Γρηγοριάδης Κώστας

Τάσσονται δηλαδή υπέρ του να δίνεται τζάμπα χρήμα στους βιομηχάνους. Βέβαια η θέση τους αυτή διανθίζεται με τις γνωστές προφάσεις, περί αλλαγής του καθεστώτος, περί όρων, ελέγχων κλπ. Το γεγονός όμως παραμένει. Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στηρίζει τη δυνατότητα των βιομηχάνων να απομυζούν το δημόσιο χρήμα για να φτιάχνουν και να εκσυγχρονίζουν τις επιχειρήσεις τους. Σαν να μην τους έφταναν τα κέρδη από την εκμετάλλευση των εργατών. Σαν να μην τους αρκούν οι επανειλημμένες μειώσεις στη φορολογία, η εισφοροδιαφυγή, οι φοροαπαλλαγές, τα ειδικά κίνητρα, τα ειδικά καθεστώτα...

Καταλαβαίνουμε το άγχος της πλειοψηφίας, να βάλει δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Ομως το πρόβλημα πάντα έμπαινε απλά: `Η θα είσαι με τα μονοπώλια ή με τους εργαζόμενους. `Η με τους εκμεταλλευτές ή με τους εκμεταλλευόμενους. Και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τάσσεται με τους πρώτους. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Στο 1ο ΤΕΕ του Κορυδαλλού, οι μαθητές κάνουν μάθημα μέσα σε «κοντέινερ». Το σχολείο μοιάζει περισσότερο με καταυλισμό, παρά με χώρο μάθησης. Στα καγκελωμένα παράθυρα - που αντιστοιχούν περισσότερο στα παράθυρα των γειτονικών φυλακών, παρά σε αυτά ενός σχολείου - οι μαθητές και οι καθηγητές έχουν κρεμάσει διάφορα κουρελόπανα για να προφυλάσσονται από τον ήλιο. Ο αύλειος χώρος είναι μικρός και ανεπαρκέστατος. Ούτε λόγος, βέβαια, για αθλοπαιδιές. Και όμως, την ίδια ώρα, η κυβέρνηση παρέχει αφειδώς προνόμια και κάθε λογής επιδοτήσεις στους κεφαλαιοκράτες και το υπουργείο Παιδείας συνδιοργανώνει μαζί με τον ΣΕΒ το πρόγραμμα «Επιχειρηματικότητα νέων», σύμφωνα με το οποίο θα γίνει σειρά διαλέξεων σε Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια και ΤΕΕ. Οι προτεραιότητες είναι προφανείς...

Λένε πως η δικαιοσύνη που αργοπορεί είναι άρνηση δικαιοσύνης. Στην περίπτωση με τις οικογένειες των θυμάτων του σεισμού της Πάρνηθας, στις 7 Σεπτέμβρη 1999, η δικαιοσύνη αφενός άργησε και αφετέρου δεν ήταν δικαιοσύνη αυτό που τελικά αποδόθηκε. Πάνω από έξι χρόνια περιμένουν δικαίωση οι συγγενείς των θυμάτων και ταλαιπωρούνται στις αίθουσες και τους διαδρόμους των δικαστηρίων. Παρά τα κηρύγματα και τις δήθεν εξαγγελίες - ρυθμίσεις της Πολιτείας για «δίκες εξπρές», προκειμένου να αποδοθεί γρήγορα δικαιοσύνη, κανένας δεν μπήκε φυλακή για τα «χάρτινα κτίρια» και τις αυθαίρετες πολεοδομικές παρεμβάσεις, ενώ η μεγάλη αυτή υπόθεση εκκρεμεί ακόμη.

Προχτές, γράφτηκε στα δικαστήρια άλλη μια σελίδα της αναισθησίας και ασέβειας προς τους νεκρούς και τους συγγενείς των θυμάτων, αφού η συζήτηση που αφορούσε τη ΡΙΚΟΜΕΞ αναβλήθηκε για το Μάη του 2006, ανεξάρτητα ποιος ζήτησε την αναβολή. Τι λένε, άραγε, όσοι διατέλεσαν υπουργοί Δικαιοσύνης (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) μέχρι σήμερα; Πάντως, ο Πλάτων μάς το έχει πει εδώ και πολλά χρόνια: «Φημί γαρ εγώ είναι το δίκαιον ουκ άλλο τι ή το του κρείττονος συμφέρον». (Λέω εγώ λοιπόν ότι το δίκαιο, δεν είναι τίποτα άλλο, από το συμφέρον του δυνατού).

Αυτά παθαίνει όποιος κρίνει «εξ ιδίων τα αλλότρια». Αφήνει το «σατανικό του μυαλό» να σκέφτεται(;) και τελικά αυτοαποκαλύπτεται και αυτογελοιοποιείται. Σε δημοσίευμα του «Βήματος» (27/9/05) αναφερόμαστε, το οποίο ενοχλήθηκε από το γεγονός, πως η πορεία των ταξικών ναυτεργατικών σωματείων και των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, τη Δευτέρα, κατευθύνθηκε και κατέληξε στα γραφεία της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ), που εκείνη την ώρα παρέθεταν δεξίωση, μαζί με την Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου (Committee).

Πολύ καλά έκαναν τα σωματεία και διαδήλωσαν με το συγκεκριμένο τρόπο την αντίθεσή τους στην κυβερνητική πολιτική εξυπηρέτησης των εφοπλιστικών συμφερόντων. Αν μη τι άλλο, τους βρήκαν όλους μαζεμένους, κυβερνητικούς παράγοντες, εφοπλιστές και εργοδοτικούς - κυβερνητικούς συνδικαλιστές. Το «Βήμα», όμως, γιατί ενοχλήθηκε; Επειδή, «χάλασε» το κλίμα της καλλιεργούμενης συναίνεσης; Ή, επειδή δεν είναι...sic, να διαδηλώνεις έξω από μια δεξίωση, την ώρα, μάλιστα, που οι εφοπλιστές κανονίζουν με τους πολιτικούς τους εκπροσώπους και τους εργοδοτικούς - κυβερνητικούς συνδικαλιστές τα νέα αντιναυτεργατικά μέτρα..;

Γρηγοριάδης Κώστας

Τι είπε ο υφυπουργός; Σας αναφέρουμε δυο χαρακτηριστικά σημεία των δηλώσεών του: Πρώτον, οι μεγαλοεπιχειρηματίες θα ενημερώνουν δέκα μέρες γρηγορότερα το υπουργείο Ανάπτυξης, για τις όποιες ανατιμήσεις πρόκειται να κάνουν στα παραγόμενα προϊόντα, αντί των τριάντα, που ίσχυε μέχρι σήμερα. Και, δεύτερον, οι βιομήχανοι δε θα καταθέτουν κοστολογικά στοιχεία, αντί του αντιθέτου, που ίσχυε μέχρι τώρα.

Το δεύτερο είναι, πράγματι, ένα ριζικό μέτρο κατά της γραφειοκρατίας. Το πρώτο, όμως, κινείται στη μέχρι τώρα πεπατημένη.

Για ποιο λόγο, οι βιομήχανοι να ενημερώνουν το υπουργείο για τις όποιες ανατιμήσεις, έστω και σε λιγότερες μέρες από προηγούμενα; Για να γίνεται κατανάλωση χαρτιού και μελάνης, να ξοδεύονται ώρες στο πέρα δώθε και να γεμίζουν εκθέσεις τα γραφεία των υπαλλήλων του υπουργείου Ανάπτυξης; Αφού, έτσι κι αλλιώς, δε χρειάζονται την άδεια του τελευταίου, για να τις υλοποιήσουν.

Και, τέλος πάντων, έχουμε «ελεύθερη αγορά» ή όχι; Είναι ελεύθερος ο κάθε βιομήχανος και μεγαλοεπιχειρηματίας να καθορίζει σε ποια τιμή θα πουλήσει, όπως είναι ελεύθερος και ο καταναλωτής να αγοράσει το «άλφα» ή το «βήτα» προϊόν;

Αυτά και άλλα ανάλογα θα λένε οι βιομήχανοι. Και δε θα λένε ψέματα, όταν ισχυρίζονται πως δε χρειάζονται την άδεια του υπουργείου για τις ανατιμήσεις. Ετσι έχουν τα πράγματα σήμερα. Αυτά λένε οι νόμοι της «ελεύθερης αγοράς». Αλλωστε, γι' αυτό το λόγο καταργήθηκε η υποβολή των όποιων κοστολογικών στοιχείων. Αφού τζάμπα τα έδιναν. Ούτε τα κοιτούσε κανένας...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και όμως, τα χρόνια αυτά, και συγκεκριμένα την περίοδο 2002 - 2004, ο παραγόμενος πλούτος αυξανόταν και, μάλιστα, με ιδιαίτερα υψηλούς ρυθμούς, πολλαπλάσιους του μέσου όρου της ευρωένωσης. Το συμπέρασμα είναι ευνόητο: Η μερίδα του λέοντος καρπωνόταν από τους λίγους «έχοντες και κατέχοντες». Κι όχι τυχαία ή επειδή ήταν θέλημα θεού. Πρώτα και κύρια, γιατί η πολιτική που εφάρμοζε η τότε κυβέρνηση έκανε τους πολλούς φτωχούς ακόμη φτωχότερους και περισσότερους και τους λίγους πλούσιους ακόμη πλουσιότερους. Οπως ακριβώς κάνει και η κινούμενη στην ίδια κατεύθυνση πολιτική της σημερινής κυβέρνησης.

Περιττό να σημειώσουμε, βέβαια, ότι τα ολοφάνερα αυτά συμπεράσματα δεν υπάρχουν στην έρευνα του ΕΚΚΕ...

Ο πρώην υπουργός και νυν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Φίλιππος Πετσάλνικος με Ερώτησή του για τον υπουργό Υγείας ασκεί έλεγχο στην κυβέρνηση της ΝΔ γιατί «παρουσιάζεται μεγάλη στασιμότητα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τη στελέχωση Θεραπευτηρίων και Κέντρων Αποκατάστασης Ατόμων με Αναπηρία», ενώ την ίδια στιγμή αυξήθηκαν προκλητικά «οι αποδοχές των Διοικητών των Κέντρων αυτών έως και 963%!!!».

Στον Φ. Πετσάλνικο απάντησε με ανακοίνωση ο υφυπουργός Υγείας Γ. Κωνσταντόπουλος, υπογραμμίζοντας ότι ο νόμος 3329/2005 ορίζει διοικητές πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης γιατί οι «Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας δεν είναι δυνατόν να διοικούνται με την παρουσία προέδρων για λίγες μόνον ώρες την εβδομάδα».

Προφανώς, ο Φ. Πετσάλνικος «ξέχασε» ότι, εκτός απ' τους διαλυτικούς για την Πρόνοια αλλεπάλληλους νόμους του ΠΑΣΟΚ, εδώ και 14 χρόνια δεν έγινε σχεδόν καμιά πρόσληψη στις κατακρεουργημένες δομές της πρόνοιας που απέμειναν μετά την εκσυγχρονιστική λαίλαπα που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του κόμματός του. «Ξέχασε», επίσης, ότι στους διοικητές των νοσοκομείων οι κυβερνήσεις του κόμματός του έδωσαν αμοιβές σαν κι αυτές που η ΝΔ τις επεξέτεινε και στις μονάδες κοινωνικής φροντίδας, ενώ συνεχίζει την εφαρμογή της ίδιας με το ΠΑΣΟΚ διαλυτικής πολιτικής.

Οσο για το ύψος των μισθών, μια και μόνη είναι η εξήγηση. Και οι δυο θέλουν καλοπληρωμένα και πειθήνια όργανα για την εφαρμογή της ίδιας αντικοινωνικής πολιτικής. Τα υπόλοιπα είναι παρεπόμενα της δικομματικής κλοτσοπατινάδας.

Σε έρευνες, μελέτες και υπομνήματα, που το ένα διαδέχονται το άλλο, επικεντρώνεται η δράση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών πλειοψηφιών. Ετσι, μετά τη ΓΣΕΕ, που θυμήθηκε ότι υπάρχει ανεργία και ότι τα εργοστάσια κλείνουν, χτες ήταν η σειρά της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ να παρουσιάσει μια έρευνα σχετικά με τη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη διαφθορά και άλλα. Μια ακόμα προσπάθεια να δικαιολογήσει την ύπαρξή της, τη στιγμή που απορρίπτει κάθε διαδικασία οργάνωσης του αγώνα των εργαζομένων, στηρίζοντας, έτσι, το πέρασμα των αντεργατικών επιλογών.

Αλλωστε, το ίδιο το περιεχόμενο της έρευνας που παρουσιάστηκε έχει στόχο να αναγάγει σε κύριο θέμα την καλύτερη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και κατ' επέκταση να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα από το βασικό ζητούμενο, που είναι ποια πολιτική καλείται να διαχειριστεί η δημόσια διοίκηση και ποιο κράτος έχουν χτίσει οι πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου και των συμφερόντων του.

Κανείς δεν είχε ψευδαισθήσεις ότι η «διαδρομή» από το Λένινγκραντ μέχρι την... Αγία Πετρούπολη θα γινόταν ναρκοπέδιο ακόμη και για τομείς - όπως η υγεία - που αποτελούσαν το κύριο μέλημα του κάποτε σοβιετικού κράτους. Δεκαπέντε χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και ο απολογισμός είναι πολύ βαρύς: Μόνο το 2001 στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας αναφέρθηκε ότι υπάρχουν 100.000 φορείς του ΕΪΤΖ, που μολύνθηκαν κυρίως από τη χρήση σύριγγας. Την ίδια χρονιά στην Εσθονία καταγράφηκαν 991 νέα κρούσματα ΕΪΤΖ ανά ένα εκατομμύριο κατοίκων. Στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες τα ποσοστά εμφάνισης του ιού στους ενδοφλέβιους χρήστες φτάνουν ακόμη και το 14%.

Τα παραπάνω στοιχεία δόθηκαν κατά τη διάρκεια ημερίδας του ΚΕΘΕΑ, που έγινε τις προηγούμενες μέρες. «Οι υπηρεσίες υγείας επιδεινώθηκαν, γιατί οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών επικεντρώθηκαν στο στόχο για την ένταξή τους στην ΕΕ», σχολίασαν οι ομιλητές. Και αυτή είναι μόνο μια πλευρά του όλου ζητήματος και, ίσως, ούτε καν η κύρια...