ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αδιαμφισβήτητες αποδείξεις

Γρηγοριάδης Κώστας

Αποκαλυπτικά τα στοιχεία, που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η ICAP, σχετικά με την κερδοφορία των λειτουργουσών στην Ελλάδα βιομηχανικών επιχειρήσεων τον περασμένο χρόνο. Πρώτον, η αύξηση των επίσημων καθαρών κερδών των 4.561 βιομηχανικών επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ) άγγιξε το 50%, ποσοστό που είναι υπερδεκαπλάσιο της αύξησης του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) και της αύξησης του πληθωρισμού, όπως και των αυξήσεων-κοροϊδία, που πήραν οι εργαζόμενοι. Δεύτερον, η αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων αυξήθηκε από 11,2% το 1998 σε 12,9% το 1999. Τρίτον, το περιθώριο καθαρού κέρδους στη βιομηχανία αυξήθηκε από 1,46% το 1990, σε 7,86% το 1999.

Πολλαπλά κερδισμένοι, λοιπόν, οι μεγαλοβιομήχανοι, τα επίσημα καθαρά κέρδη των οποίων έφθασαν το 1999 στο αστρονομικό ύψος των 736,4 δισ. δραχμών. Χρειάζονται μήπως και άλλες αποδείξεις, για το ποιοι ήταν και είναι οι πραγματικοί στόχοι των πολιτικών, που εφάρμοσαν τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, στην αντίστοιχη περίοδο; Χρειάζονται και άλλες αποδείξεις, για το ποιοι ήταν και είναι οι χαμένοι και ποιοι οι κερδισμένοι από τις διαβόητες πολιτικές του Μάαστριχτ, της «σύγκλισης με την ΕΕ» και της ένταξης στην ΟΝΕ;

«Φλύαρες» συμπτώσεις

«Αποτελεί μεγάλο πλήγμα για τη χώρα μας και τον ΟΤΕ η ακύρωση εξαγοράς του Βουλγάρικου Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών από την κοινοπραξία ΟΤΕ και της Ολλανδικής ΚΡΝ...», σημείωνε προχτές, σε ανακοίνωσή του, ο ΣΥΝ. Σοβαρό πλήγμα για τον ΟΤΕ και την πολιτική διείσδυσης της Ελλάδας στα Βαλκάνια, εκτιμούσαν τη σχετική εξέλιξη και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», η γνωστή εφημερίδα της βρετανικής ολιγαρχίας, στη χτεσινή τους έκδοση.

Να θεωρήσουμε ότι απλώς ...τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται ή χρειάζεται να αναφερθούμε στο πολιτικό σκεπτικό, που οδήγησε στην ίδια ακριβώς εκτίμηση;

Βολεύεται με την ξηρασία...

Μήπως, η κυβέρνηση έχει κάνει συμφωνία με τον καιρό και περιμένει δυνατές και πολλές βροχές στη Θεσσαλία, στο αμέσως επόμενο διάστημα; Αναρωτιόμαστε, γιατί μας κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η αδιαφορία, με την οποία αντιμετωπίζουν οι αρμόδιοι το σοβαρότατο πρόβλημα έλλειψης νερού, που βασανίζει το Θεσσαλικό κάμπο. Ηδη, η στάθμη του νερού στον Πηνειό έχει φτάσει στο όριο ασφαλείας των 1,29 μέτρων, από 2,75 που ήταν πέρσι και 1,9 πριν ελάχιστες βδομάδες, η λίμνη Πλαστήρα αδυνατεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, παρουσιάζοντας έλλειμμα νερού 60 και πλέον εκατομ. κυβικών μέτρων και πάνω από 20.000 στρέμματα καλλιεργειών στο νομό Λάρισας έχουν κιόλας καταστραφεί.

Τι περιμένει, λοιπόν, η κυβέρνηση; 'Η, μήπως, οι δραματικές για τους αγρότες αυτές εξελίξεις βολεύουν τα σχέδια και τους στόχους της, για βίαιο ξεκλήρισμα της φτωχής και μικρο-μεσαίας αγροτιάς;

Ο Κώστας Σκανδαλίδης στην «Ημερησία»: «Η αντιμετώπιση της ανεργίας και το κοινωνικό κράτος αποτελούν για τη νέα τετραετία ό,τι αποτελούσε η ΟΝΕ για την προηγούμενη».

Δηλαδή, όσα έχασαν την προηγούμενη τετραετία, θα χάσουν και πάλι οι εργαζόμενοι; Πολύ αισιόδοξος είναι...

Συνέδριο με διαδηλώσεις

Associated Press

Περισσότεροι από 300 διαδηλωτές είχαν συλληφθεί, μέχρι χτες, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις της αστυνομίας, στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, όπου πραγματοποιείται το συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Βλέπετε, μπορεί το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου και του Τζορτζ Μπους τζούνιορ, να λέει «Συντηρητισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», αλλά οι χιλιάδες των διαδηλωτών, με τα συνθήματά τους, ενάντια στη φτώχεια, στην αστυνομική βία, στην καταπίεση άλλων λαών κλπ., κλπ., χαλούσαν το προεκλογικό σόου κι έτσι αντιμετωπίστηκαν με τις γνωστές μέθοδες της αστυνομοκρατίας, των γκλομπς και των συλλήψεων.

Και μη νομίσετε, πως οι διαδηλωτές είχαν υποκινηθεί από τον... μεγάλο αντίπαλο των ρεπουμπλικάνων, δηλαδή το Δημοκρατικό κόμμα. Οχι, βέβαια. Αλλωστε, το Δημοκρατικό κόμμα δεν έχει τέτοιες πολιτικές διαφορές με το Ρεπουμπλικανικό αφ' ενός και αφ' ετέρου, ανάλογες διαδηλώσεις προγραμματίζονται και στη διάρκεια του συνεδρίου των δημοκρατικών, μετά από λίγες μέρες.

Τα ... ανθυγιεινά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ και με το παραπάνω η κόντρα των φαρμακευτικών εταιριών με τις διοικήσεις των νοσοκομείων, αφού οι εταιρίες υποστηρίζουν πως το χρέος των νοσοκομείων έχει φτάσει τα 108 δισεκατομμύρια.

Φυσικά, από αυτό θα «πιαστεί» και ο Α. Παπαδόπουλος, για να μας πει ότι τα νοσοκομεία πρέπει να γίνουν πιο ...κερδοφόροι οργανισμοί, για να μην έχουν τέτοια προβλήματα. Και θα 'ναι ένα ακόμη επιχείρημα αυτό, για την προώθηση της «ανθυγιεινής» μεταρρύθμισης που εξάγγειλε.

Ομως, αυτό που «ξεχνά» η κυβέρνηση να μας πει είναι ότι αυτή και οι επιλογές της ευθύνονται για το γεγονός ότι δεν υπάρχει στη χώρα ο ανάλογος εθνικός φορέας φαρμάκου, ούτε κρατική φαρμακοβιομηχανία, ώστε να μπορεί να προμηθεύσει τα νοσοκομεία και να ασκήσει και το κράτος την όποια πολιτική θέλει στο χώρο του φαρμάκου.

ΑΝΤΕ να έρθει, τέλος πάντων, αυτός ο Σεπτέμβριος, όχι για τίποτε άλλο, μα για να δούμε τι είναι αυτά τα φοβερά που υπόσχεται ότι θα κάνει στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας ο Μιχάλης Λιάπης, που έχει εκφράσει διαφωνίες με την πολιτική Καραμανλή για την τακτική των συμμαχιών του!

Ετσι, για να διαπιστώσουμε, δηλαδή, αν αυτού του είδους τα υπονοούμενα που αφήνει σημαίνουν τίποτε, ή είναι απλά για το θεαθήναι.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ Ο ΣΕΒ για την κατάσταση στην Παιδεία! Οπως λένε... υπάρχει σημαντικό κενό μεταξύ των προσόντων που καλλιεργούνται από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και των αναγκών της οικονομίας (σ.σ. δηλαδή τις δικές τους), με αποτέλεσμα να υπάρχουν θέσεις που δεν μπορούν να καλυφθούν, λόγω της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού..! Α, να μας συγχωρούν οι βιομήχανοι, δεν το ξέραμε αυτό και ζητούμε βαθύτατα συγνώμη!

Αραγε, μήπως ένα θετικό βήμα θα ήταν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των ΑΕΙ και ΤΕΙ να το φτιάχνει τώρα κατευθείαν το ΔΣ του ΣΕΒ και όχι να το επηρεάζει έμμεσα (πλην σαφώς!), όπως γίνεται μέχρι τώρα;

Γρηγοριάδης Κώστας

Τρόμος επίσημης «προστασίας»

Επιχειρήσεις - «σκούπα» στα νυχτερινά κέντρα, από άνδρες των ΜΑΤ, της Ασφάλειας και των ειδικών δυνάμεων της Αστυνομίας, πρόσθετα νομοθετικά μέτρα και άλλα παρόμοια, προτείνει και θα αποφασίσει η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, όπως προκύπτει από συνέντευξή του σε απογευματινή εφημερίδα. Η αφορμή, το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», με συνεχείς δολοφονίες «ανθρώπων της νύχτας». Ως το πιο ειδεχθές έγκλημα, χαρακτήρισε ο Μ. Χρυσοχοΐδης αυτές τις δολοφονίες, προκειμένου να στοιχειοθετήσει την αναγκαιότητα ολοένα και περισσότερων κατασταλτικών μέτρων. Και το ερώτημα που προκύπτει είναι εύλογο. Το πρόβλημα βρίσκεται στη μη επαρκή καταστολή, τόσο από την άποψη της νομοθεσίας, όσο και από την άποψη των κατασταλτικών μηχανισμών;

Πράγματι, η υπόθεση «δολοφονίες για τέτοιο ξεκαθάρισμα τέτοιων λογαριασμών», σε τέτοια ένταση και έκταση, μπορεί να μην ήταν εμφανής σ' αυτές τις διαστάσεις στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι μια πραγματικότητα, που για την αμερικανική καπιταλιστική κοινωνία είναι συνυφασμένη με την ίδια της την ύπαρξη και την υπόσταση, κάνει και εδώ την εμφάνισή της. Αλλά το πρόβλημα, την αντιμετώπιση του οποίου επιδιώκει η κυβέρνηση με την ολοένα και αυξανόμενη ένταση της καταστολής, δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσει, όπως και την ίδια την εγκληματικότητα συνολικά.

Αλλωστε, ένα φαινόμενο κοινωνικό, σύμφυτο με τον καπιταλισμό, οι ρίζες του οποίου βρίσκονται στον ίδιο τον τρόπο ζωής που διαμορφώνει η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η ατομική ιδιοποίηση του πλούτου από μια χούφτα ισχυρούς πλουτοκράτες, έχει και την τυπικά παρασιτική «αντικοινωνική» του μορφή. Που μπορεί να θεωρείται ως αποδιοπομπαία φαινομενικά και αποκρουστική για το σύστημα, αλλά που το ίδιο, όσα μέτρα και αν πάρει ή λέει ότι θέλει να πάρει, ξέρει πως στη «ζούγκλα» που διαμορφώνει, το ατομικό όφελος, το κέρδος, η κλοπή του πλούτου, που παράγουν οι πολλοί, από τους λίγους, αντικειμενικά οδηγεί στο «ο θάνατός σου η ζωή μου». Και αυτό όταν είναι «νόμιμο», με την έννοια της επιχειρηματικής δραστηριότητας, λύνεται μέσω των νόμων της αγοράς. Μόνο που η αγορά έχει ανάγκη και από «απαγορευμένους καρπούς», για τους ίδιους τους ισχυρούς. Και τότε βεβαίως, αυτοί ως απαγορευμένοι, άρα και μη νόμιμοι, μπορεί να μπαίνουν στην αγορά, αλλά τυπικά έξω από τους νόμους της. Μόνο που εδώ πλέον το «ο θάνατός σου η ζωή μου», μπορεί να λύνεται και με φυσικό τρόπο.

Κοινωνικές οι ρίζες του εγκλήματος λοιπόν, αλλά σ' αυτήν την κοινωνία δεν ξεριζώνονται. Γι' αυτό και η καταστολή συνεχώς γιγαντώνεται και μαζί της το έγκλημα, λες και αλληλοτρέφονται.

Ετσι, οι επιχειρήσεις - «σκούπα» έχουν ενταθεί. «Σκούπα» για τους διπλά καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους αλλοδαπούς εργάτες, στο όνομα αντιμετώπισης της εγκληματικότητας. Ενταση των φαινομένων, του χωρίς διάκριση αστυνομικού κυνηγητού, ακόμη και βίας. Γιγάντωση των μηχανισμών καταστολής με την κρατική αστυνομία, τις δημοτικές αστυνομίες, τις ιδιωτικές αστυνομίες, τις ευρωαστυνομίες, τους διάφορους φρουρούς κλπ.

Και έτσι, από τη δημιουργία της ψυχολογίας του φόβου από το έγκλημα, περνάμε στην ψυχολογία του τρόμου της κρατικής καταστολής. Αυτή, βεβαίως, είναι επίσημη και, μάλιστα, στο όνομα της προστασίας. Τέτοιες ανθρώπινες συνειδήσεις θέλουν να διαμορφώνουν, αυτές που θα μαθαίνουν να ζουν στην «ήσυχη» υποταγή του τρόμου της προστασίας από τους προστάτες των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών. Γιατί οι κατασταλτικοί μηχανισμοί είναι προσανατολισμένοι στην καταστολή του λαϊκού κινήματος, που αντιστέκεται και αμφισβητεί τη σάπια κοινωνία των πλουτοκρατών. Γιατί, λοιπόν, να μη δημιουργούν συνθήκες πρόληψης της ανάπτυξης των λαϊκών αγώνων; Σ' αυτό αποσκοπεί η ψυχολογία του φόβου των επίσημων προστατών από το έγκλημα, που αναπαράγει το σύστημά τους, αλλά αδυνατούν να αντιμετωπίσουν.

Στέφανος ΚΡΗΤΙΚΟΣ

Τσουχτερές αυξήσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μεγάλη η χάρη τους... Είχαν ανακοινώσει, ότι από την 1η Αυγούστου θα ισχύσουν οι νέες, αυξημένες τιμές στα τιμολόγια του ΟΤΕ, αλλά τελικά θα ισχύσουν από τις 12 του μήνα. Μη νομίζετε, πάντως, ότι τους «χτύπησε» κανένα μελτεμάκι «κοινωνικής ευαισθησίας». Πού τέτοιο πράγμα... Απλά, οι νέες αυξήσεις μπορούν να εφαρμοστούν ένα 20ήμερο μετά τη δημοσίευση της σχετικής απόφασης στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».

Και για όσους ξεχάσατε, σας θυμίζουμε, ότι η τιμή της αστικής τηλεφωνικής μονάδας αυξάνεται από τις 7 δραχμές, που είναι σήμερα, σε 9 δραχμές. Αυξάνεται ακόμη το μηνιαίο πάγιο, ενώ μειώνονται οι διεθνείς συνδιαλέξεις. Σας υπενθυμίζουμε, επίσης, ότι η τηλεφωνική μονάδα λογαριάζεται πλέον ανά λεπτό και όχι ανά τρίλεπτο, που ίσχυε όχι και πολύ καιρό πριν.

Τώρα, αν θέλετε, να λογαριάσετε το σύνολο των αυξήσεων, πάρτε χαρτί και μολύβι και γράψτε: Μέχρι τις 1 Μάρτη 1999, η τιμή της αστικής μονάδας ήταν 13 δραχμές το τρίλεπτο. Από την 1η Μάρτη 1999 έγινε 6 δραχμές το λεπτό και στις 12 Αυγούστου θα γίνει 9 δραχμές το λεπτό ή 27 δραχμές το τρίλεπτο. Εχουμε ή δεν έχουμε υπερδιπλασιασμό μέσα σ' ενάμιση μόνο χρόνο; Εδώ, που τα λέμε, πώς θα γίνει περισσότερο ελκυστικός ο ΟΤΕ στους διάφορους κεφαλαιοκράτες, επίδοξους αγοραστές κι άλλων μετοχών του Οργανισμού, αν δεν πληρώσει ο κοσμάκης τσουχτερές αυξήσεις;

Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους

Ο «Ρ» έχει εγκαίρως και, μάλιστα, πριν από πολύ καιρό προειδοποιήσει, ότι η τελική τύχη των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά θα είναι το ξεπούλημά τους. Προειδοποίηση, την οποία έχει επαναλάβει αρκετές φορές και, σχεδόν, κάθε φορά εισέπραττε τις διαψεύσεις και καταγγελίες της πλειοψηφίας του ΔΣ του εκεί σωματείου των εργαζομένων.

Προχτές, λοιπόν, ο κ. Παπαντωνίου ανακοίνωσε και επίσημα την επικείμενη και, πάντως, μέσα στο 2000 πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στο σύνολό τους. Τι λέει τώρα η πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου; Ποια δικαιολογία θα βρει για τη μέχρι σήμερα στάση της; Τι θα πει στους μισούς από τους εργαζόμενους σήμερα στα ναυπηγεία, την απόλυση των οποίων προβλέπουν τα κυβερνητικά σχέδια, με τη μέθοδο της... οικειοθελούς αποχώρησης; Οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους...

Αποκαλυπτική τοποθέτηση

Υπάρχουν νόμοι αυστηρότατοι, ώστε να μη χρειάζεται να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο το νομικό μας οπλοστάσιο, τόνισε τις προάλλες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλώντας στο Παγκόσμιο Συνέδριο Αχαιών, στην Πάτρα, σχετικά με την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και συνέχισε: Ούτε μπορούμε να λάβουμε μέτρα τα οποία μπορεί να είναι εναντίον της ελευθερίας των Ελλήνων πολιτών. Δε λέω των πολιτών εγκληματιών, λέω των πολιτών, οι οποίοι μπορεί να θεωρούνται από τον οποιοδήποτε ύποπτοι, χωρίς να είναι. Δεν μπορεί να συλλαμβάνουμε ανθρώπους χωρίς στοιχεία. Ούτε μπορεί να προφυλακίζουμε ανθρώπους χωρίς ενδείξεις.

Είναι μια τοποθέτηση, που μπορεί να χαρακτηριστεί θετική και, κυρίως, αποκαλυπτική, μια και πρώτη φορά ένας επίσημος παράγοντας ομολογεί - εμμέσως πλην σαφώς - τις αμερικανικές και άλλες απαιτήσεις και πιέσεις για αντιδραστικοποίηση της ελληνικής νομοθεσίας. Οσες φορές έχουν ρωτηθεί οι κυβερνώντες κάνουν πως δε γνωρίζουν απολύτως τίποτε.

Δε νομίζουν η κυβέρνηση και, ακόμη περισσότερο, οι αρμόδιοι υπουργοί, ότι χρωστούν ορισμένες εξηγήσεις και, ιδιαίτερα, να ξεκαθαρίσουν ποιες απαντήσεις δίνουν στις υπερατλαντικές απαιτήσεις;

Ανησύχησαν...

Associated Press

Μόνιμο χαρακτήρα έχουν ουσιαστικά οι αντιαμερικανικές πολύμορφες εκδηλώσεις του λαού της Νότιας Κορέας, οι οποίες συνεχίζονται αμείωτες εδώ και καιρό. Το γεγονός της συνεχούς ενίσχυσης των αντιαμερικανικών αισθημάτων, ανησύχησε την κυβέρνηση της χώρας και υποχρέωσε προχτές το Νοτιοκορεάτη πρόεδρο της χώρας Κιμ Ντάε Γιουγκ, να απευθύνει προειδοποιητικό μήνυμα, σημειώνοντας: «Η συνεργασία μεταξύ της Νότιας Κορέας και Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να διαφυλαχτεί, το αντιαμερικανικό κλίμα δεν εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα». Φαίνεται, όμως, πως οι εργαζόμενοι και η νεολαία της Νότιας Κορέας έχουν ριζικά διαφορετική γνώμη και όλα δείχνουν ότι οι αντιαμερικανικές εκδηλώσεις, όχι μόνο θα συνεχιστούν, αλλά και θα δυναμώσουν ακόμη περισσότερο, όπως φανερώνει και η διπλανή φωτογραφία.

Πάση θυσία αντίσταση

Αντρες έτοιμοι να «στύψουν την πέτρα», που «έφτυσαν αίμα» μέσα στα σαπιοκάραβα για να γεμίσουν τις τσέπες των Ελλήνων εφοπλιστών, είδαν ξαφνικά τους εαυτούς τους «πεταμένους» στη στεριά. Να λιώνουν τις σόλες τους στην Ακτή Μιαούλη γυρνώντας από γραφείο σε γραφείο, εκλιπαρώντας ακόμα και για «μπάρκο» ενός μήνα. Να στήνονται στην «ουρά» σε συσσίτια εκκλησιών για ένα κομμάτι ψωμί. Τα τραγικά αυτά φαινόμενα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά, τουλάχιστον μεταπολεμικά, από το χειμώνα του 1997. Τη χρονιά, δηλαδή, που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μέσω του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Στ. Σουμάκη, «μέσα σε μια νύχτα», με υπουργική απόφαση, πέταξε στη στεριά, σύμφωνα με τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς, περίπου 8-9 χιλιάδες ναυτεργάτες!

Το «έγκλημα» που συντελέστηκε το 1997, σε βάρος της ναυτεργατικής οικογένειας, δεν ήταν το πρώτο και δεν είναι το τελευταίο. Από το 1980, η ναυτεργατική οικογένεια είδε πέντε φορές να μειώνεται ο αριθμός των πληρωμάτων (οργανική σύνθεση) από τα πλοία, με αποκορύφωμα το 1997. Τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επανέρχεται δριμύτερη σχεδιάζοντας τον πλήρη αφανισμό των Ελλήνων ναυτεργατών από τα ποντοπόρα πλοία και τον αποδεκατισμό τους από τα πλοία των υπολοίπων κατηγοριών. Ενώ οι εργασιακές σχέσεις των εναπομεινάντων Ελλήνων ναυτεργατών προβλέπεται να είναι σαν αυτές των... Φιλιππινέζων.

Η«πηγή» και της νέας, ολομέτωπης αυτή τη φορά, επίθεσης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ σε βάρος των ναυτεργατών είναι η ίδια που έχει τροφοδοτήσει όλα τα μέχρι σήμερα αντιναυτεργατικά μέτρα, όλων των κυβερνήσεων: Η πάση θυσία εξυπηρέτηση των συμφερόντων του σκληρού πυρήνα της ολιγαρχίας του πλούτου, του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Τρανταχτή απόδειξη αποτελεί το ότι τα κυβερνητικά επιτελεία, ταυτόχρονα με τα νέα νομοθετικά τερατουργήματα σε βάρος των ναυτεργατών, προετοιμάζουν νέα υπερπρονόμια για τους εφοπλιστές, όπως νέες φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις και άλλα. Επιπλέον απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι η νέα επίθεση εξαπολύεται σε περίοδο κυριολεκτικά «εφοπλιστικής ευφορίας», καθώς τα εφοπλιστικά υπερκέρδη έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Ο αμύθητος πλούτος που έχουν συγκεντρώσει οι Ελληνες εφοπλιστές και η συνεχής αύξηση του αριθμού των πλοίων τους καθιστούν τουλάχιστον γελοίο το πρόσχημα της «ανταγωνιστικότητας» που επικαλείται η κυβέρνηση για τη νέα αντιναυτεργατική της έφοδο.

Τα όσα επιφυλάσσονται για τους ναυτεργάτες αποτελούν τμήμα του μετώπου που έχει ανοίξει η κυβέρνηση ενάντια συνολικά στην εργατική τάξη. «Οχημα» για να περάσει αυτή η πολιτική σε «στεριά και θάλασσα» είναι η μέθοδος του «κοινωνικού διαλόγου», με τον οποίο επιδιώκει τη συνενοχή του συνδικαλιστικού κινήματος και τον αποπροσανατολισμό των εργατών της στεριάς και της θάλασσας. Οι διαμορφωμένες πλειοψηφίες (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΑΠ) σε ΓΣΕΕ και ΠΝΟ, και προσωπικά ο κάθε συνδικαλιστής, από την πρώτη μέρα που κάθισαν στο τραπέζι του διαλόγου έχουν αναλάβει ιστορικές ευθύνες. Η θεωρία της «ταξικής συναίνεσης» είναι ανιστόρητη. Οι ναυτεργάτες έναν δρόμο έχουν να επιλέξουν, αυτόν της ταξικής σύγκρουσης. Να επιλέξουν το δρόμο που ανοίγουν τα αγωνιστικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» ενώνοντας τα βήματά τους με το υπόλοιπο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και με μπροστάρη το ΠΑΜΕ. Η αγωνιστική πρόσκληση που έχουν απευθύνει τα δύο ναυτεργατικά σωματεία είναι σαφής: «Θέτουμε στους ναυτεργάτες την αναγκαιότητα της οργάνωσης άμεσων αγωνιστικών κινητοποιήσεων και απεργιακών αγώνων». Από κει και πέρα ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.