«Ποιοι ώθησαν ορισμένους δημοσιογράφους να ζητήσουν από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης το πρωί της Παρασκευής (27.8.2004) "συνέντευξη μετά τα επεισόδια"; Και πώς αυτοί εμφάνιζαν ως δεδομένο πως το βράδυ της ίδιας ημέρας σε αντιπολεμική εκδήλωση θα γινόταν ...χαμός;». Το προαναφερόμενο ερώτημα είναι ένα από αρκετά άλλα παρόμοια, που θέτει, με επιστολή του προς τη Διεθνή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, ο συνάδελφος Γιάννης Ε. Διακογιάννης. Η επιστολή εστάλη, αμέσως μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων και δημοσιεύεται στο χτεσινό «Ποντίκι». «Τώρα που έπεσαν τα φώτα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 - σημειώνει ο συνάδελφος - δεν είναι ευκαιρία να δει η παγκόσμια δημοσιογραφική κοινότητα ορισμένα (σχετικά με τους Αγώνες) ζητήματα ελευθεροτυπίας και δημοκρατίας, που την αφορούν; Δεν είναι καιρός να εξετάσει πώς ο μηχανισμός διοργάνωσης των Αγώνων, όσοι φαίνονται, αλλά και όσοι κρύβονται πίσω απ' αυτόν (μεγάλες δυνάμεις, ξένες στρατιωτικές μονάδες, ΝΑΤΟικά στρατιωτικά τμήματα, αστυνομία, μεγάλες μυστικές υπηρεσίες, εταιρίες, χορηγοί, Αθάνατοι, κυβερνήσεις, κόμματα, βασιλικοί οίκοι, πολιτικοί κλπ.), μπορούν να επηρεάσουν, να κρύψουν, να αποκρύψουν και να παραπληροφορήσουν τη διεθνή κοινή γνώμη, αλλά και το λαό στη διοργανώτρια χώρα;».