Για τις εκδηλώσεις του κόσμου στο ΟΑΚΑ, στον τελικό των διακοσίων μέτρων, ρωτήθηκε επίσης η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Αναρωτιέμαι ποια είναι η θέση σας σε ό,τι αφορά τις εκδηλώσεις του κόσμου στο στάδιο του ΟΑΚΑ κατά τη διάρκεια του τελικού των 200 μέτρων.

- ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Κατ' αρχάς όχι μόνο εκείνη τη μέρα αλλά και τις άλλες μέρες, υπήρχε μια σειρά εκδηλώσεων του κόσμου που κατά τη γνώμη μου δεν είχαν αποδέκτες τους αθλητές αλλά την πολιτική των ΗΠΑ. Διότι αυτοί που κατά κάποιον τρόπο γιουχάρισαν Αμερικανούς αθλητές, κατά την τελετή απονομής δεν τους γιουχάριζαν.

Ξέρετε, όπως όταν βλέπουμε εμείς έναν Παλαιστίνιο, έναν Ιρακινό, έναν Αφγανό, χειροκροτούμε, κατά κάποιον τρόπο δηλαδή στο πρόσωπο ενός απλού ανθρώπου εκφράζεται η συμπάθεια για έναν λαό, νομίζω ότι αυτό έγινε. Δηλαδή, οι αποδοκιμασίες που υπήρχαν εξέφραζαν οπωσδήποτε ένα τέτοιο πνεύμα, με την έννοια ότι οι ΗΠΑ έβαλαν το χεράκι τους σ' αυτή την υπόθεση. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση, κατά τη γνώμη μας, δεν απαντιέται ηρωοποιώντας τους αθλητές ή τις αθλήτριες, ηρωοποιώντας εν πάση περιπτώσει το ντόπινγκ ή κάνοντας έναν συμψηφισμό, «αφού κι αυτοί παίρνουν ντόπινγκ, ας παίρνουμε κι εμείς».

Δε νομίζω ότι ήταν η καλύτερη απάντηση αυτό το σύνθημα και πιστεύω ότι δε βοηθούσε και τον ίδιο τον συγκεκριμένο αθλητή. Με την ευκαιρία, νομίζω ότι όλοι αυτοί οι αθλητές και οι αθλήτριες, όσοι είναι αυτοί, δεν μπορώ να έχω υπόψη μου, που έχουν πέσει σ' αυτό το λούκι, μπορούν να βοηθήσουν, μπορούν να απεγκλωβιστούν από αυτή την κατάσταση. Είμαι βέβαιη ότι τότε πραγματικά θ' ανέβουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού και τότε τους ταιριάζει βάθρο.

Ξέρετε, αυτός που μπορεί να προσφέρει την περισσότερη υπηρεσία, είναι αυτός ο οποίος ενεπλάκη κάποτε. Κατάλαβε, είδε, αντιδρά. Ποτέ δεν είναι αργά. Δε θέλω να δικάσω συγκεκριμένους ανθρώπους, ούτε ρόλο αστυνομίας να παίξω, αλλά εν πάση περιπτώσει δεν μπορεί οι αθλητές και οι αθλήτριες να κρύβουν ότι υπάρχει τέτοιο θέμα, ανεξάρτητα αν οι ίδιοι κάνουν χρήση ή όχι. Πρέπει να πρωτοστατήσουν σ' αυτό τον τομέα.

Οπως ο αποτοξινωμένος, ο θεραπευμένος από τα ναρκωτικά βγαίνει και όχι μόνο λέει πώς αποθεραπεύτηκε αλλά γίνεται και ο ίδιος θεραπευτής και πάει και δουλεύει στις θεραπευτικές κοινότητες, το ίδιο πρέπει να κάνουν οι αθλητές και οι αθλήτριες, είτε παίρνουν είτε δεν παίρνουν.

Ούτε μας ενδιαφέρει να μας πουν ποιος πήρε, ποιος δεν πήρε. Δεν είναι εκεί το ζήτημα, το ζήτημα είναι να μη σιωπούν μπροστά στο φαινόμενο, να μην το μειώνουν. Να το βγάλουν στην επιφάνεια. Και θα προσφέρουν μια μεγάλη υπηρεσία, νομίζω πολύ καλύτερη από τα χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια.