Τι κι αν η οικονομική πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά εκατομμύρια εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους είναι τρομακτική, τι κι αν ο δανεισμός της εργατικής οικογένειας είναι ήδη σφιχτή θηλιά στο λαιμό. Οι τράπεζες έχουν το δικό τους σχεδιασμό. Οσο πιο πολλά χρωστάς τόσο καλύτερα γι' αυτές. Οι τράπεζες ποτέ δε χάνουν. Εσύ χάνεις το δικαίωμα να παλεύεις, έτσι σκυφτός που θα τρέχεις να καλύψεις τα ακάλυπτα. Βρήκαν τώρα νέο πεδίο κερδοσκοπίας, υπολογίζοντας 35.000 ευρώ το κεφάλι κάθε εισακτέου. Τρελά λεφτά στη σούμα.

Τι κι αν ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι ότι μαζί (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) τις κάνανε τις λοβιτούρες, μαζί έχουνε στήσει στο σβέρκο του λαού χορό. Αυτό που έχει σημασία - ομολογούν - είναι να μη διαταραχτεί το πολιτικό σύστημα. Και κλείνει ο ένας το μάτι στον άλλο για τη συγκάλυψη.

Εχει και τα καλά του αυτός ο πανικός τους για το πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη. Ετσι, χτες, από σχετικό ρεπορτάζ μάθαμε από τον Ρέι Μπόνερ των «Νιου Γιορκ Τάιμς» (σε συνέντευξη που έδωσε στον Τ. Μίχα στην «Ελευθεροτυπία») πως «όταν βρισκόμουν στην Αθήνα διαπίστωσα προς μεγάλη μου έκπληξη ότι οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις». Για κοίτα τι «πρωτόγνωρα» γίνονταν στην Αθήνα, την ώρα που εμείς κοιτάγαμε το «Ζέπελιν» κι ο Βουλγαράκης έστελνε τους χαφιέδες του να παριστάνουν τους εθελοντές...

Κατά τ' άλλα, το ΠΑΣΟΚ, λέει, ανοίγει μέτωπο ενάντια στην κομματική επέμβαση στη διοίκηση. Αλήθεια, ρε παλικάρια, ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα; Αν θα είναι «μπλε» ή «πράσινος» ο κομματάρχης στη διοίκηση, ή για ποια οικονομικά συμφέροντα δουλεύει αυτή η διοίκηση; Εντάξει, δε θα ξανακάνουμε κακές ερωτήσεις.

Στους Τοξότες η νέα βάση. Του νέου δόγματος. Στο οποίο υποτάσσονται οι Ενοπλες Δυνάμεις στη νέα - καθαρά μισθοφορική - δομή τους. Εχουμε μαλλί να ξάνουμε...