Τα πολλά λόγια, όμως, είναι φτώχεια. Ο κοσμάκης ξέρει, πως εκείνοι που έχουν το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τιμών, φροντίζουν να αξιοποιήσουν κερδοσκοπικά κάθε μικρή ή μεγάλη αλλαγή στην αγορά. Ξέρει για παράδειγμα, ότι πριν 40 χρόνια η κατάργηση της οκάς και η αντικατάστασή της από το κιλό, αξιοποιήθηκε κερδοσκοπικά (οι τιμές των εμπορευμάτων παρέμειναν ίδιες, ενώ έπρεπε να μειωθούν, αφού το κιλό υπολειπόταν της οκάς). Το ίδιο έγινε και πριν 15 περίπου χρόνια, όταν στην Ελλάδα μειώθηκαν σταδιακά μια σειρά φόροι στα εισαγόμενα με το γνωστό σαν «ρυθμιστικό φόρο», αλλά οι τιμές των εμπορευμάτων- παρά τη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης- παρέμειναν αμετάβλητες στα ίδια επίπεδα προς όφελος των κερδών των επιχειρηματιών.
Τα παραδείγματα πολλά, όπως και τα «παραμύθια» των εκάστοτε κυβερνώντων.
Τι έγινε; Μέχρι προχτές μεμφόταν - έστω και... διακριτικά - την τακτική του «σκληρού ροκ» και της «παρελθοντολογίας». Χτες, όμως,... ανακάλυψε ξαφνικά, ότι «στην πολιτική δεν υπάρχουν παραγραφές, αμνηστεύσεις, ούτε τελεσίδικα δεδικασμένα» και, προς απόδειξη του ισχυρισμού του, έφερε και κατέγραψε μια σειρά παραδείγματα από τη δημόσια ζωή ευρωπαϊκών χωρών. Για τον Ι. Κ. Πρετεντέρη του «Βήματος» είναι ο λόγος. Αναρωτιόμαστε, τι να σημαίνει και πού οφείλεται η μεταστροφή...
Την «τιμητική» της έχει η αντιλαϊκή εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης στα πανεπιστήμια, καθώς ετοιμάζονται νέα αντιδραστικά μέτρα βαθέματος των ταξικών φραγμών. Ετσι, οι πάντα πρωτότυποι φοιτητές της Πανσπουδαστικής σχολιάζουν αυτή την κατάσταση με τα κάλαντα των ημερών. Η έμπνευση ανήκει στην ΠΚΣ Κρήτης και την παραθέτουμε αυτούσια:
Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν ξανά
Ηρθ' η αξιολόγηση με βάση την αγορά
Τρίγωνα κάλαντα μες στη γειτονιά
Ηρθε το νομοσχέδιο για τα μεταπτυχιακά
***
Αστρο σκοτεινό, θα 'βγει γιορτινό
Μήνυμα θα φέρει από τον υπουργό
Μες στη σιγαλιά, ανοίγει η αγκαλιά
Να κάνουν οι εταιρίες στις σχολές φωλιά
***
Τρίγωνα κάλαντα, τώρα τα ΑΕΙ
Είναι πια ισότιμα με ΙΕΚ και με ΤΕΙ
Από τις Βρυξέλλες έρχεται η γραμμή
Μπολόνια και Πράγα - πτυχία τριετή
***
Τρέχουν τα παιδιά μέσα στο χιονιά
Γιατί με τα πτυχία τους δε βρίσκουνε δουλιά
Μες στα ΑΕΙ άνοιξ' αγκαλιά
Να βγάζουν οι εταιρίες από τα παιδιά λεφτά
***
Τρίγωνα κάλαντα απ' τη μικρή Κνωσό
Στέλνουμε το μήνυμα προς τον υπουργό
Τρίγωνα κάλαντα έρχονται οι γιορτές
Εξω οι εταιρίες από τις σχολές!
***
Τρίγωνα κάλαντα χρόνια σας πολλά
Μόρφωση - Ειδίκευση - Για όλους μας δουλιά
Αργά χτες το βράδυ το υπουργείο Υγείας ειδοποίησε ότι σήμερα θα ανακοινώσει τα νοσοκομεία στα οποία θα λειτουργήσουν τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία.
Ετσι Σαββατιάτικα και μέσα στις γιορτές, η κυβέρνηση σπεύδει για την προώθηση της εμπορευματοποίησης στην υγεία και επιστρατεύει τις επικοινωνιακές δυνατότητες για να παρουσιάσει το άσπρο - μαύρο - ότι δηλαδή η ιδιωτικοποίηση γίνεται για το καλό του αρρώστου.
Ισως, ένας λόγος ακόμα είναι, ότι θέλει να έχει τις τιμές της εμπορευματοποίησης σε ευρώ.
Τη βεβαιότητά της για την καταδίκη του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς από το «Διεθνές Δικαστήριο» της Χάγης, εξέφρασε τις προάλλες η εισαγγελέας του, η γνωστή Κάρλα Ντελ Πόντε.
Χαρά στο νέο... Απορούμε, γιατί δεν ανακοινώνουν από τώρα και την ποινή.
Μάλιστα (αν δεν το έχετε παρατηρήσει), μεγάλος στόχος είναι τα παιδιά, που, κατά παράβαση κάθε δεοντολογίας, τους υπόσχονται «λαγούς με πετραχήλια» με την αγορά μιας κούκλας ή ενός ρομπότ! Για έλεγχο, ούτε λόγος. Ποιος να τον κάνει;
Πάντως, από ό,τι φαίνεται, τσάμπα κοπιάζουν. Μπορεί να υπάρχει υπερ-πληθώρα προσφοράς και όλοι να ευελπιστούν σε ένα τμήμα του περίφημου 13ου μισθού. Τι να πρωτοπρολάβει, όμως, κι αυτός; Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι το δώρο κυρίως τα ...μπαλώματα της χρονιάς καλύπτει.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ, να μην ανησυχείτε για τίποτε. Τα επιθεώρησε χθες βράδυ όλα ο Κώστας Σημίτης και, μάλιστα, έδωσε και εύσημα στις τράπεζες για την «πολύ καλή δουλιά», που έκαναν, μετατρέποντας τα συστήματά τους και την όλη προετοιμασία τους.
Θυμίζουμε, με την ευκαιρία, ότι οι τράπεζες επιδοτήθηκαν αδρά για όλ' αυτά, σε αντίθεση με κάποιους άλλους, που παιδεύονται μόνοι τους (π.χ., οι επαγγελματοβιοτέχνες). Ασε, που θα ξεζουμίσουν και τους τραπεζοϋπάλληλους αυτές τις μέρες.
Βέβαια, έχουν μπόλικες δουλιές να κάνουν από το νέο χρόνο τα ...αφιλοκερδή αυτά ιδρύματα. Και δάνεια πρέπει να κυνηγήσουν σε ΕΥΡΩ και τους πλειστηριασμούς τους πρέπει να κάνουν και γενικώς να μαζέψουν ό,τι μπορούν περισσότερο. Και μπορούν πολλά...
ΩΡΑΙΑ εξέλιξη αυτή με τους «εθελοντές με το ζόρι» για την αποστολή 100 Ελλήνων στρατιωτών στο Αφγανιστάν. Δεν αλλάζει μυαλά ο Παπαντωνίου. Ως υπουργός Οικονομίας, μας θεωρούσε - αν θυμάστε - «υποστηρικτές» της πολιτικής του.
Οσοι δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν το σκοπό της φτηνής εργατικής δύναμης, είτε θα επαναπροωθούνται στις χώρες προέλευσής τους, κάτι που στις περιπτώσεις αυταρχικών καθεστώτων ισοδυναμεί με την εξόντωσή τους, είτε θα «περιπλανώνται» στα σαπιοκάραβα, για να έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Οπως καταλαβαίνετε, όταν ο Τζ. Μπους δηλώνει, ότι η «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» θα είναι μακρόχρονη, δύσκολη και επώδυνη ξέρει καλά τι λέει και έχει συγκεκριμένα σχέδια στο μυαλό του. Σχέδια, τα οποία είναι άκρως επικίνδυνα, για την ειρήνη και την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής μας και ολόκληρου του πλανήτη, ενώ οι συνέπειές τους μπορεί να είναι καταστροφικές και απρόβλεπτες.
Θύμα της γραφειοκρατίας, ή μιας «μανίας» κατά των προσφύγων, από την οποία διακατέχονται αρκετοί στη χώρα μας και δη ένιοι των κυβερνώντων; Το ερώτημα αφορά στην περίπτωση της Ολέσιας Καρά, μιας 18χρονης κοπέλας από τη Μολδαβία, η οποία κρατείται σε Αστυνομικό Τμήμα της Αθήνας, με σκοπό να απελαθεί. Η νεαρή Μολδαβή ζει στην Ελλάδα με τους γονείς της και το μόνο «αμάρτημά» της, για το οποίο κινδυνεύει να τιμωρηθεί με απέλαση είναι ότι... συμπλήρωσε τα 18 της χρόνια και ενηλικιώθηκε.
Σύμφωνα, με το νόμο όποιος αλλοδαπός ενηλικιωθεί υποχρεούται να «φτιάξει» τα χαρτιά του για την παραμονή του στη χώρα μας, αλλιώς θα απελαθεί. Για την Ολέσια, όμως, φαίνεται ότι ο νόμος δεν ισχύει, αφού δεν της δίνεται η δυνατότητα να «φτιάξει» τα χαρτιά της και να παραμείνει στη χώρα μας μαζί με τους γονείς της, αλλά οργανώνεται η απέλασή της. Αδικία, η οποία οδήγησε τον Ν. Γκατζή, βουλευτή του ΚΚΕ, να κάνει διάβημα προς τον αρμόδιο υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδη, ζητώντας την ικανοποίηση του αιτήματος της νεαρής Μολδαβής, για παραμονή στη χώρα μας.
Προχτές, μιλώντας ο Κ. Καραμανλής στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1», για την εποχή του Εμφυλίου, αναγνώρισε ότι η παράταξή του «είχε κάνει κι εκείνη σοβαρότατα λάθη, ακόμα και σ' αυτές τις κρίσιμες και αδελφοκτόνες περιόδους». Γεγονός, το οποίο έσπευσε να ειρωνευτεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρ. Πρωτόπαππας και ο Γ. Ρουμπάνης σημειώνει στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»: «... Δεν έχει μιλήσει όμως ποτέ το ΠΑΣΟΚ για τις ευθύνες των "δημοκρατικών δυνάμεων" που ήταν τότε στην εξουσία. Δεν είπε κανείς και δεν ομολόγησε ότι πρωθυπουργός της χώρας το 1944, στον αιματηρό Δεκέμβρη, ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου. Είναι ο άνθρωπος που έβαλε (με την ανοχή βεβαίως του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ) τους Εγγλέζους στην Αθήνα, ώθησε σε παραίτηση τους υπουργούς της Αριστεράς και η κυβέρνησή του έδωσε την εντολή για το ματοκύλισμα του μεγάλου συλλαλητηρίου στην πλατεία Συντάγματος».
Και συνεχίζει: «Δεν είπε ποτέ κανείς από το ΠΑΣΟΚ, ότι πρωθυπουργός στη δεύτερη, πιο αιματηρή και καταστροφική για την Ελλάδα περίοδο του Εμφυλίου, ήταν ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, ο ηγέτης του κόμματος των τότε Φιλελευθέρων, που συγκυβέρνηση με την τότε Δεξιά, για να φέρουν σε "αίσιο" πέρας τον αδελφοκτόνο πόλεμο. Ηταν ο διάδοχος του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος άνοιξε την πόρτα για να μπουν στην Ελλάδα οι Αμερικανοί, το 1947, και να συνεχίσουν το έργο που άφησαν ημιτελές οι Εγγλέζοι. Ηταν ο συνασπισμός αυτός των κομμάτων που επέτρεψε στους Αμερικανούς να πετύχουν την πρώτη τους επέμβαση στα εσωτερικά άλλης χώρας (εκτός αμερικανικής ηπείρου) και να εγκαινιάσουν μια πολιτική που συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε διάφορες γωνιές του πλανήτη. Αυτοκριτική λοιπόν και όχι ειρωνεία».
Η παρουσία αυτή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά μέτωπα καμία σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, με την ίδια την υπόθεση της παγκόσμιας ειρήνης. Τα «οφέλη» αφορούν τους θύτες και όχι τα θύματα. Το τίμημα αυτής της επιλογής το πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Αντίο, χρόνε,
που μας αφήνεις
και μια ανάμνηση
πλέον θα γίνεις,
ήσουν γεμάτος
δεινά και βάρη,
αλλά δεν έφταιγες
συ, φουκαριάρη,
άλλοι είναι οι αίτιοι
σου το δηλώνω,
γι' αυτό εσένα
κατευοδώνω
και τους ενόχους
ίσια μουντζώνω!
*
Αντίο, χρόνε,
άι στο καλό σου,
δε θα βρεις
γι' άλλους το διάολό σου,
δε θα φορτώσω
σε σένα γέρο
όσα απ' τους γδάρτες
εγώ υποφέρω,
θα ήταν λάθος μου,
βρε φουκαριάρη,
να κοπανάω, γκαπ,
το σαμάρι,
ενώ μου φταίνε
μόνο οι γαϊδάροι!