Μολδαβή ζει στην Ελλάδα με τους γονείς της και το μόνο «αμάρτημά» της, για το οποίο κινδυνεύει να τιμωρηθεί με απέλαση είναι ότι... συμπλήρωσε τα 18 της χρόνια και ενηλικιώθηκε.

Σύμφωνα, με το νόμο όποιος αλλοδαπός ενηλικιωθεί υποχρεούται να «φτιάξει» τα χαρτιά του για την παραμονή του στη χώρα μας, αλλιώς θα απελαθεί. Για την Ολέσια, όμως, φαίνεται ότι ο νόμος δεν ισχύει, αφού δεν της δίνεται η δυνατότητα να «φτιάξει» τα χαρτιά της και να παραμείνει στη χώρα μας μαζί με τους γονείς της, αλλά οργανώνεται η απέλασή της. Αδικία, η οποία οδήγησε τον Ν. Γκατζή, βουλευτή του ΚΚΕ, να κάνει διάβημα προς τον αρμόδιο υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδη, ζητώντας την ικανοποίηση του αιτήματος της νεαρής Μολδαβής, για παραμονή στη χώρα μας.

Ο Εμφύλιος...

Προχτές, μιλώντας ο Κ. Καραμανλής στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1», για την εποχή του Εμφυλίου, αναγνώρισε ότι η παράταξή του «είχε κάνει κι εκείνη σοβαρότατα λάθη, ακόμα και σ' αυτές τις κρίσιμες και αδελφοκτόνες περιόδους». Γεγονός, το οποίο έσπευσε να ειρωνευτεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρ. Πρωτόπαππας και ο Γ. Ρουμπάνης σημειώνει στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»: «... Δεν έχει μιλήσει όμως ποτέ το ΠΑΣΟΚ για τις ευθύνες των "δημοκρατικών δυνάμεων" που ήταν τότε στην εξουσία. Δεν είπε κανείς και δεν ομολόγησε ότι πρωθυπουργός της χώρας το 1944, στον αιματηρό Δεκέμβρη, ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου. Είναι ο άνθρωπος που έβαλε (με την ανοχή βεβαίως του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ) τους Εγγλέζους στην Αθήνα, ώθησε σε παραίτηση τους υπουργούς της Αριστεράς και η κυβέρνησή του έδωσε την εντολή για το ματοκύλισμα του μεγάλου συλλαλητηρίου στην πλατεία Συντάγματος».

... και οι «δημοκρατικές δυνάμεις»

Και συνεχίζει: «Δεν είπε ποτέ κανείς από το ΠΑΣΟΚ, ότι πρωθυπουργός στη δεύτερη, πιο αιματηρή και καταστροφική για την Ελλάδα περίοδο του Εμφυλίου, ήταν ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, ο ηγέτης του κόμματος των τότε Φιλελευθέρων, που συγκυβέρνηση με την τότε Δεξιά, για να φέρουν σε "αίσιο" πέρας τον αδελφοκτόνο πόλεμο. Ηταν ο διάδοχος του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος άνοιξε την πόρτα για να μπουν στην Ελλάδα οι Αμερικανοί, το 1947, και να συνεχίσουν το έργο που άφησαν ημιτελές οι Εγγλέζοι. Ηταν ο συνασπισμός αυτός των κομμάτων που επέτρεψε στους Αμερικανούς να πετύχουν την πρώτη τους επέμβαση στα εσωτερικά άλλης χώρας (εκτός αμερικανικής ηπείρου) και να εγκαινιάσουν μια πολιτική που συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε διάφορες γωνιές του πλανήτη. Αυτοκριτική λοιπόν και όχι ειρωνεία».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Παρών» στα ιμπεριαλιστικά καλέσματα

«

H Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα». Με τη φράση αυτή, κυβερνητικά στελέχη περιβάλλουν την οποιαδήποτε ελληνική στρατιωτική συμμετοχή στα διάφορα μέτωπα της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, για να δικαιολογήσουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, μ' αυτή τη συμμετοχή. Ουσιαστικά, πρόκειται για προσπάθεια επιβολής στο λαό της αναγκαιότητας αποδοχής αυτής της παρουσίας στα ιμπεριαλιστικά κελεύσματα, γιατί είναι προς το συμφέρον του! Η παρουσία αυτή οδηγεί σε όλο και μεγαλύτερη, όλο και βαθύτερη, όλο και πιο ενεργή εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς.

Ετσι στους 2.500 θα φτάσουν, τις επόμενες μέρες, οι Ελληνες στρατιώτες (αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες), οι οποίοι βρίσκονται εκτός συνόρων στα διάφορα ιμπεριαλιστικά μέτωπα. Από αυτούς περίπου 1.700 δηλώνουν «παρών» στο Κοσσυφοπέδιο, 130 στη Βοσνία, 60 στην Αλβανία, 10 στην ΠΓΔΜ, ακόμη και στο Κουβέιτ, το Β. Ιράκ, τη Γεωργία, τη Δ. Σαχάρα κλπ. Την ίδια ώρα ετοιμάζονται ν' αναχωρήσουν για το Αφγανιστάν 124 στρατιώτες, ενώ δύναμη περίπου 300 στρατιωτών έχει προσφερθεί από την κυβέρνηση, για να καλύψουν το κενό, αν αποφασίσουν οι Αμερικανοί να μειώσουν την παρουσία τους στα Βαλκάνια. Και ακόμα, βέβαια, βρισκόμαστε στην αρχή.

Με τις αποστολές αυτές η Ελλάδα πράγματι είναι «παρούσα». Αλλά πού; Είναι παρούσα στα σφαγεία των λαών που στήνουν οι ιμπεριαλιστές. Είναι παρούσα στους διεθνείς κατασταλτικούς μηχανισμούς. Φιλοδοξία της κυβέρνησης για λογαριασμό της ελληνικής πλουτοκρατίας είναι να πάρει μέρος και στη διανομή της λείας, διεκδικώντας μερίδιο για το κεφάλαιο στην Ελλάδα. Δεν είναι βέβαια παρούσα - ούτε θα μπορούσε άλλωστε, με βάση το ρόλο του υπηρέτη της ιμπεριαλιστικής πολιτικής που έχει αναλάβει - στον πόνο των λαών, στις αγωνίες τους για το σήμερα και το αύριο.

Η παρουσία αυτή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά μέτωπα καμία σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, με την ίδια την υπόθεση της παγκόσμιας ειρήνης. Τα «οφέλη» αφορούν τους θύτες και όχι τα θύματα. Το τίμημα αυτής της επιλογής το πληρώνει ο ελληνικός λαός.

Αν, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς, πού θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση και τι πρέπει να γίνει, ένα πράγμα είναι σαφές: Ο λαός της Ελλάδας ως θύτης και θύμα οδηγείται σε όλο και πιο επικίνδυνη θέση, αλλά η κυβέρνηση επιμένει σ' αυτή την πορεία. Και για να διατηρηθεί στη θέση και το ρόλο της, γεγονός που είναι απαίτηση της ολιγαρχίας, χρειάζεται πλέον όλο και πιο πολλά να δίνει. Φαίνεται αυτό στα κυριαρχικά δικαιώματα που έχουν εκχωρηθεί στο ΝΑΤΟ. Φαίνεται στην υπόθεση του λεγόμενου «ευρωστρατού» και με κάθε άλλη ευκαιρία. Φαίνεται στις τουρκικές διεκδικήσεις και στη στάση των «συμμάχων». Η άρνηση, λοιπόν, η αντίσταση υποταγής στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, δεν είναι ούτε υπερβολή ούτε εκτός πραγματικότητας, είναι όρος για την υπεράσπιση και τη διεύρυνση των λαϊκών συμφερόντων, είναι φραγμός στην υπονόμευση της προοπτικής που ο λαός θα καθορίζει ο ίδιος το μέλλον του.

Κατευόδιο

Αντίο, χρόνε,

που μας αφήνεις

και μια ανάμνηση

πλέον θα γίνεις,

ήσουν γεμάτος

δεινά και βάρη,

αλλά δεν έφταιγες

συ, φουκαριάρη,

άλλοι είναι οι αίτιοι

σου το δηλώνω,

γι' αυτό εσένα

κατευοδώνω

και τους ενόχους

ίσια μουντζώνω!

*

Αντίο, χρόνε,

άι στο καλό σου,

δε θα βρεις

γι' άλλους το διάολό σου,

δε θα φορτώσω

σε σένα γέρο

όσα απ' τους γδάρτες

εγώ υποφέρω,

θα ήταν λάθος μου,

βρε φουκαριάρη,

να κοπανάω, γκαπ,

το σαμάρι,

ενώ μου φταίνε

μόνο οι γαϊδάροι!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ