Ρωτάμε, λοιπόν, τους υπευθύνους της ΥΠΑ και όποιον άλλον αρμόδιο, ποιοι λόγοι επέβαλαν την απαράδεκτη, ακατανόητη και κατ' εξαίρεση αυτή μεταχείριση στην κουβανική αποστολή; Περιμένουμε υπεύθυνη απάντηση.
Οταν το «Βήμα» αποκάλυψε το «σχέδιο Κόροιβος», σύμφωνα με το οποίο προβλεπόταν η μαζική παραγωγή πρωταθλητών και Ολυμπιονικών, με τη χρήση ουσιαστικά ουσιών και αναβολικών, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού, Ευάγγ. Βενιζέλος, είχε δηλώσει τα εξής: «Οταν ο κ. Λιάνης έθεσε υπόψη μου το θέμα αυτό, μου είπε ότι είχε δώσει απορριπτική απάντηση, αρνήθηκε οποιαδήποτε συζήτηση και του είπα ότι έπραξε σωστά» (ρ/σ «Φλας 9.61»). Προχτές, όμως, ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Λιάνης, δήλωσε στον «Αλφα», ότι δεν υπήρξε «σχέδιο Κόροιβος».
Προφανώς, κάποιος εκ των δύο λέει αλήθεια και κάποιος ψέματα. Πέρα, όμως, απ' το συμπέρασμα, που μπορεί να βγάλει ο καθένας μας, έχει ενδιαφέρον να δούμε και τι θα βγάλουν τελικά οι εξελίξεις, παίρνοντας υπόψη, ότι, τόσο το συγκεκριμένο θέμα, όσο και αυτό του ντόπινγκ, διαπλέκονται με τον «πόλεμο» στο χώρο του αθλητισμού, με την εσωκομματική διαπάλη στο ΠΑΣΟΚ και τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις.
Τουλάχιστον κωμικοτραγικά ήταν τα όσα είπε ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες (ΕΣΑΕΑ), Ι. Βαρδακαστάνης, στη χτεσινή εκδήλωση παρουσίασης των Ελλήνων αθλητών, που θα πάρουν μέρος στην Παραολυμπιάδα της Αθήνας. Ο Ι. Βαρδακαστάνης δε δίστασε να πει ότι ελπίζει να διεκδικήσει το «χρυσό μετάλλιο» της αγωνιστικότητας για τα δικαιώματα των αναπήρων στη χώρα μας! Στη ζέση του, μάλιστα, να ντυθεί με αγωνιστικό κοστούμι, τώρα που η παράταξη στην οποία ανήκει πέρασε στην αντιπολίτευση, θυμήθηκε ακόμα και την εξέγερση των μπολσεβίκων και τις «10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο» του Τζον Ριντ.
Σα να μην ήταν ο ίδιος, που απ' τη θέση του προέδρου της ΕΣΑΕΑ έβαζε πλάτη στις μέχρι πρότινος κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να περάσουν όλα τα αντιαναπηρικά μέτρα των τελευταίων χρόνων και αποπροσανατόλισε το αναπηρικό κίνημα απ' τους αγώνες για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων του, μετατρέποντας την ΕΣΑΕΑ σε εργαλείο χειραγώγησης της θέλησης των αναπήρων. «Χρυσό», λοιπόν, αλλά στη συναίνεση και την υποκρισία...
Για «κομματικοποίηση του κράτους και των οργάνων» του κατηγορεί με ανακοίνωσή της η ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) τον υπουργό Υγείας Νικ. Κακλαμάνη, με αφορμή το διορισμό των μελών του Εθνικού Συμβουλίου Ανάπτυξης Νοσηλευτικής (ΕΣΑΝ), που είναι γνωμοδοτικό όργανο προς τον υπουργό.
Με άλλα λόγια, η «πράσινη» ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ «ανακάλυψε» σήμερα, με μεγάλη καθυστέρηση και αφού η κυβέρνηση έγινε «γαλάζια», την... Αμερική. Δηλαδή, ότι οι τοποθετήσεις σε τέτοιου είδους όργανα γίνονται με κομματικά κριτήρια.
Το ΕΣΑΝ αποτελεί ούτως ή άλλως γνωμοδοτικό όργανο στα πλαίσια της εφαρμογής μιας αντιλαϊκής πολιτικής στο χώρο της Υγείας, η οποία και με τη νέα κυβέρνηση παραμένει στην ίδια κατεύθυνση της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας. Και μπορεί, βέβαια, να βολεύει την ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ - στα πλαίσια των ανούσιων και αποπροσανατολιστικών καβγάδων - να ασχολείται με την καθυστερημένη ανακάλυψή της, αλλά τα συμφέροντα των νοσηλευτών είναι μακριά από τέτοιου είδους όργανα και βρίσκονται στον αγώνα για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας για όλο το λαό.
Μόνο, που κανείς δε μιλάει για προσαρμογές, τονίζοντας ότι θα είναι ήπιες, όταν πρόκειται να κάνει κάτι καλό και φιλολαϊκό. Τα καλά, συνήθως, τα κρατάμε για έκπληξη.
Είναι, λοιπόν, προφανές ότι αυτά που σχεδιάζονται μόνο θετικά δε θα είναι. Οχι πως είχε κανείς αμφιβολία, αλλά τεκμηριώνεται ολοένα και περισσότερο, καθώς οι κυβερνώντες εκθέτουν τις απόψεις τους...
Το μόνο ...θετικό στις εξελίξεις είναι πως γνωρίζουμε τι μας περιμένει. Την τελευταία 8ετία του ΠΑΣΟΚ τη θυμάστε; Μία από τα ίδια, θα έχουμε και πάλι, απλά με λίγο διαφορετικό «στιλ».
ΤΩΡΑ ΠΩΣ γίνεται και το ΠΑΣΟΚ δεν έχει διαβλέψει κανένα από τα μέτρα που πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση και το μόνο για το οποίο μιλά είναι η έλλειψη προγραμματισμού και η «κομματικοποίηση» του δημόσιου τομέα;
Απλούστατα, γιατί ο καθένας ασχολείται με ο,τι τον ...ενδιαφέρει. Και το ΠΑΣΟΚ, προφανώς, δε δίνει δεκάρα, ούτε για τα εργασιακά, ούτε για τα ασφαλιστικά, ούτε για την επερχόμενη νέα λιτότητα. Αυτά τα θεωρεί δεδομένα.
Οπως δεδομένη θα είναι και η στήριξή του σε τέτοια μέτρα, ως «υπεύθυνη αντιπολίτευση» που είναι.
ΠΑΝΤΩΣ, ΔΕ συμφωνούμε επ' ουδενί με τη δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου ότι «τα αστεία τελείωσαν», όταν σχολίασε γενικότερα την κατάσταση. Δεν μπορείς να λες τέτοια πράγματα, όταν επίκεινται προσυνεδριακές διαδικασίες και μετά συνέδριο του ΠΑΣΟΚ...
Εκεί κι αν υπάρχουν αστεία, για να μας διασκεδάζουν στους δύσκολους καιρούς που προμηνύονται.
Και μπορεί, βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου να λέει σε όλους τους τόνους, ότι «δε θα γίνουμε ουραγοί της ΝΔ», αλλά η σύμπλευση των εταίρων του δικομματισμού έχει γίνει πλέον ολοφάνερη. Οπως και η αγωνία τους, να βρίσκουν αφορμές, για να παίζουν τους ανούσιους καβγάδες τους στις πλάτες του λαού.
«Ποιοι ώθησαν ορισμένους δημοσιογράφους να ζητήσουν από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης το πρωί της Παρασκευής (27.8.2004) "συνέντευξη μετά τα επεισόδια"; Και πώς αυτοί εμφάνιζαν ως δεδομένο πως το βράδυ της ίδιας ημέρας σε αντιπολεμική εκδήλωση θα γινόταν ...χαμός;». Το προαναφερόμενο ερώτημα είναι ένα από αρκετά άλλα παρόμοια, που θέτει, με επιστολή του προς τη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, ο συνάδελφος Γιάννης Ε. Διακογιάννης. Η επιστολή εστάλη, αμέσως μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων και δημοσιεύεται στο χτεσινό «Ποντίκι». «Τώρα που έπεσαν τα φώτα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 - σημειώνει ο συνάδελφος - δεν είναι ευκαιρία να δει η παγκόσμια δημοσιογραφική κοινότητα ορισμένα (σχετικά με τους Αγώνες) ζητήματα ελευθεροτυπίας και δημοκρατίας, που την αφορούν; Δεν είναι καιρός να εξετάσει πώς ο μηχανισμός διοργάνωσης των Αγώνων, όσοι φαίνονται, αλλά και όσοι κρύβονται πίσω απ' αυτόν (μεγάλες δυνάμεις, ξένες στρατιωτικές μονάδες, ΝΑΤΟικά στρατιωτικά τμήματα, αστυνομία, μεγάλες μυστικές υπηρεσίες, εταιρίες, χορηγοί, Αθάνατοι, κυβερνήσεις, κόμματα, βασιλικοί οίκοι, πολιτικοί κλπ.), μπορούν να επηρεάσουν, να κρύψουν, να αποκρύψουν και να παραπληροφορήσουν τη διεθνή κοινή γνώμη, αλλά και το λαό στη διοργανώτρια χώρα;».
Μέσα σε «εχθρικό» κλίμα ολοκληρώθηκε χθες το συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού κόμματος των ΗΠΑ, που πραγματοποιηθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης. Σύμφωνα με σφυγμομέτρηση, που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ, ανάμεσα σε 822 Νεοϋορκέζους πολίτες από τις 20 έως τις 24 Αυγούστου, το 70% απορρίπτει την πολιτική του Τζ. Μπους, το 25% την αποδέχεται και το 5% δεν απάντησε. Και παρότι τα ποσοστά αυτά έχουν τη σημασία τους, πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν είναι αντιπροσωπευτικά των συνολικών τάσεων στις ΗΠΑ, ενώ η απόρριψη της πολιτικής του Λευκού Οίκου δε συνεπάγεται κι έναν ουσιαστικά διαφορετικό προσανατολισμό.
Πάντως, άλλη μια απόδειξη του «εχθρικού» κλίματος αποτέλεσε και η μεγάλη διαδήλωση, ενάντια στην πολιτική του Τζ. Μπους, που έγινε στην πόλη, με αφορμή το συνέδριο. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι της Νέας Υόρκης, αλλά και από κάθε γωνιά των ΗΠΑ -ορισμένοι μίλησαν για ένα εκατομμύριο συνολικά- πορεύτηκαν στο κέντρο της πόλης, σχηματίζοντας ένα «θορυβώδες ποτάμι διαδηλωτών, μήκους δύο μιλίων», όπως παραδέχτηκαν οι «Νιου Γιορκ Τάιμς». Να θυμίσουμε, επίσης, ότι η διαδήλωση είχε προγραμματιστεί αρχικά να γίνει στο Σέντραλ Παρκ, αλλά απαγορεύτηκε από το ανώτατο δικαστήριο της πολιτείας, με πρόσχημα την ...προστασία του πρασίνου στο κεντρικό πάρκο της αμερικανικής μεγαλούπολης! Γεγονός, όμως, το οποίο και δεν την απέτρεψε τελικά...
Στη Γουινέα του Ισημερινού (τρίτη σε μέγεθος πετρελαιοπαραγωγός χώρα της δυτικής Αφρικής) και στη Ζιμπάμπουε διεξάγεται, εδώ και καιρό, η δίκη 84 ανθρώπων (κυρίως Νοτιοαφρικανών), οι οποίοι συνελήφθησαν στη Χαράρε τον περασμένο Μάρτη, με την κατηγορία ότι σχεδίαζαν πραξικόπημα. Επικεφαλής τους ήταν ο Σάιμον Μαν, Βρετανός, πρώην λοχαγός των ειδικών βρετανικών δυνάμεων SAS. Τις προάλλες, συνελήφθη στην κατοικία του, σε προάστιο του Κέιπ Τάουν, ο Μαρκ Θάτσερ, γιος της πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας, γνωστής και ως «σιδηράς κυρίας». Ο Μ. Θάτσερ κατηγορείται ότι είναι αναμεμειγμένος στο προαναφερόμενο πραξικόπημα και μπορεί ο ίδιος να αρνείται τις κατηγορίες, αλλά ο εκπρόσωπος της νοτιοαφρικανικής αστυνομίας δήλωσε πως οι αρχές έχουν επαρκείς αποδείξεις ότι χρηματοδότησε το πραξικόπημα.
Ολ' αυτά έχουν μεταδοθεί από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Ποιος πιστεύει, όμως, ότι δεν υπάρχουν κι άλλοι, πίσω και πέρα από τον Μ. Θάτσερ και τον πρώην λοχαγό των SAS; Κατά πάσα πιθανότητα, όμως, αυτοί θα μείνουν στο απυρόβλητο, είτε πρόκειται για τις κυβερνήσεις και τις μυστικές υπηρεσίες ιμπεριαλιστικών χωρών, είτε για μεγάλες εταιρίες πετρελαίων, είτε για όλους μαζί. Βλέπετε, η ομερτά κρατεί καλά στους προαναφερόμενους κύκλους...