Γνωρίζουν καλά ότι δεν υπάρχει χειρότερος αυταρχισμός από αυτόν της καθηγήτριας, που ανοίγει μέσα στην τάξη ιδεολογικά ζητήματα και δεν επιτρέπει τη συζήτηση πάνω σε αυτά, με τη δικαιολογία ότι είναι ιδεολογικά! Εδώ η υποκρισία του καθωσπρεπισμού καθηγήτριας, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που ηγείται αυτής της ανήθικης καμπάνιας και του «Συγκροτήματος» ξεπερνά την αθλιότητα και τον κυνισμό των κηφήνων και παρασίτων της αντιδραστικής καπιταλιστικής κοινωνίας. Το δε φερέφωνό τους, η δημοσιολογούσα στο «Βήμα», φαίνεται να διεκδικεί δάφνες στην κατασκευή εικονικής πραγματικότητας με το άρθρο της, αλλά δρέπει δάφνες ανυποληψίας, κάνοντας γαργάρα την αποβολή του μαθητή, εκτός και αν θεωρεί τον αυταρχισμό της όποιας έδρας του ενός παιδαγωγικό εργαλείο. Αυτόν τον αυταρχισμό θέλουν να επιβάλουν στις σχολικές αίθουσες ακριβώς για να δημιουργήσουν άβουλες νεανικές συνειδήσεις και τους ενοχλεί το ΚΚΕ γιατί τους βάζει εμπόδια. Ετσι, αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα και αναπαράγουν ένα ψευδές ως προς το ΚΚΕ ζήτημα, προκειμένου να χτυπήσουν το Κόμμα και την ΚΝΕ. Μπορεί να είναι ίδιον της ανέντιμης τακτικής τους, την οποία υιοθέτησε ο ΣΥΝ και την αναπαράγει, αλλά αποτελεί συστατικό στοιχείο όχι της σάπιας ηθικής τους, αλλά της ιδεολογικοπολιτικής στήριξης της δικτατορίας των μονοπωλίων, κάτω από τον ψευδεπίγραφο χαρακτηρισμό «δημοκρατία», προκειμένου να αναπαράγουν ανελεύθερες ή πιο σωστά υποταγμένες στο «θεό» του καπιταλισμού και των βάρβαρων αξιών του συνειδήσεις.
«Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν είναι κάτι άλλο από το Μάαστριχτ. Είναι ο πυρήνας του Μάαστριχτ». Αυτό είπε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνος, πριν λίγες μέρες σε διαδικτυακή συνέντευξη. Τώρα, πώς είναι δυνατόν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να διαφωνεί με τον «πυρήνα» και να έχει ψηφίσει εκείνο που τον δημιούργησε, δηλαδή τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, είναι ένα ζήτημα που μόνο οι ίδιοι μπορούν να εξηγήσουν. `Η μάλλον επειδή δεν μπορούν να το εξηγήσουν κι επειδή μόνιμα πατούν σε δυο βάρκες ως γνήσιοι οπορτουνιστές, λένε ό,τι θέλουν όποτε θέλουν.
Επιπλέον, ο Αλ. Αλαβάνος είπε πως το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν ανταποκρίνεται σήμερα γιατί είχε επιβληθεί στις αρχές της δεκαετίας του '90. Δηλαδή, τότε ανταποκρινόταν το αντιλαϊκό σύμφωνο και σήμερα όχι; Τότε, ο τρόπος που έπληττε το Σύμφωνο τις εργασιακές σχέσεις και οι όροι που έβαζε με στόχο να χτυπήσει σταδιακά τις επόμενες γενιές, σε τι ακριβώς ανταποκρίνονταν; Στο μόνο που ανταποκρίνονταν ήταν οι ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αλλά φαίνεται πως για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές της δεκαετίας του '90, ο καπιταλισμός ήταν καλύτερος και με ανθρώπινο πρόσωπο... Φαίνεται πως γι' αυτό πανηγύριζαν για τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και χαρακτήριζαν νέα σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας αυτές τις εξελίξεις. Φαίνεται πως γι' αυτό στήριζαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που ψηφίστηκε το 1992...
Εκανε πως δεν ήξερε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, όταν ρωτήθηκε σε διαδικτυακή συνέντευξη, για τη στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τη μεγάλη επένδυση των Αφών Κωνσταντακάτου στη Μεσσηνία, τη γνωστή ως ΠΟΤΑ Μεσσηνίας. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε πως δεν ξέρει ακριβώς το θέμα, ότι οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν καλύτερα και πως οποιαδήποτε υπόδειξη και πληροφορία των ακροατών είναι καλοδεχούμενη!
Τι ακριβώς δεν γνωρίζει ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ; Λέει πως δεν γνωρίζει ότι στη συζήτηση του νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε πως επιθυμεί την υλοποίηση της επένδυσης. Επιπλέον, θυμίζουμε ότι στην ψηφοφορία του σχετικού νομοσχεδίου ο Γ. Δραγασάκης είπε πως «κι εμείς τη θέλουμε την επένδυση», ενώ στο «διά ταύτα» ζήτησε να υπάρξουν «δεσμευτικοί όροι», αφήνοντας να εννοηθεί πως αν δοθούν, ο ΣΥΝ θα στηρίξει τη συγκεκριμένη επένδυση.
Ειδικά αν δει κανείς τι προβλέπει το σχέδιο ΠΟΤΑ που έχουν εγκρίνει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, το Μάρτη του 2007. Συγκεκριμένα, προβλέπεται επένδυση 325 εκατ. ευρώ, που περιλαμβάνει την κατασκευή 6 ξενοδοχείων 5 αστέρων, συνεδριακό κέντρο 1.500 θέσεων, κέντρο θαλασσοθεραπείας, αθλητικό κέντρο και δύο γήπεδα γκολφ. Η αποθέωση της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος δηλαδή...
Ακόμα, ο Αλ. Αλαβάνος έκανε πως δεν γνώριζε ότι η παράταξη του ΣΥΝ στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Μεσσηνίας τον Φλεβάρη του 2009 έβαλε θέμα «δημιουργίας Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων στο ΤΕΙ και στα ΙΕΚ του νομού» λέγοντας πως «πρέπει να υπάρξει συνεργασία με τον επενδυτή για την κατάρτιση νέων και ανέργων, ώστε να μπορούν να απασχοληθούν στις επιχειρήσεις της ΠΟΤΑ (Περιοχή Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης)»; `Η μήπως δεν γνωρίζει ότι ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, όταν επισκέφτηκε την Καλαμάτα, είπε, πως εφόσον η επένδυση γίνεται, δεν μπορούμε να είμαστε κατά.
Μάλιστα, η ερώτηση ήταν γιατί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν κρατά και στη Μεσσηνία την ίδια στάση που κράτησε για τη μονή Τοπλού. Κι ο Αλ. Αλαβάνος απάντησε ότι στην περίπτωση της μονής Τοπλού, είχαμε να κάνουμε με μια εταιρεία σκέτη πειρατεία που ούτε γραφεία δεν είχε!
Στην ουσία, βέβαια και στις δύο περιπτώσεις την ίδια στάση κράτησε. Και η στάση αυτή συμπυκνώνεται στη φράση: Ναι στις επιχειρηματικές επενδύσεις, δηλαδή ναι στον καπιταλισμό, στην εκμετάλλευση, αφού κίνητρο των επενδύσεων είναι το κέρδος και όχι η ανάπτυξη προς όφελος της κοινωνίας. Και ύστερα κάνουν τους ευαίσθητους...
Οποιος περιμένει, όμως, αυτά τα λεφτά να γίνουν πάρκα σε γειτονιές, να ενισχύσουν τις δασικές υπηρεσίες, να συμβάλουν στις αναδασώσεις, να θωρακίσουν τους εθνικούς δρυμούς, την πανίδα και τη χλωρίδα, θα ...περιμένει για πάντα.
Διότι η ενίσχυση τέτοιων τομέων από την ΕΕ, απλά, ...απαγορεύεται! Δε θεωρείται ...αναπτυξιακή προοπτική.
Τι επιτρέπεται; Να επιδοτούνται ιδιώτες για εναλλακτικές μορφές Ενέργειας, από όπου θα αγοράζει υποχρεωτικά η ΔΕΗ. Να επιδοτούνται «οικολογικές» ξενοδοχειακές μονάδες σε δάση για μεγαλοσχήμονες. Να επιδοτούνται οι επενδύσεις σε καμένα δάση και άλλα τέτοια...
Γιατί, είπαμε, η περιβαλλοντική τους ευαισθησία πάει πάντα μαζί με την «ελεύθερη αγορά». Επιδοτείται, δηλαδή, η «πράσινη» επενδυτική δραστηριότητα των πολυεθνικών. Που όλοι ξέρουμε πόσο ...σέβονται το περιβάλλον.
Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο από τις «πράσινες» αναπτύξεις, που επικαλούνται η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Ετσι, για να ξέρουμε τι λέμε...
ΕΙΝΑΙ ΧΩΜΕΝΟΙ και οι δύο μέχρι το λαιμό σε αυτή την ιστορία και όμως την επέλεξαν για να αποτελέσει το κέντρο της πολιτικής τους αντιπαράθεσης. Για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ σε σχέση με τη «Ζήμενς» μιλάμε, φυσικά...
Ακόμη κι αυτό το προτιμούν, από το να συζητήσουν την πολιτική ουσία των ευρωεκλογών. Δηλαδή, το ποιες στην πραγματικότητα είναι οι πολιτικές που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες.
Εκεί, ούτε να αντιπαρατεθούν μπορούν, ούτε να κατηγορήσουν ο ένας τον άλλον. Βλέπετε, οι αντιλαϊκές επιλογές είναι αδιαπραγμάτευτες και μη συζητήσιμες.
Αποτελεί πρόκληση στη νοημοσύνη με σαφή χαρακτηριστικά πολιτικής απάτης το περιεχόμενο του προπαγανδιστικού φυλλαδίου που κυκλοφορεί και στη χώρα μας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με το οποίο «ενημερώνει» και καλεί τους ψηφοφόρους να προσέλθουν στην κάλπη στις 7 Ιούνη. Θαυμάστε το: «Εάν το καλοσκεφτούμε, για μια ήπειρο στην οποία μέχρι πριν από λίγο καιρό οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονταν ή ζούσαν χωρισμένοι από το "σιδηρούν παραπέτασμα", και πολλοί απ' αυτούς κάτω από ολοκληρωτικά ή αυταρχικά καθεστώτα, πρόκειται για ένα σημαντικό επίτευγμα». Κατ' αρχήν πρόκειται για διαστρέβλωση της ιστορίας, γιατί στην Ευρώπη στις πιο πρόσφατες φωτιές και πολέμους, όπου «οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονταν» η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα κράτη μέλη της έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως έγινε στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ενώ η ίδια η ΕΕ είναι αυτή που φτιάχνει τη δική της πολεμική μηχανή, τον ευρωστρατό, όπου ήδη συμμετέχει στα δεκάδες ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικά μέτωπα με χιλιάδες στρατιώτες. Οσο για τους λαούς της Ευρώπης που «ζούσαν χωρισμένοι από το "σιδηρούν παραπέτασμα"» και «κάτω από ολοκληρωτικά ή αυταρχικά καθεστώτα», όλο αυτά πολύ εκπέμπουν τον αντικομμουνισμό και τις διάφορες θεωρίες περί εξίσωσης ναζισμού και κομμουνισμού, που τελευταία ευδοκιμούν στο Ευρωκοινοβούλιο και στα όργανα της ΕΕ. Βέβαια, αυτοί οι λαοί γνωρίζουν πλέον πολύ καλά τι εστί ΕΕ, γιατί βιώνουν την εισβολή στις χώρες τους από τα μονοπώλια και είναι εγκλωβισμένοι στο «σιδηρούν παραπέτασμα» της φτώχειας, της ανεργίας, της εμπορευματοποίησης όλων των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών τους. «Εάν το καλοσκεφτούμε», τελικά, όπως προτρέπει το φυλλάδιο, πράγματι στην ΕΕ, οι άρχουσες τάξεις των χωρών μελών και ενωμένες στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους είναι, (εδώ να δεις δολοφονίες λαών), και ενωμένες ενάντια στους λαούς έχουν ξεκινήσει μια συντονισμένη επίθεση, με καθαρά ρεβανσιστικά χαρακτηριστικά, στα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές κατακτήσεις, χωρίς βεβαίως να λείπουν οι επιμέρους μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί. Ομως, εάν έχει μια αξία η συμμετοχή στην ευρωκάλπη, αυτή είναι να σαλπίσει η λαϊκή ψήφος την ανυπακοή, την απειθαρχία και την ανατροπή.
Μόλις το περασμένο Σάββατο, με τυμπανοκρουσίες και εν μέσω ενός ανούσιου δικομματικού καβγά, η κυβέρνηση έκοψε την κορδέλα για πολλοστή φορά στην Εγνατία Οδό. Δίπλα στο χώρο των εγκαινίων βρίσκονταν πάνω από 100 εργάτες απλήρωτοι για 3-4 μήνες. Στον οδικό άξονα του Μαλιακού στη θέση Στυλίδα, 60 εργάτες είναι απλήρωτοι για 3 μήνες και βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας για την καταβολή των δεδουλευμένων. Και στις δύο περιπτώσεις εργοδότης είναι η κατασκευαστική εταιρία «ΑΤΤΙΚΑΤ». Ανάλογη κατάσταση αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι όπου έχει έργο η εν λόγω εταιρεία. Αυτή είναι η πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα. Αυτή είναι η σαπίλα πίσω από το γλέντι που έχουν στήσει στις πλάτες του λαού οι μεγαλοκατασκευαστές, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους. Την ίδια ώρα, το ΥΠΕΧΩΔΕ που προΐσταται των έργων, δεν ενημερώνει τους εργαζόμενους για το τι πραγματικά συμβαίνει. Ούτε βέβαια για το αν σκοπεύει να παρέμβει ώστε να εξασφαλιστούν τα δεδουλευμένα, η απρόσκοπτη λειτουργία του έργου και η εργασία των εργατών. Από την πλευρά της, σύμφωνα με καταγγελία της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, η εταιρεία διαρρέει ότι το υπουργείο δε χρηματοδοτεί το έργο, ενώ κυκλοφορεί και η πληροφορία ότι οι προμηθευτές στη Φθιώτιδα έχουν σταματήσει τη συνεργασία με την ΑΤΤΙΚΑΤ. Ετσι έχει η κατάσταση με μοναδικά θύματα τους εργάτες που «λιώνουν» στα εργοτάξια για να κόβουν οι γραβατωμένοι τις κορδέλες και να κονομάνε εκατομμύρια ευρώ οι μεγαλοεργολάβοι. Γι' αυτό και τώρα που πλησιάζουν οι ευρωεκλογές, οι οικοδόμοι πρέπει έγκαιρα να «αλφαδιάσουν» την ψήφος τους. Παράλληλα, με τον αγώνα για την καταβολή των δεδουλευμένων και την εξασφάλιση της δουλειάς, να τιμωρήσουν και αυτούς που τους καταδικάζουν στην ανέχεια, ψηφίζοντας με τα δυο τους χέρια το ΚΚΕ.